Σας παραπεμπω στη μαρτυρια του γιου του μεγαλου μας λογοτεχνη, δεν ξερω για σας αλλα πιο ευκολα πιστευω οτι η αληθεια ειναι αυτη που υποστηριζει η οικογενεια του παρα η πλευρα του δικτατορα...
Ουτε ο ίδιος ο Μικης αρνηθηκε ποτέ οτι υπήρξε στην ΕΠΟΝ και εξ άλλου μιλάμε για παιδί 15 ετών που μεγαλώνοντας διαμόρφωσε χαρακτηρα και ιδεολογία. Υπάρχουν και σχόλια στο "μαργαριτάρι" που νομίζεις οτι ανακάλυψες εκτός από τις άπειρες συζητήσεις που έχουν γίνει γι αυτό το θέμα.
Στο θέμα τώρα. Από τον Μωραϊτίνη γνώριζα μόνο "στης Πλάκας τις ανηφοριές" και κανα δυό ακόμη -επιθεωρησιακά αν δεν κάνω λάθος- τραγούδια με δικούς του στίχους. Για τον ύμνο που του αποδίδεται -με προσωπική εκτίμηση- πιστεύω την εκδοχή του γιού του, εμφανέστατα αναφέρεται στην 25η Μαρτίου και στην Ανοιξη κι όχι στο κατακαλόκαιρο της 4ης Αυγούστου.
Εντάξει, ας πούμε οτι πρόκειται πράγματι για τον Μίκη. Η τότε ηλικία του όμως και η μετέπειτα πορεία του κάνουν το συγκεκριμένο θέμα να είναι άνευ σημασίας, είτε είναι υπαρκτό ή όχι. Νομίζω κανείς δεν διαφωνεί σ' αυτό.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 15-10-2012 23:43 ]
Την εποχή εκείνη και με τις συνθήκες που επικρατούσαν πολλά πράγματα έπαιρναν διαστάσεις και ερμηνείες διαφορετικές.
Αλλοτε οι καθεστωτικοί σφετερίζονταν νοήματα σε στίχους, όπως πιστεύω έγινε στην περίπτωση Μωραϊτίνη και άλλοτε κάποιοι στίχοι θεωρούνταν υπαινιγμοί κατά του καθεστώτος ή των προσώπων όπως π.χ. με την περίφημη Βαρβάρα του Τούντα που απαγορεύτηκε.
Επεκτείνοντας λίγο το θέμα θα αναφέρω οτι γράφτηκαν τότε και πολλά σατιρικά συγκαλυμένα -ιδίως σε σκετς και παρλάτες επιθεώρησης- αλλά και σε λογοτεχνικές στήλες εφημερίδων.
Ο Πωλ Νορ που έγραφε σενάρια για επιθεωρήσεις και σατιρικά ποιήματα δημοσίευε στην Βραδυνή ευτελή και ασήμαντα ποιηματάκια που όμως είχαν ακροστιχίδα... Ενα παράδειγμα :
Χαρά απ΄ άκρη σ΄ άκρη! Εστέρεψε το δάκρυ. Σ΄ όλα τα μάτια λάμπει Ελπίδας άγιο φως!
Μέρα με την ημέρα Εδώ σ΄ αυτή τη σφαίρα Σε κάθε καρδιά θάμπει Ανασασμός κρυφός.
Σ΄ όνειρα πλάνα Τώρα θα ζήσω! Ολα τα πλάνα Φευ, παρατώ! Αστα κι ας πάνε! Σαν θα ψοφήσω, Ισως γυρίσω Στον κόσμο αυτό Μα με άλλη μούρη Ορθιο γαϊδούρι.