Κι όμως, ένα πορτοφόλι είναι έργο τέχνης. Αν μάλιστα γεμίσει, θεωρείται πολλές φορές σημαντικότερο από τους πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Άλλωστε, μέσα σε τούτο το φόρουμ, αλλά και σε πολλά άλλα, κανείς δεν ασχολείται με τον Ντα Βίντσι, αλλά όλοι ασχολούνται με το πορτοφόλι και τα θέματα που το αφορούν.
Πολλοί αναρωτιούνται τί είναι τέχνη. Εγώ ρωτώ 'γιατί θα πρέπει να υπάρχει απάντηση στο ερώτημα αυτό;'. Η τέχνη είναι υπεράνω απαντήσεων και ορισμών. Εκείνη παράγει τα νοήματα και τους ορισμούς. Πριν εμφανιστεί ο Όμηρος, η λέξη ποίηση δεν υπήρχε.
Η τέχνη, όπως όλες οι έννοιες, δεν νοούνται εκτός της συνείδησης του ανθρώπου που την εκφέρει ως λέξη. Εκείνος την νοηματοδοτεί ανάλογα και την επεκτείνει στα όρια που εκείνος συνειδητοποιεί. Για κάποιους, το γκράφιτι είναι τέχνη, για άλλους πρόκειται για λέκιασμα τοίχων. Για κάποιους, το να εκθέτεις το μαστίγωμα ενός ανθρώπου σε κοινή θέα είναι τέχνη, για άλλους όχι. Για κάποιους, το να πιτσιλίζεις έναν καμβά με τυχαία χρώματα είναι τέχνη, για άλλους όχι.
Έτσι, στο συγκεκριμένο περιστατικό, το πορτοφόλι αποτελεί τέχνη, εφόσον νοηματοδοτείται κατάλληλα. Δηλαδή, αν σκεφτεί κανείς πόσος προβληματισμός ξεπήδησε από την αφέλεια ενός ανθρώπου, καταλαβαίνει ότι η αφέλεια είναι καλλιτεχνική δραστηριότητα και παράγει τέχνη. Και αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τα πράγματα στη ζωή μας. Κάθε ανάσα μας είναι τέχνη, διότι παράγει μία διαφορετική επόμενη στιγμή, μόνον όταν νοηματοδοτηθεί κατάλληλα και δεν θεωρηθεί τυχαίο ή ανόητο γεγονός. Έτσι, κάθε στιγμή που κυλά στον κόσμο αυτό είναι κι ένα έργο τέχνης, εφόσον νοηματοδοτηθεί από τον άνθρωπο. Κι όταν κάποιος αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να συνειδητοποιεί τον κόσμο γύρω του, τότε δεν έχει ανάγκη από τέχνη, γιατί όλα γίνονται τέχνη στην οποία και βυθίζεται. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στις μεγάλες μα και ταυτόχρονα τραγικές συνειδήσεις του κόσμου μας.
Αυτό που ονομάζουμε συμβατικά τέχνη είναι η συμπαθητική παραγωγή συνείδησης, η επέκταση δηλαδή της συνείδησης με βάση την συμπάθειά (με την έννοια του συμπάσχοντος) προς τον κόσμο.
.Ευχαριστώ
