Ήμαρτον τι εμπάθεια είναι αυτή . Που βρίσκεται τόσο μίσος και τόσες προσβλητικές λέξεις για να χαρακτηρίσετε έναν καλλιτέχνη που χρόνια τώρα έχει αφήσει έναν όγκο δουλειάς τεράστιο και τα τραγούδια του τα έχει τραγουδήσει όλη η Ελλάδα και τα έχουν ψιθυρίσει κάθε ηλικίας άνθρωποι.
Πόσο εύκολα λιθοβολείτε φαντάζομαι όσο εύκολα χειροκροτείτε αβασάνιστα και τα δύο.
Είναι δικαίωμα του καθένα να επιλέγει τι του αρέσει και τι όχι αλλά είναι υποχρέωση να δείχνεις ήθος να μην βρίζεις ότι δε σ αρέσει .
Στις μέρες μας είδαμε πολλούς λιθοβολισμούς που δείχνει την έκπτωση που κυριαρχεί ακόμη και στο κοινό που υποτίθεται ξέρει να ακούει.
Όσο για τα κονδύλια πολλά έχουν δοθεί που δε γνωρίζουμε κάτω απ τα τραπέζια και σε λάθος άτομα που κανένα έργο δε πρόσφεραν και ούτε είχαν να επιδείξουν κάποια ιστορία στο χώρο της μουσικής έστω και μικρή.
Χρόνια τώρα αυτή η ομάδα ΄΄σπείρα σπείρα΄΄ προσπαθεί να προσφέρει ένα θέαμα που δεν έχει κανείς άλλος προσπαθήσει και καταφέρει έστω και έτσι. Έχουμε δει πολλούς νέους ανθρώπους και έχουμε γνωρίσει απ την ομάδα αυτή ,παιδιά ταλαντούχα . Νέοι άνθρωποι να προσπαθούν να κάνουν κάτι να εκφραστούν χωρίς μεγάλες αμοιβές γιατί νοιώθουν ότι υπηρετούν κάτι που αξίζει. Και οι νέοι αν δεν είναι του εμπορικού (δηλ της πίστας) δεν έχουν πολλές σκηνές τέτοιες να τους δίνεται η ευκαιρία.
Με αφορμή και το ποστ και όσα γράφτηκαν ειδικά από κάποιους που είδαν την παράσταση χτές αποφασίσαμε με κάτι φίλους να πάμε .
Ήταν μια δροσερή κεφάτη παράσταση που και η βωμολοχία είχε στόχο και δε λεγότανε για να ειπωθεί και τα παιδιά ήταν όλα εξαιρετικά και αυτό που σου πρόσφεραν ήταν πηγαίο και εγκάρδιο . Ηθοποιοί που οι φωνές τους ηταν καλύτερες από πολλούς επαγγελματίες τραγουδιστές ….. και τραγουδιστές που έπαιζαν πολύ καλύτερα απ πολλούς ηθοποιούς της τηλεόρασης και του εμπορικού θεάτρου. Παιδιά με ταλέντο και σπουδές χρόνων στην πλάτη τους.
Ήταν μια πολύ όμορφη παράσταση στο κέντρο της πόλης σ΄ένα δροσερό αίθριο χώρο με τραπεζάκια και πάνινες καρέκλες σα θερινός κινηματογράφος που σε πήγαινε σε άλλες εποχές. Και η εξυπηρέτηση όλων απ το μπαρ μέχρι τα προγράμματα (τα οποία πουλούσαν οι ίδιοι οι ηθοποιοί) ήταν παραπάνω από ευγενική .
Ο δε Κραουνάκης ήταν υπέροχος συγκινητικός και αληθινός ίσως αυτό να φταίει για πολλά. Σε έκανε όλο το στήσιμο της παράστασης να νοιώθεις ότι βρίσκεσαι με φίλους και είσαι μέρος της παρέας.
Έως και η πίτσα που προσφέρουν τα παιδιά κατεβαίνοντας απ την σκηνή στον κόσμο ήταν ένα ευχάριστο χάπενινγκ.
Αυτή δε ήταν η άποψη όλων στην παρέα που έτυχε να είναι σχετικοί και καλλιτέχνες και όχι μόνο δική μου.
Συγνώμη αν σας την έσπασα αλλά….. η στραβός είναι ο γιαλός η στραβά αρμενίζουμε!!!