Το Πνεύμα & το Οινό….πνευμα!!

γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό
απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σαν χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλού μου το βυθό

θελω να πιω ολο το Βοσπορο..............

Εισιτήριο στην Τσέπη Σου

Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
Ότι αγγίζεις να ’χει κάτι από μένα
Να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
Που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να ’μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
Η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
Να ’μαι η πρώτη ρουφηξιά απ’ το τσιγάρο σου
Κι’ η τελευταία η γουλιά απ’ το ποτό σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να ’μαι η αστραπή που σβήνει μες το βλέμμα σου
Πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
Να ’μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
Για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
Όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Θα 'θελα μια νύχτα στου ανέμου το νησί
να'βρισκα της μοίρας το ψεύτικο κρασί
Εκείνο που σε βγάζει απ'την παγωνιά
να το πιω και να φύγω μακριά
Για να σε δω στης Σμύρνης την άσβεστη φωτιά
Να μου φανερώνεις του Αιγαίου τα μυστικά
Να μου τραγουδήσεις πράγματα γνωστά
Και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά...
Τι ειν'αυτό που μας ενώνει, μας χωρίζει, μας πληγώνει;
Ειν'ο χρόνος που τελειώνει και ξανά μένουμε μόνοι...

Μαύρα μάτια στο ποτήρι.

Μαύρα μά-, καλέ κοντούλα, μαύρα μάτια στο ποτήρι
Μαύρα μάτια στο ποτήρι, γαλανά στο παραθύρι

Δώσ’ μου τα, καλέ κοντούλα, δώσ’ μου τα να τ’ αγοράσω
Δώσ’ μου τα να τ’ αγοράσω κι ό,τι έχω ας το χάσω

Δεν πουλιό-, μωρέ λεβέντη, δεν πουλιόνται αυτά με γρόσα
Δεν πουλιόνται αυτά με γρόσα, μ’ εκατό και με διακόσα

Θα τα δώ-, μωρέ λεβέντη, θα τα δώσω στον καλό μου
Θα τα δώσω στον καλό μου και στον αγαπητικό μου

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το ποτό δεν ξέρω τι θα γίνω

Σαν ακούρδιστο ρολόι που δεν παίρνει πια στροφή
το μυαλό μου έχει μείνει στη δική σου τη μορφή

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το ποτό δεν ξέρω τι θα γίνω

Πίνω από τις εννιά το βραδύ και έφτασε τρεισήμισι
και το νου μου βασανίζει η δική σου θύμηση

Στο τραπέζι που τα πίνω

Στο τραπέζι που τα πίνω
Λείπει το ποτήρι σου
Λείπουν τα γλυκά σου λόγια
Που άκουγα απ' τα χείλη σου

Κι' η θύμηση σου τη νύχτα αυτή
Μες στη καρδιά μου είναι καρφί

Όπου ρίχνω τη ματιά μου
Βλέπω τη σφραγίδα σου
Κι' αν ματώνει η καρδιά μου
Ζω με την ελπίδα σου

Κι' η θύμηση σου τη νύχτα αυτή
Μες στη καρδιά μου είναι καρφί

Παρ' τη ζωή μου απόψε να την πιεις
σταγόνα από κρασί
Όλος ο κόσμος είσαι εσύ

Στάλα στάλα

Σκάλα σκάλα σ’ ανεβαίνω
Σκάλα θα σε κατεβώ
Η ζωή μου αντί για κύκλος
τριγωνά- τριγωνά- τριγωνάκι σκαληνό

Έρωτας κι’ όσο φωτίζει
σα φεγγάρι στρογγυλό
πάντοτε θαρρείς και κρύβει
άλλο τόσο σκοτεινό

Στάλα στάλα η ευτυχία
ή το δηλητήριο
το ‘να ξεχειλίζει τ’ άλλο
στο ποτήρι που θα πιω

Ο μοναχός ο άνθρωπος


Ο μοναχός ο άνθρωπος
όταν γλεντούν οι ά- άλλοι
Ντρέπεται που είναι μοναχός
και στη χαρά, και στη χαρά φαλτσάρει


Όταν με φτιάξει το κρασί
Το κέφι όταν σκορπιέται
Ντρέπομαι εγώ να τραγουδώ
Κι αυτός να μη, κι αυτός να μη μιλιέται



Ο μοναχός ο άνθρωπος
Όταν γλεντούν οι άλλοι
Γίνεται μόνος δυο φορές
Και σκύβει το, και σκύβει το κεφάλι

Τα ποτήρια της παρηγοριάς

Τόσα χρόνια στο ποτήρι και δε βρήκες γιατρειά
Έκαψες τα σωθικά σου μα είναι κρύα η καρδιά

Πίνεις, πίνεις, ξαναπίνεις για να σβήσει ο σεβντάς
μα είναι τρύπια τα ποτήρια της παρηγοριάς

Τόσα χρόνια το φαρμάκι με τις κούπες το 'χεις πιει
Παν τα νιάτα σου χαράμι, πνίγηκαν μες το κρασί

Βγαίνω στη βροχή,
μόνο αυτή μου μοιάζει
μάνα που αγκαλιάζει
ότι όμορφο κρατώ

Έφερα κρασί
αντάμα να το πιούμε
σαν έρθεις να τα πούμε
για ύστερη φορά

( θέλω φατσούλες με ποτήρια κρασιού!)

Quote:

Το μέλος andri14 στις 06-04-2005 στις 19:55 έγραψε: ( θέλω φατσούλες με ποτήρια κρασιού!)

Και εγω θελω φατσουλες κρασιου!!!!λαικη απαιτηση απο κυπρο και πειραια!!!!!

Να πιω απ' το ποτήρι σου

Να μπω μέσα στη σκέψη σου, να δω μόνο για λίγο
τι σκέφτεσαι για μένανε και ύστερα να φύγω
τι σκέφτεσαι για μένανε και ύστερα να φύγω.

Να μπω μέσα στα μάτια σου, να δω ότι κοιτάζεις
Να γίνω διάφανο φιλί την ώρα που πλαγιάζεις
Να γίνω διάφανο φιλί την ώρα που πλαγιάζεις.

Να πιω απ' το ποτήρι σου, να δω τα μυστικά σου.
Κάθε γουλιά απ' το κρασί με φέρνει πιο κοντά σου
κάθε γουλιά απ' το κρασί με φέρνει πιο κοντά σου.

Να μπω μέσα στο σώμα σου και μέσα σου να ζήσω.
Με της ψυχής σου τη φωνή απόψε να μιλήσω.
Να μπω μέσα στην αύρα σου, το μύθο σου να κλέψω.
κι όσο θα ξετυλίγεται στο φως να ταξιδέψω.

Κι εγώ το έχω ζητήσει από καιρό!!

Δυο ποτήρια

Δυο ποτήρια έβαλα πάνω στο τραπέζι
τ’ άδειαζα, τα γέμιζα, δάκρυ και κρασί
Και το δίσκο τον παλιό έβαλα να παίζει
το τραγούδι που ’λεγες κάποτε κι εσύ

Το δικό σου όμως ποτήρι το ’κανα γυαλιά
Ίσως από το μυαλό μου και σε βγάλω πια
Το δικό σου όμως ποτήρι το ’κανα γυαλιά
Στα συντρίμμια όμως απάνω έκλαψα πικρά

Τώρα τα κομμάτια του με καημό μαζεύω
μήπως το ποτήρι σου φτιάξω απ’ την αρχή
Κάτι που δε γίνεται, ο φτωχός γυρεύω
είναι σα να έβαλα μέσα σου ψυχή

Τα παιδιά της γειτονιάς σου

Σαν σουρώνω, πέφτω κάτω και λασπώνομαι
Βάζω μπρος τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι
Βάζω μπρος τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι

Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε
Πάλι μεθυσμένος είσαι, μου φωνάζουνε

Τα παιδιά της γειτονιάς σου, τα μπαγάσικα
θα τα πιάσω, να τα δείρω, να ’ναι χάσικα

Όλο ούζο, ούζο, ούζο, το βαρέθηκα
Φέρτε κι ένα κονιακάκι που τ’ ορέχτηκα




Γραμμένο και Υπογραμμένο από μένα, την Χαρουλίντα... και για όσους δεν με ξέρετε? TOUGH! Εγώ με ξέρω!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Haroulinda on 07-04-2005 10:17 ]

Θα σπάσω εφτά ποτήρια στ' ουρανού τα πανηγύρια
Θα σπάσω εφτά ποτήρια γιατί σ' αγαπώ
Δόξα τω Θεώ, ξανά...

Απόψε θέλω να πιω


Απόψε θέλω να πιω
τίποτα μετά να μη θυμάμαι
μέσα στον καπνό να παγιδευτώ
συνέπειες να μη φοβάμαι

Απόψε θέλω να πιω
θέλω να ξεφύγω από τα όριά μου
μέσα στον καπνό να εξομολογηθώ
για τα χαμένα όνειρα μου

Θ' ανάβω με τσιγάρα θα σβήνω με ποτά
τώρα που πήρα τη λαχτάρα στάχτη να γίνουν όλα πια | 2x

Απόψε θέλω να πιω
όλους και όλα να τα διαγράψω
μέσα στον καπνό να εξαφανιστώ
πίσω να μην ξανακοιτάξω

"Εγώ θα κόψω το κρασί"

Παραπονιέσαι ότι έγινα μπεκρής
κι ας φταίς εσύ που έχω πιάσει το ποτήρι,
όμως αν θέλης θα το κόψω το κρασί
εγώ ποτέ μου δεν σου χάλασα χατήρι

Εγώ θα κόψω το κρασί
για σέν'αγάπη μου χρυσή,
εγώ θα κόψω το κρασί
για σένα μόνο

αφού στα χείλη σου τα δυό
μπορώ αχόρταγα να πιώ,
απ'το κρασί που μόλις πίνω,
ξανανιώνω

Εγώ θα κόψω το κρασί
αφού το θέλησες εσύ,
λόγω τιμής ποτέ μου πιά
δεν ξαναπίνω

Εγώ θα κόψω το κρασί
αλλά βοήθα με και σύ,
στην αγκαλιά σου
κάθε πόνο μου να σβύνω

Κάθε ποτήρι σαν το πίνω μοναχός
χωρίς να βλέπω τα ολόγλυκα σου μάτια,
φαρμάκι γίνεται και στάζει συνεχώς
μεσ'την καρδιά μου που την έκανες κομμάτια

Εγώ θα κόψω το κρασί κλπ