Η δημοσιογράφος Γεωργία Λαιμού με αφορμή το δίσκο του Ζουγανέλη «Με γεια το κούρεμα» γράφει για τη εφετινή σύμπραξη των τριών καλλιτέχνών στην «Ακτή Πειραιώς»:
Τώρα όμως, θα ανοίξω μία παρένθεση, διότι από χτες το βράδυ που είδα τον Ζουγανέλη και τον Μπουλά να σταυροφιλούν το Μιχάλη Χατζηγιάννη κάτι βαρύ σα να μου 'ρθε στο κεφάλι κι έκτοτε παραπατάω. Είναι και το πολιτικό κλίμα συγκρουόμενο, για να το πω κομψά, και δεδομένου ότι το παρόν δισκάκι παίρνει πολιτική θέση για όσα αξιομνημόνευτα συμβαίνουν στην κοινωνία και την πολιτική, η συνεργασία των κ.κ. Ζουγανέλη και Μπουλά με τον κύριο Χατζηγιάννη σε κρυφοπιστάδικο (που παριστάνει τη 'μουσική σκηνή') της οδού Πειραιώς, μου προκαλεί εκείνο το τύπου άδειασμα του στομαχιού που παθαίνουμε όταν το αεροπλάνο πέφτει σε κενό αέρος.
Οπότε είπα να εκφράσω κάποιες απορίες μου: 1. Πώς συνδέονται δημοσιεύματα τύπου 'το σκάφος που πήρε ο Μιχάλης για τη Ζέτα', οι 'αποκλειστικές φωτό που αποδεικνύουν το μεγάλο έρωτα του Μιχάλη για τη Ζέτα, καθώς φιλιούνται με πάθος ημίγυμνοι στην παραλία' και 'πόσο κόστισαν τα σπίτια του Μιχάλη στην Πάρο, στη Σαντορίνη και στην Κύπρο'... με τα πολιτικώς ανήσυχα στιχάκια:
Γιαννάκη πάει σύννεφο στο σβέρκο η σφαλιάρα με φόρους σου αρπάξανε και τα λεφτά που είχες αυτοί και τα κανάλια τους σε πήξαν στην παπάρα τα λόγια και τα έργα τους, ήτανε όλα τρίχες
2. Όταν λέμε ότι επί είκοσι χρόνια οι Ελληνες έζησαν σε έναν ψεύτικο κόσμο λάιφστάιλ και καταστράφηκαν ιδεολογικά και ηθικά από αυτόν και τους ανεγκέφαλους εκπροσώπους του, ποιες από όλες τι λέξεις δεν κατάλαβαν οι δύο καλλιτέχνες και αποφάσισαν να δημιουργήσουν 'καλλιτεχνικό' σχήμα για να τ' αρπάξουν από τα κοριτσάκια-φαν του Μιχάλης?
Κουρέψαν τα ομόλογα, κουρέψαν και τη χώρα και όλοι πια το ξέρουμε ότι δεν πάει άλλο θ' αρχίσω τα βρομόλογα, τώρα θα πάρω φόρα και θα τους στείλω όλους τους μια και καλή στο διάολο
Γράφω και σκέπτομαι τι θα ακούσω γι' αυτό το κείμενο που μοιάζει λίγο «κομμουνισμένο» όπως το λέγαμε παλιά, ενώ δεν είναι. Διότι το μόνο που προσπαθεί να πει είναι ότι η ΣΥΝΕΠΕΙΑ στην κοινωνικοπολιτική στάση ενός ευαίσθητου στα κοινωνικά προβλήματα καλλιτέχνου είναι κατεπείγον ζητούμενο της εποχής, και άρα, δεν μπορεί ο καθένας να έχει και ψηλό νυχτοκάματο και την πίτα ολόκληρη, ως ..αγανακτισμένος με τη φτώχεια των άλλων.
3. Ο απολιτίκ Μιχάλης (που τη δεκαετία του '90 έπαιρνε το πιο ψηλό νυχτοκάματο -μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά- από τους μεγαλοεπιχειρηματίες της νύχτας) στο όνομα ποιας ανάγκης ..καλλιτεχνικής έκφρασης.. συνεργάζεται τώρα, εκ των υστέρων, με τους «αναρχοαυτόνομους» (σύμφωνα με το παρόν CD) Ζουγανέληδες και Μπουλάδες, και γιατί δεν το έκανε όταν έπαιρνε τα ιλιγγιώδη ποσά που έκαναν την πιστόπιατσα να ζηλεύει?
4. Μέχρι πότε εμείς οι 'πελάτες' όλων αυτών θα πάψουμε να ταΐζουμε την ασυνέπεια τους;
Σταματάω εδώ, διότι το κείμενο παρουσίασης αυτού του CD πρέπει να συνεχίσει να λέει όσα υποκειμενικά έχω να πω για το συγκεκριμένο προϊόν μουσικής. Ελπίζω να έγινα αντιληπτή.
Περισσότερα εδώ: http://www.e-go.gr/music/article.asp?catid=17547&subid=2&pubid=129203066
[ τροποποιήθηκε από τον/την spiroos, 08-11-2012 13:47 ]
[ τροποποιήθηκε από τον/την spiroos, 08-11-2012 13:48 ]