ΧΑΜΕΝΗ ΙΘΑΚΗ
Πέρασα θάλασσες,βουνά,ωκεανούς και λόφους
κι έψαχνα την Ιθάκη μου να βρω να κατοικήσω
με συντροφιά μου τ'άπειρο και πεθαμένους στόχους
μα ο δρόμος ήτανε μακρύς,ξανά μ'έστρεψε πίσω.
-----------------------------
Ημουν σε βάρκα με πανιά,στο μέσον του πελάγους
κι'έψαχνα με τα μάτια μου να βρω τριγύρω ξέρα
μα χάθηκα μεσ'τη βροχή και κτύπησα σε πάγους
κι'έγινε έρμαιο η ψυχή,στο φύσημα του αγέρα.
------------------------------------
Ανέβηκα στον ουρανό,να βρω την ύπαρξή μου
αφου στη γη την έχασα πολύ πριν τη γνωρίσω
και 'κει ψηλά κατάλαβα-ήταν παράλειψή μου-
πως έπρεπε ν'αγωνιστώ και πίσω να γυρίσω.
------------------------------------
Κι'άρχισα πάλι απ'την αρχή τον ίδιο τον αγώνα
να βρω τα τόσα όνειρα που 'χα μια μέρα χάσει
μα βρήκ'ανθρώπους να κρατούν στα χέρια μια σφεντόνα
να σημαδεύουν μια ψυχή,που'χε γι'αυτούς γεράσει.
--------------------------------------------
Κι'έμεινα εκει να τους κοιτώ..μα τί να καταλάβω?
της προδοσίας ήτανε μονάχα ερημίτες
να σώσω,είπα τη ψυχή,μέσα μου να προλάβω
γιατί ήμουν θύμα τους εγώ...κι ήταν αυτοί οι θύτες.
(από την ποιητική συλλογή ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ