Δημιουργοί ενός τραγουδιού...

Σε τι ποσοστά συμμετοχής κυμαίνονται, κατά την άποψή σας, οι διάφοροι συντελεστές ενός τραγουδιού ; Ποιά η συμβοή τους σε επιτυχία ή αποτυχία ;

1) Η πραγματικότητα:

Νομίζω ότι όλοι είναι συνυπεύθυνοι εξ ίσου.
Από τον στιχουργό και τον συνθέτη, μέχρι τους μουσικούς, τον ενορχηστρωτή, τον ερμηνευτή, τον παραγωγό, τον ηχολήπτη...
Και να μην ξεχνάμε βέβαια και την εταιρία που αν έχει αποφασίσει να το κάνει επιτυχία, θα το κάνει με τους γνωστούς τρόπους, γιατί έχουμε να κάνουμε με βιομηχανία προώθησης του προϊόντος.

2) Ο ρομαντισμός μου:
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, ένα τραγούδι μπορεί να είναι καλό από τη βάση του (Στίχοι-Μελωδία) και δεν έχει καμία σημασία αν πούλησε και πόσο πούλησε. Αν πιάσει το στόχο του, (αν μιλήσει μέσα μου και μου πει πράγματα), τότε είναι επιτυχημένο.

Θα επανέλθω...

Γελάς σαν και μένα, μιλάς σαν και μένα, μπυρόβιος σαν και μένα...

You laugh like me, talk like me; you’re ΜΗ-beer-addicted like me.

Θα επανέλθω, επίσης...

Και ερωτώ: Και απαντώ :
Αν ο στίχος εμπεριέχει ποίηση ή το αντίστροφο, είναι από μόνος του τραγούδι, μιάς και αποπνέει μελωδία κι αρμονία, χωρίς τη βοήθεια σύνθεσης. (Αυτό, κρατούμενο !)
Αν ντυθεί η μουσικότητά του με μελωδία και τύχει να "παντρευτούνε" το αποτέλεσμα είναι θεάρεστο ! (Κρατούμενο κι αυτό). Σε αντίθετη περίπτωση (που και συνήθη), ας τα να πάνε !
Ωστε :Αν ο συνθέτης εμπνευστεί απο το στίχο και τον ντύσει με τα όποια λιλιά του αξίζουνε, επιτυχής συμβίωση ! Αν όχι...
Αντίθετα, αν ο στιχουργός ευτυχήσει να φορέσει το κατάλληλο, σε μιά σύνθεση, ντύμα, χαράς ευαγγέλια ! Αλλιώς...
Η σύνθεση συνήθως δε χρειάζεται ανάλογο στιχουργικό ντύμα. Παράδειγμα ο Χατζιδάκις, που έγραψε ο ίδιος στίχους (της πλάκας) σε κομμάτια του (Ιλισσός, Υμηττός κτλ..), για να αποδείξει πως το τραγούδι δεν εξαρτάται τόσο από το στίχο, αλλά κατά κύριο λόγο απο τη μουσική .
(Βάλτο στα κρατούμενα...)

Συνεχίζεται...
Εντωμεταξύ...

Μου χάρισες κόσμο να με χωράει...Λυπήσου με !


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Spilman44 on 10-04-2005 22:03 ]

(suite)
Κι άντε πως τα βρήκανε οι δυό τους και ταιριάξανε (στίχος και μουσική)...
Τα συμπεθέρια..;(μουσικοί) Που αν δεν ταιριάξουνε, σχόλασε ο γάμος ;
Ο κουμπάρος ; (ενορχηστρωτής). Οι καλεσμένοι/σόγια (λοιποί παράγοντες) ;Ο παπάς ; (τραγουδιστής). Που αν σε ορθόδοξο γάμο σου κάτσει...ιμάμης, αλλαξοπίστησες !
Και μιλάμε γιά νόμιμες διαδικασίες (Επιτυχία, όχι αναγκαία εμπορική)

Συνεχίζεται στο προσεχές...

Ως τότε...

Ωραία όλα αυτά,αλλά συχνάκις (που λένε καί εις την καθαρεύουσαν) κάποιος είναι στιχουργός καί συνθέτης ταυτόχρονα,ενώ εκτελεί καί χρέη "συμπεθέρων","κουμπάρου" καί "παπά" οπότε έχει πλήρη τον έλεγχο τού γάμου εις τον οποίον παίζει (και συνεπώς ο γάμος δέν είναι "τού Καραγκιόζη").

Εστιν ότε μάλιστα,είναι και ηχολήπτης καί παραγωγός (εφ'όσον χρησιμοποιεί ιδιόκτητο στούντιο)

Οπότε έχει καί το κεφάλι του ήσυχο (αλλά καί τα αυτιά του).

Συνεπώς τα πράγματα δέν είναι πάντα τόσο μπλεγμένα όσο τα φανταζόμαστε....

(ή μήπως είναι πολύ πιό μπλεγμένα από όσο θά μπορούσαμε να φανταστούμε,όπως έλεγε καί ο Huxley;)

Ε, αυτός παντρεύεται μόνος του (και πολύ καλά κάνει, αφού τη βρίσκει κατά μόνας !) Το ωραίο είναι που σ αυτήν την περίπτωση, παριστάνει και τους...καλεσμένους (=ακροατήριο), καταβρίσκοντάς την !
Οσο γιά το αποτέλεσμα...αποτυχούσα επιτυχία !

Ωραία!!!!!

Την επόμενη φορά, θα προσπαθήσω να αποτύχω .........περισσότερο!!!!!

pistevw oti stis meres mas toulaxiston o monos syntekesths epitixias enos tragoudiou einai h fwnh.....dwse ena tragoudi tou pasxali terzh estw kai an einai apotyxia kai tha doume an to kanei epitixia!!!

Quote:

Το μέλος KRITIKOS στις 13-04-2005 στις 13:00 έγραψε: pistevw oti stis meres mas toulaxiston o monos syntekesths epitixias enos tragoudiou einai h fwnh.....dwse ena tragoudi tou pasxali terzh estw kai an einai apotyxia kai tha doume an to kanei epitixia!!!

Αν είναι δικό μου και το πω εγώ, θα το πω καλύτερα!!!!

Υ.Γ. Αν έγραφες και στα Ελληνικά, θα ήταν ακόμα καλύτερα...

Quote:

Το μέλος KRITIKOS στις 13-04-2005 στις 13:00 έγραψε: pistevw oti stis meres mas toulaxiston o monos syntekesths epitixias enos tragoudiou einai h fwnh.....dwse ena tragoudi tou pasxali terzh estw kai an einai apotyxia kai tha doume an to kanei epitixia!!!

Δαφωνώ καθέτως

Quote:

Το μέλος Orfeus στις 13-04-2005 στις 13:41 έγραψε: Αν είναι δικό μου και το πω εγώ, θα το πω καλύτερα!!!!

What do ya mean αγαπητέ Orfeus ?

Έθιξα τους ...ερμηνευτές λες;

Μπα όχι... Είναι η άποψή μου.

Πιστεύω ότι ο δημιουργός /τραγουδοποιός βάζει την ψυχή του γιατί είναι ο ίδιος που την άπλωσε προηγουμένος πάνω στο χαρτί.

Συνεπώς, αυτή τη μαγική χορδή, δεν μπορεί κανένας ερμηνευτής να την αγγίξει....

Αυτά...

Έτσι κι αλλιώς, εν αρχή ην ο λόγος...

Φίλε Ιστοχαστή, μου κλέβεις ατάκες !!!
(Μην ξεχνάμε πως αναφερόμαστε σε τραγούδι κι όχι σε σύνθεση)
Και, πούσαι, φίλε Ορφέα :

Quote:

Το μέλος Orfeus στις 13-04-2005 στις 00:31 έγραψε: Ωραία!!!!! Την επόμενη φορά, θα προσπαθήσω να αποτύχω .........περισσότερο!!!!!

Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων ; (Ιλιάδα) =Τ΄είπες τώραααα ;!

Για τον Μάνο Χατζιδάκι, το τραγούδι είναι η συνύπαρξη ίσοις όροις της μουσικής και του στίχου .

Θα συμφωνήσω μαζί του και στο εξής: οι στίχοι των τραγουδιών δεν είναι ποιητικά κείμενα… … τα ποιητικά κείμενα δεν επενδύονται συχνά με ποιητική μουσική… …ένα ποιητικό κείμενο δεν χρειάζεται τη μουσική για να υπάρξει. (Από το Τέταρτο, τεύχος 5, Σεπτέμβριος 1985)


Προσωπικά, θεωρώ χαρισματικούς όσους –με επιτυχία- ντύνουν με δική τους μουσική, δικούς τους στίχους.
Επίσης, θεωρώ μαγικό το “πάντρεμα”, όπως λέτε, στίχου και μουσικής. Ο συνθέτης έχει κάνει “δικούς του” τους στίχους – ο στιχουργός έχει κάνει “δική του” τη μουσική, το τραγούδι “ανήκει” και στους δυο.

Θα επανέλθω…

Quote:

Το μέλος vouliakis στις 14-04-2005 στις 00:43 έγραψε: Θα επανέλθω…

Me too!!!

Δυστυχώς, πριν επανέλθω, θα πρέπει να σας θυμίσω κάτι ακόμα:
Επειδή ζούμε στην εποχή που η μαζική παραγωγή τείνει να εξαλείψει κάθε τι που γεννά αξία στη μουσική και μοναδικός σκοπός, τις περισσότερες φορές, είναι η ιεράρχηση, η κατάταξη σε ένα χιτ-παρέιντ, σήμερα δεν είναι σπάνιες ιστοσελίδες σαν αυτή εδώ...

Ελπίζω να μη ξέφυγα από το θέμα. Είπαμε, όμως: θα επανέλθω...

Ωραίο ανέκδοτο Παναγιώτη!!!!χαχαχαχχαχα!! Καλά δεν είναι σοβαροι προφανώς!! Πάρε μια μπύρα ακόμα!!! Τώρα που πιάσαν οι ζέστες για τα καλά είναι must!

Συνεπώς, αυτή τη μαγική χορδή, δεν μπορεί κανένας ερμηνευτής να την αγγίξει....
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!!! Πάρε και εσύ μια μπύρα!!!

…δε με βρήκα
γιατί έβαλα όρια και περιθώρια
σε ένα ψάξιμο άπιαστο,
γεμάτο αντίθεση
κι όλο όνειρα….



[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: andri14 on 14-04-2005 13:14 ]