Το εγώ μου.

Αποφάσισα να κάνω... το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής μου.. έπρεπε να φτιάξω μια βάρκα.. πήρα όλα τα ξύλα απ το κλουβί μου.. εκείνη τη στιγμή ελευθερώθηκα.. απ’τη δύναμη που έκρυβα μέσα μου... Μου έλειπε όμως ένα πανί.. ήθελα για μια φορά στη ζωή μου .. να πάω κόντρα στον άνεμο.. σκέφτηκα να πάρω το άσπρο σεντόνι μου.. όταν το βρήκα λύγισα.. είχε γίνει κόκκινο απ το αόρατο αίμα μου... Καμία φοβία μου δε μπορούσε να με σταματήσει.. έσυρα με μανία τη βάρκα μου στις ονειροθάλασσες.. το ταξίδι μου μόλις ξεκίνησε.. έβαλα ένα γράμμα μέσα σ ένα μπουκάλι από ποτό.. και το άφησα να χαθεί στα βαθιά και μυστήρια νερά... Όσο απομακρύνομαι ο κόσμος μου μικραίνει.. μοιάζει με πινάκα ζωγραφικής .. τόσο αληθινός μα τόσο ψεύτικος... Και τότε μια γαληνή νίκησε την παλίρροια της ψυχής μου... Δεν ξέρω αν φτάσω στο τέλος ... Αν πεθάνω στη μέση ... Η αν γυρίσω στην αρχή... Τώρα όμως έμαθα .. πως και εγώ να μην ήμουν .. πάλι εγώ θα ήμουν... Δεν είχα νικήσει ποτέ κανέναν.. νίκησα όμως τον εαυτό μου.. και τους νίκησα όλους...