Ψηφοφορία - 3ος Διαγωνισμός Τραγουδιού

Νικόλα μου έχω την αίσθηση ότι ο φίλος Α ρον επικαλέστηκε τους στίχους αυτούς κάνοντας απλά χιούμορ με όσους δεν είναι υπέρ στο να βαθμολογήσουν τα τραγούδια με βάση το εξελακι που έκανε!αν έβαζε ένα χαμογελάκι ..ίσως αυτό θα φαινόταν καλύτερα! δε νομίζω ότι είχε καμιά πρόθεση να μειώσει τους συγκεκριμένους στίχους που έχουν και νόημα και ουσία! θεώρησε απλά ότι το εξελάκι μπορεί να βοηθήσει σε μία δίκαιη βαθμολόγηση και αφιέρωσε προσωπικό χρόνο για να το κάνει!!!υπό αυτή την έννοια και το κομπιουτερ και οι αριθμοί έχουν νόημα!!(εξού και αναφέρει τη "διπλή" αντίρρησή του!)! δε νομίζω ότι είχε κακή πρόθεση και νομίζω κακώς στεναχωρέθηκες!!

Καλέ μου Νικόλα Δότσιε, στον μεγάλο ποιητή του ελληνικού τραγουδιού Άλκη Αλκαίο, έναν από τους ελάχιστους - μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού - λόγους που μετά την περίοδο ακμής των μεγάλων συνθετών (που έφεραν τη μεγάλη ποίηση στα χείλια του λαού) το τραγούδι μας συνέχισε να κρατά αντιστάσεις και να ανασαίνει απέναντι στη λαίλαπα του lifestyle, δεν αξίζει αυτή η κακο-αντιγραμμένη παράθεση των στίχων του σε μια παράγραφο. Δυό μέρες πολεμάς το διάολό σου Νικόλα, δεν μπορούσες ν' αφιερώσεις λίγο χρόνο να σουλουπώσεις το κείμενο να διαβάζεται κατά πως του αξίζει; Δεν πειράζει, το κάνω εγώ, καθώς - αντίθετα μ' εσένα που μιλάς απαξιωτικά για "αστείες διαδικασίες" - δεν απαξιώνω τίποτα και κανέναν, όπως εσφαλμένα κατάλαβες.

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν’ η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ’ έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ’ στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Όσο για το νόημα της έκφρασής μου "διπλή αστοχία" όχι για το τραγούδι ολόκληρο αλλά αποκλειστικά για το "συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί", άνοιξε νέο θέμα συζήτησης για τη Ρόζα ή στείλε μου πμ να σου εξηγήσω κατ' ιδίαν, εδώ είμαστε off-topic. Άλλωστε, άλλο δύο στίχοι ενός τραγουδιού, άλλο οι στίχοι ενός τραγουδιού συνολικά και άλλο οι στίχοι ενός στιχουργού (το έργο του συνολικά), εσύ ειδικά που είσαι στιχουργός δεν θα 'πρεπε να μπερδεύεσαι...

Δεν πειράζει λοιπόν που δεν κατάλαβες τίποτα από ό,τι έγραψα και γιατί τα έγραψα. Δεν πειράζει που χωρίς να σκεφτείς πιο βαθιά, χωρίς να αναζητήσεις παλιότερες γραφές και ν' αποκτήσεις σφαιρικότερη εικόνα για το ποιος είναι ποιος, να δεις χνάρια από άλλες συζητήσεις και να ψυχανεμιστείς προσωπικότητες ανθρώπων, μπήκες να γράψεις εκφράσεις όπως "σε σένα και στους ομοίους σου", "τυπάκια σαν εσένα" κλπ. Δεν μπορείς όμως να με θυμώσεις. Γιατί σε σέβομαι. Όχι φυσικά λόγω ηλικίας, ουτε εγώ άλλωστε είμαι κανένα πιτσιρίκι... Σε σέβομαι όπως σέβομαι κάθε άνθρωπο του μόχθου του πνεύματος και της τέχνης (μικρής ή Μεγάλης), κάθε άνθρωπο με μεράκι για τις λέξεις και το φορτίο τους, κάθε άνθρωπο που πασχίζει να βάλει ψυχή στα γράμματα και τις φράσεις και περνά πόνους γέννας για να δώσει πνοή στο άψυχο και να το κάνει δυνατό να ταξιδέψει μέσα σε άλλες ψυχές. Κάθε ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ δηλαδή, ανεξάρτητα μεγέθους και ταλέντου. 

Δεν θυμώνω. Λυπάμαι μόνο. Αλήθεια, αν εγώ είμαι αυτό το τυπάκι που απαξιώνει ποιητές (και μάλιστα Απώντες), είμαι μια ψήφος μεταξύ πολλών εκατοντάδων! Πως οι διαδικασίες γίνονται αστείες; Κι απ' την άλλη, γιατί άραγε κάθομαι και ασχολούμαι ακούγοντας ΟΛΑ τα τραγούδια, δυό φορές κάθε μέρα για δυο βδομάδες και αφιερώνω απίστευτο χρόνο να προσέχω την κάθε λεπτομέρεια ακόμη και σε τραγούδια που πολλοί θα τα σταμάταγαν μετά τα πρώτα δευτερόλεπτα; Γιατί να μην ψηφίσω τα 5-6 που μου άρεσαν πολύ και να κάθομαι να προσέχω και τα 38; Μήπως ακριβώς γιατί ακόμη κι αυτά κρύβουν πίσω τους προσπάθεια, κόπο, αγωνία και ψυχούλα και ψάχνω να βρω τα όποια θετικά στοιχεία τους και να μην τα απαξιώσω μη δίνοντας ούτε καν ένα αστεράκι; Αυτό δεν θα ήταν το πιο εύκολο;

Δεν πειράζει, να 'σαι πάντα καλά και δυνατός, να συνεχίσεις να γράφεις και να επικοινωνείς τους στίχους σου με τον κόσμο (κι εδώ το musichaven πίστεψέ με είναι ένας πολύ όμορφος χώρος να μοιράζεται την ψυχούλα του κάθε δημιουργός).

@ Nikolaw

Αν τις δύο μέρες που -όπως εσύ λες- ΔΕΝ έκανες τον χαζό και ΔΕΝ θέριευες τον διάολό σου αλλά έκανες μια απλή αναζήτηση της παρουσίας του AR.ON στα περιεχόμενα του Musicheaven, θα αντιλαμβανόσουν οτι κατάλαβες λάθος και οι χαρακτηρισμοί σου γι΄αυτόν είναι εντελώς άδικοι.

Εχεις χρόνο, μπορείς να το κάνεις και τώρα.... αρκεί να έχεις καλή διάθεση... και πίστεψέ με! Θα εκπλαγείς όταν διαπιστώσεις πόσο έξω έπεσες.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που παρατηρείται στους διαγωνισμούς τραγουδιού του MusicHeaven είναι πως όσοι δημιουργοί "μετανιώνουν που συμμετείχαν" ή που ξαφνικά - 3 μήνες μετά την έναρξη - διαπιστώνουν οτι "έπρεπε να υπάρχει επιτροπή" ή που βρίσκουν απίθανες αφορμές να απαξιώσουν τον θεσμό, είναι δημιουργοί που βλέπουν το τραγούδι τους να μην προκρίνεται στην επόμενη φάση.

Οι περισσότεροι μάλιστα που ξαφνικά μετανιώνουν, τυχαίνει να είναι συνήθως στις τελευταίες θέσεις.

Είναι δυστυχώς ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται κάθε φορά, σε κάθε διαγωνισμό και είναι πλέον τόσο προβλέψιμο, που μόλις διαβάσω κάτι αντίστοιχο, στοιχηματίζω (με τον εαυτό μου) οτι το τραγούδι μάλλον δεν τα πάει και τόσο καλά.

[ τροποποιήθηκε από τον/την jorge, 12-01-2013 01:28 ]

Καλημέρα σε όλους.

Λογικό όπου τραγούδια και παρατράγουδα

Ασχέτως αν είναι προβλέψιμα ή όχι, εδώ τώρα, πίσω απ΄όλα υπάρχει μία διαδικασία διαγωνισμού, που αν δεν υπήρχε τα πράγματα θα ταν πιο απλά ,να λέμε πολλά και διάφορα και πιο ελεύθερα.. 

Αλλά καλέ μου κι εσύ ΑR-ΟΝ -  το ''όλοι οι καλοί χωράμε'' μου ήρθε στο νου, πως βγήκε κι από που δε γνωρίζω (αλλά άσχετο by the wayκαι δεν είναι  του παρόντος) επειδή είδα ότι το θέμα άρχισε από σκέψη μου σε πρόταση σου, μη θεωρηθεί ότι περίμενα κάποια ευκαιρία για απάντηση - αντιθέτως.

Επέτρεψε μου απλά πάλι να ξαναεκφραστώ, αυτή τη φορά με παρενθέσεις (πολλές) κι εγώ, χωρίς πάλι να ''φανταστείς'' τι στίχοι μου αρέσουν (ούτε οτιδήποτε άλλο) διότι (αν θες κι εγώ να φανταστώ), προβλέπω ότι θα πέσεις ξανά πολύ έξω.

Άλλωστε για τη 'Ρόζα' συγκεκριμένα, συμφωνώ με το μέλος που λέει [είναι απλά ένα τραγούδι και τίποτε άλλο].

 Καθώς τις προάλλες ότι είχα να πω το είπα, όταν έγραψες κάτι  και σου απευθύνθηκα με τη σειρά μου (και) σε εσένα που το πρότεινες , και περιέγραφε κάπως το αν αρμόζει, πρέπει, αξίζει κλπ, να μπαίνουμε σε  διαδικασία υπερανάλυσης, το έκανα , καθώς και μόνο σκέφτηκα  ότι βλέπουν και διαβάζουν και άλλοι, πολλοί και διάφοροι.. και κρίνουν πολλές φορές - σωστά ή λανθασμένα - ότι έτσι πρέπει ίσως να γίνεται.. 

Την άποψη σου δε σημαίνει δεν σεβάστηκα, απέρριψα κλπ -ανέφερα ότι όλα τα βοηθήματα επιτρέπονται (πχ όπως άλλοι κοροϊδεύουν την παρτιτούρα, άλλοι αυτούς που δεν διαβάζουν κλπ. για μένα λοιπόν τίποτα δεν απαγορεύεται, απλά επιλέγω τι δρόμο θα πάρω..)

 Μέχρι εδώ μπορεί να πει κάποιος ότι είμαι εκτός θέματος όσο αναφορά στο μεγαλύτερο θέμα που νωρίτερα είδα προέκυψε (..άξαφνα;) με τους στίχους του Άλκη Αλκαίου, (και όχι μόνο) μα όλη την ''εισαγωγή'' μου δε τη λέω γι αυτό, όσο για τον τρόπο που παρατήρησα προχτές ότι την έκανες ''γυριστή'' καταλήγοντας: [εγώ για μένα το έφτιαξα].

  Θεωρώ αυτονόητο το ότι και σε εσένα απευθύνθηκα - που για σένα το έφτιαξες και ''όποιον το θέλει'' και το εξέθεσες δημόσια, ασχέτως αν μπορούσα να απαντήσω κι εγώ με όλους τους τρόπους , ότι μόνο σε μένα απευθύνομαι παίζοντας  και την κολοκυθιά.

 ΛΕΩ αυτά τα βαρετά γιατί ξαναβλέπω την ίδια τακτική, εφ΄όσον εξέθεσες κάτι  (προχτές) δημόσια - στίχους - με ένα τρόπο σαν να είναι ότι πιο άτοπο και κακόγουστο (λυπάμαι αν δε το καταλαβαίνεις) επισημαίνοντας μάλιστα με παρένθεση ΚΑΙ την διπλή ''αστοχία'' τους  και κατόπιν σήμερα λες, θα το συζητήσεις σε π.μ. γιατί αυτό είναι εκτός θέματος (...!!!!) 

 Και ποιο είναι δλδ το θέμα;   

     Απαντάς λοιπόν  στον προ-προλαλήσαντά σου:

[Στον μεγάλο ποιητή του ελληνικού τραγουδιού Άλκη Αλκαίο, έναν από τους ελάχιστους - μετρημένους  .. .. .. ..  .. δεν αξίζει αυτή ηκακο-αντιγραμμένηπαράθεση των στίχων του σε μια παράγραφο].

Εκτός λοιπόν του ότι θεωρείς ότι η δική σου αναφορά του ''άξιζε''

 με τον πλέον ασυνάρτητο τρόπο που έγινε 

 και με μια εξ ίσου ασαφή επεξήγηση εντός παρενθέσεως - που το όλο σκηνικό απηύθυνε σε ..άλλα λόγια ν΄αγαπιόμαστε,

να σε πληροφορήσω ότι (κι εδώ διαφωνούμε στην αισθητική) ο ''πεζός'' τρόπος που σου τους ''έστειλε'' (όπως ακριβώς το γράφει, ούτε παραθέτω, ούτε αναρτώ κλπ..) με άγγιξε περισσότερο για κάποιο μυστικό κι εσώτερο αόρατο συναισθηματικό λόγο  , ειδικά εν σχέση με την καλοχτενισμένη- φορμαρισμένη, στοιχισμένη και  ''ΚΑΛΟαντιγραμμένη'' παράθεσή σου, των ιδίων στίχων. Πίστεψέ με ότι έτσι (θες και) τονίζεις περισσότερο αυτό που σου διαφεύγει -απ τον αντίλογο- με μια εμφανή εκτός ουσίας, προσπάθεια για χτύπημα με το γάντι..

Πριν συνεχίσω σ΄αυτό το σημείο να διευκρινίσω, ούτε εγώ σαν κι εσένα  θυμώνω, άλλωστε πίσω απ΄όλα αυτά διακρίνω τις προθέσεις σου όπου αναφέρουν επιμόνως οι γνωστοί και φίλοι εδώ πέρα, οπότε μπορείς να συνεχίσεις να ακούς με την ίδια ηρεμία που αναφέρεις πως σε χαρακτηρίζει. Άλλωστε εδώ είναι ένας πολύ όμορφος χώρος να μοιραστούμε αυτά  (και την ψυχούλα μας). 

Πάνω απ ΄όλα μιλάμε για μουσική (..και τέχνη), αναρωτιέσαι λοιπόν (όχι στην πραγματικότητα) αν όντως τελικά είσαι το τυπάκι που απαξιώνει ποιητές. Πίστεψέ με αυτήν την απαξίωση σου την ένοιωσα (λιγάκι,οκ δεν είμαι ποιητής), πέρα από την φαντασίωση σου στου τι είμαι λάτρης - χωρίς καν βέβαια να σε ρωτήσω γι αυτό. Το λέω κι αυτό αντιθέτως  με σένα που βλέπω ρωτάς πολλά (και διάφορα) πχ [όμως γιατί κάθομαι κι ασχολούμαι κι ακούω όλα τα τραγούδια.. αφιερώνω απίστευτο χρόνο να προσέχω την κάθε λεπτομέρεια..]  κι όχι απλά μου δίνεις το δικαίωμα να πω,να φανταστώ ή διακρίνω, το γιατί, αλλά με υποχρεώνεις απ΄την άλλη να μη αφήσω και κάτι αναπάντητο (μη θεωρηθεί αδυναμία απάντησης..) άπαξ και μπήκα στον κόπο..

Έτσι λοιπόν θα μπορούσα να υποθέσω: είσαι πολύ μουσικόφιλος ή ψάχνεις καινούργιες ιδέες ή ότι δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις, ή ψάχνεις τρόπους να προβληθείς ή πίσω απ΄όλα αυτά αγωνιάς για το δικό σου τραγούδι ή όλα αυτά και πολλά άλλα. Αλλά ξαναλέω εσύ με βάζεις σε αυτή τη διαδικασία και βλέπεις ότι μέσα από τόσες υπεραναλύσεις- εχτές το άκουγα και αλλού.. - όλα από όμορφα μπορούν να γίνουν  κι άσχημα, κι όχι μόνο πάλι θα πω ότι χάνουμε την μπάλα, αλλά αυτό είναι και μία άλλη απάντηση στο επόμενο που ρωτάς [πως οι διαδικασίες γίνονται αστείες]

 Με αυτό το τελ δε θέλω να συμμεριστώ υπόνοιες για τη διοργάνωση ή  διαδικασίες του διαγωνισμού όπου ίσως εννοεί (ίσως και όχι) το μέλοςNikolaw.  

Jorge λες:

[ σε κάθε διαγωνισμό είναι πλέον τόσο προβλέψιμο, που μόλις διαβάσω κάτι αντίστοιχο, στοιχηματίζω (με τον εαυτό μου) οτι το τραγούδι μάλλον δεν τα πάει και τόσο καλά]

Και δε λές πάλι καλά που δε συμβαίνει το ..ανάποδο, όταν ένα τραγούδι δεν τα πάει και τόσο καλά να διαβάζεις και κάτι ..αντίστοιχο 

Κάτι τελ φίλε ..Χάρη, (βλέπω σε λένε, κι έχεις πολλούς φίλους αλλά δε θα ''μπορέσω'' τουλάχιστον αυτήν την ώρα στην ..προτροπή της mary omikron διότι και κουράστηκα να γράφω και τόση ώρα,  είναι και το προχωρημένο της ώρας, συγχώραμε όμως που λέει κ το άσμα..)

Μέχρι να γράψω βλέπω συμπληρώνεται το φόρουμ  και αφορμή με τό ''προβλέψιμο'' φαινόμενο που αναφέρει ο διαχειριστής, απ τον περασμένο διαγωνισμό, το μόνο που θυμάμαι  ως προς αυτό, είναι ένα μεγάλο κατεβατό απογοήτευσης , μάλλον δικό σου, μια μικρή επιφύλαξη γιατί  δε θυμάμαι ονόματα, αλλά τη φωτό σου -  όταν αποκλείστηκε το τραγούδι σου . Και τώρα που το λέω νομίζω ότι παρέθεσες  και τους στίχους κλπ την απαραίτητη λεπτομερή σου ανάλυση, ξαναπίστεψέμε μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα εισέπραξα πέρα από μία ανάρτηση απογοήτευσης και έναν τρόπο έμμεσο της εμφανής (..;;) αδικίας . Το λέω αυτό κι ως προέκταση στον φίλτατο από επάνω μου που λέει [ΕΓΩ είμαι αυτός... Εγώ και κάθε μέσος άνθρωπος που είτε φέρει την ιδιότητα του μουσικού είτε όχι, θα ακούσει ένα μουσικό κομμάτι και είτε θα το ακούσει ξανά και ξανά είτε δε θα διστάσει να το χαρακτηρίσει ως 'μάπα' μπροστά ακόμη και στο δημιουργό του] Ασφαλώς και συμφωνώ κι εννοείται. Αυτή ήταν η τελευταία μου παρένθεση , εκτός της επιφυλάξεως που ανέφερα και φυσικά την ανουσιότητα του τελ αυτού θέματος  που ..έφερε η κουβέντα (για να μη πω έλεος)

Γιατί ο καθένας λίγο λίγο ξεγλυστρά από αυτό που εννοεί ο άλλος

και... 

..  κάτι τελ

ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ..

Χάρη με τα κομπιούτερ τα πάω ''έτσι κι έτσι''

αλλά ρε μπαγάσα

όση ώρα έφαγες με το exel ..τόση ώρα έφαγα για να σε ΚΟΥΡΝΤΙΣΩ!!!!!!.. 

[ τροποποιήθηκε από τον/την PITHANOS, 12-01-2013 05:56 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την PITHANOS, 12-01-2013 06:33 ]

Κοίτα που εσύ φίλε μου το έγραψες σωστά! Με τα κομπιούτερ, όχι με τα κομπιούτερς! Δεν είναι βαρβαρισμός να χρησιμοποιούνται κανόνες γραμματικής μιας ξένης γλώσσας, το τελικό s του πληθυντικού εν προκειμένω, όταν χρησιμοποιούμε ξενικές λέξεις στα ελληνικά; Να λοιπόν η πρώτη αστοχία που έλεγα. Τι να κάνουμε, με απωθούν εκφράσεις όπως π.χ. "είναι ωραία τα μπαρς της Θεσσαλονίκης", εκτός αν η ξενική λέξη έχει περάσει στα ελληνικά μόνο στον πληθυντικό της, όπως π.χ. "τα τσιγάρα λάιτς". Μπορεί να είμαι περίεργος ή αυστηρός, όμως εμένα με εκνευρίζει αφάνταστα να ακούω τα κομπιούτερς, μου θυμίζει κάτι ανεκδιήγητους μαρκετίστες που οι μισές λέξεις όταν μιλάνε είναι τέτοιες. Ειδικά όταν εκφέρεται από τη φωνή και την περσόνα του αξέχαστου Μητροπάνου, μου φαίνεται τόσο αταίριαστο, τόσο ξένο για εκείνον...

Όσο για τη δεύτερη και πιο ουσιαστική μου διαφωνία, την εξέφρασε ιδανικά ο Λάμα-με-καπέλο: 

Δηλαδή δεν μπορώ εγώ τουλάχιστον να χωνέψω ότι έπειτα από τους πραγματικά σπουδαίους κι εμπνευσμένους στίχους "Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή" να καταλήγεις "συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί", δηλαδή, έστω κι αν το εκχυδαΐζω, "μεγάλε, εγώ δε φταίω για τίποτα, είμαι άσπιλος κι αμόλυντος από την άτιμη τεχνολογία (κομπιούτερς) και τους αριθμούς, οι αριθμοί φταίνε για την κατάντια μας ενώ είναι μαγκιά να μένουμε στα σκοτάδια μας τα μαύρα κι έτσι ν' αγοράζουμε ακριβά ότι μας σερβίρουν κλπ. κλπ." Παρεξήγησα τον ποιητή; Δεν ξέρω, ίσως, πάντως το μικρό μου μυαλό αυτά εκλαμβάνει από το "συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω...". Αλλά να όμως, με την αρχική μου αναφορά (όσο κι αν ταίριαζε στην κουβέντα με το excel) έκανα το λάθος να θίξω "ιερά και όσια" και στο θέμα "Ψηφοφορία του διαγωνισμού" φτάσαμε να μιλάμε για τη Ρόζα και για έναν άνθρωπο που επαναλαμβάνω χωρίς αυτόν, το ελληνικό τραγούδι συνολικά θα είχε πολύ μεγαλύτερη κατάντια αυτές τις ταλαίπωρες δεκαετίες της "μεταπολίτευσης". Αισθάνομαι και άσχημα, γιατί - πέραν του off-topic - η αναφορά μου στο συγκεκριμένο δίστιχο μοιάζει σα να κοιτάς έναν ήρωα πολεμιστή που βγήκε από τη μάχη και να κριτικάρεις ότι είναι ...λερωμένη η στολή του από λάσπες και αίματα! Κι αυτόν τον πολεμιστή Αλκαίο των Τραγουδιών της Λευτεριάς, του Εμπάργκο και της Αραπιάς για Λίγο Πάψε να Χτυπάς με το Σπαθί, ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν μπορεί να τον αγγίξει, όχι να τον απαξιώσει ο αρ-όν και κάθε μακ-αρόν...

 Ε, κι αφού αλληλο-κουρντιστήκαμε όλοι, αρκετά, ας συνεχίσουμε στο θέμα "Ψηφοφορία", γιατί νομίζω το παρα-αναλύσαμε...  Κι αυτό που είπε ο LlamaWithHat για τα τραγούδια που καταφέρνουν να σου τραβήξουν την προσοχή μέσα στην οχλαγωγή και τις ακατάλληλες συνθήκες έχει μεγάλη ουσία μεν, αλλά αφήνει και μεγάλο ρόλο στην τυχαιότητα της στιγμής δε. Αλλιώς ό,τι αγαπάμε στη μουσική θα έπρεπε να μας κερδίζει πάντα με το πρώτο άκουσμα. Ναι, συμβαίνει αυτό συχνά. Πόσα και πόσα όμως διαμάντια τα προσέξαμε στο δεύτερο μην πω και τρίτο άκουσμα και από τότε μας συνοδεύουν μια ζωή; Γι αυτό και το excel. 304 τραγούδια είναι πολλά για δίκαιη αξιολόγηση χωρίς σημειώσεις και καταγραφή. Για μένα, τουλάχιστον.

[ τροποποιήθηκε από τον/την AR-ON, 12-01-2013 16:45 ]

Για άλλους το "Αι γεννεαί πάσαι" είναι απλά ένα τραγούδι για άλλους όχι. Για άλλους ο "Ύμνος εις την Ελευθερία" είναι απλά ένα ποίημα γι άλλους όχι. Για άλλους η σημαία είναι απλά ένα πανί με κάτι μπλε γραμμές για άλλους όχι. Έτσι και με τη "Ρόζα" και όποιο άλλο τραγούδι εν προκειμένω. Ένα απλό φαινομενικά τραγούδι μπορεί να έχει τέτοια δυναμική που ούτε ο δημιουργός του θα μπορούσε να φανταστεί. Τα παραδείγματα ουκ ολίγα.

Σε ότι με αφορά, το συγκεκριμένο είναι ένα πολύ καλό τραγούδι -τηρουμένων των αναλογιών- αλλά πιστεύω ότι ο Αλκαίος έχει γράψει πολύ καλύτερους στίχους. Ανεξάρτητα όμως απο το τι πιστεύω εγώ ή ο οποιοσδήποτε, σκέφτομαι, ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο τραγούδι γίινεται για δεύτερη φορά αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης στο ΜΗ (βλεπε υπόθεση Φριτζήλα).

Για τις γενιές τώρα... Η γενιά δεν είναι ένα καζάνι που βράζουνε μέσα όλοι όσοι έτυχε να γεννηθούν μια συγκεκριμένη περίοδο. Στην ίδια γενία ανήκουν ο Λεωνίδας κι ο Εφιάλτης, ο Αντρούτσος κι Πήλιος Γούσης, αυτοί που αντιστάθηκαν στους Ναζί κι αυτοί που συνεργάστηκαν μ΄αυτούς. Και λοιπόν;

Πως είναι δυνατόν να αφορίσει κάποιος μια ολόκληρη γενιά και τα οράματά της (τα οποία διαψεύστηκαν είναι η       αλήθεια) επειδή μια χούφτα επώνυμοι (πολιτικοί και άλλοι) εξαργύρωσαν με χυδαίο τρόπο την όποια συμμετοχή τους σε οτιδήποτε; Επειδη αυτή τη λογική θέλουν να περάσουν τα ΜΜΕ (έντυπα, τηλεοπτικά ή ιντερνετικά) για να κρύψουν τον πραγματικό ένοχο; Πως είναι δυνατόν να βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι τον Παναγούλη με τη Δαμανάκη; Και τι σχέση μπορεί να έχει με τους νεόπλουτους "κατιαριστερούς" ο Άλκης Αλκαίος που έζησε σαν κοσμοκαλόγερος σ' ένα διάρι, σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Αθήνας;  Άλλωστε αρκεί να ανατρέξουμε στα τραγούδια του για να διαπιστώσουμε ότι δεν έχει και μεγάλη εκτίμηση σ' αυτό που λέτε "γενιά" του. Το παρακάτω τραγούδι για παράδειγμα κάνει σαφές ότι η αγωνία για την αδυναμία του να επικοινωνήσει (που είναι φανερή κι εδώ με το "τη φωνή σου ακούω μα τι λες δεν σε πιάνω") δεν αφορά απλά τις μετά απο αυτόν "γενεές":

Σαν πλανόδιο τσίρκο τη ζωή μου τη σκόρπισα
σε σταθμούς και πλατείες πού με πας δεν σε ρώτησα
τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω
τη φωνή σου ακούω μα τι λες δεν σε πιάνω

Ελλάδα Βέμπο μου και Μαίριλιν Μονρόε
Ελλάδα Ελύτη μου και Έντγκαρ ʼλλαν Πόε
Ελλάδα μάγισσα, παρθένα και τροτέζα μου
Ελλάδα Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου

Μια φορά μου γεννούσες ένα πάθος παράφορο
τώρα παίζεις παιχνίδι που μ' αφήνει αδιάφορο
δεν κερδίζω δε χάνω σ' αγαπώ και σ' αρνιέμαι
κι από ένα κλαράκι του γκρεμού σου κρατιέμαι

Φίλε AR-ON θα διαφωνήσω κάθετα μαζί σου για το computer ή computers. Κατ' αρχήν το τραγούδι δεν είναι άσκηση φιλολογίας ή άλλης επιστήμης. Γι' αυτό όταν κάποιοι επισήμαναν στον Τσιτσάνη ότι η Παραγουάη δεν έχει ακρογιαλιές (αναφερόμενοι σε σχετικό στίχο) τους είπε ότι αυτός γράφει τραγούδια και δεν είναι καθηγητής της Γεωγραφίας.

Αλλά και απο γραμματική άποψη, μόνος σου είπες ότι κάποιες λέξεις πέρασαν στα Ελληνικά στον πληθυντικό και ανέφερες τα τσιγάρα λάιτς. Η εν λόγω λέξη έχει περάσει και στον ενικό στα ελληνικά. π.χ. γάλα λάιτ. Μήπως το όλο θέμα έχει να κάνει με τον αν στη δανείζουσα γλώσσα το τελικό "s" προφέρεται ή όχι; Μήπως γι' αυτό στα γαλλικής προέλευσης ρεκόρ, καλοριφερ κλπ δεν λέμε τα ρεκορς ή τα καλοριφέρς, ενώ λέμε τα λάιτς ή τα τανκς που προέρχονται απο την αγγλική; Τέλος είναι και θέμα τεχνικής στίχου. Δηλαδή -σε ότι με αφορά βέβαια- επειδή στο "τα computers κι οι αριθμοί" το "κ" του "κι" ακολουθεί το τελευταίο γράμμα της προηγούμενης λέξης σαν να σχηματίζουν άλλη λέξη, το "σκι" που ακούγεται είναι πολύ πιο εύηχο απο το "ρκι" που θα ακουγόταν αν ο Αλκαίος είχε γράψει "computer κι αριθμοί".

Διαφωνώ επίσης και με τον όρο "αστοχία" του στίχου. Γιατί "αστοχία" έχουμε όταν διαπιστώσουμε τεχνικό πρόβλημα. Εαν διαφωνείς στο περιεχόμενο λες απλά δεν μ' αρέσει γιατί δεν μπορείς σ' αυτή την περίπτωση να ξέρεις το "νοηματικό" στόχο για να πεις ότι αστόχησε. Ειδικά για τους στίχους ενός ανθρώπου που κυρολεκτικά τον "σταύρωσαν" ν' αλλάξει τη λέξη "Βησιγότθων" στο γνωστό τραγούδι κι αυτός αρνιόταν πεισματικά λέγοντας πως θα έτσι θα κατέρεε όλο το τραγούδι και με κίνδυνο μα μην γίνει η παραγωγή.

Τέλος, υπάρχει σε τούτο δω το site άναδημοσιευμένο το άρθρο του Ηρακλή Οικονόμου Το ιστορικό σύμπαν του Άλκη Αλκαίου στο οποίο υπάρχει αναφορά και στο συγκεκριμένο τραγούδι. Δεν ξέρω αν το έχουν διαβάσει όσοι συμμετείχαν σ' αυτή την κουβέντα αλλά θα μπορούσε ίσως -ίσως λέω- να κάνει μερικούς να ξανασκεφτούν την άπόψη τους για τη "Ρόζα". 

Συγνώμη αν μακρυγόρησα.

[ τροποποιήθηκε από τον/την davyd, 12-01-2013 22:18 ]

Πώς τα καταφέρατε πάλι έτσι ώστε να χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι το θέμα εδώ είναι για να συζητηθούν ερωτήσεις/απορίες/εξηγήσεις σχετικές με την ψηφοφορία του 3ου διαγωνισμού τραγουδιού?

Συνεχίστε -όσοι επιθυμείτε- μόνο πάνω σε οτιδήποτε έχει σχέση με την ψηφοφορία.

Μα δεν νομίζω mary_omikron ότι ξεφεύγουμε απο το θέμα. Η όλη συζήτηση περιστρέφεται γύρω απ' το αν "τα computers κι οι αριθμοί" είναι κατάλληλα (ή ικανά και αρκετά) για να αξιολογήσουν ένα τραγούδι

Μετά την παρέμβαση για τον Χάρη και τις εξηγήσεις, η στροφή σε αναλύσεις Αλκαίου Ρόζας γενεών κλπ εντελώς εκτός θέματος. Ας μην ανοίξουμε και συζήτηση μεταξύ μας τώρα, κουράζει ενοχλητικά τα μέλη και τους επισκέπτες  που ενδιαφέρονται για τον διαγωνισμό.

Junk και το δικό μου, και παρακαλώ στο θέμα.

-----------------
Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 12-01-2013 23:55 ]

Συμφωνώ με τα περισσότερα που λες davyd. Μάλιστα μου έδωσες και μια πολύ έξυπνη εξήγηση του λόγου που έβαλε το τελικό σίγμα ο Αλκαίος, δεν είχα σκεφτεί την κακοηχία κομπιού-τερκι-οι-α-ριθμοί"!!! Πάντως το θέμα είναι αρκετά ερεθιστικό να πούμε πολλά, αλλά αν συνεχίσουμε να μιλάμε για τη Ρόζα και όχι για την ψηφοφορία, θα μας κυνηγήσουνε οι συντονιστές και με το δίκιο τους...  Ας επανέλθουμε λοιπόν καθαρά στα του διαγωνισμού και αν τώρα κάποιος θέλει πολύ να πει επιπλέον πράγματα για τη Ρόζα, θερμή παράκληση να ανοίξει νέο topic και να συνεχίσουμε εκεί τη σχετική συζήτηση.

Όταν ψηφίζουμε, στα αποτελέσματα του 1ου γκρουπ, βλέπουμε εκτός από τη συγκεντρωτική βαθμολογία και τη βαθμολογία που δώσαμε ακριβώς δεξιά. Αυτή θα διατηρηθεί για κάθε γκρουπ που θα ψηφίσουμε μέχρι το τέλος του διαγωνισμού? (για να μη κρατάμε και σημειώσεις...)

Τον αριθμό των ψηφισάντων υπάρχει δυνατότητα να τον ξέρουμε αφού βεβαίως κλείνουν οι κάλπες για το κά8ε γκρουπ.....ευχαριστώ !

Καλημέρες !

κοίτα να δεις..

JORGE τώρα που το λες ..

μπήκα και βλέπω έχω δώσει ίδιο βαθμό και στα δύο (στο 5ο κ στο 6ο)

[ τροποποιήθηκε από τον/την PITHANOS, 15-01-2013 20:00 ]

Χαχαχαχα, κι εγώ έχω βάλει τον ίδιο βαθμό σε αυτά τα δύο που αναφέρεστε, μόνο που τώρα πια το σκηνικό άλλαξε και κινδυνεύει ένα που μου άρεσε ακόμη περισσότερο! Πάντως, μόνο τα δύο πρώτα λίγες ώρες πριν τη λήξη του Group 1 έχουν καπαρώσει τις θέσεις τους, οι επόμενες τρεις προκρίσεις θα παιχτούν μέχρι τελευταίων λεπτών, καθώς το τρίτο από το έκτο τα χωρίζουν αυτή τη στιγμή μόνο 25 βαθμοί (24 βαθμοί είναι 2 πεντάστερα)!!!

ΧΑΜΟΣ!