Ερασιτέχνες

Ερασιτεχνισμός είναι η ασχολία με οτιδήποτε έχει σκοπό την ευχαρίστηση και όχι την άσκηση επαγγέλματος. Είναι ένα χόμπι επικοινωνίας που διευρύνει την σκέψη και φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά ακόμα και αταίριαστα άτομα συζητούν και ανταλλάσσουν γνώμες για θέματα που τους προβληματίζουν.

Άνοιξα αυτό το thread με αφορμή τα παρακάτω πρόσφατα σχόλια του Φαίδωνα Αλκίνοου:

http://faidonalkinoos.blogspot.com/

‘’ …..να πω πως,σε πολλές περιπτώσεις, αν δεν υπήρχαν αυτοί, σχεδόν τίποτα δε θα είχε γίνει με την επίσημη επιστήμη τέχνη και τεχνολογία... πρόσφατα ο Έλληνας Γιώργος Ταρσούδης, ερασιτέχνης αστρονόμος, βραβεύτηκε από τη Διεθνή κοινότητα γιατί ανακάλυψε φαράγγι 31 χιλιομέτρων στη Σελήνη - η Φωτεινή Παύλου, ερασιτέχνης μουσικός πιανίστα, έδωσε στέρεα τα πρώτα βήματα στη μουσική, για το γιο της Ιάννη Ξενάκη, το Μεγάλο μας νεο-πυθαγόρειο μουσικοσυνθέτη... από ιδιώτες ερασιτέχνες υψηλού επιπέδου ζωολογικής κατάρτισης, ερευνάται και καταγράφεται η βιο-πανιδική μελέτη της Ελλάδας... Ο Αριστοτέλης την απλή γνώση την ονομάζει "εμπειρία" και την επιστημονική "τέχνη". Ο ερασιτέχνης φωτογράφος του σύμπαντος, Ρολφ Όλσεν, ανακάλυψε και φωτογράφισε ένα νέο αναπτυσσόμενο ηλιακό σύστημα... ο λιμενεργάτης Αντόνιο Παγκανίνι, ερασιτέχνης μουσικός, δίνει τα πρώτα μαθήματα μουσικής στο γιο του Νικολό Παγκανίνι... κ.α.π. παραδείγματα... ύστερα ακολουθούν και τα πανεπιστήμια και οι επιστήμονες... ‘’

Έχετε και εσείς άλλα τέτοια παραδείγματα?

Αν θα μπορουσα να γραψω ενα σχολιο πανω σε αυτα(παρολο που δεν καταλαβαινω ακριβως το υφος των γραφωμενων γιατι υπαρχει μερος του κειμενου και οχι ολο νομιζω)ειναι οτι κανενας δεν γεννηθηκε επαγγελματιας σε τιποτα και πουθενα.Η ασχολια με κατι το οποιο δεν αποδιδει χρημα-και αρα δεν ειναι επαγγελμα-ειναι απο τα πιο σημαντικα στοιχεια στην ανθρωπινη υποσταση.Οταν ομως αυτο το χομπυ αρχιζει να γινεται κατι μεγαλυτερο απο την ιδια σου την υπαρξη και αποκτα δικη του οντοτητα,τοτε δεν βλεπω που ειναι το κακο.Αρχισα να παιζω μουσικη απο μικρος και μονο απο χομπυ και για γκομενες,και καποια στιγμη καποιος μου εδωσε και λεφτα για να το κανω.Αρα το χομπυ μου ειναι επαγγελμα και τωρα πια ζω απο αυτο.Ειναι κακο?Ισως για αυτους που αποροφηθηκαν απο αλλες καταστασεις και το χομπυ τους εγινε μια καρικατουρα της ψυχης τους.Για αυτους ομως(οπως εγω)που ωριμασαν μαζι με το χομπυ τους,ειναι λυτρωση.

Ετσι λοιπον οπως δινεται το κειμενο συμφωνω απολυτως.Υπηρξαν και υπαρχουν χομπιστες που η αγαπη τους με την ενασχοληση τους ξεπερναει καποια στενα ορια και τελικα γιγαντωνεται και γινεται επαγγελμα.Κανενα κακο σε αυτο.Στις τεχνες αλλωστε,η ευχαριστηση ειναι συνεχης.Δεν σταματαει.Οπως και η γνωση.

-----------------
Η φιλοσοφια διδασκει την πραξη και οχι τον λογο. Σενέκας(Επιστολαί,20,2.)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikosRoman στις 07-03-2012 15:00 ]

To σχόλιο του του Φαίδωνα Αλκίνοου ήταν στο άρθρο μου:

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3246

το οποίο δεν ανέφερα να μη θεωρηθεί διαφημιστικό bumping τώρα όμως θα σας παρακαλέσω - σαν μουσικός που είστε η γνώμη σας θα έχει για μένα βαρύνουσα σημασία-να το ρίξετε μια ματιά και ,άν θέλετε, να πείτε εκεί τη γνώμη σας.

Kαθόλου κακό δεν είναι Νίκο. Πιστεύω πως  είναι ευτυχής (εργασιακά) ο κάθε άνθρωπος που έκανε το χόμπυ του επάγγελμα . Πιστεύω πως αυτός  ο επαγγελματίας  θα είναι  επιτυχημένος. Αλλά βλέπεις πως οι ανάγκες της ζωής δεν μας επιτρέπουν (τις περισσότερες δυστυχώς φορές) να ασκήσουμε επάγγελμα σαυτό που αγαπάμε.

Ίσως ξεφεύγω λίγο από το θέμα. Συγνώμη Στέφανε .Πολύ ωραίο θέμα .Περιμένω τη συνέχεια.

Κι εγώ ήθελα να γίνω καθηγητής αλλά το 1968 με το ''ακαδημαϊκό'' - τότε βάζανε άγνωστα, αδίδακτα θέματα- έτσι στη χημεία βάλανε και θεωρία και άσκηση την ' Στυπτυρία' - πρώτη φορά που άκουγα τη λέξη και πήρα μηδέν. Έτσι έγινα Ηλεκτρονικός-αλλά δεν το μετάνοιωσα.....΄διδαξα για 8 έτη σε διάφορες σχολές...

Από την μέχρι τώρα συμμετοχή μου στο MusicHeaven αποκόμισα αρκετές μουσικές γνώσεις από  τους ''ερασιτέχνες''.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Κο Αλκίνοο.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : giovan23 στις 07-04-2012 13:25 ]

καλά το τοποθετεί και ο πιό πάνω

υπάρχει η γενική εντύπωση ότι ο ερασιτέχνης κάνει το χόμπυ του για τον εαυτό του ενώ ο επαγγελματίας κάνει το χόμπυ του και πληρώνεται γι αυτό..

αναληθές..

γι αυτό ο επαγγελματίας συχνά διακόπτει και ξαναγίνεται ερασιτέχνης επιστρέφοντας στην προηγούμενη δουλειά του.

αν βέβαια δεν υπάρχει προηγούμενη άλλη δουλειά, τότε αναγκαστικά μένει επαγγελματίας, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το ευχαριστιέται..

Ο καθε ανθρωπος οριζει τον εαυτο του και την θεση του οπως νομιζει σε αυτο το συμπαν.Η χειροτερη αντιμετωπιση ενος επαγγελματια μουσικου ειναι η "αγιοποιηση" των ερασιτεχνων.Οταν εισαι ερασιτεχνης εχεις παντα το "ακαταλογιστο" της κριτικης της ιδιοτελειας της γνωσης του ρομαντισμου και τελικα της ιδιας της τεχνης.Ειναι πολυ βολικο για ολους τους "ερασιτεχνες" να "καταπινουν την καμηλο και να δυιλιζουν τον κωνωπα".Το δραμα των ερασιτεχνων μουσικων ομως,δεν βρισκεται στους αντιστοιχους επαγγελματιες αλλα στον ιδιο τους τον εαυτο.

Εχω μελετησει χιλιαδες ωρες που με εχουν κρατησει μακρυα απο την ζεστη της συντροφου μου ,εχω κανει μονο δυο φορες Χριστουγεννα σπιτι μου τα τελευταια 15 χρονια με τα παιδια μου,εχω κοιμηθει σε ολων των ειδων τα ξενοδοχεια με ζεστη με κρυο με βρωμια και με ανεσεις,εχω παιξει με σαραντα πυρετο και   εμετους με εχουν παει με λιμουζινα,εχω γυρισει με τα ποδια και αλλα και αλλα και αλλα.

Ολα ηταν επιλογη και θελω να πληρωθω για ολα.Ετσι οριζω τον εαυτο μου σαν επαγγελματιας και ο τροπος μελετης μου δεν ειναι τα αφρικανικα τυμπανα η το ιαπωνεζικο κιοτο.Ειναι η επομενη συνεργασια μου οπου ολα τα πιο πανω ξαναρχιζουν απο την αρχη με πολυ κοπο αλλα και προσμονη.

Κατσε εσυ λοιπον στην παραλια με τα φιλαρακια σου να παιζεις τρια ακορντα και να το θεωρεις "τεχνη" και μετα τραβα για εναν φραπε στο σπιτι η κανα σουβλακι η μπες εδω και λεγε μας "ποσο κακος ειναι ο επαγγελματισμος".

Το σιγουρο ειναι οτι ολοι οι επαγγελματιες το φχαριστιουνται που.... δεν μπορουν ολοι να γινουν επαγγελματιες!!!

Θα συμφωνήσω σ' όλα εκτός απο το κείμενο της παράθεσης

φίλε μου από το ποστ σου δεν κατάλαβα τίποτα εκτός απ ότι βγάζεις "αντιπαλότητα" μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών.

είναι πολύ απλοϊκό αν νομίζεις ότι όλοι οι ερασιτέχνες είναι απλά κομπλεξικοί τύποι επειδή δεν έχουν το επίπεδο να γίνουν επαγγελματίες...

τεσπά, δεν ξέρω σε ποιά κατηγορία επαγγελματιών ανήκεις, εγώ αναφέρθηκα στους επαγγελματίες του νυχτοκάματου..

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Athws στις 12-04-2012 07:48 ]

Φίλε NicosRoman

Ερασιτεχνισμός από την εγκυκλοπαίδεια:

http://el.science.wikia.com\

Είναι:

■η ιδιότητα του να είναι κανείς φίλος της τέχνης

■η ασχολία, η ενασχόληση με οτιδήποτε έχει σκοπό την ευχαρίστηση και όχι την άσκηση επαγγέλματος

■(μτφ.) η αδεξιότητα κάποιου να ασκήσει σωστά το επάγγελμά του ή μια ασχολία του,

■(μτφ.) η έλλειψη συστήματος, η προχειρότητα.

Γιατί παίρνεις μόνο τη μεταφορική ετυμολογία της λέξης ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ??

Πάντως εγώ μέχρι τώρα από το surfing και τη μελέτη στο MusicHeaven σε μια πληθώρα θεμάτων-ειδικά στα άρθρα και στα Μαθήματα Μουσικής, διαπιστώνω ότι ΟΛΟΙ οι ερασιτέχνες μουσικοί που γράφουν σ' αυτά είναι ερασιτέχνες ΌΧΙ με την μεταφορική εννοια που αναφέρει ο Κος Στέφανος.

Αυτό γίνεται πιστεύω επειδή οι παράγοντες του MusicHeaven είναι ή καλοί επαγγελματίες μουσικοί ή τέλειοι ερασιτέχνες μουσικοί (που σημαίνει ότι ελέγχουν εξονυχιστικά τα προς δημοσίευση άρθρα) αφού η έγκριση των δημοσιευμένων άρθρων έχει στο 99% θετικά σχόλια (αυθαίρετη δική μου άποψη)  από τα μέλη και 100δες επισκέψεις από μή μέλη

 Ενώ στα forums πράγματι διαπίστωσα ότι υπάρχουν αρκετοί που αυτά που γράφουν είτε παραπληροφορούν είτε είναι ερασιτέχνες με την μεταφορική έννοια που όμως πιστεύω ότι και αυτοί το κάνουν όχι για να παραπληροφορήσουν αλλά επειδή έχουν ελλειπείς γνώσεις (εκτός αν γίνεται κακόβουλα)- άλλωστε αυτός πιστεύω κι εγώ ότι είναι ο σκοπός των Forums σε αντίθεση με τα άρθρα.

Η προσέγγιση ,από έναν ερασιτέχνη ,σ’ ένα θέμα που αποστέλλεται προς δημοσίευση –ειδικά αν έχει κάποιο τίτλο ‘’ταρατατζούμ’’ εννοώ τίτλο ‘’κράχτη’’ θα πρέπει  το  περιεχόμενο του είτε έχει θεωρητικά είτε πρακτικά συστατικά, να γίνεται με πλήρη διασταύρωση και τεκμηρίωση των κειμένων , των σκαριφημάτων και των εικόνων ώστε οι μεν συμμετέχοντες μαθητευόμενοι να παίρνουν όλες τις βασικές γνώσεις ώστε αργότερα να έχουν το υπόβαθρο να ασχοληθούν πιο εμπεριστατωμένα με το θέμα , οι δε καλοί γνώστες του θέματος (επαγγελματίες –όσοι καταδέχονται να το διαβάσουν) να μας δίνουν περισσότερες πληροφορίες ή να διορθώνουν τυχόν ασάφειες που ο administrator – moderators δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν απ’ την αρχή.

Θα συμφωνήσω ότι στα forums , ακόμη κι αν είναι υπό μορφή άρθρου (αφού ο καθένας μπορεί να το δημοσιεύσει με την εγγραφή του στο site) ‘’επιτρέπονται’’ τέτοιες αποκλίσεις αφού –όπως λές ΄΄αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των φόρουμ’’ –εκτός αν γίνονται κακόβουλα.

Πάντως από το διάλογο στο φόρουμ, ειδικά αν στο θέμα συμμετέχει και κάποιος επαγγελματίας ακόμη κι αν υπήρχε ‘’παραπληροφόρηση’’ ή μη τεκμηρίωση των γραφομένων , πιστεύω ότι στο τέλος ΟΛΟΙ οι επισκέπτες ωφελούνται.

Αυτό είναι το μόνο που επιθυμώ

[λόγ. ερασιτέχν(ης) -ισμός μτφρδ. ιταλ. dilettantismo & γαλλ. amateur isme]

Αυτη φιλε Στεφανε ειναι μια αλλη προσεγγιση απο το λεξικο Πυλη της κοινης νεας ελληνικης γλωσσας.

Ισως ειναι ακριβως το ιδιο με την δικη σου πηγη,αλλα σιγουρα στεκομαστε απεναντι σε ενα ποτηρι νερο και προσπαθουμε να εδραιωσουμε την αποψη εαν ειναι μισογεματο η μισοαδειο.

Σιγουρα συμφωνω οτι η ιδιοτητα του να εισαι φιλος των τεχνων ειναι σημαντικη αλλα.....καλλιεργειται.Και οχι μονο αυτης που γνωριζεις αλλα σε ολο το φασμα της.Η καλλιεργεια ειναι υψιστης σημασιας γιατι δεν σου κρυβω οτι εχω γνωρισει μουσικους(εφοσον ειμαι μουσικος)οι οποιοι αγνοουν καθε αλλο ειδος τεχνης περαν της μουσικης.Αυτο τους δινει μια τοσο μικρη οπτικη γωνια οπου στα δικα μου "ματια"ειναι ερασιτεχνες του χειριστου ειδους.Ειναι σαν να λεμε οτι εχεις εναν σκυλο και αγαπας μονο αυτον καθοτι ανετα θα κλωτσαγες μια γατα.Οπως λοιπον δεν ονομαζεσαι φιλοζωος σε αυτην την περιπτωση,ετσι δεν ονομαζεσαι και φιλος της τεχνης εαν δεν αναγνωριζεις ολα τα ειδη της και ολο το φασμα ελλειψη καλλιεργειας.(Αναγνωριζω δεν σημαινει εξασκω).

Οσον αφορα τον διαχωρισμο του ερασιτεχνισμου απο τον επαγγελματισμο θα γινω λιγο πιο λαικος.Ισως για να αποδειξω οτι αυτα τα δυο ενωνονται τοσο συχνα που τεινουν να γινουν ενα.Υπαρχουν καλλιτεχνες οπου με ακραια ερασιτεχνικη συμπεριφορα εχτισαν καριερες οι οποιες επιβιωνουν εως και σημερα(απο ερασιτεχνες ακροατες.Αυτη ειναι μια αλλη κουβεντα).Βεβαια το συστημα της τελευταιας δεκαετιας στην ελληνικη μουσικη πραγματικοτητα ,ειναι τοσο απογυμνωμενο οπου ψαχνεις να βρεις επαγγελματιες με το ματοκυαλι.Παρολα αυτα ομως ,πες μου ειλικρινα ποσους ερασιτεχνες απατεωνες συναντας στην καθημερινοτητα σου οι οποιοι φορανε τον μανδυα του επαγγελματια σε καθε επαγγελμα?

Πας να πλυνεις το αυτοκινητο σου,πληρωνεις το 15ευρω και η δουλεια ειναι μιση.Αγοραζεις ντοματες και τις πετας στα σκουπιδια.κλπ κλπ.Ο κακιστος επαγγελματισμος μας περικλειει σαν μια πενσα καθημερινα.Ετσι ειναι και ο επαγγελματισμος στην μουσικη.Ο φιλος πιο πανω ας πουμε ,εγραψε για τα "νυχτοκαματα".Αυτος ειναι ο ορισμος του επαγγελματια μουσικου??Τοσα ξερει ,τοσα λεει.

Ο σωστος επαγγελματισμος προυποθετει γνωση.Η γνωση ειναι το πρωτο απο ολα τα εφοδια.Ακολουθουν η πειθαρχεια,η μελετη,η προσωπικοτητα,η σωματικη και ψυχικη υγεια η ομαδικοτητα και ενα σωρο αλλα τα οποια στην Ελλαδα του "νυχτοκαματου" απλα δεν υπαρχουν.Και εφοσον δεν υπαρχουν, ειναι ευκολο να εισαι ερασιτεχνης αλλα ακομα πιο ευκολο να εισαι ενας κακος επαγγελματιας.

Και εκει ακριβως μπαινουν ολα τα υπολοιπα επιθετα απο τα λεξικα μας.Αδεξιοτητα,αγνοια,σκοπιμοτητα.

Σε αυτο τελικα που θελω να καταληξω ειναι το εξης.

Πολλοι λιγοι καλλιτεχνες στην Ελλαδα ειναι πραγματικοι επαγγελματιες και ακομα πιο λιγοι μουσικοι.Εχουν ολοι πνιγει σε ενα συστημα αναξιοπιστιας και μιζεριας.Και δεν θα μπορουσε να ειναι διαφορετικα αφου η αναξιοπιστια θεωρειται τωρα πια κοινωνικον θεσφατον.Ακομα πιο λιγοι ομως εχουν την παραμικρη ιδεα για το πως ακριβως ειναι ενας επαγγελματιας μουσικος.Για τους τελευταιους αυτους λεω παντα οτι ειναι επαγγελματιες ερασιτεχνες εφοσον ασκουν κριτικη σε κατι το οποιο δεν γνωριζουν στην πραγματικη του διασταση παρα μονο απο τα σκυλαδικα.

Ακομα δεν ξερω αν βλεπω το ποτηρι μισοαδειο η μισογεματο.

Εγώ θα δώσω ένα άλλο παράδειγμα,όχι από μουσικής αλλά από αεροπορικής σκοπιάς.Οπως όλοι γνωρίζουμε,ο John Travolta είναι επαγγελματίας ηθοποιός.Πληρώνεται δηλαδή γιά να ερμηνεύη ρόλους σε ταινίες,θεατρικά έργα κλπ.Οπότε,ώς επαγγελματίας,είναι υποχρεωμένος να μελετά τους ρόλους του όχι μόνο ώς πρός τα κείμενά τους αλλά και ώς πρός την ψυχολογία τους-άν,γιά παράδειγμα,πρέπει να υποδυθή έναν τρελλό,πρέπει να αφιερώση αρκετό χρόνο μελετώντας τήν συμπεριφορά τών τρελλών,ενδεχομένως να περάση μερικές μέρες σε κάποιο ψυχιατρείο παρατηρώντας τους.Δηλαδή πρέπει να μελετήση,να έχη πειθαρχία καί όλα αυτά που αναφέρει ο NikosRoman.

Ομως,ο Travolta είναι και ερασιτέχνης πιλότος.Δηλαδή δέν πληρώνεται γιά να κυβερνά αεροπλάνα-το κάνει επειδή τού αρέσει.Εχει μάλιστα και δικά του αεροπλάνα.Ομως,γιά να μπορή να τα πετάη,χρειάστηκε να μελετήση και να δώση εξετάσεις επί εξετάσεων,να πάρη πτυχία επί πτυχίων,όπως ακριβώς κάνουν και οι πιλότοι που πληρώνονται.Και φυσικά,χρειάστηκε (και χρειάζεται ακόμα) να αφιερώνη χρόνο γιά μελέτη,γιά ενημέρωση πάνω στίς νέες τεχνικές εξελίξεις,γιά να περνάη εξετάσεις ανανέωσης τών πτυχίων του κλπ κλπ.Και γιά όλα αυτά χρειάζεται μελέτη,πειθαρχία και όλα τα ανωτέρω που αναφέρει ο NikosRoman.Και το ίδιο συμβαίνει με ούκ ολίγους ανθρώπους που δέν εργάζονται ώς πιλότοι αλλά πετούν "από χόμπυ"-αφιερώνουν πάρα πολύ χρόνο ώστε να ανταπεξέρχωνται στίς απαιτήσεις αυτού τού "χόμπυ".

Συνεπώς,ΚΑΙ ο σωστός ερασιτεχνισμός προϋποθέτει γνώση,πειθαρχία,μελέτη κλπ.Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως όχι με τόση ένταση όση ο σωστός επαγγελματισμός,αλλά πάντως προϋποθέτει όλα αυτά.Αν μπήτε σε διάφορα fora π.χ γιά φωτογραφία,αεροπορία,ιστιοπλοϊα κλπ,θα δήτε ότι μετέχουν σ'αυτά και άνθρωποι που η βιοποριστική τους ενασχόληση είναι τελείως διαφορετική,όμως οι γνώσεις τους πάνω στα θέματα που συζητούνται στα fora αυτά είναι εφάμιλλες αυτών που έχουν όσοι ασχολούνται με τίς ίδιες δραστηριότητες επί πληρωμή.

Οπότε το ποτήρι είναι και στίς δύο περιπτώσεις πλήρως γεμάτο.....

-----------------
Τίς πιό καλές σου στιγμές τίς είχες ζήσει στο χτές που δέν θυμόσουν

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 16-04-2012 11:17 ]

Σίγουρα  ένα θέμα σε Forum ή πιο καλύτερα ένα άρθρο ενώ θέτει ένα ακόμη λιθαράκι στο κίνητρο ενδιαφέροντος , δεν διδάσκει την ύλη, όσο εμπεριστατωμένο και καλά τεκμηριωμένο από αξιόπιστες  πηγές  και να είναι, όσο πολυσέλιδο και να είναι... χρειάζεται και το βιβλίο από τον αντίστοιχο επαγγελματία ή πιο καλύτερα  ο δάσκαλος.

 Όμως πόσα τέτοια άρθρα δεν οδήγησαν κάποιους (εγώ είμαι ένα απ’ αυτούς-αφορά τα αναφερόμενα στο άρθρο μου Ουσάκ VS Χιτζάζ στις διατονικές φυσαρμόνικες: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=3246   -απ’ αυτό το άρθρο ένα σχόλιο του Φαίδωνα Αλκίνοου για τον ερασιτεχνισμό ήταν ο λόγος που ξεκίνησα το παρών θέμα:) όχι μόνο σε  δάσκαλο για  περαιτέρω διερεύνηση ,αλλά ακόμα και σε ειδίκευση λόγω κάποιας, κάποτε, τυχαίας ανάγνωσής τέτοιων άρθρων, που τα πήρανε σαν κίνητρο...;;;

φίλε μου αυτό που σε απασχολεί (επαγγελματίες vs"επαγγελματίες") δεν ξέρω αν έχει σχέση με το θέμα του νήματος, πάντως δεν έχει καμμία σχέση με εμένα.

απαξιώνεις τσουβαληδόν με υψηλούς τόνους μία κατηγορία (που επίσης παρέχουν ψωμί στις οικογένειες τους) ωστόσο και εκεί υπάρχουν αρκετοί με μεγάλες μουσικές γνώσεις/δυνατότητες που απλά δεν είχαν το επίπεδο/ικανότητα να πετύχουν τον κατάλληλο δίαυλο...