Νέα κοινή διεθνής γλώσσα

Ένα είδος πιο εύκολων αγγλικών φαίνεται να είναι η νέα, κοινή διεθνής γλώσσα, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή (26.04.2005).

Τα «globish» είναι μία απλοποιημένη γλώσσα με περιορισμένο λεξιλόγιο μόλις 1.500 αγγλικών λέξεων, που περιλαμβάνει χειρονομίες και επαναλήψεις. Η εφευρέτης της, Ζαν-Πολ Νεριέρ, έχει ήδη κυκλοφορήσει το εγχειρίδιό του για τη νέα γλώσσα, με τίτλο «Μιλήστε Globish».

Στόχος είναι απλά η κατανόηση και η επίτευξη της επικοινωνίας ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων με το λιγότερο δυνατό κόπο.

Εργαλεία εκμάθησης μπορεί να είναι ακόμη και οι στίχοι των τραγουδιών. «Αυτό που έχει σημασία είναι η επίτευξη του στόχου, του σκοπού, του προορισμού», λέει η Νεριέρ. «Χρησιμοποιώ τρεις λέξεις, προκειμένου να καταφέρω να γίνομαι αντιληπτός οπουδήποτε.

Ο κατάλογος των λέξεων εκτείνεται από το ‘able’ στο ‘zero’. Πολλές λέξεις, όπως ανιψιός ή ανιψιά, παραλείπονται, λόγω άγνοιας, αντ’αυτών προτιμάται το αναλυτικό ‘τα παιδιά του αδελφού μου’».

Πηγή: e-paideia.net

Quote:

Το μέλος vouliakis στις 05-05-2005 στις 01:00 έγραψε: Ένα είδος πιο εύκολων αγγλικών φαίνεται να είναι η νέα, κοινή διεθνής γλώσσα, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή (26.04.2005). Ο κατάλογος των λέξεων εκτείνεται από το ‘able’ στο ‘zero’. Πολλές λέξεις, όπως ανιψιός ή ανιψιά, παραλείπονται, λόγω άγνοιας, αντ’αυτών προτιμάται το αναλυτικό ‘τα παιδιά του αδελφού μου’». Πηγή: e-paideia.net

Όπως έγραφε και ο Όργουελ στον μεγάλο αδελφό!
Αντί κακός, μή-καλος!!!
αντί κοντός, μή-ψηλος!!!

ΠΑΠΙΟΛΑΛΙΑ το ονόμαζε...

Κι όταν κανείς θα πεθαίνει στη μέση του δρόμου, δεν θα χρειάζεται να το πούμε δυνατά, θα το μαρτυρά σιγανά, κατανοητά για όλες τις γλώσσες σαν απλόχερη χειρονομία, η στάση του κορμιού του.
Σαν οριζόντιος εσταυρωμένος...

Όπως επίσης, δεν υπάγεται στους φωτοσβέστες η κυρία.
Που τέτοια δύσκολη λέξη στο λεξιλόγιο της. (γαϊδουροκομπόλεξον).
Απλώς σε εκείνους που φυσούν το αναμμένο καντήλι...


Τα εβδομήντα εκατομμύρια λήμματα της αρχαίας Ελληνικής οικουμενικής γλώσσης υποκλείνονται στα σχέδια των αδηφάγων βαρβάρων...

Και εις άλλα με υγεία και απαίδευτη παιδεία...

tetraktis δεν αγνοείται μόνο η Ελληνική γλώσσα αλλα και τόσες άλλες με τέτοιες προσπάθειες «καταγραφής νέων γλωσσών»

δεν ανησυχώ καθόλου όμως, γιατί οι συγγραφείς έχουν ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό. Η γλώσσα δεν βρίσκεται στα βιβλία, είναι ζωντανή. Πρώτα ομιλείται, μετά καταγράφεται. Ο γλωσσολόγος, ο επιστήμονας της γλώσσας, δεν βγάζει κανόνες για να δημιουργήσει μια γλώσσα αλλα παρακολουθεί, ερευνά, συγκρίνει την ήδη υπάρχουσα γλώσσα και προσπαθεί να την κατανοήσει. Να την κατανοήσει, όχι να την καλουπώσει.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τέτοια προσπάθεια. Και δεν είναι η πρώτη φορά που θα αποτύχει.

Οι πιο παλιοί από μας μπορεί να θυμούνται την esperado.

Εγώ θα έλεγα πως υπάρχει μια διεθνής γλώσσα που όλοι την καταλαβαίνουμε χωρίς μεγάλο κόπο, ειδικά εμείς του ΜΗ. Είναι η ΜΟΥΣΙΚΗ. Ψυχαγωγεί, ενώνει, συγκινεί... Και μπορεί να οδηγήσει παντού στη φιλία, τον έρωτα, την επικοινωνία, το συναίσθημα.

And the music played...

Αυτό το γνωρίζατε;
-Ο Γάλλος μηχανικός Jean Francois Sudre, με το βιβλίο του “Langue musicale universelle”( 1866), προτείνει μια παγκόσμια γλώσσα που θα χρησιμοποιεί τις επτά νότες της μουσικής κλίμακας σαν φωνήματα. Παράδειγμα: “misol” θα σήμαινε “καλός”- “solmi”, κακός…

Μήπως η επόμενη πρόταση θα είναι να μην μιλάμε καθόλου παρά να επικοινωνούμε με άναρθρες κραυγές και ήχους ζώων ???

...και να επιστρέψουμε στις κατοικίες των προγόνων μας ... σε σπηλιές και γιατί όχι πάνω στα δέντρα (...αν καταφέρουμε σε μερικά χρόνια να βρίσκουμε δέντρα ακόμα δηλαδή)...

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΒΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!



...αλλά τα πήρα...! Που να τα ακουμπήσω????

Quote:

Το μέλος revekka στις 05-05-2005 στις 01:45 έγραψε: tetraktis δεν αγνοείται μόνο η Ελληνική γλώσσα αλλα και τόσες άλλες με τέτοιες προσπάθειες «καταγραφής νέων γλωσσών» δεν ανησυχώ καθόλου όμως, γιατί οι συγγραφείς έχουν ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό. Η γλώσσα δεν βρίσκεται στα βιβλία, είναι ζωντανή. Πρώτα ομιλείται, μετά καταγράφεται. Ο γλωσσολόγος, ο επιστήμονας της γλώσσας, δεν βγάζει κανόνες για να δημιουργήσει μια γλώσσα αλλα παρακολουθεί, ερευνά, συγκρίνει την ήδη υπάρχουσα γλώσσα και προσπαθεί να την κατανοήσει. Να την κατανοήσει, όχι να την καλουπώσει.

Revveka μου όλες οι ευρωπαϊκές γλώσσες, γνωστές και ως λατινικές είναι ως γνωστόν ελληνογενείς. Το πρόβλημα όμως, δεν τίθεται σε "εθνικιστικό" επίπεδο.

Η αντίθεση μου εστιάζεται επίσης όχι στο αποτέλεσμα αλλά στην προσπάθεια τους να μας περιορίσουν το μέσο επικοινωνίας μας. Γιατί τί άλλο είναι εξάλλου η γλώσσα;
Διαφωνώ δε κάθετα στο ότι η γλώσσα ως ζώντας οργανισμός δεν επηρρεάζεται από τους "ειδικούς".
Παράδειγμα αποτελεί, τουλάχιστον για εμάς τους Έλληνες, πρόσφατο και αρκετά επώδυνο, πως μία ωραία νύχτα του 1981, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ και με τη μισή βουλή ΓΕΜΑΤΗ από ΚΕΝΑ έδρανα ψηφίστηκε ένα "πολύ καλό"(για ποιούς;) νομοσχέδιο που μας ανάγκασε έκτοτε να γράφουμε χωρίς στην ουσία να κατανοούμε τι είναι αύτό που γράφουμε, και που ονομάζεται ΜΟΝΟΤΟΝΙΚΟ σύστημα γραφής.
Και που επίσης αυξάνει την δυσλεκτικότητα των παιδιών!!!
Τί άλλο χρειάζεται να προστεθεί για να ανησυχήσουμε;
Οι γλωσσολόγοι δεν είναι εκείνοι που υπογράφουν τα μονοτονικά λεξικά;
Σκέψου το...

Το μονοτονικό σύστημα αυξάνει τη δυσλεξία των παιδιών?????
Ποιός το λέει αυτό, υπάρχουν αποδείξεις???

Υπάρχουν διάφορα είδη δυσλεξίας και τα παιδιά που έχουν κάποια μορφή σε μία γλώσσα την έχουν και σε άλλη γλώσσα που προσπαθούν να μάθουν, η οποία άλλη γλώσσα δεν έχει καν τόνους. Επίσης πολλά άτομα με δυσλεξία δυσκολεύονται να βάλουν ένα τόνο, και άτομα δυσλεξικά που «έμαθαν» το πολυτονικό σύστημα δεν το χρησιμοποιούν κάν.

Όσό για τη συνεισφορά της Ελληνικής γλώσσας στις Ευρωπαικές, δεν την αμφισβητώ καθόλου. Η Ευρώπη δεν είναι όλος ο κόσμος όμως.

Επίσης.... το πολυτονικό σύστημα δεν είναι προφορικό, οι αρχαίοι δεν έλεγαν ωμέγα με περισπωμένη όταν μιλούσαν. Είναι ένας τρόπος απόδοσης στο χαρτί όπως είναι και το μονοτονικό. Είναι ένας τρόπος που αυτοί που παρατηρούσαν τη γλώσσα σκέφτηκαν να την αποδώσουν στο χαρτί.

Και ακόμα, η μετάδοση της γλώσσας δεν γινόταν μέσω χαρτιών, αλλά απο στόμα σε στόμα. Το ίδιο και η δημοτική παράδοση.

Άλλο παράδειγμα ο Όμηρος, που τόσο μας επηρεάζει και δίκαια μάλιστα. Ο ‘Ομηρος δεν έγραψε λέξη, τα έπη του καταγράφτηκαν 100 χρόνια μετά (τουλάχιστον) τα οποία 100 χρόνια δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν διατηρήσει αναλλοίτωτα τα λόγια του ραψωδού. Και εμείς που διαβάζουμε Όμηρο τόσα χρόνια μετά, εννοείται ότι δεν χρησιμοποιούμε τη γλώσσα όπως την χρησιμοποιούσε αυτός.

Όταν λέω πως η γλώσσα είναι ζωντανή, εννοώ πως αλλάζει συνέχεια, κινείται, έχει πνοή. Δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει να αλλάζει εκτός αν σταματήσει να χρησιμοποιείται.


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: revekka on 05-05-2005 21:05 ]