Και δύο υπέροχα Σμυρναίικα ερωτικά τραγούδια με τον Ρούκουνα, που αυτά σίγουρα δεν χρειάζονται μύηση στα της Ανατολής για να συγκινήσουν. Και σήμερα και πάντα:
Αναφέρεται σαν παραδοσιακό Σμύρνης και έχει κυκλοφορήσει σε πολλές επανεκτελέσεις με Στίγκα, Τσαλιγοπούλου, Κατινάρη, Βενετσάνου, Αρβανιτάκη, Αγάθωνα, Νικολαιδη, Ρεμπέτ ασκέρ κλπ κλπ -άλλες καλλίτερες άλλες υποδεέστερες- αλλά κατά την γνωστή πλέον προτίμησή μου θα αναρτήσω παλιά αυθεντική εκτέλεση...
Και ένα Μικρασιάτικο παραδοσιακό που ερμηνεύει ο Λεοπόλδ Γαδ ηχογραφημένο το 1929 στην Κωνσταντινούπολη
Πήραν τα φρύγανα φωτιά
Και ένα από τα παλαιότερα ρεμπέτικα με βιολί και πιάνο της ανώνυμης δημιουργίας που πρωτοεμφανίστηκε στην Σμύρνη ή στην Κωνσταντινούπολη (δεν είναι σαφές).
Ερμηνεύει ο Μάριος Λυμπερόπουλος σε ηχογράφηση του 1917. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι προσφωνήσεις και τα σχόλια που ακούγονται ενδιάμεσα.
Οι "μανέδες" ήταν πολύ δημοφιλείς στη Σμύρνη. Έχουν τις ρίζες τους στη Βυζαντινή μουσική και το 1934 απαγορεύτηκαν στην Τουρκία από τον Κεμάλ σαν κατάλοιπα των Ελλήνων, με τη δικαιολογία"εξευρωπαισμού" της Τουρκίας. To 1937 o δικτάτορας Mεταξάς τους απαγόρευσε στην Ελλάδα επειδή θεωρήθηκαν "τουρκικό" είδος.
Ο δημοφιλέστερος και διασημότερος "Μανές" της Σμύρνης ήταν το "Σμυρνέικο μινόρε" ή "μινόρε μανές" σε δρόμο νιαβέντ, με πρώτο δημιουργό τον Γιάννη Αλεξίου ("Γιοβανίκα", 1850-1925) και διάφορες παραλλαγές και στίχους.
Ήδη το έβαλε η Μαίρη Όμικρον (στο σχόλιο Νο 2) σε γραμμοφώνηση του 1930 ("Πνοή πλέον δεν μ'άφησες"), με τον Κώστα Μασέλλο (Νούρο)
Επίσης το έβαλα κι εγώ (Σχόλιο Νο3) με τον Γιώργο Τσανάκα & τη Σμυρνέικη Εστουντιαντίνα, σε γραμμοφώνηση του 1909 ("Ενώ σκληρά δεν μ'αγαπάς"), καθώς και με τον Κώστα Ρούκουνα και τον Ογδοντάκη στο βιολί ("Σε ενθυμούμαι και πικρά τρέχουν τα δάκρυά μου"). Επίσης με τον Κώστα Ρούκουνα ("Δάκρυα τρέχουν σαν φωτιά"), Σχόλιο Νο 20.
Η πιό δημοφιλής εκτέλεση όμως είναι ίσως αυτή που γραμμοφωνήθηκε στις ΗΠΑ το 1919 με την Μαρία Παπαγκίκα: "Αν μ'αγαπά κι είν'όνειρο". Που τελειώνει με το περίφημο "βάλς της Σμύρνης" και την αναφώνηση "Γειά σου Σμύρνη όμορφη, γειά σου!"
ο Ιωάννης Χαλκιάς ("Τζακ Γκρέγκορυ") γραμμοφώνησε το Σμυρνέικο μινόρε σαν "μινόρε του τεκέ" και κατάληξη σε ζειμπέκικο με το μπουζούκι του συνοδεία κιθάρας από τον Σοφολή Μικελίδη, στις ΗΠΑ το 1932. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και η διασκευή του από τον Σπύρο Περιστέρη σαν "μινόρε της αυγής" έγινε πασίγνωστη.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : costaspanag στις 19-09-2012 00:55 ]
Το Σμυρνέικο μινόρε "μινόρε του τεκέ" γραμμοφωνήθηκε το 1947 σαν "μινόρε της αυγής", σε διασκευή μουσικής από τον Σπύρο Περιστέρη και στίχους Μίνωα Μάτσα, με τους Απόστολο Χατζηχρήστο, Σπύρο Περιστέρη & Μάρκο Βαμβακάρη.
Εδώ μια πιο πρόσφατη, επίσης ωραία εκτέλεση, με Κώστα Καπλάνη, Πάππο, Βάσιλα, Κότσιρα, την Ευαγγελία Μαργαρώνη στο πιάνο κ.ά.
Από το "Σμυρνέικο μινόρε" στο "μινόρε του Χαλκιά", το "μινόρε της αυγής" και την εμφάνιση του μπουζουκιού στη δισκογραφία. (Από το ντοκυμαντέρ του Κώστα Φέρρη "Η ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού"):
