Θα παραδεχθώ οτι η τιμωρία για τον Κατίδη ήταν σκληρή. Θα παραδεχθώ επίσης οτι πολλά κακώς κείμενα μένουν στο απυρόβλητο. Ομως όσο "υποκρισία" κρίνεται η σκληρότητα της τιμωρίας, άλλο τόσο "μελό" ακούγονται και τα επιχειρήματα των φωνών υπεράσπισης.
Τι θα πει "το παιδάκι καταστράφηκε, κρίμα στο παιδάκι, δεν ξέρει να κάνει κάτι άλλο το παιδάκι κλπ κλπ ?
Το "παιδάκι" αρχικά να διαγράψει απ΄την ψυχή και μετέπειτα και απ΄το σώμα το get rich or die tryin'... ύστερα να αρχίσει να πλουτίζει το μυαλό του και τις γνώσεις του, να μάθει τι ακριβώς σημαίνουν τα σύμβολα που θαυμάζει αντιγράφοντας τις κινήσεις, αυτά που σταμπάρει επάνω του, και πού οδηγούν όλα αυτά τον άνθρωπο και κατ΄επέκταση την ανθρωπότητα. Παιδάκι είναι όπως λέτε, έχει πολύ χρόνο μπροστά του.
Κατά την διάρκεια που θα "πλουτίζει" τον εαυτό του πλέον, ας αφιερώσει και λίγο χρόνο αναλογιζόμενος οτι αυτός έχασε απλά μια καριέρα ποδοσφαιριστή με παχυλά συμβόλαια και όλα τα γκλαμουράτα που την ακολουθούν, πολλοί άλλοι όμως έχασαν την ίδια τη ζωή τους από κάτι τέτοια "παιδάκια" με σηκωμένα χεράκια.
Με συμβουλή δικηγόρου βγήκε και έκανε δηλώσεις μεταμέλειας. Εν όψει της διεθνούς κατακραυγής και του σάλου που προκλήθηκε περιμέναμε μήπως κάποια άλλη υπερασπιστική γραμμή? Η πλέον συνηθισμένη είναι αυτή: άγνοια, ανωριμότητα, ελλιπής κρίση, μεταμέλεια.... σε κάποιες αλλες περιπτώσεις επικαλούνται και ψυχική διαταραχή. Γνωστή συνταγή 100% προβλέψιμη, ΟΛΟΙ μπροστά στην ανάληψη ευθύνης και τιμωρία των πράξεών τους το ίδιο επικαλούνται.
Η δημοκρατία δίνει και δεύτερη ευκαιρία, βεβαίως, αλλά γιατί απαραίτητα στον ίδιο τομέα? Γιατί να επιστρέψει ως ήρωας -για κάποιους- μετά από 5 ή 10 αγωνιστικές και να δούμε ξαφνικά στην κερκίδα να τον αποθεώνουν με παρόμοιους χαιρετισμούς στρατευμένοι "φίλαθλοι" ? Τότε θα αρχίσουμε να αναμασάμε πάλι κοινοτυπίες για το περιβόητο αυγό του φιδιού?
ΥΓ. Να θυμίσω ότι πολλά από τα άτομα που γράφουν και εδώ στο θέμα έχοντας γνώση και άποψη, "παιδάκια" είναι, λίγα μόλις χρόνια μεγαλλίτερα απ΄τον Κατίδη, όμως φρόντισαν και έμαθαν.