Αφού κανένας μας δεν έχει τα κότσια να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τις αξίες, καλά κανουν οι κύριοι.
Ακόμα και στο αδιέξοδο ο Έλληνας δεν μπορεί να φέρει ουδεμία ευθύνη, σαν να μην πρόκειται για το δικό του τομάρι. Όλοι περιμένουμε να κατέβουν οι υπόλοιποι στο δρόμο για να ακολουθήσουμε. Όλοι κρίνουμε εκ του αποτελέσματος ή το προβλέπουμε. Όλοι περιμένουμε ένα μεγάλο πρόσωπο να μας οδηγήσει, έναν μπροστάρη, ο οποίος όταν και αν εμφανιστεί θα λέμε ότι εμείς δεν έχουμε ανάγκη από μπροστάρηδες.
Ο μπροστάρης όμως δεν θα πέσει από τον ουρανό, πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Ας βρεθούν άνθρωποι να μας δείξουν το δρόμο (γιατί δυστυχώς η αδράνεια στενεύει τα περιθώρια και δεν έχουμε πολλές επιλογές να διαλέξουμε) και να μας ξυπνήσουν. Δεν χρειάζεται να πάνε αυτοί μπροστά και να τους ακολουθούμε, χρειάζεται όμως να μας πει κανείς τι πρέπει να γίνει γιατί εμείς δεν το καταλαβαίνουμε... Χρειάζεται να μας σπρώξουν και ας είναι 180 χρονών, αφού οι μετέπειτα γενιές φαίνεται να ναι ανάξιες.
Αυτό που φοβάμαι είναι ότι αν κατέβουμε στο δρόμο να διεκδικήσουμε, θα βρεθούμε σε εμφύλιο. Εμφύλιο όχι με αυτούς που έχουμε απέναντι, εμφύλιο μεταξύ μαζών που διεκδικούν το ίδιο πράγμα. Και οι απέναντι θα τρώνε και θα πίνουν ες αει.
Ευτυχώς που ζουν ακόμα μερικοί που τόλμησαν για κάτι και δεν έμειναν στον προβληματισμό και στον καναπέ, για να μας μιλήσουν για το ότι η κριτική της κριτικής του τίποτα δεν θα φέρει καμία αλλαγή.
θα ήταν πιο κατανοητό αν έγραφα "δεν πιστεύω σε τίποτα αποτελεσματικό από τα διαρκώς ανακυκλούμενα" και δεν αφορά μόνο Μίκη και Γλέζο... είναι κι εκείνα τα 13,5% και 27% που βλέπω φρίττοντας... κι εσύ (δικαίως) μιλάς για κινητοποίηση διεκδίκηση κεκτημένων και ξεβόλεμα!!!!! έχουμε ποοοοοοοολύ δρόμο κατά πως δείχνει 
