ελληνική μουσική
    574 online   ·  210.833 μέλη

    Πώς θα μάθω να αναπνέω με το διάφραγμα;;

    VOICETEACHER
    17.03.2015, 10:11

    27 ΧΡΟΝΙΑ τραγουδίστρια και 15 δασκάλα φωνητικής....θέλει πολυ δουλειά να μάθεις να χειρίζεσαι το διάφραγμα σου.....και καθημερινή άσκηση.πρεπει να πήγαινεΤΕ να κάνετε μαθηματα φωνητικής,να μην έχετε προβλήματα........και πάντα επίσκεψη σε ΩΡΛ γιατι το αναπνευστικό,σχετίζεται άμεσα με την ΚΑΛΗ κατάσταση της φωνής.

    [ τροποποιήθηκε από τον/την VOICETEACHER, 17-03-2015 10:12 ]


    vocalesque
    02.04.2015, 01:59

    Kamelia από το 2012 που πόσταρες την ερώτησή σου μέχρι σήμερα ελπίζω να έχεις βρει τη λύση. 

    Ακούστηκαν πολλά, μερικά σωστά, άλλα μετρίως αληθή. Θα προσφέρω και εγώ την άποψή μου. 

    Αυτό που ονομάζουμε διαφραγματική αναπνοή είναι η φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου. Εάν αφήσουμε το σώμα μας να λειτουργήσει ελεύθερα, θα αναπνεύσει κατ αυτόν τον τρόπο. Τα παιδιά αναπνέουν φυσικά και διαφραγματικα, το ίδιο και οι ενήλικες όταν κοιμούνται ή απλά όταν ξαπλώνουν (και άρα χαλαρώνουν). 

    Ο πιο εύκολος τρόπος για να βρεις την διαφραγματική αναπνοή είναι σε ίπτια θέση όπως σου είπαν και άλλοι. Απλά ξαπλώνεις ανάσκελα και παρακολουθείς τι συμβαίνει. 

    Τώρα το "αναπνέω με την κοιλιά" είναι παρανόηση. Πάντα αναπνέουμε με τους πνεύμονες. Το θέμα είναι πόσο ρηχή ή βαθειά αναπνοή παίρνουμε, άρα πόσο κάτω στους πνεύμονες θα προωθηθεί ο αέρας. 

    Οταν πάρουμε μία βαθεία αναπνοή, οι πνεύμονες φουσκώνουν με αποτέλεσμα να σπρώχνουν τον μυ που λέγεται διάφραγμα. Το διάφραγμα με τη σειρά του σπρώχνει τα σπλάχνα και για αυτό βλέπουμε την κοιλιά να επεκτείνεται. Οχι γιατί μπαίνει αέρας εκεί, απλά γιατί το διάφραγμα που κατεβαίνει συμπιέζει τα σπλάχνα μας. 

    Τώρα παρόλο που η διαφραγματική αναπνοή είναι πολύ σημαντική στον έλεγχο της ροής του αέρα κατά την εκπνοή, και άρα πολύ χρήσιμη στην φώνηση και στο τραγούδι, νομίζω το πρόβλημά σου εντοπίζεται αλλού. 

    Σίγουρα, μία ρηχή αναπνοή δεν έχει καλό έλεγχο του αέρα κατά την εκπνοή, αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα το λεγόμενο γλωττιδικό χτύπημα. Ο αέρας περνάει γρήγορα από την γλωττίδα (το άνοιγμα των φωνητικών πτυχώσεων vocal folds) με αποτέλεσμα να τις θέτει σε απότομη κίνηση. Αυτό, το γλωττιδικό χτύπημα ή αλλιώς glottal stroke είναι ένας από τους 3 τρόπους έναρξης του ήχου (sound onset).  

    Ολα αυτά περιγράφονται ήδη στα γραπτά του Manuel Garcia, ένας από τους σημαντικότερους διδασκάλους του Bel Canto, ουσιαστικά η κλασσική τεχνική φωνητικής τοποθέτησης προέρχεται από τα γραπτά του.  Ολα αυτά επιβεβαιώνονται από την έρευνα της Jo Estill η οποία χρησιμοποίησε εκτενώς την μέθοδο της ενδοσκοπίας για να μελετήσει τις φωνητικές χορδές. 

    Το αντίδοτο στο γλωττιδικό χτύπημα είναι ο ήχος με αναπνοή (aspirated). Χρησιμοποιείς τον ήχο του [h] πρίν την φώνηση και έτσι λοιπόν ο τρόπος με τον οποίον οι φωνητικές πτυχώσεις έρχονται σε κίνηση δεν είναι τόσο σκληρός. 

    Ενα άλλο θέμα που μπορεί να σε ταλαιπωρεί είναι το πόσο χαλαρές ή όχι είναι οι φωνητικές σου πτυχώσεις. Γενικώς έχουν 3 θέσεις.  Σφιγμένες, ουδέτερες και χαλαρωμένες. Οταν σφίγγουμε τις πραγματικές φωνητικές μας πτυχώσεις, αρχίζουν να σφίγκονται και οι λεγόμενες "ψέυτικες χορδές". Ενα σετ δεύτερων πτυχώσεων που βρίσκονται πάνω από τις πραγματικές. 

    Αυτό δυσκολεύει την ομιλία μας ακόμη περισσότερο και μας κουράζει.  

    Τώρα το να σου πω "χαλάρωσε τις φωνητικές σου χορδές" δεν θα είναι ιδιαίτερα επιβοηθητικό, μια και πιθανότατα δεν ξέρεις καν που βρίσκονται στο σώμα σου.  Το σίγουρο είναι πάντως πως βρίσκονται μέσα στον λαιμό σου, συγκεκριμένα στον λάρυγκά σου, αυτό που επίσης αποκαλείται "το φωνητικό κουτί" (voice box). 

    Αρα το "να μην μιλάς με τον λαιμό" είναι κακή οδηγία, γιατί όπως και να έχει με τον λαιμό μιλάς. 

    Το κατά πόσον ένας καθηγητής φωνητικής μπορεί να σε βοηθήσει δεδομένου ότι όπως είπε ένας φίλος η φωνή ομιλίας είναι άλλη από την τραγουδιστική, είναι πάλι σχετικό. 

    Σύμφωνα με την φωνιατρική όλες οι φωνητικές λειτουργίες της ομιλίας και του τραγουδιού εμπίπτουν στην κατηγορία modal voice άρα είναι "το ίδιο". 

    Ωστόσο δεν είναι αυτός ο λόγος που θα έκανε την περίπτωσή σου μία περίπτωση που χρήσει φωνητικής εκπαίδευσης ή όχι. 

    Η φωνητική εκπαίδευση, η φωνοπαιδαγωγική όπως την καταλαβαίνουμε συνήθως (δάσκαλοι φωνητικής τέχνης και τραγουδιού) έχουν να κάνουν με την καλιτεχνική προσέγγιση της χρήσης της φωνής. 

    Υπάρχουν οι ΦΩΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ (voice therapists) οι οποίοι ασχολούνται με την θεραπευτική αποκατάσταση της φωνής.  Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ειδικότητα αυτή στην Ελλάδα και που μάλιστα είναι εκπαιδευμένοι στο μοντέλο Estill που είναι πολύ χρήσιμο σε τέτοιες περιπτώσεις. 

    Πίσω στο πως θα κάνεις τις χορδές σου να χαλαρώσουν λοιπόν, σύμφωνα με το μοντέλο Estill. Κλείσε τα αυτιά σου με τα δάχτυλά σου και παρατήρησε το πως ακούγεται η φωνή σου.  Εάν ακούς τη φωνή σου μέσα στο κεφάλι σου αυτό σημαίνει πως οι χορδές σου δεν είναι χαλαρωμένες αλλά είναι στην καλύτερη περίπτωση σε ουδέτερη θέση. Κάνε τις απαραίτητες τροποποιήσεις μέσα στον λαιμό σου ώστε η αναπνοή σου να μην ακούγεται πια. Εχεις πια χαλαρώσει τις χορδές σου. 

    Θα παρατηρήσεις πως η αίσθηση στους χώρους μέσα στον λαιμό και στο στόμα σου είναι αυτή της αρχής του χασμουρητού ή του συγκρατημένου εσωτερικού γέλιου. (πως κάνουμε όταν θέλουμε να γελάσουμε αλλά δεν πρέπει και κρατιόμαστε). 

    Αυτή την αίσθηση στον λαιμό σου πρέπει να την θυμάσαι και να προσπαθείς να την ανακαλείς. 

    ______

    Αν όλοι αρχίζαμε την μέρα μας τραγουδώντας, φαντάσου πόσο ευτυχισμένοι θα είμαστεαν.

    Vocalesque 


    rocky1974
    23.04.2015, 02:54

    Πολυ σωστα τα λετε φιλτατη αλλα πιστευω πως η φωνητικη χρειαζεται πολυ αυστηρους δασκαλους που να γνωριζουν οχι την φυσικη μεδοθο εισπνοης εκπνοης αλλα την αντιθετη της εισπνεω αερα το διαφραγμα μου διαστελλεται ,εκπνεω αερα διαστελλεται ακομη περισσοτερο το διαφραγμα και ετσι η φωνη αποκτα ογκο και μεγαλη εκταση

                                                  τα σεβη μου

    [ τροποποιήθηκε από τον/την rocky1974, 23-04-2015 02:55 ]


    rocky1974
    23.04.2015, 03:05

    [ τροποποιήθηκε από τον/την rocky1974, 23-04-2015 03:06 ]


    vocalesque
    24.04.2015, 14:15

    Παράθεση:

    Το μέλος rocky1974 στις 23.04.2015, 02:54 έγραψε...

    Πολυ σωστα τα λετε φιλτατη αλλα πιστευω πως η φωνητικη χρειαζεται πολυ αυστηρους δασκαλους που να γνωριζουν οχι την φυσικη μεδοθο εισπνοης εκπνοης αλλα την αντιθετη της εισπνεω αερα το διαφραγμα μου διαστελλεται ,εκπνεω αερα διαστελλεται ακομη περισσοτερο το διαφραγμα και ετσι η φωνη αποκτα ογκο και μεγαλη εκταση

                                                  τα σεβη μου

    [ τροποποιήθηκε από τον/την rocky1974, 23-04-2015 02:55 ]



    Tο διάφραγμα, παρ' ότι ένα σημαντικό μέρος της ανατομίας που συμμετέχει έτσι και αλλιώς στην διαδικασία αναπνοής και της φώνησης, είναι, θα μου επιτρέψετε να πω, υπερεκτιμημένο, όταν πρόκειται για την θεραπεία δυσφωνιών. 

    Προσωπικά είμαι καθηγήτρια φωνητικής, και όχι φωνοθεραπεύτρια, και θεωρώ επικύνδυνο και μάλλον ανεύθυνο το να παροτρύνουμε ανθρώπους που έχουν ουσιαστικά προβλήματα στην φώνηση να κάνουν μαθήματα φωνητικής και όχι να απευθυνθούν στην ειδικότητα της φωνοθεραπευτικής. 

    Ουσιαστικά δεν έχω κανένα προσωπικό ώφελος ή κέρδος από την παραπομπή κάποιου ανθρώπου σε φωνοθεραπευτή, πέρα από το προσωπικό μου κύρος φυσικά ως άρτια καταρτισμένης επαγγελματία. 

    Στην διαδικασία της φώνησης ασχολούμαστε κυρίως με την φάση της εκπνοής, διότη η φώνηση κατά την εισπνοή, παρ' ότι υπάρχει, δεν αποτελεί ωφέλημο ή χρήσιμο ήχο. 

    Μιλάμε εκπνέοντας και τραγουδάμε εκπνέοντας. 

    Η μελέτη της εισπνοής και η αναγωγή της σε μείζων θέμα έχει την απαρχή της σε αυτό που λέμε κλασική τεχνική και στις ιδέες περί "στήριξης" της φωνής.  

    Σήμερα πλέον γνωρίζουμε από την επιστημονική έρευνα πως ο ήχος, είτε κατά την διαδικασία της ομιλίας είτε του τραγουδιού δημιουργείται από την συνεργασία 3 στοιχείων. 

    Ισχύς > Πηγή > Φίλτρο. ( Power > Source > Filter)

     Το κομμάτι της ισχύος έχει να κάνει με τους πνεύμονες, τον κορμό και άρα και το διάφραγμα καθ' ότι είναι ένας από τους μύες που συμμετέχουν στην αναπνοή. Με απλά λόγια ισχύς είναι η πνοή.

    Το κομμάτι της πηγής έχει να κάνει με την πηγή της δόνησης του ήχου, δηλαδή τον λάρυγγα και την λειτουργία των επι μέρους μέρων που τον αποτελούν (αληθινές χορδές, ψεύτικες χορδές, κρικοειδής χόνδρος, Θηροειδής χόνδρος, αριεπιγλωτιδικός σφυγκτήρας) 

    και τέλος το κομμάτι του φίλτρου έχει να κάνει με το φιλτράρισμα και άρα τροποποίηση της ποιότητας του παραγώμενου ήχου, άρα τη δομή της φωνητικής διόδου και του πως την τροποποιούμε κυρίως με τον έλεγχο της λειτουργίας της υπερώας (μαλακού ουρανίσκου). Με αυτό που απλοικά ονομάζουμε αντήχηση του ήχου και αντηχεία.

    Παρ' ότι η ισχύς (δηλαδή η πνοή) πρέπει προφανώς να υπάρχει προκειμένου να υπάρξει δόνηση των χορδών και άρα η φώνηση, η προσπάθεια για τη διατήρηση του διαφράγματος σε θέση διαστολής (αυτό που συχνά αποκαλείται στήριξη) δεν είναι ούτε το πρόβλημα ούτε η λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς συχνά αυτή η τεχνική έχει σαν αποτέλεσμα την συμπίεση πολύ αέρα και την βίαιη αρχική αποβολή του αέρα, προκαλώντας έντονο γλωτιδικό χτύπημα. Το οποίο με τη σειρά του, όταν συμβαίνει συχνά, μπορεί να καταλήξει σε κομβία στις χορδές. (κάλλους).  

    Οπως όταν έχουμε πολύποδες στις χορδές πάμε σε χειρουργό ΩΡΛ έτσι και όταν έχουμε διάφορες δυσφωνίες πηγαίνουμε στον φωνίατρο ή τον φωνοθεραπευτή. Υπάρχουν βέβαια και καθηγητές φωνητικής σε όλο τον κόσμο που ισχυρίζονται πως έσωσαν ανθρώπους από το χειρουργείο και από τους πολύποδες...όπως υπάρχουν και ομοιοπαθητικοί που ισχυρίζονται πως έσωσαν κόσμο από τον καρκίνο, αλλά συνάδελφοι ας μην γυρίζουμε σε επιστημονικό μεσαίωνα, ιδίως όταν το κόστος είναι η φωνητική υγεία των μαθητών μας! 

    Σε γενικές γραμμές σε ζητήματα ιατρικά, ισχύει η σοφή λαική ρήση, παλαιός δικηγόρος και νέος γιατρός, καθώς η επιστήμη προοδεύει και νέα στοιχεία έρχονται στο φως. Ακριβώς έτσι και με τη φωνή που σχετικά πρόσφατα έγινε δυνατή η μελέτη της. Οι παλαιές τεχνικές φωνητικής τοποθέτησης συχνά ενέχουν πολλά σφάλματα και ανακρίβειες. 

    Μία από αυτές τις ανακρίβιες κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι η βεβαρυμένης σημασίας "χρήση" του θωρακικού διαφράγματος. Το διάφραγμα λειτουργεί έτσι και αλλιώς καθώς, όπως όλα τα σπλάχνα γενικά, ελέγχεται ΚΑΙ από το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και οι λειτουργείες του είναι αυτοματοποιημένες, δηλαδή δεν χρειάζεται να σκεφτούμε για να κινηθεί το διάφραγμα ή για να αναπνεύσουμε. Συμβαίνει αυτόματα. 

    Συχνά λοιπόν η οδηγία περί "χρήσης" του διαφράγματος έχει ως αποτέλεσμα την "υπερ-αναπνοή" (over breathing) και την υπερσυμπίεση του αέρα, η οποία δεν είναι χρήσιμη ούτε στην ομιλία ούτε στο τραγούδι. 


    Stoyo
    26.04.2015, 02:30

    Παράθεση:

    Το μέλος rocky1974 στις 23.04.2015, 02:54 έγραψε...

    Πολυ σωστα τα λετε φιλτατη αλλα πιστευω πως η φωνητικη χρειαζεται πολυ αυστηρους δασκαλους που να γνωριζουν οχι την φυσικη μεδοθο εισπνοης εκπνοης αλλα την αντιθετη της εισπνεω αερα το διαφραγμα μου διαστελλεται ,εκπνεω αερα διαστελλεται ακομη περισσοτερο το διαφραγμα και ετσι η φωνη αποκτα ογκο και μεγαλη εκταση

                                                  τα σεβη μου

    [ τροποποιήθηκε από τον/την rocky1974, 23-04-2015 02:55 ]



    rocky ή κοροϊδεύεις ή δε καταλαβαίνεις/σκέφτεσαι τι λες...

    Εισπνέω αέρα ---> το διάφραγμα διαστέλεται  : ΟΚ

    Εκπνέω αέρα ---> το διάφραγμα διαστέλεται ακόμη περισσότερο{#emotions_dlg.sad} ακολουθεί εισπνοή αναγκαστικά...

    Εισπνέω αέρα ---> το διάφραγμα διαστέλεται  : {#emotions_dlg.eek} κρατηθείτε πάμε για εκπνοή καιιιιιιιι.......

    Εκπνέω αέρα ---> το διάφραγμα διαστέλεται ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ : {#emotions_dlg.helpsmilie}!!! μέχρι που θα φτάσει το έρμο το διάφραγμα;!;!; αερόστατο έγινε

    Ένα μεγάλο μπράβο στη vocalesque που με τόση υπομονή και αναλυτικότητα απάντησε! Πολύ χρήσιμα!


    freddieKrueger
    26.04.2015, 10:55

    Παράθεση:

    Το μέλος vocalesque στις 24.04.2015, 14:15 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος rocky1974 στις 23.04.2015, 02:54 έγραψε...

    Πολυ σωστα τα λετε φιλτατη αλλα πιστευω πως η φωνητικη χρειαζεται πολυ αυστηρους δασκαλους που να γνωριζουν οχι την φυσικη μεδοθο εισπνοης εκπνοης αλλα την αντιθετη της εισπνεω αερα το διαφραγμα μου διαστελλεται ,εκπνεω αερα διαστελλεται ακομη περισσοτερο το διαφραγμα και ετσι η φωνη αποκτα ογκο και μεγαλη εκταση

                                                  τα σεβη μου

    [ τροποποιήθηκε από τον/την rocky1974, 23-04-2015 02:55 ]



    Tο διάφραγμα, παρ' ότι ένα σημαντικό μέρος της ανατομίας που συμμετέχει έτσι και αλλιώς στην διαδικασία αναπνοής και της φώνησης, είναι, θα μου επιτρέψετε να πω, υπερεκτιμημένο, όταν πρόκειται για την θεραπεία δυσφωνιών. 

    Προσωπικά είμαι καθηγήτρια φωνητικής, και όχι φωνοθεραπεύτρια, και θεωρώ επικύνδυνο και μάλλον ανεύθυνο το να παροτρύνουμε ανθρώπους που έχουν ουσιαστικά προβλήματα στην φώνηση να κάνουν μαθήματα φωνητικής και όχι να απευθυνθούν στην ειδικότητα της φωνοθεραπευτικής. 

    Ουσιαστικά δεν έχω κανένα προσωπικό ώφελος ή κέρδος από την παραπομπή κάποιου ανθρώπου σε φωνοθεραπευτή, πέρα από το προσωπικό μου κύρος φυσικά ως άρτια καταρτισμένης επαγγελματία. 

    Στην διαδικασία της φώνησης ασχολούμαστε κυρίως με την φάση της εκπνοής, διότη η φώνηση κατά την εισπνοή, παρ' ότι υπάρχει, δεν αποτελεί ωφέλημο ή χρήσιμο ήχο. 

    Μιλάμε εκπνέοντας και τραγουδάμε εκπνέοντας. 

    Η μελέτη της εισπνοής και η αναγωγή της σε μείζων θέμα έχει την απαρχή της σε αυτό που λέμε κλασική τεχνική και στις ιδέες περί "στήριξης" της φωνής.  

    Σήμερα πλέον γνωρίζουμε από την επιστημονική έρευνα πως ο ήχος, είτε κατά την διαδικασία της ομιλίας είτε του τραγουδιού δημιουργείται από την συνεργασία 3 στοιχείων. 

    Ισχύς > Πηγή > Φίλτρο. ( Power > Source > Filter)

     Το κομμάτι της ισχύος έχει να κάνει με τους πνεύμονες, τον κορμό και άρα και το διάφραγμα καθ' ότι είναι ένας από τους μύες που συμμετέχουν στην αναπνοή. Με απλά λόγια ισχύς είναι η πνοή.

    Το κομμάτι της πηγής έχει να κάνει με την πηγή της δόνησης του ήχου, δηλαδή τον λάρυγγα και την λειτουργία των επι μέρους μέρων που τον αποτελούν (αληθινές χορδές, ψεύτικες χορδές, κρικοειδής χόνδρος, Θηροειδής χόνδρος, αριεπιγλωτιδικός σφυγκτήρας) 

    και τέλος το κομμάτι του φίλτρου έχει να κάνει με το φιλτράρισμα και άρα τροποποίηση της ποιότητας του παραγώμενου ήχου, άρα τη δομή της φωνητικής διόδου και του πως την τροποποιούμε κυρίως με τον έλεγχο της λειτουργίας της υπερώας (μαλακού ουρανίσκου). Με αυτό που απλοικά ονομάζουμε αντήχηση του ήχου και αντηχεία.

    Παρ' ότι η ισχύς (δηλαδή η πνοή) πρέπει προφανώς να υπάρχει προκειμένου να υπάρξει δόνηση των χορδών και άρα η φώνηση, η προσπάθεια για τη διατήρηση του διαφράγματος σε θέση διαστολής (αυτό που συχνά αποκαλείται στήριξη) δεν είναι ούτε το πρόβλημα ούτε η λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς συχνά αυτή η τεχνική έχει σαν αποτέλεσμα την συμπίεση πολύ αέρα και την βίαιη αρχική αποβολή του αέρα, προκαλώντας έντονο γλωτιδικό χτύπημα. Το οποίο με τη σειρά του, όταν συμβαίνει συχνά, μπορεί να καταλήξει σε κομβία στις χορδές. (κάλλους).  

    Οπως όταν έχουμε πολύποδες στις χορδές πάμε σε χειρουργό ΩΡΛ έτσι και όταν έχουμε διάφορες δυσφωνίες πηγαίνουμε στον φωνίατρο ή τον φωνοθεραπευτή. Υπάρχουν βέβαια και καθηγητές φωνητικής σε όλο τον κόσμο που ισχυρίζονται πως έσωσαν ανθρώπους από το χειρουργείο και από τους πολύποδες...όπως υπάρχουν και ομοιοπαθητικοί που ισχυρίζονται πως έσωσαν κόσμο από τον καρκίνο, αλλά συνάδελφοι ας μην γυρίζουμε σε επιστημονικό μεσαίωνα, ιδίως όταν το κόστος είναι η φωνητική υγεία των μαθητών μας! 

    Σε γενικές γραμμές σε ζητήματα ιατρικά, ισχύει η σοφή λαική ρήση, παλαιός δικηγόρος και νέος γιατρός, καθώς η επιστήμη προοδεύει και νέα στοιχεία έρχονται στο φως. Ακριβώς έτσι και με τη φωνή που σχετικά πρόσφατα έγινε δυνατή η μελέτη της. Οι παλαιές τεχνικές φωνητικής τοποθέτησης συχνά ενέχουν πολλά σφάλματα και ανακρίβειες. 

    Μία από αυτές τις ανακρίβιες κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι η βεβαρυμένης σημασίας "χρήση" του θωρακικού διαφράγματος. Το διάφραγμα λειτουργεί έτσι και αλλιώς καθώς, όπως όλα τα σπλάχνα γενικά, ελέγχεται ΚΑΙ από το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και οι λειτουργείες του είναι αυτοματοποιημένες, δηλαδή δεν χρειάζεται να σκεφτούμε για να κινηθεί το διάφραγμα ή για να αναπνεύσουμε. Συμβαίνει αυτόματα. 

    Συχνά λοιπόν η οδηγία περί "χρήσης" του διαφράγματος έχει ως αποτέλεσμα την "υπερ-αναπνοή" (over breathing) και την υπερσυμπίεση του αέρα, η οποία δεν είναι χρήσιμη ούτε στην ομιλία ούτε στο τραγούδι. 



    Καλημέρα σας!

    Πολύ σωστά τα όσα γράφετε ειδικά μάλιστα η σειρά των ανθρώπων που πρέπει να επισκεφτεί κάποιος με πρόβλημα γενικά στη φωνή του.Ο πρώτος είναι ο ΩΡΛ και μάλιστα αν γίνεται ειδικός φωνίατρος που στο ιατρείο του διαθέτει και δυνατότητα άμεσης λαρυγγοσκόπησης.

    Αν ο ειδικός ΩΡΛ το επιτρέψει επίσκεψη στους λοιπούς.

    Επιτρέψτε μου όμως να διαφωνήσω σε κάτι.

    Οι 3 μηχανισμοί(στήριξη στο διάφραγμα-Power,δόνηση φωνητικών χορδών-source και τοποθέτηση-σωστή αντήχηση της φωνής) γίνονται ταυτόχρονα.Τι εννοω?Απο τι στιγμη που γινεται μια σωστη εισπνοη,δεν γινεται ΚΑΜΜΙΑ προσπαθεια να κρατησουμε καποιο μυ σε μια θεση ακαμψιας,ειτε αυτο ειναι το διαφραγμα ειτε οι κοιλιακοι μυες κτλ.Ολο το σωμα χαλαρωνει καθως ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ η κοιλια μς διαστελλεται(εχουμε κανει ηδη τις καταλληλες ασκησεις για να πετυχουμε την ασυνειδητη συνεργασια μυων)το διαφραγμα ομαλα και χωρις να το καταλαβαινουμε διαστελλεται και παθητικα αερας εισερχεται και γεμιζει τα πνευμονια μας.Το μονο που εμεις νοιωθουμε ειναι ενα ευχαριστο τραβηγμα στον κοκκυγα,στη λεκανη,στους κοιλιακους και στα πλευρα.Αυτη η φαση ειναι σαν μια συριγγα να μετακινει το εμβολο της για να γεμισει αερα.Επισης σε αυτη τη φαση θελουμε να χασμουρηθουμε.Ο λαρυγγας κατεβαινει χωρις εμεις να τον ελεχγουμε οι φωνητικες χορδες παιρνουν μεγαλυτερο μηκος και ειναι ετοιμες να παραγουν ηχο,χαλαρο,χωρις αποτομο χτυπημα της γλωττιδας.Παραλληλα τα αντηχεια και η μαλακη υπερωα εχουν ετοιμαστει να υποδεχτουν τον ηχο απο την πηγη και να τον ενισχυσουν.

    Το εμβολο της συριγγας της απρομοιωσης του φωνητικου μηχανισμου, λειτουργει σαν να εχει ελατηριο,δηδ απο τη φαση της εισπνοης απλα απελευθερωνουμε χαλαρα και ελεγχομενα τον αερα και αυτος βγαινει χωρις καμμια προσπαθεια.

    Ετσι οι φωνητικες χορδες δονουνται ομαλα χωρις να κλεινουν αποτομα,παγιδευοντας τον αερα και φθειρομενες.Ο ηχος τοποθετειται σωστα με ενα ελαφρυ χαμογελο και ο λαιμος προστατευεται.

    Αυτα για να γινουν πραξη δεν αρκει η εκτελεση των αναφερομενων ενεργειων.Μαλιστα αν καποιος επιχειρησει να τις κανει πραξη θα πετυχει ακριβςω το αντιθετο αποτελεσμα γιατι οι λειτουργεια των  μυων που συμμετεχουν δεν ειναι μια συνειδητη διαδικασια και απαιτει ειδικες ασκησεις ωστε να εκγυμναστουν αυτοι οι μυς.Αν απλα εκτελεσει οτι διαβαζει τοτε θα ενεργοποιησει λαθος συνειδητους μυες και θα πετυχει πολλες συτσπασεις στο σωμα του που μονο βλαβερες μπορουν να γινουν.

     Ερχομαι σ αυτυο το σημειονα συμφωνήσω πως είναι λάθος οι εντολές ''τραγούδα χωρίς λαιμό'' η ''βάλε διάφραγμα'' μια και όπως πολύ σωτά αναφέρεται δεν είναι υπό τον άμεσο έλεγχο μας.

    Αυτα τα λιγα.

    [ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 26-04-2015 10:55 ]


    Stoyo
    26.04.2015, 12:53

    [ τροποποιήθηκε από τον/την Stoyo, 26-04-2015 12:54 ]


    vocalesque
    26.04.2015, 16:00

    Παράθεση:

    Το μέλος freddieKrueger στις 26.04.2015, 10:55 έγραψε...

    Οι 3 μηχανισμοί(στήριξη στο διάφραγμα-Power,δόνηση φωνητικών χορδών-source και τοποθέτηση-σωστή αντήχηση της φωνής) γίνονται ταυτόχρονα.Τι εννοω?Απο τι στιγμη που γινεται μια σωστη εισπνοη,δεν γινεται ΚΑΜΜΙΑ προσπαθεια να κρατησουμε καποιο μυ σε μια θεση ακαμψιας,ειτε αυτο ειναι το διαφραγμα ειτε οι κοιλιακοι μυες κτλ.Ολο το σωμα χαλαρωνει καθως ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ η κοιλια μς διαστελλεται(εχουμε κανει ηδη τις καταλληλες ασκησεις για να πετυχουμε την ασυνειδητη συνεργασια μυων)το διαφραγμα ομαλα και χωρις να το καταλαβαινουμε διαστελλεται και παθητικα αερας εισερχεται και γεμιζει τα πνευμονια μας.Το μονο που εμεις νοιωθουμε ειναι ενα ευχαριστο τραβηγμα στον κοκκυγα,στη λεκανη,στους κοιλιακους και στα πλευρα.Αυτη η φαση ειναι σαν μια συριγγα να μετακινει το εμβολο της για να γεμισει αερα.Επισης σε αυτη τη φαση θελουμε να χασμουρηθουμε.Ο λαρυγγας κατεβαινει χωρις εμεις να τον ελεχγουμε οι φωνητικες χορδες παιρνουν μεγαλυτερο μηκος και ειναι ετοιμες να παραγουν ηχο,χαλαρο,χωρις αποτομο χτυπημα της γλωττιδας.Παραλληλα τα αντηχεια και η μαλακη υπερωα εχουν ετοιμαστει να υποδεχτουν τον ηχο απο την πηγη και να τον ενισχυσουν.

    Το εμβολο της συριγγας της απρομοιωσης του φωνητικου μηχανισμου, λειτουργει σαν να εχει ελατηριο,δηδ απο τη φαση της εισπνοης απλα απελευθερωνουμε χαλαρα και ελεγχομενα τον αερα και αυτος βγαινει χωρις καμμια προσπαθεια.

    Ετσι οι φωνητικες χορδες δονουνται ομαλα χωρις να κλεινουν αποτομα,παγιδευοντας τον αερα και φθειρομενες.Ο ηχος τοποθετειται σωστα με ενα ελαφρυ χαμογελο και ο λαιμος προστατευεται.

    Αυτα για να γινουν πραξη δεν αρκει η εκτελεση των αναφερομενων ενεργειων.Μαλιστα αν καποιος επιχειρησει να τις κανει πραξη θα πετυχει ακριβςω το αντιθετο αποτελεσμα γιατι οι λειτουργεια των  μυων που συμμετεχουν δεν ειναι μια συνειδητη διαδικασια και απαιτει ειδικες ασκησεις ωστε να εκγυμναστουν αυτοι οι μυς.Αν απλα εκτελεσει οτι διαβαζει τοτε θα ενεργοποιησει λαθος συνειδητους μυες και θα πετυχει πολλες συτσπασεις στο σωμα του που μονο βλαβερες μπορουν να γινουν.

    Εγώ να συμφωνήσω μαζί σας απόλυτα στο ότι δεν χρειάζεται να καταβάλουμε προσπάθεια και απλά πρέπει να αφήσουμε την αυτόματη λειτουργία της αναπνοής να κάνει τη δουλειά της. 

    Ωστόσο ξέρετε πόσοι άνθρωποι που ασχολούνται με τη διδασκαλία της φωνής λένε πράγματα όπως "μη χάνεις τη στήριξή σου" (δλδ συνέχισε να έχεις εκτεταμένα πλευρά ) και εστιάζουν διαρκώς, εμμονιακά και σχεδόν μόνο στο διάφραγμα; 

    Ο έλεγχος το διαφράγματος είναι πολύ χρήσιμος για την απόδοση των δυναμικών από έναν τραγουδιστή, για ένταση γενικότερα. Ωστόσο το "χρώμα" της φωνής λίγο έχει να κάνει με το διάφραγμα και πολύ με τα άλλα 2 κομμάτια του συστήματος, τον λάρυγγα και την διαμόρφωση της φωνητικής διόδου.