Γράφετε δικούς σας στίχους;

Γεια σε όλους!

Πρώτη φορά επιχειρώ να "βγάλω" στίχους μου στο INTERNET

κι ελπίζω να αρέσουν!

Τον έρωτα μη φοβηθείς,μη του κρατάς κακία,

η αγάπη και το όνειρο δεν είναι αμαρτία.

Τον έρωτα μη τον κοιτάς σπασμένο σαν καθρέφτη,

τη μια θα δεις υψώνεται,την άλλη ξαναπέφτει.

Μη φοβηθείς τον έρωτα,για σένα θα ελπίζω

στα όνειρα τα έγχρωμα,σ΄αυτά που δεν αγγίζω.

Μη φοβηθείς αγάπη μου,σου λέω χαμογέλα,

κρατήσου από το χέρι μου και μπρος μου πάλι έλα.

Τον έρωτα μη φοβηθείς,μη τον γεμίζεις αίμα.

Στα πόδια πάλι θα σταθείς,καρδιά μου μ'ένα βλέμμα.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : y στις 09-03-2010 19:46 ]

γεια σε ολους... εγω ειμαι καινουργια στην παρεα αυτη και αυτο ειναι το πρωτο μυνημα που στελνω. διαβασα τους στιχους σας και ειναι ολοι πολυ ωραιοι.... λεγομαι Θεοδωρα και γραφω και εγω τραγουδια, δηλαδη για να πω την αληθεια δεν τα γραφω εγω αλλα η καλυτερη μου φιλη. Εγω τους βρισκω τον ρυθμο και τα τραγουδαω.Πιστευω πως κανουμε καλη δουλεια η φιλη μου και εγω αλλα πουθενα δεν το εχουμε πει γιατι ντρεπομαστε. Αποφασισα ομως να τα δημοσιευσω στο ιντερνετ για να μου πειτε κι εσεις την γνωμη σας.

ΚΟΥΠΛΕ

Ολο το συμπαν συνομωτει

οταν θελω κατι για να μην συμβει

μισω αυτη τη μερα απο την αρχη

ολα πηγαν στραβα η ιδια ιστορια, αλλη μια φορα.

ΡΕΦΡΕΝ

Το θυμο μου παλι θα καταπιω

ομως στο τελος θα το δεις νικητρια θα βγω

στην ατυχια την πλατη γυρναω, δεν τα παραταω

σ'ενα κοσμο τρελο να επιβιωσω, προσπαθω.......

αυτο ειναι το μισω μας τραγουδι. Το υπολοιπο δεν μπορω να το γραψω γιατι δεν εχει περισσοτερο κενο και δεν χωραει. Πιστευω πως αυτο ειναι αρκετο. Διαβαστε το και γραψτε τα σχολια σας........

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι νέος και εγώ. Δημήτρης λέγομαι και γράφω εδώ και καιρό ποιήματα αλλά τώρα τελευταία γενικεύτηκε το θέμα. Μου βγαίνουν και στίχοι για μπουζούκια και μελωδίες, μόνο που λόγο του ότι δε ξέρω από μουσική είναι μονότονες...Θέλω και εγώ να τους στείλω κάπου αλλά δε ξέρω τι να κάνω...Το γράψιμο είναι λύτρωση και αυτά που γράφουμε εννοείται ότι έχουν κάποιο νόημα για το καθένα ξεχωριστά..Άντε γεια μας.

              Κοίτα λίγο μακριά σου

             δες μέσα στα όνειρά σου

             σκοτάδι έχεις μέσα στο νου...

             Βάλε χρώμα στη ζωή σου

             δώσε πάθος στο φιλί σου

             πέτα ψηλά στον ουρανό.

             Άνοιξε λίγο τη ματιά σου

             δώσε βάση στα ένστικτά σου

             έφυγες τώρα μακριά.

             Είσαι εδώ μα δεν ακούς

             είσαι ψηλά στους ουρανούς

             ψυχή μου πάλι έλα στο τώρα...

• ΚΑΘΕ ΔΑΚΡΥ ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ.

Η μέρα ανοίγει τις πληγές

και η νύχτα τις ματώνει

τις ομορφότερες στιγμές

η θλίψη τις σκοτώνει,

σε κάθε πόνο ένα κελί

κλειδώνει τη φυγή μου

και κάθε δάκρυ μια βροχή

παγώνει τη ζωή μου.

(ρεφραίν)

κι αυτός ο χρόνος σαν δολοφόνος

πως με πονάει όταν χτυπάει,

κι όταν με πνίγει και με συνθλίβει

με τυρανάει κι όλο γελάει.

Κάθε παράπονο πικρό

στα μάτια κρεμασμένο

πώς να το διώξω μακριά

να μην το υπομένω,

η κάθε λύπη παγερή

γίνεται φυλακή μου

και κάθε ψέμμα κόλαση

βουλιάζει την ψυχή μου.

Kι αυτός ο χρόνος σαν δολοφόνος

πως με πονάει όταν χτυπάει,

κι όταν με πνίγει και με συνθλίβει

με τυρανάει κι όλο γελάει.

( mariso).

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mariso στις 10-09-2012 17:18 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mariso στις 10-09-2012 17:24 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mariso στις 10-09-2012 17:26 ]

ΟΝΕΙΡΑ ΧΑΡΑΞΕΣ.

Σαν ήλιος φάνηκες τη μέρα άνοιξες,

όνειρα χάραξες αληθινά

με κάθε ανάσα σου ζωή σου έκλεβα,

δύναμη έπαιρνα απ' τα φιλιά.

Ύστερα έσβησες θλίψη με γέμισες,

στο κρύο μ' έγδυσες στα σκοτεινά

τ' όνειρο στέρεψε και μου μαράθηκε

μόνη(νο) με άφησες στην παγωνιά.

(ρεφραίν).

Δειλά μαχαίρι τράβηξες

μ' έχεις πληγώσει βαθειά,

κεριά γύρω μου άναψες

και μ' έχει κάψει η φωτιά,

ξανά τα χέρια άπλωσες

για να με φέρεις κοντά,

καρδιά δεν έχει μείνει πια

τώρα για να σ αγαπά.

Βρήκα το δρόμο μου σ' άφησα μόνο(νη) σου

γέμισα δάκρυα την αγκαλιά,

ποτάμι έγινα τραγούδι βάφτισα

τον πόνο ξέπλυνα οριστικά,

πάλι με ζήτησες το δάκρυ αψήφησες

φεγγάρι άναψες μεσ' τη νυχτιά

μάταια έλαμψες το φως δε μ' άγγιξε

κι εγώ προχώρησα πιο μακριά.

Δειλά μαχαίρι τράβηξες

μ' έχεις πληγώσει βαθειά,

κεριά γύρω μου άναψες

και μ' έχει κάψει η φωτιά,

ξανά τα χέρια άπλωσες

για να με φέρεις κοντά,

καρδιά δεν έχει μείνει πια

τώρα για να σ αγαπά.

mariso.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mariso στις 10-09-2012 17:22 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mariso στις 10-09-2012 17:27 ]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ....

ΓΡΑΦΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ..

ΕΛΑ ΠΕΡΔΙΚΟΥΛΑ ΜΟΥ..

Έλα περδικουλα μου,
να κάνουμε τρελίτσες,
κι άμα αποτελειώσουμε,
σου γράφω τις ελίτσες.

Μπάρμπαν την υπογραφή,
και μετα ειν το μ....
δεν το λένε στο χωριό σου,
πρώτα δέστ'το γαίδαρο σου?

Κάτσε τσούπραμ να στο πιάσω,
κι ότι έχω να στο γράψω,
μπάρμπα πρώτα το στιλό,
και μετά είν το κοκό,
γιατί αν κάνουμε τρελίτσες,
επετάξαν οι ελίτσες..

Kαι θα είμαι η καiμενη,
γ,,,,,, και δαρμένη,
γι΄αυτό λένε στο χωριό σου,
δέστονε το γαίδαρο σου...

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ...ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...

ΑΣ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΞΑΝΑ.

Στα φευγάτα μου βράδυα

ορφανά καλοκαίρια

σε απόρθητο σώμα

έχουν χτίσει σιωπές,

περιμένω να έρθεις

σαν φιλί στον αέρα

σαν μια γυάλινη σφαίρα

που χιονίζει καρδιές.

(ρεφραίν)

Θα γυρίζαμε μεσ' το χορό

θα σ' ανέβαζα στον ουρανό

θα σου χάριζα αστέρι χρυσό

θα σε έγδυνα μεσ' το βυθό,

να με κλείδωνες στην αγκαλιά

να μετρούσες κοχύλια φιλιά

να πετάγαμε σαν τα πουλιά

ας ερχόσουν ξανά.

Έλα σαν ένα κύμα

σαν τη φλόγα στην άμμο

μεθυσμένο ξενύχτι

με τρελές μουσικές,

μια ματιά στο φεγγάρι

να τη νιώσεις ψυχή μου

έλα γίνε για πάντα

η αγάπη του χθες.

Θα γυρίζαμε μεσ' το χορό

θα σ' ανέβαζα στον ουρανό

θα σου χάριζα αστέρι χρυσό

θα σε έγδυνα μεσ' το βυθό,

να με κλείδωνες στην αγκαλιά

να μετρούσες κοχύλια φιλιά

να πετάγαμε σαν τα πουλιά

ας ερχόσουν ξανά.

(Το φαντάζομαι με Latin ρυθμό).

Ντίνα ωραίο..!!!!!! 

ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ.

Όλα τα έδωσα σε μία θάλασσα

που μ' απαρνήθηκε,

μεσ' το ναυάγιο ελπίδες σκόρπισαν

κι εγώ σαν βράχος,

φάρο σου άναψα και σου τον χάρισα

όμως φοβήθηκες,

κρυφά τον έσπρωξες κι εκείνος βούλιαξε

μέσα στο βάθος.

(ρεφραίν).

Κι αν δε μπορείς

το παραμύθι της ζωής μου

να δεχτείς,

απ' την αλήθεια σου μπορεί και να πονέσεις,

κι αν χρειαστείς

μια αγκαλιά από τον πόνο

να σωθείς,

μεσ' τη δική μου μη νοιαστείς αν θα χωρέσεις.

Τα λόγια χάρτινα έλιωσαν γρήγορα

κι ύστερα έσβησαν,

τόσα αισθήματα δεν τα ξεχώρισες

καρδιά δεν είδες,

μα εγώ δεν έφυγα έκλεισα σύνορα

το χρόνο μέτρησα,

μέσα στο δρόμο σου αγάπη άφησα

όση δεν πήρες.

Κι αν δε μπορείς

το παραμύθι της ζωής μου

να δεχτείς,

απ' την αλήθεια σου μπορεί και να πονέσεις,

κι αν χρειαστείς

μια αγκαλιά από τον πόνο

να σωθείς,

μεσ' τη δική μου μη νοιαστείς αν θα χωρέσεις. 

mariso.

[ τροποποιήθηκε από τον/την mariso, 20-11-2012 09:28 ]