Τι μετράει περισσότερο σε ενα τραγούδι;

Η σύνθεση;

Ο στίχος;

Η ερμηνεία;

Η ενορχήστρωση;

Η συζήτηση ξεκίνησε από εδώ από το post του blogarismenos-enge-falos

"Επι κάθε τραγουδιού συνολικά, για τα δικά μου κριτήρια "σημαντικότητας"
ενός ολοκληρωμένου τραγουδιου είναι: 55% η ενορχήστρωση/μίξη/παραγωγή,
40% η σύνθεση, και 5% οι στίχοι (οι οποίοι δεν είναι μελοποιημένη ποίηση)."

  Για μένα η εξίσωση δεν είναι

 ΣΥ(νθεση)+ΣΤ(τίχος)+ΕΡ(μηνεία)+ΕΝ(ρχήστρωση)= 100, όπου 100 είναι το άριστα, αλλά

  ( ΣΥ Χ ΣΤ ) + ΕΡ + ΕΝ = 100, με τις 2 πρώτες παραμέτρους  να παίρνουν τιμές απο 1 εως 9 την τρίτη απο 0 έως 9 και την τελεταία τιμές απο 1 έως 10.

  Υπάρχει μια μαγική αλληλεπίδραση στίχου, μελωδίας, γι αυτό η μεταξύ τους σχέση είναι πολλαπλασιαστική.

  Για παράδειγμα μια τέλεια μελωδία με τον τέλειο στίχο, θα σε συναρπάσει απλά τραγουδώντας την και μόνο ήτοι

  (9 Χ 9) + 0 + 10 = 91 απο μια ωραία φωνή, ενώ  (9Χ9) + 0 + 1= 82 απο μια πολύ μέτρια φωνή και χωρίς καμμία απολύτως ενορχήστρωση.

 Ενώ μια μέτρια μελωδία με μέτριο στίχο, ήτοι 5Χ5=25, θέλει την πολύ καλή ενορχήστρωση και την τέλεια φωνή για να ψιλοακουσθεί  ήτοι (5Χ5) + 9 + 10 = 44

Τι είναι καλός στίχος;

Τι είναι καλή μουσική ή/και ενρχήστρωση;

Τι είναι καλή ερμηνεία;

Έχουν πολύ λιγότερη σημασία  ξέρω

αλλά είναι και οι ''εξωξενείς μεταβλητές''  όπως:

πού το άκουσες, με ποιόν, πότε?

ένα τραγούδι που άκουσες σε ενα όμορφο γλεντάκι σε μια πολύ καλή ή κακή περίοδο της ζωής σου παρέα με αγαπημένα πρόσωπα εύκολα απο μέτριο γίνεται ''τεράστιο''.

Ακόμα λιγότερο μετράει το σε  πόσους και σε ποιούς αρέσει, άρα πόσοι και πόσο ''ασέλγησαν πάνω του΄΄

βλέπε ''φραγγοσυριανή'' και πλήθος δημοτικών, νησιώτικων που λόγω αυτών που έχουν τραβήξει

τα καημένα προσωπικά δε έχω καμιά όρεξη να τα παίξω ή να τα ακούσω.

Νομίζω πως όλες οι παράμετροι σε ένα τραγούδι  μετράνε εξ ίσου. Ντίνα (DONARAKONTINTINA)  επέτρεψέ μου έχω μια μικρή αντίρρηση:  δεν παίρνει μόνο ο μουσικός τους στίχους και τους δίνει λάμψη όπως λές, αλλά  υπάρχει και η εκδοχή για  το αντίθετο δηλ. ένας στιχουργός να γράψει  στίχους πάνω σε μια οργανική  μουσική που άκουσε.   

Γίνεται κι αυτό Γιάννη,,μιλάω για το μεγάλο ποσοστό, τουλάχιστον απο τους στιχουργούς που γράφουν ερασιτεχνικά...εγώ για παράδειγμα γράφω, όταν τον στίχο μου τον ντύσουν με την κατάληλη μουσική, τότε απογειώνεται...

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 18-01-2013 17:06 ]

καταλαβαίνω οτι στον καθένα είναι υποκειμενικό το πόσο και το τί είναι αυτό
που μετράει περισσότερο σε ένα τραγούδι. Για τον στίχο ειδικότερα που είπα
πρίν, υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς....
Τί να πρωτοθυμηθω για να πώ; Τον καθρεύτη; Το Χάλια; Τη γυναίκα του Πατώκου;
Τον Βαγγέλη; Όλα αυτά έχουν τον λόγο πρωτεύοντα γιατί ο δημιουργός έχει την
στιχουργία/ποίηση σαν πρωτεύοντα ρόλο οπου η μουσική έχει κυρίως συνοδευτικό
χαρακτήρα, τουλάχιστον όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι. Αυτό δεν σημαίνει οτι
μελωδικά ή ενορχηστρωτικά κάπου υστερεί. Όπως είπα και στο σχετικό post
υπάρχουν πράγματα σε ένα τραγούδι που θα είναι κυρίαρχα και άλλα όχι.
Ανάλογα και το αυτί που τα ακούει

Συμφωνώ και νομίζω είμαστε τυχεροί γιατί υπάρχουν πολλά τέτοια και εντός και εκτός συνόρων

Κατα τον απλό ακροατή , εννοώ όχι καλλιτέχνη μουσικό , στιχουργό κλπ. , ένα τραγούδι θα θεωρηθεί καλό όταν  , όλες οι παράμετροι  που απαρτίζουν το τραγούδι ( μελωδια , στιχος , ενορχηστρωση , ερμηνεία και μουσική εκτέλεση ) είναι άρτιοι . Αυτο δε το λέω εγώ , αλλά η καθημερινότητα . Ποσες φορές δεν έχεται ακούσει απο κάποιον να λέει : Πω πω , τι μουσικη , τι στιχος , τι μελωδια , τι ερμηνεία τι όργανα ...Τραγουδάρα . Και άλλες φορές : Ωραία μουσική αλλά ο στίχος είναι για κλωτσιές ...κλπ κλπ κλπ ...   Και δεν έχουν άδικο όλοι αυτοι οι απλοί ακροατές . Όλα τα μέρη που απαρτίζουν ένα τραγούδι έχουν ισάξιο βάρος προκειμένου να είναι πραγματικά καλό τραγούδι . Και τι σημαίνει καλό τραγούδι  ?  Τραγούδι που αντέχει στο χρόνο . Πολλά τραγούδια θεωρήθηκαν καλά στην αρχή γιατι είχαν κάποια απο τα παραπάνω στοιχεία καλά και κάποια χάλια και στο χρόνο σβήστηκαν ...Γενικότερα λοιπον , δεν μπορούμε να βάζουμε διαφορετικά  ποσοστά βάρους στη συνθεση ή το στίχο ή την ενορχήστρωση κλπ.κλπ.  για να αποφασίσουμε  τελικά αν είναι καλό ή όχι ένα τραγούδι . Και επαναλαμβάνω ότι καλό τραγούδι έιναι αυτο που αντέχει στο χρόνο και όχι τα εκατοντάδες  " καλα τραγούδια " που βγαίνουν κατά καιρούς και μετά τα ξεχνάει και η μάνα τους . Το μόνο που θα πρέπει να σκεφτόμαστε  και εφόσον μοιράσουμε ισάριθμα στο μυαλό μας συνθεση , στιχο , ενορχηστρωση κλπ ...όπου μία παράμετρος του τραγουδιού κατα τη δικιά μας πάντα αντίληψη δεν είναι καλή   θα αφαιρούμε αντίστοιχη αξία ... Αν δηλαδή ένα τραγούδι τα έχει όλα άριστα και κατά τη κρίση μας υστερεί εντελώς μόνο στην  ερμηνεία του ,  απο τα πέντε τμηματα που αποτελειτε ( συνθεση , στιχος , ενορχηστρωση , ερμηνεια , μουσική εκτελεση ) και με άριστα το 10 , θα πρέπει να αφαιρέσουμε 2 βαθμούς και να του δώσουμε σε σύνολο 8. Οταν διορθωθεί η ερμηνεία του , θα το επαναξιολογήσουμε και θα του δώσουμε πιθανα 10 . Δεν είμαι υπέρ των αριθμών , αλλά τους χρησιμοποιώ για να γίνω αντιληπτός . Έτσι σκέφτομαι και εγώ στη ψηφοφορία του διαγωνισμού . Και για να μη παρεξηγηθώ ειδικότερα για την ενορχήστρωση . Δεν σημαίνει ότι ένα τραγούδι που περιλαμβάνει ενορχηστρωτικά 10 όργανα είναι εκ των πραγμάτων καλύτερο απο ένα που περιλαμβάνει μόνο ένα πιάνο και μία κιθάρα ? Η δεύτερη περίπτωση μπορεί να είναι πολύ ορθότερη απο τη πρώτη αν το απαιτεί το τραγούδι . Πολλές φορές οι υπερβολές στην ενορχήστρωση χαλάνε όλο το τραγούδι . Γι αυτό λοιπον υποστηρίζω ότι όλα είναι ισάξια .......   

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgetr, 18-01-2013 22:46 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgetr, 18-01-2013 22:49 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgetr, 18-01-2013 22:50 ]

και όμως μπορούμε και για το τραγούδι ως έννοια και για το θέατρο και για τον χορό και για την ζωγραφική και πολλά άλλα

η ερμηνεία, αντρική ή γυναικεία, χορωδία, ενορχήστρωση, μελωδία, ακκόρντα,  κέρατα κλπ ανοίκουν στο μουσική

η άλλη πλευρά είναι στίχος..

Μην μπερδεύετε το θέμα με το να είναι μάπα η μουσική και καλοί οι στίχοι ή το αντίθετο

άλλο αυτό

μιλάμε για δύο γενικούς παράγοντες δημιουργίας στην τέχνη, όχι για συγκεκριμνένο τραγούδι και κάποια πολύ σαφής και ξεκάθαρη  ''διαδικασία'' εύρεσης της  σειράς σημαντικότητας των ''παραγόντων'' κάθε δημιουργίας, καλλιτεχνικής αλλά και όχι μόνο, με έναν τρόπο που έχει  διατυπώσει ο Αριστοτέλης (και μέσα από αυτό έχει τοποθετηθεί ως προς αυτό) μέσα από την βαθιά του μελέτη κι ανάλυση της αρχαίας τραγωδίας, όπου βάζει τα πράγματα στην θέση τους.

Βέβαια στην αρχαία τραγωδία οι παράγοντες είναι επτά και τις έχει αριθμήσει με σειρά σημαντικότητας. Στο τραγούδι τα πράγματα είναι απλούστερα..

Μήπως το θυμάται κανείς;