«Λόγια που μένουν»

«Κάθε σημείο μοιάζει μονάχο του νεκρό.
Τι είναι εκείνο που του δίνει ζωή;
Όταν χρησιμοποιείται είναι ζωντανό.
Έχει άραγε μέσα του πνοή;
Ή μήπως η χρήση είναι η πνοή του;»



[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: pianopassion on 14-04-2005 03:38 ]

"TO BE OR NOT TO BE..."...

και η ελληνική του έκδοση ... "ΚΟΥΜΠΙ ΟΡ ΝΟΤ ΚΟΥΜΠΙ"

«Ο τρόπος με τον οποίο η γλώσσα σημαίνει,
καθρεφτίζεται στη φύση της.
Αυτό που μια λέξη σημαίνει,
δεν μπορεί να το πει μια πρόταση».

«Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ξεχωρίσουμε τον καλλιτέχνη από το έργο του.
Να μην τον παίρνουμε τόσο σοβαρά όσο το έργο του.
Στο κάτω-κάτω αυτός δεν είναι παρά η προϋπόθεση του έργου του, η μήτρα, το έδαφος και καμιά φορά η κοπριά και το λίπασμα, όπου, κι απ’ όπου αυτό φυτρώνει».

-Θέλεις να πατάς σταθερά
Σ’ αρέσουν οι ρηχές θάλασσες
Σ’ αρέσει να γυρνάς τον κόσμο
αλλά πάντα στα ρηχά
Εμένα μ’ αρέσουν οι βαθιές θάλασσες
Κι ας μη γυρνώ τον κόσμο
Κι ας μη με νομίζει κολλημένο
στο ίδιο αυτό σημείο.
Δεν υπάρχει σύμπαν
υπάρχουν μόνο στιγμές
συμπαντικές στιγμές
Αν φτάσεις στην ακινησία
Μπορείς παντού να ταξιδέψεις
Γι’ αυτό το ξέχασες που σου ‘λεγα
μωρό μου εκείνο το πρωινό
δίπλα στην σκάλα, πως η ζωή
κι ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος.
Είναι θέμα αντοχής στην ίδια πλευρά πλεύσης.
Εγώ δε χρειάζομαι τον κόσμο
κακώς έχεις νομίσει
Για μένα δεν υπάρχει κόσμος
Χρειάζομαι απλά να δημιουργώ κόσμο.

-Τα ζώα μπορεί να φωνάζουνε και να πλακώνονται στις μπουνιές
Ποτέ όμως δε χρησιμοποιούν τη σπιουνιά, τους μπάτσους, ή άλλα
συγγενή ζώα για να λύσουν τις προσωπικές τους διαφορές,
πράγμα που συνηθίζεται στην κοινωνία των ανθρώπων που δεν είναι δυστυχώς ζώα.
Η κοινωνία των ανδρών είναι σιχαμερή
Η κοινωνία των γυναικών το ίδιο
Ζήτω η κοινωνία των παιδιών και των ζώων, όχι όλων. Αυτών που
δεν έχουν αποχτήσει ακόμη ανθρώπινες συνήθειες

-Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θα ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δε θα ‘μαι εγώ πια. Θα ‘ναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατό τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν.
Όσο υπήρχα με φοβόσουν.
Όσο υπήρχα δε με άντεχες.
Δεν είχες καν τη δύναμη να μείνεις ένα δευτερόλεπτο κοντά, άμα σου το ζητούσα. Θα προτιμούσα να μη με διάβαζες ποτέ.
Είναι καλύτερο ν’ αγοράσεις ή να κλέψεις ένα μπλουζάκι με την φάτσα μου επάνω τυπωμένη. Κι ας σου φαίνεται γελοίο. Κι ας μου φαίνεται γελοίο.

«Για να προφυλαχτείς απ’ τους ανθρώπους είναι από τη φύση του καλό,
κάθε τι που θα χρησιμοποιήσεις για το σκοπό αυτό».

when the power oof love overcomes the love of power then the world will know PEACE!!

«Κατά τον νόμο της προϊούσης εξατομίκευσης που διέπει κάθε πορεία ζωής,
ο άνθρωπος έπρεπε να καταλήξει στην προσωπική αγάπη.
Το μεγάλο έρωτα ως εξαίρεση και ως σπάνιο συμβάν μπορεί να τον νιώσει
μόνο ο προσωπικός, αυτόνομος άνθρωπος.
Ο έρωτας αυτός, προϋποθέτει τη μεγάλη μοναξιά.
Είναι εξ ανάγκης, ο σπάνιος έρωτας.
Ο έρωτας των εξαιρετικών φύσεων, για το θεό, ή τους θνητούς».

"Το να βρούμε αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στη ζωή μας και να τραβήξουμε προς τα εκεί με θάρρος ακλόνητη αποφασιστικότητα και επιμονή είναι ο δρόμος όλων εκείνων που τολμούν να ζουν ευτυχισμένοι."

'Oti de se skotwnei, se kanei dunatotero'

"Επανάσταση είναι να μπορέσουμε να αφήσουμε ορθάνοιχτα τα μάτια της ψυχής..."

«Όλα όσα βλέπουμε είναι οφθαλμαπάτη.
Οι άνθρωποι είναι εντελώς τυφλοί, δεν
τολμούν να δουν παρά το ολοφάνερο».

MURPFU'S LAW

* Nothing is easy as it looks
* Everything takes longer than you expect
* If everything can go wrong, it will: at the worst possible moment!

«Τι να κάνω μέσα στη φυλακή ενός ανθρώπινου σώματος,
αν όχι να επικαλούμαι, την έκταση που ξανοίγεται πέρα
απ’ τους στοίχους».

«Η κόλαση του κόσμου ξεπερνάει την κόλαση του Δάντη κατά το ότι
ο καθένας πρέπει να είναι ο διάβολος του πλησίον του.
Υπάρχει επίσης και ένας αρχιδιάβολος ανώτερος όλων των άλλων.
Είναι ο κατακτητής.
Που τοποθετεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, τους μεν απέναντι
στους δε και τους φωνάζει: “Το να υποφέρετε να πεθάνετε είναι το
πεπρωμένο σας. Εμπρός λοιπόν τουφεκίστε κανονιοβολήστε ο ένας
τον άλλον”.
Και αυτοί το κάνουν».

« Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από τα ωραία λόγια που σε ξεγελάνε ».

ΑΙΣΧΥΛΟΣ

Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.
Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!

Quote:

Το μέλος SteliosG στις 22-04-2005 στις 22:21 έγραψε: Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα. Καλογεροπούλου: Δηλαδή; Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!

τι φοβερή ατάκα είναι αυτή?

χαχαχα ...

Quote:

Το μέλος Desmar στις 23-04-2005 στις 03:23 έγραψε: Quote: Το μέλος SteliosG στις 22-04-2005 στις 22:21 έγραψε: [i] Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα. Καλογεροπούλου: Δηλαδή; Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί! τι φοβερή ατάκα είναι αυτή? χαχαχα ... [/I]

Αξέχαστος ελληνικός κινηματογράφος!!!

Στη ζωή για 2 πράγματα δεν θα πρέπει να στεναχωριόμαστε!

1. Για αυτά που ΔΕΝ μπορούμε να αλλάξουμε και
2. Για αυτ΄απου μπορούμε

!!!!!!!