Γραφω και εγω στιχους αλλα περι πνευματικης ιδιοκτησιας δεν γνωριζω και πολλα.Δεν καταλαβα αυτο για το ταχυδρομειο.Να τα στειλω σε μενα συστημενο?Ειναι μια αποδειξη οτι ειναι δικα μου?Τι αλλο παραπανω μπορω να κανω?PLEASE απαντηστε μου!
Ντοριτσα αυτη τη στιγμη ειναι η πιο διαδεδομενη μεθοδος το ταχυδρομειο...αρκει να μην ανοιξεις το συστημενο σου....και να κρατησεις την αποδηξη του συστημενου με τις σφραγιδες του ταχυδρομειου.....
Αλλος τροπος ειναι ο συμβολαιογραφος,αλλα εκει πια μιλαμε για οταν θα εχεις πολυ υλικο και βεβαια κοστιζει κατι τις παραπανω....απο ενα συστημενο!!!!
Παντως και οι 2 τροποι ισχυουν και ειναι και ασφαλεις......
Ekatsa 2 wres gia na diavasw oles tis dimosieuseis se auto to topic alla aksize ton kopo Makari na mporousa k egw na grapsw tetoia pragmata! Toulaxiston mou dinete tin adeia na ta xrisimopoihsw gia na riksw mia kopela pou thelw??? Plaka kanw den prokeite na kanw tpt tetoio...oxi giati einai lathos kai klopi pneumatikis idioktisias alla giati eimai poli xestis na kanw kati teoio Kales empneuseis paidia!
we love rock music
we love rock music
we have rock style
we have rock style
and you have got rock style
and you have got rock style
but now,I'm singing that song
wicth is chance your heart
OOOOOOOOOOOooooooooooo yeah
το ταχυδρομειο σιγουρα ειναι οχι και τοσο αξιοπιστη λυση αλλα σιγουρα μια φτηνη λυση...Υπαρχει και ο συμβολαιογραφος βεβαια που οι τιμες ειναι γυρω στα 15 euro ανα στιχο ή τραγουδι και μετα βεβαια η ΑΕΠΙ που ειναι ασυμφορη και παιρνει 30 euro στο καθε τραγουδι και τελευταια η εθνικη βιβλιοθηκη που ειναι δωρεαν και το μονο που χρειαζεσαι ειναι μια ταυτοτητα....
Ήτανε όμορφα πολύ τότε θαρρώ
Στο ταβερνάκι που ξενύχταγε η παρέα.
Τα χρόνια σου ήτανε μόλις δεκαοχτώ
Και τα δικά μου ήτανε δεκαεννέα.
Ήτανε όμορφα πολύ τότε θαρρώ
Στο ταβερνάκι, μέσ’ την αγκαλιά σου.
Πίναμε ούζο κι’ ήταν βράδυ Κυριακή
Είχανε μέλι το πιοτό και τα φιλιά σου.
Ρετσίνα ούζο και ρακί
Και κάπου-κάπου πίναμε κρασάκι.
Τα χρόνια φύγανε, άλλαξαν οι καιροί
Και της ταβέρνας έχει σβήσει το κεράκι.
Άραγε που ‘ναι ο Λεύτερης, η ζωή
Η Μαίρη, που ‘ναι ο Παναγιώτης;
Ίσως ακόμα και να ‘χουν παντρευτεί
Χαθήκαν όλοι, με το πέρασμα της Νιότης.
Ήτανε όμορφα πολύ τότε θαρρώ
Με ζέστη στης ταβέρνας την γωνία.
στο τζάμι έπεφτε σαν δάκρυ η βροχή
κι απ’ το Juke box ακούγαμε την ευδοκία.
Ήτανε όμορφα πολύ τότε θαρρώ
Στο ταβερνάκι που ξενύχταγε η παρέα.
Μες της ζωής χαθήκαν όλοι το ρυθμό
Και δεν θα μάθω από κανένα τώρα νέα.
Ρετσίνα ούζο και ρακί
Και κάπου-κάπου πίναμε κρασάκι.
Τα χρόνια φύγανε, άλλαξαν οι καιροί
Και της ταβέρνας έχει σβήσει το κεράκι.
Άραγε που ‘ναι ο Λεύτερης, η ζωή
Η Μαίρη, και ο Παναγιώτης;
Ίσως ακόμα και να έχουν παντρευτεί
Χαθήκαν όλοι, με το πέρασμα της Νιότης.
πιστεύω ότι μπορεί να γίνει ένα ωραίο τραγουδάκι. Θα ήθελα την γνώμη σας null
Simera giortazeis xronia sou polla,
na ta ekatostiseis me duo gluka filia
Kai an eisai makria mou kai den se vlepw pia
gia mena panta thasai anamnisi glukia
Xronia polla latremene mou kai as mhn to diavaseis pote
Στιχάκια γράφω κι εγώ ενίοτε, τα οποία θεωρώ παράξενα και σκοτεινά (είμαι παράξενο παιδί, σκοτεινό? )
"Δεν είναι πως δε θέλω να στείλω ένα τραγούδι
δεν είναι πως δε θέλω να δω ότι πονάς
είναι που δε γνωρίζω πως κρατάν ένα λουλούδι
και νιώθω πως μαδάει στα ΄χερια μου μεμιάς..."
Με την ευκαιρία χαιρετίζω το Forum και το Topic αυτό!
"Δεν είναι πως δε θέλω να στείλω ένα τραγούδι
δεν είναι πως δε θέλω να δω ότι πονάς
είναι που δε γνωρίζω πως κρατάν ένα λουλούδι
και νιώθω πως μαδάει στα ΄χερια μου μεμιάς..."
Μου άρεσε το τετράστιχο που έγραψες. Μου αρέσουν τα παράξενα και σκοτεινά στιχάκια. Ελπίζω να κατάλαβα καλά το νόημα του.
Οutopoios ωραίοι οι στίχοι σου, σιγουρα θα έφτιαχναν ένα ωραίο ταξιδιάρικο (στις αναμνήσεις) τραγουδάκι... Keep it up
Ilianashiamishi, να σαι καλά! Το σημαντικό όμως είναι να σου μιλάνε οι στίχοι με κάποιο τρόπο... Εσύ (και ο καθένας) θα τους ερμηνεύσεις διαφορετικά, αναλόγως των εμπειριών και της ψυχοσύνθεσης σου...
Και τώρα... Μια ωδή στις αυπνίες και στους σκουπιδιάρηδες (!!!) που ζουν από τα άχρηστα μας...
Είναι η νύχτα σαν ξέφρενο γλέντι
που με κρατάει με μάτια ανοικτά
μοιάζει ο ύπνος με άσπλαχνο αφέντη
που με ξεχνάει σαν φεύγει μακριά
Κι εγώ ακούω να περνάν τα σκουπιδιάρικα
στο δρόμο βγαίνω να πάρω ευχή
φεύγουν κι εκείνα, πουλιά ταξιδιάρικα
γράφοντας άλλο ένα τέλος, μια αρχή
Είναι η νύχτα σαν όμορφη μάνα
που νανουρίζει την κάθε στιγμή
παίζει κι ο ύπνος σε ξένη αλάνα
τά όνειρα κρύβει από κάθε μου ορμή
Κι εγώ ακούω να περνάν τα σκουπιδιάρικα
μνήμες, κομμάτια, μαζί τους τα παν
φεύγουν κι εκείνα, πουλιά ταξιδιάρικα
μες στα σκουπίδια χρυσάφι μετράν...
Makari na mporousa k egw na grapsw tetoia pragmata! Toulaxiston mou dinete tin adeia na ta xrisimopoihsw gia na riksw mia kopela pou thelw??? Plaka kanw den prokeite na kanw tpt tetoio...oxi giati einai lathos kai klopi pneumatikis idioktisias alla giati eimai poli xestis na kanw kati teoio 
)
Το σημαντικό όμως είναι να σου μιλάνε οι στίχοι με κάποιο τρόπο... Εσύ (και ο καθένας) θα τους ερμηνεύσεις διαφορετικά, αναλόγως των εμπειριών και της ψυχοσύνθεσης σου...