Aποφάσισα να ανεβάσω τελικά κι εγώ στίχους μου...καθε γνωμη δεκτη

Κατι τελείως διαφορετικό απο αυτα που εχω γραψει μεχρι τωρα... μαλλον φταίει οτι τελευταία ακουω πολυ Χαρουλη...ποιος ξερει

Η ζωή

Βαρέθηκα τις συμβουλές
τα λόγια των μεγάλων
Είν’ η ζωή δυο συλλαβές
μετά δεν έχει άλλο

Δε θέλει τούτη η ψυχή
λόγια και διορθώσεις
Για κάθε σου αντίκρισμα
λίγο πολύ θα δώσεις

Φτερά δε θέλει αλλουνού
μονάχα τα φτερά σου
Αλλιώς θωρούν τα μάτια του
απ’ ότι τα δικά σου

Ειν’ η ζωή πρωτότυπη
καθένας στη φωτιά του
που οδηγός δε βρέθηκε
για τα προβλήματα σου

Μια αγκαλιά κι ένα φιλί
τον πόνο σου θα πάρει
Μέχρι να γίνουνε φωτιά
πληγή να κάνουν άλλη

μπράβο σου,,,λαικό με τα όλα του...

Ευχαριστω..αν και δε το ειχα στο μυαλο μου ως λαϊκο τελικα η ιδεα δεν ειναι άσχημη

Τι να σου πω, για ποια αρχή;
το τέλος μου είναι πληγή
Στο στήθος μου που άνοιξε
να ανασάνω πάλεψε

Το φως δε ξέρει να με ζει
με αγαπάει η βροχή
φωνή που δε με άγγιξε
σιωπή που με μεγάλωσε

Βοήθα με να σηκωθώ
ν' αλλάξω πριν ν σκοτωθώ
τα ματιά μου να λάμψουνε
φωτιά να σου ανάψουνε

Να μ' αγαπήσεις, να 'σαι εδώ
να με κρατήσεις στο γκρεμό
κελάρι να 'σαι μες τη γη
μες τη δροσιά σου 'γω κρασί

Στο χώμα μου να 'σαι νερό
στην ώρα μου κάθε λεπτό
μες το κορμί ξανά ψυχή
αγάπα την απ' την αρχή

Υπέροχο!!!

Εξασκουμαι τοσο καιρο που λειπω...τι νομιζεις ;)