Καλησπέρα και πάλι, είχα μέρες να μπω και είδα ότι υπάρχουν πολλές απαντήσεις. σήμερα πήγα για πρόβα πάλι στο ωδείο για τα κομμάτια των εξετάσεων, μιας και δίνω σε 10 μέρες και "πρέπει" να τα έχω έτοιμα στην εντέλεια. Όλο προσπαθώ να βελτιώνω λεπτομέρειες, να μην φωνάζω νότες, να κρεσεντάρω πιο μαλακά, να μην τρέχω εδώ κι εκεί, να μην παίρνω στο σημείο εκείνο αναπνοές και άλλα πάρα πολλά. το συμπέρασμα είναι ότι έχω μπει σε μια διαδικασία αγγαρείας απλά για να αποδειχθούν κάποια πράγματα, ότι δηλαδή ο δάσκαλος έκανε καλή δουλειά όλη τη χρονιά και εγώ είμαι στο ίδιο επίπεδο. Τα νεύρα μου...θα περιμένω να περάσουν και αυτές οι εξετάσεις και θα δω τι θα κάνω, γιατί για το πτυχίο θα πάθω νευρικό κλονισμό αν είναι έτσι! Δεν ενδιαφέρομαι να γίνω επαγγελματίας μουσικός και αισθάνομαι ότι το ωδείο με προετοιμάζει για να παίζω σε ορχήστρες/σύνολα με αυστηρή προσέγγιση και βέβαια παρτιτούρα και ανάλυση έργων κτλ...Θα κάτσω να σκεφτώ το καλοκαίρι αν όντως αξίζει να ταλαιπωρηθώ μέσα σ' αυτές τις λογικές κάνα χρόνο ακόμα (τουλάχιστον) για να πάρω το χαρτί, αλλιώς δεν ξέρω...μπορώ να ακολουθήσω πλέον το δικό μου δρόμο με τους δικούς μου ρυθμούς...'οχι τους ρυθμούς επαγγελματία. Η εξέλιξή μου ήταν όντως αργή γιατί όσο περνούσε ο καιρός, καταλάβαινα όλο και πιο πολύ ότι μισώ αυτά τα καλούπια. Δεν μ' ενδιαφέρει να παίξω ένα κομμάτι 5 λεπτών χωρίς διακοπή με προσοχή στις αναπνοές. Θέλω να παίζω με παύσεις, να σταματάω όπου θέλω, να πειραματιστώ και αν μου τη βαρέσει να ασχοληθώ με το θέμα αναπνοές μόνος μου. Συγγνώμη για τη μεγάλη απάντηση αλλά σήμερα μετά από μια εκνευριστική μέρα γεμάτη ιδρώτα στο ωδείο, τα πήρα πολύ. Μου' ρχεται να πω στο δάσκαλο, ξέρεις δεν ασχολήθηκα αυτή τη βδομάδα με τα κομμάτια γιατί μου τη δίνουν. Ένιγουεϊ, σας ευχαριστώ όλους και πάλι για τις συμβουλές σας!
