Πώς επηρεάζει η μουσική τον άνθρωπο;

Η μουσική για κάποιους από εμάς είνια κάτι το οποίο άλλοτε το χρησιμοποιούμε για να μας διασκεδάσει , , και άλλοτε για να μας κάνει να ξεσάσουμε κι έτσι ανάλογα με το περιεχόμενο ενός τραγουδιού και από το πόσο κάποιος πιστεύει αυτά που ακούει τον επιρεάζει ανάλογα!!!!!
Εσείς τι πιστεύετε

[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: cg111s on 10-04-2005 21:23 ]


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 11-04-2005 23:42 ]

Εκτός απο τις δυο περιπτώσεις που ανέφερες (α) ακούμε μουσική για να διασκεδάσουμε β) είμαστε λυπημένοι και ακούμε μουσική για να ξεχαστούμε) υπάρχει και μια τρίτη περίπτωση. Να είμαστε δηλαδή χάλια και να ακουμε μουσική που μας κάνει ακόμη πιο χάλια! Ξέρω, ακούγεται κάπως μαζοχιστικό αυτό, αλλά εμένα μου συμβαίνει πολύ συχνά, και δεν είμαι η μόνη!
Και εκεί πλέον τείθεται και το ερώτημα του John Cousack στην ταινία High Fidelity του Stephen Frears : ''Are we listening to miserable music because we are miserable, or are we miserable because we listen to miserable music?''

Σοφάκι, δεν είσαι μόνη σου με τις μαζοχιστικές τάσεις! Μετά που γίνομαι πιο χάλια γίνομαι πολυ καλύτερα όμως. Λατρεύω τη θλιμμένη μουσική αλλα είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος.

Γενικά ακούω μουσική όπως και να’μαι

Δεν θα έλεγα πως γενικά είμαι απαισιόδοξος άνθρωπος. Απλά συνήθως προτιμώ τη θλιμμένη μουσική! Το έχουν τα ψαράκια φαίνεται Ρεβέκκα!

Τα ψαράκια είμαστε πολυ καλά παιδάκια και ακούμε όμορφη μουσική (γειά και στην Πέννυ που είναι ψαράκι)

Μουσική ακούμε ΚΑΙ για να ηρεμήσουν τα νεύρα μας...
Μουσική ακούμε γιατί εκεί βρίσκουμε "απαντήσεις"...
Μουσική ακούμε γιατί μας εξελίσσει σαν προσωπικότητες...
Η μουσική είναι ένα κομμάτι της ύπαρξής μας τόσο ζωντανό όσο κι ό,τι οργανικό υπάρχει σε μας....
Έτσι, μας επηρεάζει σε κάθε στιγμή της ζωής μας
Μπορείτε να φανταστείτε μια ζωή χωρίς ρυθμό και μελωδία?

Η μουσική εξημερώνει τα ήθη...
ακούμε μουσική ανάλογη με την διάθεσή μας ή την ακούμε ακριβώς γιατί θέλουμε να αλλάξει...
αν όμως είμαστε χαρούμενοι και ακούσουμε μια μπαλάντα με λόγια θλιμμένα... όσο ναναι θα επηρεαστούμε από αυτήν...

εγώ ακούω τα πάντα και χορευτικά και μπαλάντες που μου αρέσουν ιδιαίτερα.. με αγγίζουν... καμιά φορά δακρύζω....
ίσως να φταίει που είμαι ψαράκι κι εγώ...

Akouw mousikh gia na ekfrasw ta synaisthimata kai thn diathesh ths stigmhs.

Proswpika pote den mou exei tyxei na valw sygkekrimenh mousikh gia na allaksw thn diathesh mou, para gia na thn proswpopoihsw, dinontas ths domh, hxo, logia, kai yparksh, eite auth einai thetikh h arnhtikh.

Epishs alles fores otan exw mia mnhmh(synithws nostalgikh) vazw thn mousikh pou thn synodeve otan htan paron kai tote mporw na ksanazhsw polla apo ta synaisthimata ekeinhs ths epoxhs toso entona kai parastatika oso tote.

Epishs einai kai phgh empneushs kai dhmiourgikothtas. Me voithaei sth zwgrafikh kai mou dinei polles idees otan grafw.

H mousikh gia tous parapanw logous exei therapeutikes idiothtes. Kanei polla pragmata pou tha se symvouleve na prakseis enas psyxologos, na antimetwpiseis thn alitheia, eite sto paron eite sto parelthon. An den thn anagnwriseis den prokeitai pote na symfiliwtheis mazi ths kai na thn kseperaseis. Etsi gia emena h mousikh merikes fores dra psyxotherapeutika, estw ki an den to katalavainw panta. Me voithaei na erthw de epafh me ton eswteriko eauto mou kai na parw mia geush apo to ksexasmeno parelthon mou. Telos me voithaei na eimai dhmiourgikh otan h dhmiourgia einai o monos tropos gia na katapolemhsw diafora arnhtika synaisthimata.



Emptiness, emptiness how do I search for you
Empty everything and strip the walls
make them colorless, invisible


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: DeLaSane on 11-04-2005 13:55 ]

Quote:

Το μέλος revekka στις 10-04-2005 στις 21:55 έγραψε: Λατρεύω τη θλιμμένη μουσική αλλα είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος.

Συμφωνω απολυτα μαζι σου Ρεβεκκα....

Η Μουσικη επηρεαζει θετικα και μονο θετικα , αλλωστε οπως λεει και ο Νιστε και υπογραφει η Νεκταρια "Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..."

Quote:

Το μέλος manblaz στις 11-04-2005 στις 18:59 έγραψε: Quote: Το μέλος revekka στις 10-04-2005 στις 21:55 έγραψε: [i] Λατρεύω τη θλιμμένη μουσική αλλα είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Συμφωνω απολυτα μαζι σου Ρεβεκκα.... [/I]

και θα προσθέσω:
''Θε μου πόσο παράξενοι είν οι δικοί μας τόποι,
θλιμμένα τα τραγούδια μας μα γελαστοί ανθρώποι''
(στίχος απο τους Χαϊνηδες)

Ρέγομαι την παρέα σας,τη συναναστροφή σας άχι και να γινότανε να 'μαι πάντα μαζί σας...!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: MichPah on 11-04-2005 19:08 ]

Απο τα πολυ αγαπημένα μου στιχάκια Μιχάλη