Μια παρέμβαση για τον Γ. Νταλάρα με αφορμή και την συνέντευξη Μ. Ρακιντζή

Δυστυχώς το καλλιτεχνικό κύκλωμα αλλά και η πολιτιστική ένδεια του νεοέλληνα ξεχνάει εύκολα, έχει μάθει όμως εδώ και πολλά χρόνια να διδάσκεται ανάλογα, από τα ΜΜΕ , στο να ανυψώνει υπέρμετρα και να αποκαθηλώνει αξίες.

Βιώνοντας στο χώρο του πολιτισμού από πολλές απόψεις, όχι μόνο μουσικά και αγαπώντας την πατρίδα μου αλλά και την Ελληνική Τέχνη και μέσα σε αυτήν και το Ελληνικό Τραγούδι, δεν μπορώ να μην μπω στον κόπο να γράψω κάποια πράγματα εδώ μέσα για την κατάντια του καλλιτεχνικού και δημοκρατικού κριτηρίου και της δεοντολογίας.

Αφορμή επίσης στάθηκε και η δήλωση Γερασιμίδου περί Στάλιν και Νταλάρα, όπως και ο προπηλακισμός από μέλη της Χρυσής Αυγής και τέλος οι δηλώσεις Λαζόπουλου περί "κακού χαρακτήρα".

Αν συγκροτούσα ένα Ανδρικό Πάνθεο στην Ιστορία του Ελληνικού Τραγουδιού από πλευράς τραγουδιστών, τα κριτήριά μου θα ήταν τα εξής:

1) Εκτάσεις φωνής

2) Τεχνική Φωνής

3) Μελωδικότητα Φωνής

4) Ανάδειξη του δημιουργικού υλικού (Σύνθεση, Ποίηση)

5) Σκηνική Παρουσία και Θεατρικότητα ερμηνείας

6) Πωλήσεις Δίσκων και Ζωντανές Εμφανίσεις

7) Δισκογραφίας και Ευρύτητα Δισκογραφίας.

8) Συνέπεια Καλλιτεχνικής και Κριτικής Στάσης

9) Διάρκεια

10) Στήριξη και Προώθηση Συναδέλφων

Αν πάλι ήθελα να εντάξω τους μεγαλύτερους τραγουδιστές στην σύγκριση αυτή, θα έπρεπε να βάλω τους Γούναρη, Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Ξυλούρη, Διονυσίου, Αγγελόπουλο, Νταλάρα, Πάριο. Δεν θα έβαζα τους Βοσκόπουλο, γιατί ήταν μονοδιάστατος, τον Πουλόπουλο για διάφορους λόγους, και τους Μητσιά και Μητροπάνο, γιατί ενώ αμφότεροι είχαν πολύ μεγάλη σταδιοδρομία, για μένα δεν είναι μεγάλες φωνές ειδικά ο δεύτερος. Στα δικά μου πάντα αυτιά και κριτήρια.....

Προσωπικά με "ηλεκτρίζει" πιο πολύ ο Ξυλούρης, που μαζί με τον Καζαντζίδη, κινούνται εδώ και πολλά χρόνια στα όρια του θρύλου. Ωστόσο αυτό δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο αξιολόγησης. Δυστυχώς ο μεν Ξυλούρης κέντησε σε αριστουργήματα του Ελληνικού Ρεπερτορίου μόνο για 10 χρόνια περίπου (τέλη 60΄ - τέλη 70΄), ενώ ο Καζαντζίδης είχε πολύ περιορισμένο ρεπερτόριο, έστω και αν όποτε του δόθηκε μια υποτυπώδη ευκαιρία (π.χ. Μαρκόπουλος, Λοϊζος κ.α.) ανέδειξε πραγματικά τα έντεχνα τραγούδια που του δόθηκαν προς ερμηνεία.

...συνεχίζεται...

Θα μπορούσα να γράφω να γράφω σελίδες ολόκληρες για τα μείον και συν των λοιπών τραγουδιστών, ωστόσο παρότι ο Γιώργος Νταλάρας δεν προξενεί την συγκίνηση του Ξυλούρη ή του Καζαντζίδη, ωστόσο έχει κάνει πολλά γήπεδα και όχι χώρους με τον κόσμο κρεμασμένους απο τα θεωρεία και συγκινημένους ανάλογα και φυσικά έχει πληρότητα στα παραπάνω κριτήρια. Και οπωσδήποτε σε απόλυτα νούμερα, είναι ο τραγουδιστής με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία της Ελληνικής Δισκογραφίας, το μεγαλύτερο ρεπερτόριο, την συνεργασία με τους περισσότερους συνθέτες και ίσως την λιγότερη προσωπική κριτική. Κριτική που οι περισσότεροι λοιποί καλλιτέχνες δεν παρέλειψαν να κάνουν με κακεντρέχια απέναντι σε συναδέλφους τους ειδικά ο Καζαντζίδης.

Κατηγορήθηκε μη μπορώντας να του προσάψουν κάτι άλλο ότι τα έπαιρνε για την Κύπρο.... Οι Κύπριοι μέχρι σήμερα πίνουν νερό στο όνομά του...

Ότι αναγνώριζε το ταλέντο ανερχόμενων και τους προσέγγιζε για ίδιο όφελος. Το είπε και ο συνεργάτης του site στην συνέντευξη του Ρακιντζή, όπως και τον κακοσχολίασε για την συνεργασία του Sting. Παραπέμπω στη δήλωση του Θάνου Μικρούτσικου για το πως ανοίγουν οι θρυλικές αίθουσες γι΄αυτόν στο εξωτερικό και τα συμβόλαια που ακόμα έχει για εμφανίσεις έξω. Κανείς δεν είπε για τον Καζαντζίδη, ότι τον προώθησε. Για τον Μπιθικώτση έχουν πει τέτοια θετικά. Ξέρω πολλούς που έκαναν όνομα σε μια μέρα γιατί έπαιζαν απλώς δεύτεροι δίπλα του. Άλλοι, πολλοί το αναγνωρίζουν, άλλοι τώρα το κάνουν γαργάρα. Ο Νταλάρας γέμιζε γήπεδα με 160.000 κόσμο σε δύο ημέρες, και δεν είχε ανάγκη κανέναν νέο καλλιτέχνη. Πολλοί χρωστάν σε αυτόν...

Έβγαλε κακό όνομα λόγω Ρασούλη... Ο Ρασούλης ήταν και συκοφάντης και δίκαιος ενίοτε και δικομανής... Παραπέμπω στην βιογραφία του... Τις άρπαξε κάποτε στο Ολυμπιακό Στάδιο για βλακία που έκανε, αντιεπαγγελματική... Απο τότε Νταλαροπανταζιστάν. Εντούτοις στην ίδια βιογραφία, όλοι με τους οποίους συνεργάστηκε ήταν περίπου λαμόγια...

Έχουμε μέσα μας μια βιβλική υποκρισία. Αν η μεταξική Χρυσή Αυγή πετάξει σε έναν χουντ... δημοκρατικό σοσιαλιστή νερό, θίγεται η δημοκρατική μας δεοντολογία. Αν αυτό έχει ως σκοπό τον Άδωνι, τον Πάγκαλο και πολύ περίσσότερο όχι έναν δημοφιλή (κ. Θεοδωράκη) καλλιτέχνη, αλλά έναν κορυφαίο στην Ιστορία της Ελληνικής Μουσικής, με τόση προσφορά στον τόπο και τα εργατικά κινήματα τότε καλά του έκαναν...

Λέει ο Λαζόπουλος πως έχει κακό χαρακτήρα. Νευρικός στην προσωπική του ζωή ίσως, εύθικτος στην δημόσια ίσως αλλά κ...παιδο δεν είναι. Ένας τέτοιος καλλιτέχνης δεν θα είχε την απόλυτη βούληση για διαρκή συνεργασία της αφρόκρεμας των συνθετών της Ελληνικής Μουσικής Σκηνής.

Λέει η κ. Γερασιμίδου "Νταλάρα δεν άκουγα". Το "Τα Τραγούδια μας" είναι ο επίσημος ουσιαστικά δίσκος του ΚΚΕ ενώ όλοι οι μεγάλοι Έλληνες συνθέτες μεγαλούργησαν με μέσο και την φωνή του. Δεν ακούτε Ελληνική μουσική κ. Γερασιμίδου; Ο δε Στάλιν υπήρξε στυγνός δικτάτορος και σχεδόν γενοκτόνος, διώκτης δε του Ελληνισμού στην τότε ΕΣΣΔ. Και φυσικά εξετέλεσαν τα στρατεύματά του και Πολωνούς και στην περιοχή της Βαλτικής και άλλα πολλά. Γαργάρα...

Δεν ανήκει στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Συμφωνώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις για να καλύψει την γυναίκα του προσπάθησε να επιχειρηματολογήσει υπερ του Μνημονίου ως κατάντια και έσχατη λύση. Λάθος του ! Δεν αξίζει ο λόγος του Νταλάρα για τον δοσίλογο Γιώργο Παπανδρέου, μέγα σφάλμα του. Αλλά τέτοια ακούει από την γυναίκα του τέτοια θεώρησε χρέος να πει για να την καλύψει. Παίζει την υστεροφημία του και το ξέρει. Βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Δεν βγήκε όμως να κατηγορήσει. Οι περισσότεροι συνάδελφοί του σιώπησαν για τα γιαούρτια και τις καρέκλες, τώρα έβγαλαν την κακία τους, γιατί δεν έφτασαν τόσο ψηλά όσο αυτός.

Τέλος για τον Λαζόπουλο: Το αν είναι καλός ή κακός χαρακτήρας το ξέρει κάποιος που τον ζει. Ως καλλιτέχνης κρίνεται. Ο Λαζόπουλος παρά την χαρισματική καλλιτεχνική προσωπικότητά του, είναι γνωστό ότι έχει εμπάθειες και ειδικά με αυτόν. Ποιός τον διόρισε τηλεοπτικό κριτή αλλοτρίου;

Ντρέπομαι για πολλά !

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Konstantinosoa στις 28-04-2012 22:42 ]

Πολύ ενδιαφέροντα όσα καταθέτεις Κωνσταντίνε. Το παραπάνω τι ακριβώς αφορά; Τι "βλακεία" έκανε ο Ρασούλης;

......

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : demary στις 02-06-2012 18:18 ]

Καπως ασχετο με το θεμα αλλα μη στηριζετε την συζητηση στην "μουφα" συνεργασια, γιατι ειναι "ακυρα" τα οσα λεγονται.

Οποιος δεν εχει σχεση με αυτες τις διαδικασιες μπορει να κανει ευκολα το λαθος.

Μη μπερδευετε την συνεργασια στα live, με την recording.

Ακομα κι αν δυο καλλιτεχνες ειναι ολη μερα μαζι, την ωρα της ηχογραφησης ειναι μονοι τους στο studio και χρησιμοποιουν τα "προηχογραφημενα" του αλλου.

Γινεται κατα κορον σε ολον τον κοσμο και κανεις δεν ειπε οτι ειναι απατεωνες οσοι συνεργαζονται ετσι.

Ακομα και μελη απο γνωστες μπαντες το κανουν, βρισκομενοι καποια στιγμη μακρυα ο ενας απο τον αλλο.

Μια ηχογραφηση δεν γινεται ομως χωρις συζητηση, συννενοηση, διαφωνιες, προτασεις, αντιπροτασεις, ακροασεις, διορθωσεις, επανηχογραφησεις κλπ κλπ

Χρειαζεται επαφη εστω και μεσω ηλεκτρονικου μεσου (ιντερνετ, τηλεφωνο κλπ)

Δεν φτανουν τα προηχογραφημενα.

Η συνεργασια ειναι δεδομενη.

Ο Ρακιντζης δεν δικαιολογειται ομως να τα λεει αυτα, γιατι τις ξερει τις διαδικασιες.

Απλα ηθελε να εξαρει εαυτον, για την "απο κοντα" συνεργασια στα live με τον Gillan, και του βγηκε αυτο που ηθελε να εκφρασει, σαν κακιουλα.

(και για να τα πουμε ομως κι εξω απο τα δοντια -χωρις ιχνος αντιπαθειας στο προσωπο του Ρακιντζη απο μερους μου- αυτο που δεν ακουστηκε και ειναι γνωστο, ειναι οτι οι fan του Gillan και των Deep Purple δεν ηταν το ιδιο περηφανοι).

-----------------

....click for Spyros Delta....click for Μαθήματα Κιθάρας....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : delta66 στις 02-05-2012 06:51 ]

Όταν αυτή η συνεργασία έλαβε χώρα το 1993, έτσι νιώσαμε εμείς οι τόοοοτε "πορωμένοι" ροκάδες : "πω πωωω, ο Γκίλλαν συνεργάζεται με τον Ρακιντζή !!! Τόσο, πια, υποβαθμίζει τον εαυτό του ???' και άλλα παρόμοια !!! Και ... πρώτος και καλύτερος ο γράφων : 22 ετών ήμουν τότε, "φανατικός ροκάς", "έπινα νερό" στο όνομα των Deep Purple και των άλλων παλαιών ροκάδων, έλιωνα μετά μανίας τα In Rock και Machine Head στο πικάπ μου .... εεε, μόλις είδα τον Gillan και τον Ρακιντζή δίπλα - δίπλα, "ξίνισα" και "ξενέρωσα" αγρίως !!! Όμως, μετά από τόοοσα χρόνια, που, πλέον, έχω 40ρήσει και "βλέπω αλλιώς" τα πράγματα, έχω αλλάξει άποψη : Η συνεργασία Γκίλλαν και Ρακιντζή ήταν μια χαρά !!! Τα τραγούδια που βγήκαν από αυτή τη συνεργασία ήταν αξιοπρεπέστατα [και το βιντεοκλίπ που γυρίστηκε στην Τζια βεβαίως βεβαίως], και ο Γκίλλαν ούτε "υποβαθμίστηκε", ούτε "ευτελίστηκε" μέσα από αυτή τη συνεργασία !!! Και στην τελική .... γιατί να έχουμε απαίτηση από τον Γκίλλαν να τραγουδάει από 25 μέχρι ... 65 ετών μονάχα το Smoke On The Water και το Highway Star ??? Δεν δικαιούται να στραφεί και σε άλλα είδη μουσικής, δεν δικαιούται να δοκιμάσει και κάτι άλλο ??? Προσωπικά θα πω ένα μεγάλο μπράβο στον Ρακιντζή που πίστεψε ότι "κάποτε θα μπορούσε να συνεργασθεί με έναν καλλιτέχνη σαν τον Γκίλλαν, κυνήγησε το όνειρό του και τελικά ... το πέτυχε" [και σημειωτέον : ο Ρακιντζής δεν είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες !!! ] !!! Και το αποτέλεσμα μάλλον τον δικαίωσε ....

Όσο για το "πώς έγινε η συνεργασία Νταλάρα και Sting", δεν γνωρίζω και γι' αυτό δεν θα εκφέρω άποψη !!!

Θα αναφέρω, όμως, ως παράδειγμα τις δικές μου "εκτός δισκογραφικού κυκλώματος" ηχογραφήσεις των προσωπικών δισκογραφικών εργασιών μου [] !!! Λοιπόν, από το 1998, που ηχογραφώ τα προσωπικά μου cd, η τακτική που ακολουθώ είναι η ίδια : Καλώ στο στούντιο τους μουσικούς έναν -έναν, ξεχωριστά, για να ηχογραφήσουν !!! Δηλαδή, οι μουσικοί, που έχουν παίξει στα cd μου, δεν έχουν έρθει ούτε μια φορά μεταξύ τους σε προσωπική επαφή κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων !!! Αυτή είναι μια "κατάσταση" που βολεύει τόσο τους ίδιους τους μουσικούς [είναι εύκολο να συμπέσει να έχουν όλοι μαζί ένα απόγευμα ελεύθερο και να έρθουν στο στούντιο να ηχογραφήσουν ???], όσο και εμένα [είναι εύκολο να τους μαζέψω όλους μαζί στο στούντιο για να ηχογραφήσουν ??? φυσικά και όχι !!! ] !!! Κι όμως .... τελικά, βαθιά μέσα μου, το νιώθω : απ' όλη αυτή τη διαδικασία "όλο και κάτι λείπει" .... Ας μην ξεχνάμε ότι η μουσική - όχι μόνο στα λάιβ αλλά και στι ηχογραφήσεις - είναι συλλογική υπόθεση !!! Το αποτέλεσμα βγαίνει πάντα καλύτερο,και με μεγαλύτερη "ζεστασιά", όταν όλοι οι συντελεστές΄[συνθέτης, ενορχηστρωτής, μουσικοί, τραγουδιστές κλπ] βρίσκονται μεταξύ τους και "λειτουργούν" ομαδικά, παρά όταν "λειτουργεί" ο καθένας ξεχωριστά και "κατά μόνας" !!!

Γι' αυτό ... ζηλεύω όταν βλέπω π.χ. στο εσωτερικό μέρος του εσωφύλλου του δίσκου "Θεσσαλικός Κύκλος" τη φωτογραφία όπου στο τόοοοτε στούντιο της Columbia είναι φωτογραφημένοι όοολοι μαζί, σαν μια ομάδα, οι συντελεστές του δίσκου : Μαρκόπουλος, μουσικοί και τραγουδιστές, που μόλις τέλειωσαν την "ομαδική εργασία" και, όλοι μαζί, σαν ομάδα, παρέδωσαν στον ελληνικό πολιτισμο ένα "διαμάντι" !!! Ή ... όταν βλέπω π.χ. στα ντοκιμαντέρ για τον Μάνο Λοϊζο τον ίδιο το συνθέτη μέσα στο στούντιο, περιστοιχιζόμενο από τους μουσικούς και να ηχογραφούν .... Ναι, αυτές είναι οι αληθινές, οι ουσιώδεις συνεργασίες στο στούντιο,όταν βρίσκονται μεταξύ τους όλοι οι δημιουργοί!!! Δυστυχώς, όμως, επειδή οι συνθήκες έχουν αλλάξει άρδην, τέτοιες συνεργασίες στα στούντιο είναι, πλέον, σπάνιες ΄[ίσως και ανύπαρκτες] .....   

[το θέμα ήδη ξέφυγε αρκετά .... έγινε αρκούντως οφφτόπικ ... ] ....

-----------------
How can we Dance when our earth is turning / How do we sleep while our beds are burning ??? [Midnight Oil - Beds Are Burning]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 02-05-2012 13:53 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 02-05-2012 14:20 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 02-05-2012 14:24 ]

Επανέρχομαι το γρηγορότερο. Έλειπα λόγω απεργειακού τριημέρου.... Θα απαντήσω σε όλους και με παραπομπές. Όσο για τον συντάκτη του άρθρου μην είναι τόσο βέβαιος για πολλά πράγματα....

Προς τον αρθρογράφο: Διάβασα την συνέντευξη Ρακιντζή και επειδή είμαι ανοιχτός άνθρωπος και όχι απλώς έντεχνος ή κλασσικός να μην βλέπω καμιά άλλη μουσική γύρω. Την διάβασα όλη. Και όχι ότι θεωρώ αμελητέα μουσική ποσότητα τον Ρακιντζή. Είναι όμως πολύ λίγος για να μιλά για την καλλιτεχνική διάσταση του Γιώργου Νταλάρα, ακόμα και την διεθνή παρουσία του που μόνο ευκαταφρόνητη δεν είναι.

Με τον Sting ο Νταλάρας είχε μια κάποια συνεργασία στα πλαίσια Διεθνούς Οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάποια στιγμή ο Νταλάρας έβγαλε την "Άσφαλτο που τρέχει" αν θυμάμαι καλά τον τίτλο, που ήταν για μένα ο τελευταίος πολύ καλός του δίσκος με πολλά σημαντικά τραγούδια, όπως την Νυχτερίδα, τον Παλιό Στρατιώτη και το Ιπτάμενο Χαλί. Κάπου το 2002, διορθώστε με αν κάνω λάθος. Εκεί μπήκε και το τραγούδι ή μάλλον η διακευή με τον Sting την οποία κακώς έκανε αφού ήταν διασκευή και εν τέλει όχι νέο καλλιτεχνικό δημιούργημα. Μπήκε και εκείνο το άθλιο στιγμιότυπο που πίνανε μαζί καφέ, με συνειρμούς που δεν έχει ανάγκη ο Νταλάρας γιατί είναι μεγαλύτερος καλλιτέχνης από τον Sting και ας είναι Έλληνας και ας μην ανήκει στην Μουσική Αγγλοσαξονική Βιομηχανία. Ωστόσο έχει κάποια συνεργασία με τον Sting, πιο ουσιαστική από την Αρβανίτη, που τραγουδούσε με play back ντουέτο τηλεόρασης την Μπόνι Τάιλερ. Γιατί και εμείς έχουμε μνήμη. Εκεί ο αρθογράφος δεν μπορούσε να κάνει αναφορά;

Παραθέτω αυτολεξεί την ερώτηση γιατί θα βγώ και τρελός:

Μπορεί να μην έχω την συλλογή του Παύλου Γεραμάνη, αλλά ασχολούμενος κάπου 15 χρόνια με την Ιστορία της Ελληνικής Δισκογραφίας έχω αρκετά μεγάλη συλλογή και ακόμα και αν δεν έχω φυσικά όλη την δισκογραφία του Έντεχνου και Λαϊκού Ελληνικού Τραγουδιού, έχω γνώση καλή της εργογραφίας όλων των σημαντικών Ελλήνων Συνθετών, Ποιητών-Στιχουργών και Τραγουδιστών.

Αν έχεις πάλι τόσο μεγάλη Συλλογή γιατί αγόρασες το Μπλέ και Κόκκινο Μουσικό Κουτί; Τό ότι το αγόρασες δεν σημαίνει ότι είσαι και φαν και αν θέλεις μόνο φαν δεν δείχνεις απο ερωτήματα που δεν φαίνονται εσύ ξέρεις αν είναι κακόβουλα.

Ο Ρασούλης, θα αναφερθώ παρακάτω, έχει προσωπικούς λόγους διαφωνίας, παρά το ότι δεν βρέθηκε καθόλου αδικημένος που το τραγούδησε το "Οι Κυβερνήσεις πέφτουνε" ο Νταλάρας, τον καιρό που βούλιαζαν στο όνομά του τα στάδια.

Ο Λαζόπουλος έχει φερθεί άπρεπα σε πολύ κόσμο, προσωπικά και σχεδόν κακόβουλα, παρά το ταλέντο του και τις αρκετές εύστοχες αλλά και υποκριτικές παρεμβάσεις του. Έχει τσακωθεί με πολύ περισσότερους "ουκ ολίγους" ανθρώπους.

Ο Πανούσης τον συκοφαντούσε χυδαία. Το ότι τον έκανε δικαστήριο, δείχνει ότι αν μη τί άλλο ο Νταλάρας έχει αξιοπρέπεια. Γιατί όταν ο άλλος σε διασύρει για την Κύπρο, οφείλεις να αντιπαρατεθείς στο πεδίο της τιμής που δεν είναι η μονομαχία αλλά η Δικαιοσύνη.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Konstantinosoa στις 02-05-2012 22:54 ]

Ο Ρασούλης είναι μια άλλη περίπτωση. Έγραψε πολύ ιδιαίτερα ποιήματα που μελλοποιήθηκαν, έγραψε τραγούδια που γράψαν ιστορία αλλά όχι πολλά-πολλά, έγραψε και μια σειρά δίσκων που δεν αφορούν ίσως κανένα και υπήρξαν κατώτερα των περιστάσεων. Όπως και όλοι οι δημιουργοί πλην 4-5 που δεν είχαν άλλη δουλειά, ειδικά οι στιχουργοί, αδικήθηκαν αφόρητα οικονομικά παρά τις τεράστιες επιτυχίες τους και εν τέλει είχαν πρόβλημα βιοπορισμού. Ο Καζαντζίδης έλεγε συχνά επαναλαμβάνοντας: "Το πολύ και το λίγο/καθόλου πειράζουν". Ο Ρασούλης ζούσε συνήθως με ψίχουλα. Υποψιάζομαι πως αυτή η αδικία στο πρόσωπό του, τον έκανε απρεπώς κριτικό, έστω και αν σε πολλά πράγματα αναγνώριζε λάθη ή ήταν δίκαιος στην καλλιτεχνική κρίση. Έτσι μάλλον ερμηνεύεται το γεγονός, πως έχει περάσει σχεδόν όλους τους συνεργάτες του και μεταξύ αυτών και πολλούς από αυτούς που εκεί πάνω θα κάνουν μεγάλη κομπανία γενεές 14. Τώρα ο λοιπός κόσμος συχνά έχει πλήρη άγνοια των καλλιτεχνικών σχέσεων και λέει διάφορα για πολλούς που απο χρόνια είχαν κόψει την καλημέρα...

Ο Ρασούλης είχε συνεργαστεί όπως λέει ο ίδιος με επιβολή της Εταιρίας με τον Νταλάρα στο "Οι Κυβερνήσεις πέφτουνε". Γκραν σουξέ. Δεν μπαίνω καν στη σκέψη να δω πως θα πήγαινε ο δίσκος αυτός κάπου στο 80΄ αν το συγκεκριμένο τραγούδι το τραγουδούσε ο Κοντογιάννης.

Αργότερα το 83΄ στην μεγάλη συναυλία του Σαββόπουλου στο Ολυμπιακό Στάδιο, "έψηνε" τον Νιόνιο να μην καλέσει τον Νταλάρα αλλά τον Παπακωνσταντίνου. Τελείως αντιεπαγγελματικό, πολύ δε περισσότερο που δεν ήταν δε και ο παραγωγός του αν και φυσικά γνωρίζονταν και είχαν συνεργαστεί παλαιότερα της σχετικής περιόδου και όχι μόνο. Την εποχή εκείνη ο Νταλάρας καλούνταν απο τους πάντες, είτε γιατί τότε ήταν καλός χαρακτήρας, είτε για να είναι sold out οι συναυλίες. Το έμαθε λοιπόν ο Νταλάρας και του όρμηξε άγρια κάπου στους διαδρόμους του ΟΑΚΑ της προ Καλατράβα εποχής. Από τότε ο Νταλάρας ήταν ακατανόμαστος μετά δε και τον Πανούση πήρε το επίσημο νέο βάπτισμά του. Παράλληλα, άτομα με τα οποία ο Ρασούλης είχε φιλία, όπως ο Καφετζόπουλος, ο Αγγελάκας, ο Άκης Πάνου και ο Πανούσης τον στόλιζαν περιπαικτικά και φυσικά και ο Καζαντζίδης, παρότι μερικοί από αυτούς άλλα λέγανε πριν. Δυστυχώς πολλοί από εμάς έχουμε επίσης μνήμη να θυμόμαστε τις κωλοτούμπες.

( βλ. σχετικά Εδώ είναι του Ρασούλη ΙΑΝΟΣ & ΑΕΠΙ σελ. 51 & 56)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Konstantinosoa στις 02-05-2012 22:45 ]

Ο Ρασούλης είχε συκοφαντήσει π.χ. τον Χατζιδάκι ότι τα έπαιρνε από την ΑΕΠΙ αν θυμάμαι καλά. Το αναγνώρισε πάντως ότι ήταν λάσπη και τον εκθείαζε γενικώς. Προφανώς για την έσχατη δήλωση του εναντίον του Νταλάρα, με τον οποίον πάντως ο Χατζιδάκις για αρκετά χρόνια διατηρούσε καλές σχέσεις, συνεργάστηκε φυσικά και επικαλούμαι εδώ και μαρτυρία του Κώστα Καλδάρα σε συνέντευξή του.

Μιάς και έγινε λόγος για Παπάζογλου και Ρασούλη:

Ο Ρασούλης απείλησε τον Παπάζογλου με ασφαλιστικά μέτρα για την έκδοση του δίσκου "Τα Σκόρπια", ενώ τον κατήγγειλε και για την ηχογράφηση του Πότε Βούδας πότε Κούδας αλλά και για άλλα. Δίκιο ή άδικό αυτοί και ο Θεός ξέρουν τί πραγματικά συνέβη.
Δεν αποτελεί επίσης κριτήριο το εάν κάποιος χ μίλησε για τον χ. Και ο Μητροπάνος είχε π.χ. κατηγορηθεί δημόσια και τηλεοπτικά από το Φίλιππο Γράψα μετά το "Σ΄αναζητώ στη Σαλονίκη". Αν ψάξεις θα βρεις πολλά.

Όσο για το Μαρκόπουλο, έκανε τον πολύ μεγάλο δίσκο "Σεργιάνι στον Κόσμο", με ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Γιώργο Νταλάρα, μαλώσαν μεταξύ τους και αργότερα ξανασυνεργάστηκαν στο τραγούδι "Γύρω-γύρω στην πλατεία αραγμένοι" κάπου το 1985 αν θυμάμαι καλά. Ο Μαρκόπουλος εκτός από μέγας συνθέτης, δεν φημίζονταν για τα κατά καιρούς "καλά του λόγια", ενώ έκανε ασφαλιστικά ή κάτι τέτοιο πριν λίγα χρόνια στην Αλεξίου επειδή δεν την ανέφερε σε μια συνέντευξη ή κάτι τέτοιο. Έτσι δεν τραγουδάει την Λέγκω και τη Ρόζα την Ναζιάρα.
Για να κλείσω και πάλι με τον Ρασούλη έχει κατηγορήσει ή θάψει σχεδόν όλους τους συνεργάτες του. Μπορεί και να είχε δίκιο, ωστόσο αυτό δεν δείχνει τον καλύτερο χαρακτήρα. Το βιβλίο του που αναφέρω παραπάνω είναι γεμάτο μαργαριτάρια.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Konstantinosoa στις 02-05-2012 23:16 ]

Οπαδός δεν είμαι κανενός πλην Χριστιανός Ορθόδοξος

Έγραψα πάρα πολλά και όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι οπαδός αλλά εραστής και μελετητής την Τέχνης εν προκειμένω του Ελληνικού Τραγουδιού.

Από παραδρομή κάποιο delete διέγραψε την ερώτησή σου που σου παρέθεσα αυτούσια και έκανες στον Ρακιντζή:

"Έχω ακούσει από πολλούς να κατηγορούν τον Νταλάρα ότι επιδιώκει συνεργασίες με νέα ονόματα περισσότερο για δικό του όφελος παρά για να τους αναδείξει. Μήπως αυτά που λες «φωτογραφίζουν» τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη;"

Γιατί ονοματίζεις. Ειδικά τώρα; Λυπάμαι αλλά το θεωρώ κιτρινισμό. Σε συνδυασμό με την ιστορία του Sting που εσύ ανέφερες καθώς και το γεγονός πως χωρίς να διασταυρώσεις μια καταγγελία αφήνεις στη βορά του internet το εν λόγω 500ρικο. Ο Νταλάρας δίνει ελάχιστες έως καθόλου συνεντεύξεις το χρόνο. Δεν έχει ανάγκη το 500ρικο.

Μου λες πάντα φταίνε οι άλλοι: Σου ανέφερα ιστορίες όλων αυτών και την πορεία τους στο χώρο που οι περισσότεροι μεταξύ τους ήταν στον κύκλο του Ρασούλη άσχετα αν κατα καιρούς άκουσαν διάφορα δίκαια ή άδικα από αυτούς..

Επίσης σου ανέφερα και την σχέση του Sting με τον Νταλάρα την οποία ποτέ δεν διατυμπάνισε. Σε αντίθεση με τον Ρακιντζή.

Και ανέφερα και πολλά άλλα που δεν σχολιάζεις.

Ξανατονίζω πως δεν είμαι οπαδός του Νταλάρα αλλά ξέρω πολύ καλά το Ελληνικό τραγούδι, τολμώ να πω και την εν γένει Ελληνική Τέχνη και προσπαθώ να είμαι δίκαιος και όχι υποκριτής.

Αφού λοιπόν προσπαθείς να είσαι δίκαιος,διάβασε πιό προσεκτικά τί έγραψε ο CHE:

Και μου είπε (εννοεί την κοπέλα) ότι η Άννα Νταλάρα τής ζήτησε ένα ποσό -αν θυμάμαι καλά γύρω στα 500€- για τη συνέντευξη. Δεν μπορώ να πω αν η κοπέλα έλεγε ψέματα -και μάλιστα στα καλά καθούμενα- αλλά από την άλλη δεν έχω κι αποδείξεις. Οπότε το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη.

Σε ποιό σημείο τού κειμένου αυτού διάβασες εσύ-ή συμπέρανες-ότι ο CHE γράφει πως ο Νταλάρας ζήτησε 500 ευρώ γιά να δώση συνέντευξη;

Κωνσταντίνε, λυπάμαι, αλλά είσαι επιεικώς απαράδεκτος. Θες να μου πεις ότι όταν παίρνουμε συνέντευξη από έναν καλλιτέχνη και βάλλεται εναντίον κάποιου άλλου χωρίς να τον ονοματίζει, εμείς να κάνουμε τα ''στραβά μάτια'' και να μην προσπαθήσουμε να εκμαιεύσουμε αυτόν που εννοεί; Που τα άκουσες εσύ αυτά τα πράγματα! Και θεωρείς κιτρινισμό επειδή τον ρώτησα αν εννοεί τον Νταλάρα; Και με λες ''κακόβουλο'' για τον ίδιο λόγο; Λυπάμαι αλλά τα επιχειρήματά σου είναι εντελώς αστεία κι από πάνω λες ότι προσπαθείς να είσαι δίκαιος!!! (εδώ γελάμε). Δεν δίστασες να κατηγορήσεις ευθέως τον Ρασούλη και όλους τους υπόλοιπους, λες κι οι υπόλοιποι είναι τόσο ηλίθιοι που τα έβαλαν με τον Νταλάρα χωρίς να έχουν ιδία άποψη και περίμεναν τον Ρασούλη να τους καθοδηγήσει! Μα θα μας τρελάνεις;

Υ.Γ. Όταν γράφω "λένε" ή "λέγεται", δεν εκφράζω προσωπική άποψη. Απλά ελληνικά είναι. Πρέπει να εξηγώ και τα αυτονόητα; Τι να πω... Μου φαίνεται ότι σπαταλάω άδικα το χρόνο μου σε άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει τίποτα και νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Θα σου πρότεινα να μελετήσεις τις στιχομυθίες που είχε ο Σωκράτης με τον Άνυτο, τον Μέλητο και τον Λύκωνα. Θα αναγνωρίσεις τον εαυτό σου αλλά δυστυχώς όχι στον Σωκράτη...

Ορίστε ,μας λες δηλαδή ότι αυτός ο βλάκας ο Ρασούλης  δικαίως τις άρπαξε από τον ακατανόμαστο, και αντί να σιωπήσει το έκανε σκοπό ζωής να συκοφαντεί τον μέγιστο αυτόν καλλιτέχνη...    

Ντρέπεσαι εσύ για όσα "αποκαλύπτεις "  αλλά ντρέπομαι και εγώ ...

Η φωτογραφία αυτή είναι από τη συναυλία του Sting στο Ολυμπιακό Στάδιο στις 11 Ιουλίου 2001. Όποιος ενδεχομένως νομίζει ότι είναι κολάζ (όπως και η ηχογράφηση του τραγουδιού στο studio δηλαδή), μπορώ να ανεβάσω και το σχετικό video από τη συναυλία. Εδώ πάντως είναι βέβαιο πως συνεργαστήκανε...

Αν τώρα θεωρείται ή δεν θεωρείται συνεργασία ο τρόπος με τον οποίο ηχογραφήθηκε το "Mad about you" για το δίσκο "Η άσφαλτος που τρέχει" το 2001, μάλλον συμφωνώ με τα όσα έγραψαν πιο πάνω τόσο ο Konstantinosoa, όσο και ο Kwstasagas. Οι εποχές έχουν αλλάξει εδώ και πολλά χρόνια....Είναι πλέον σπάνιες οι περιπτώσεις που γράφουν όλοι μαζί. Πριν από μερικά χρόνια ρώτησα σε μια συνέντευξη έναν κορυφαίο τραγουδιστή (της ίδιας εποχής με τον Νταλάρα) για έναν πολυσυλλεκτικό δίσκο που μόλις είχε βγάλει. Και μου είπε πως κάποιους από τους δημιουργούς τους είχε συναντήσει στη συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση του δίσκου....

Για τις απόψεις του συγχωρεμένου του Ρασούλη, θα παραπέμψω κι εγώ στο βιβλίο του, στο οποίο τα βάζει στην κυριολεξία με όλον τον κόσμο... Δεν συνεχίζω, γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορεί να απαντήσει και έχω σαν αρχή μου, να μην σχολιάζω απόψεις ανθρώπων που δεν μπορούν να απαντήσουν και δεν μπορούν πλέον να τεκμηριωθούν...

Όσο για τα 500 euro της δημοσιογράφου, επιτέλους, όποιος έχει τέτοια στοιχεία και εφόσον μπορούν να αποδειχθούν, ας βγει να τα πει δημόσια.  Θεωρώ πως δεν είναι και ο καλύτερος ο τρόπος να μεταφέρονται δημόσια, από έναν τρίτο που "του είπαν" ή "άκουσε" κλπ, κλπ, ακόμα κι αν ο φορέας της είδησης δηλώνει τις επιφυλάξεις του για το γεγονός. Δημιουργούνται εντυπώσεις για πράγματα που δεν μπορούν να αποδειχθούν...