Ρασούλης,Βέγγος,Παπάζογλου και τώρα Αγγελόπουλος;Πόσο πιο φτωχοί πια!

Ξαφνιαστικα και λυπηθηκα πολυ με το ακουσμα της ειδησης αυτης.  

Τον ευχαριστουμε για την ευαισθησια του και ολα οσα μας προσφερε μεσα απο το εργο του.

Ειμαστε τυχεροι που τον γνωρισαμε εστω μεσα απο τις ταινιες και τις συνεντευξεις του.

Θα παραμεινει για παντα ενα φωτεινο προσωπο της  Ελλαδας που αγαπαμε...

Καλο του ταξιδι στις "αλλες θαλασσες..."

Ο Θεος ας τον αναπαυσει...

Ευανθία Ρεμπούτσικα - Μέσα από Σένα

(με πλανα απο "το Λιβαδι που δακρυζει")

-----------------
♫♪ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΝΟΤΕΣ♫♪ Τετάρτη βράδυ 01:00-02:00, Πέμπτη βράδυ 00:00-01:00 Radio MusicHeaven www.listen.musicheaven.gr

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : alkyoni στις 26-01-2012 02:42 ]

Η έλλειψη πνευματικότητας στην σύγχρονη Ελλάδα είναι ίσως η αιτία

για την γενικότερη "φτώχεια" μας ,την "χρεωκοπία" μας και θαρρώ πως

ο θάνατος του Θοδωρή Αγγελόπουλου έρχεται, αν όχι να μας το υπενθυμίσει,

αλλά σίγουρα, να το καταστήσει σαφές αυτό.

Μακάρι ο θάνατος του και η ευαισθησία της τέχνης του να μας

κάνει να δούμε με άλλη ματιά τα πεπραγμένα μας και τα μελλούμενα μας.

Καλό του ταξίδι...Έχει περάσει στην "αιωνιότητα" ούτως ή άλλως...

Εχω εντονες αναμνησεις απο την πρωτη ταινια του Αγγελοπουλου που εχω δει πριν 10 χρονια.Η πρωτη ειναι το νεο προσωπικο ρεκορ χασμουρηματος που εκανα σε δυο ωρες,και το δευτερο οτι τελικα η κοπελλα που ειχα παει μαζι δεν εκατσε.(ισως για τον πρωτο λογο.)Μεγαλωνοντας ομως και επειδη αγαπαω τον Βεγγο ειδα πιο αντικειμενικα και αυτην την ταινια αλλα και παλι δεν αλλαξαν πολλα εκτος απο το μεγαλειο του Βεγγου.

Σεβομαι απεριοριστα ομως,αυτους που τον εκτιμουν σαν σκηνοθετη και λυπαμαι πολυ με τον τροπο με τον οποιο τελικα εχασε την ζωη του.Αδικα.Οπως και ο Σπαθαρης.Κριμα.

Να θυμισω για την ιστορια οτι με τον ιδιο τροπο σκοτωθηκε και ο Παπαρηγας.Ο αντρας την γνωστης Αλεκας.Για οσους ειχαν την ευκαιρια να τον γνωρισουν απο κοντα οπως εγω(χωρις κομματικες προκαταληψεις),υπηρξε ενας φαρος γνωσης και πνευματικου μεγαλειου.

Και παλι κριμα.

Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο Κρίστι, απλή αναδημοσίευση του γεγονότος και  μιας σύντομης ανασκόπησης του έργου του.

Πάντως -όπως συνήθως συμβαίνει- υπάρχουν διάφορες οπτικές και συμπεριφορές σε τέτοια τραγικά γεγονότα, ιδίως όταν πρόκειται για ανθρώπους που παρουσιάζουν δημόσια το έργο τους και θέτονται σε κριτική.

Ακούστηκαν -και θα ακολουθήσουν περισσότερα- αφιερώματα, φόροι τιμής, έπαινοι κλπ. για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και το έργο του. Χαρακτηρίστηκε ως ο σημαντικότερος πρεσβευτής του πολιτισμού μας,  υπήρξαν όμως και αντίθετες απόψεις με κορυφαία το άρθρο του Δημήτρη Δανίκα στα ΝΕΑ (Τετάρτη 25-1-2012) που αποχαιρέτησε τον Αγγελόπουλο με λίβελλο χαρακτηρισμών όπως "τσιγγούνης, αλαζόνας με αισθητικές εμμονές" προκαλώντας σεισμό αντιδράσεων, ιδίως στο διαδίκτυο.

""«Δεν θέλω να υπογράψω αγιογραφία, αλλά όλη την αλήθεια. Οπως την έζησα και την άκουσα από τους συνεργάτες του. Στα γυρίσματα για τον «Μεγαλέξαντρο» πάνω στα βουνά και τα χιόνια το συνεργείο τρέμει από το κρύο και από την πείνα. Η τροφοδοσία της παραγωγής, που την είχε αναλάβει η Φοίβη, μέλλουσα κυρία Αγγελοπούλου, γινόταν με το σταγονόμετρο. Ετσι κάποιοι από το συνεργείο έγραψαν στον τοίχο «Ο Θόδωρος και η καταραμένη Φοίβη». Τρία λοιπόν τα κουσούρια του: η παροιμιώδης τσιγκουνιά του. Η αθεράπευτη αλαζονεία του. Πράγμα που τον έκανε να μιλάει σχεδόν περιφρονητικά όχι μόνο για τους έλληνες συναδέλφους του, αλλά και για αρκετούς μεγάλους. Και το τρίτο η εμμονή του στο ίδιο αισθητικό μοτίβο. Με αποτέλεσμα οι τελευταίες του ταινίες, αποχυμωμένες από ζωντάνια και ουσία, να θυμίζουν, ως σχήμα, την προσωπική του αισθητική. Ομως ουδείς, ακόμα και ένας Τεό, αλάνθαστος!»""

Το κείμενο του Δημήτρη Δανίκα μετά τις αντιδράσεις και τα επικριτικά σχόλια εναντίον του εξαφανίστηκε από τα ΝΕΑ, κυκλοφορεί όμως σε άπειρα sites και blogs, και ο ίδιος σήμερα στο ΒΗΜΑ κάνοντας μια απίστευτη κωλοτούμπα τα "μαζεύει" και αποσπάσματα από το νέο του κείμενο είναι αναρτημένα πάλι σε άπειρα sites και blogs :

""«Που πάει να πει. Οτι ο Θόδωρος ο μόνος έλλην με Χρυσό Φοίνικα Καννών. Ο Μόνος με Felix καλύτερης ευρωπαικής ταινίας. Ο μόνος που οι ταινίες του αναλύθηκαν από πλήθος βιβλίων και μελετητών. Και ο μόνος που μια από τις ταινίες του, ο «Θίασος», κατέληξε σε λίστα Γιαπωνέζων Κριτικών μέσα στις καλύτερες εκατό από συστάσεως 7ης Τέχνης.

Αυτό που θέλω να πω είναι αυτονόητο και εντελώς λογικό. Ποτέ μην αναγάγεις το προσωπικό σου γούστο σε αντικειμενικό γεγονός. Και ποτέ μην ακολουθείς ένα και μοναδικό «χορό». Η Τέχνη, όπως οι διαφορετικές προσωπικότητες των ανθρώπων, μοιράζεται σε εκατομμύρια αντίδωρα. Ο καθείς με την προσωπική του έκφραση. Ο καθείς με την Αισθητική του. Αυτό συνιστά τον πολυδιάστατο αναγνώστη, ακροατή, θεατή και πολίτη. Αυτή ήταν η διακριτή κολοσσιαία διαφορά του Θόδωρου από εκατοντάδες καλούς τεχνίτες του συρμού. Η προσωπική του οπτική. Αυτή και η μαγκιά του. Ακλόνητος, συνεπέστατος, στον δικό του κόσμο αφοσιωμένος. Αυτό το μεγάλο δίδαγμα για όλους εμάς. Να ανακαλύψουμε την προσωπικότητά μας σημαίνει να δραπετεύσουμε από την ομοιομορφία, την μετριότητα και τον ασήμαντο μικρόκοσμό μας!»""

Πιθανόν να ακουστούν και άλλες επικριτικές ή απαξιωτικές γνώμες για το έργο και για τον ίδιο τον  Αγγελόπουλο, η υποκειμενική άποψη είναι δικαίωμα, πιστεύω όμως ότι όλοι θα συμφωνήσουν οτι η χρονική στιγμή που διάλεξε ο Δανίκας ήταν εντελώς λάθος, εν όψει τραγικού θανάτου και άταφου νεκρού.

Δημοσία δαπάνη θα τελεστεί η κηδεία του Έλληνα σκηνοθέτη, Θόδωρου Αγγελόπουλου, μετά από απόφαση του Παύλου Γερουλάνου. 

Η κηδεία θα γίνει την Παρασκευή 16:00 το απόγευμα από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Παράκληση της οικογένειας του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων και στο Χαμόγελο του Παιδιού.

Σε συνέντευξή του στην Ειρήνη Στάθη, ο Θ.Αγγελόπουλος είχε πει: «Αργά ή γρήγορα, ΅εγαλώνοντας, ερχό΅αστε αντι΅έτωποι ΅ε την ιδέα του θανάτου. Πυκνώνουν γύρω ΅ας οι απώλειες, οι φίλοι που φεύγουν. Ή΅ουν ανά΅εσα σ' αυτούς που, ένα πρωί, στη διάρκεια των γυρισ΅άτων του Βλέ΅΅ατος του Oδυσσέα, βρήκα΅ε νεκρό, στο ΅ικρό ξενοδοχείο της Φλώρινας, τον Τζιαν Μαρία Βολοντέ. 

» Όταν τον άγγιξα, η κρυάδα του θανάτου έγινε ταραχή. Ερώτη΅α για ΅ένα, για την ανθρώπινη ΅οίρα: Τι κάνει κανείς αν έχει ΅ία ΅όνο ΅έρα να ζήσει... Πώς περνάει αυτή η ΅έρα... Πώς αισθάνεται σ' αυτό το ΅εταίχ΅ιο, ΅ε τη ζωή πίσω και το όριο ΅προστά...»

Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του σπουδαίου Έλληνα δημιουργού αποφάσισαν να καθιερώσουν Διεθνές Βραβείο «Θόδωρος Αγγελόπουλος», το οποίο θα απονέμεται κάθε Νοέμβριο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

-----------------------------------------------------------

Μερικοί σύνδεσμοι απ΄τους πολλούς :

http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4689605

http://www.agrinioculture.gr/2012/01/26/%C2%AB%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BC%CE%B1/

http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=17221:i-apisteyti-lkolotoympar-danika-gia-ton-th-aggelopoylo&catid=58:art&Itemid=100

http://www.metrogreece.gr/ArticleDetails/tabid/82/ArticleID/64340/Default.aspx

http://www.tovima.gr/search/?dos=1&sa=0&so=1&words=%20%u03B1%u03B3%u03B3%u03B5%u03BB%u03BF%u03C0%u03BF%u03C5%u03BB%u03BF%u03C2®ioDate=4&author=%u03B4%u03B1%u03BD%u03B9%u03BA%u03B1%u03C2

http://planet-greece.blogspot.com/2012/01/blog-post_5994.html

Δεν έχω λόγια να εκφράσω την βαθειά μου θλίψη για τον άδικο χαμό του Θόδωρου Αγγελόπουλου!
Οι ταινίες του μας χάραξαν και εμένα προσωπικά άλλαξαν σε νεαρή ηλικία την ζωή μου!
Όσες φορές τον είδα από κοντά ήταν σε διαλέξεις και αφιερώματα !!
Είχα την ανάγκη να του πώ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ευτυχώς μια φορά ξεπέρασα την ντροπή μου
και με μια χειραψία θερμή το εξέφρασα !!!!!!!!!
Ο Ελύτης , ο Ρίτσος , ο Γκάτσος , ο Χατζιδάκις , ο Λοΐζος ,ο Τσαρούχης , ο Κούν και τόσοι ακόμα χάθηκαν
και μαζί τους χάθηκε  μια Ελλάδα που υπήρξε  μόνο γιατί υπήρξαν αυτοί !!!!!
Η δύναμη και η αλήθεια της τέχνης του πολιτισμού και της διάνοιας δεν βρυχάται
και η πλειοψηφία των νεοελλήνων χαμπάρι δεν πήρε τι έγινε!!!
Αγαπήσαμε ένα φάντασμα λοιπόν ?
Η Απάντηση δια στόματος Θανάση Βέγγου
"Το βλέμμα του Οδυσσέα" (1995)

και διά στόματος Διονύση Παπαγιαννόπουλου

Ταξίδι στα Κύθηρα (1984)

-----------------
Το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος, ...αλλά η απάθεια

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mixalis-kleanthis στις 27-01-2012 13:54 ]