ελληνική μουσική
    581 online   ·  210.848 μέλη

    Ποιά θετικά στοιχεία ξένων (αλλοδαπής)φορουμς μουσικής θα θέλατε για το ΜΗ;

    NikosVy
    01.08.2012, 13:00

    Με θετική πρόθεση αλλά και βεβαιότητα ότι θα εισπράξω δεκάδες "κόκκινα χεράκια" επειδή αμφισβητώ την υπάρχουσα τελειότητα του MH, το οποίο, παρεπιπτόντως, θεωρώ καλό φόρουμ, θα ήθελα να κάνω μια απλή προσπάθεια να ζητήσω να τονιστούν "θετικά" σημεία ξένων φόρουμς μουσικής (εννοώ "αλλοδαπής") τα οποία εξετάζουν τη μουσική πέραν της απλής παράθεσης τραγουδιών, μπας και επισημανθεί κάποιο που να χρησίμευε σαν εισήγηση.

    Βέβαια στην Ελλάδα, επικρατεί η άποψη ότι όλα είναι υπό διαπραγμάτευση και πρέπει να αρχίζουμε να εξετάζουμε τη χρησιμότητα ή μή του τροχού ή εάν ο τροχός πρέπει να είναι στρογγυλός ή τετράγωνος.  Διότι και στη σημερινή πολιτική κατάσταση μηχανεύονται ορισμένοι πολιτικοί (ίσως και οι περισσότεροι) πως για τον υπόλοιπο αιώνα θα ανακαλύπτουμε συνεχώς ισοδύναμα μέτρα "για να μην επιβληθούν δίκαιοι φόροι, με φορολογικό σύστημα όπως των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, όπου πληρώνουν φόρο και άλλοι εκτός από τους μισθωτούς και συνταξιούχους)".

    Έτσι λοιπόν, το πρόβλημα για να αρχίσουν να εμφανίζονται στο MusicHeaven αξιόλογες θεωρητικές μουσικές συζητήσεις", ή συζητήσεις "κλασσικής ή μή μουσικής" ή "έντεχνου ή μη τραγουδιού" πέραν των "μουσικών διαστημάτων" (μόνης θεωρητικής συζήτησης εδώ μέσα), δεν λύνεται με το να υιοθετηθεί η άποψη ενός μέλους του φόρουμ "να είναι υποχρεωτικό να γράφει κάποιος την ιδιότητά του αν η ιδιότητα αυτή συνδέεται με το MusicHeaven" (κάτι σαν ευχή όπως το "να μη γίνονται πόλεμοι" που δεν ελέγχεις ποιος το τηρεί ή ποιός όχι). Όπως επίσης δεν είναι δυνατόν για κριτήριο να ισχύσουν τα χεράκια, ιδιαίτερα τα "κόκκινα χεράκια" που παραπέμπουν σε νεύματα ρωμαίων αυτοκρατόρων για τη θανάτωση ή μη ενός μονομάχου στο Κολοσιαίο.

    Το ερώτημα είναι "γίνονται ή δεν γίνονται αξιόλογες συζητήσεις θεωρητικού και μή επιπέδου για τη μουσική;" Μήπως θα έπρεπε από τις εκατοντάδες χιλιάδες εγγεγραμμένα μέλη του φόρουμ "κάποια να έχουν πιάσει και κανένα νήμα και να γράψουν δύο λογια για σοβαρή θεωρητική συζήτηση;" Και επειδή η χρησιμοποίηση εκ μέρους μου του όρου "έντεχνου" προκάλεσε την αποδοκιμασία μου από μέλος του ΜΗ (το οποίο μέλος στο προφίλ του παραδέχεται ότι έχει για χόμπυ του το "έντεχνο" τραγούδι), μήπως θα ήταν σκόπιμο εκτός από τις αποδοκιμασίες προς τον NikosVy να γίνονται παράλληλα και συζητήσεις και για το αν υπάρχει η όχι "έντεχνο" ή "γιατί ο Θεοδωράκης έχει γράψει για το "έντεχνο" (με μελοποίηση ποιημάτων) και το μη έντεχνο;"

    Και επαναλαμβάνω αν συμμερίζονται και άλλοι την άποψη ότι "δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό", γιατί δεν ρίχνουμε μια ματιά τις μεθόδους που υιοθετούν στο φόρουμ http://composersforum.ning.com/forum και κρατούν τις συζητήσεις σε πολύ καλό επίπεδο χωρίς "κόκκινα χεράκια" και χωρίς "τίτλους καθηγητών πιάνου και θεωρητικών" όσων καταπιάνονται να γράφουν σοβαρά αρθράκια ή πόστ σχολίων των άρθρων που έχουν αναρτήσει άλλοι;

    Χαοτικό και αυτό to ποστ, έτσι;


    NikosVy
    01.08.2012, 14:08

    Παράθεση:

    Το μέλος Messerschmitt στις 01-08-2012 στις 13:33 έγραψε...

    Είναι λοιπόν δεδομένο, πως έχουμε να κάνουμε με απόψεις, οι οποίες είναι υποκειμενικές. Αν αυτές οι απόψεις έχουν γνωσιακό υπόβαθρο, τότε είναι και σοβαρές απόψεςι. Δεν είναι όμως αυτός ο κανόνας.

    Συνεπώς, όταν το σύνολο των απόψεων συγκλίνει προς μία κατεύθυνση, τότε αν αυτή η κατεύθυνση απέχει από αυτό που ισχύει, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε ότι το σύνολο των συνομιλητών δεν έχει ιδέα, και μαθηματική συνεπεία, η συζήτηση απέχει από το να χαρακτηριστεί σοβαρή/γνώσεων/αντιπροσωπευτική της αλήθειας κ.ο.κ. (βάλτε εσείς όποια ταμπέλα θέλετε).

     Γιατί να μην έχουν γίνει στο MusicHeaven συζητήσεις με τα παρακάτω θέματα;

     

    Παράθεση:
    Στέργιος Ζυγούρας στο http://www.parodos.net.gr/mmpp/mmpp.htm>

    Η θεσμοθετημένη μουσική παιδεία υφίσταται στην Ελλάδα εδώ και έναν αιώνα. Αποτελεί πιστή αντιγραφή της ευρωπαϊκής που διαμορφώθηκε με τη γαλλική επανάσταση. Κοινωνικά αφορά την αστική τάξη. Ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με την αστική μουσική του 19ου αιώνα. Δημιουργήθηκε στην κορύφωση του διαφωτισμού και διαμορφώθηκε στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης. Σηματοδοτήθηκε από την κυρίευση των Βερσαλλιών και τη βίαιη απομάκρυνση του βασιλικού ζεύγους από το παλάτι. Με την έναρξη του 19ου αιώνα η βασιλική μουσική, ως ένας ακόμη Λουδοβίκος, προσάγεται θριαμβευτικά στην παρισινή τάξη των μπουρζουά. Η νέα αστική τάξη, μέσα στην πρόσκαιρη λάμψη του Ναπολεόντιου άστρου, σπεύδει να ασπασθεί την «ελεύθερη» πλέον μουσική μέσω των κονσερβατουάρ, προκειμένου να πιστοποιήσει την κοινωνική της άνοδο.

     

    Παράθεση:
    Στέργιος Ζυγούρας στο http://www.parodos.net.gr/mmpp/mmpp.htm>

    Ίσως ο ιστορικός παραλογισμός της διάρθρωσης των θεωρητικών σπουδών μπορεί να συνοψιστεί στο παρακάτω ερώτημα: Με αμετακίνητο και δεδομένο το πλαίσιο των πτυχίων «αρμονίας, αντίστιξης…» με ποια λογική θα αποκλείσουμε από την οργανική μουσική την θεσμοθέτηση Πτυχίου Σονάτας, Πτυχίου Σουίτας, Διπλώματος Ιμπρεσιονισμού, που θα δίνονται με κύρια δοκιμασία την εκτέλεση ενός έργου συγκεκριμένου ύφους ή μορφής, κατασκευασμένου από την επιτροπή εξέτασης;


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikosVy στις 01-08-2012 14:09 ]