Ερασιτεχνική μπάντα που θα παίξει 2 κομμάτια σε βραδιά jamming δέν ζητάει λεφτά.
Είναι προώθηση του ονόματός της.
Ερασιτεχνική μπάντα που θα παίξει για ώρες ζητάει αμοιβή. Επειδή ενισχυτές, κιθάρες, πετάλια,
τύμπανα, κράς, hi-hat, στάντ μικροφώνων, μικρόφωνα, καλώδια παρακαλώδια κλπ θέλουν κάποιον
να τα κουβαλήσει, να τα βάλει σε ένα μεταφορικό ή και περισσότερα μέσα, να πληρωθεί βενζίνη ή
ταξί για να μετακινηθούν ΑΠΟ και ΠΡΟΣ το μαγαζί. Επειδή και λάτζα σε ταϊβανέζικο εστιατόριο να
έκαναν για 3 ώρες κάτι θα πληρώνονταν, είναι η απόδειξη στους εαυτούς τους οτι αξίζαν τα ελάχιστα
(δηλαδή τα χρήματα) για τον χρόνο που διαθέσανε να γεμίσουνε τον χρόνο ενός μαγαζιού με ζωντανή
μουσική. Απο την στιγμή που θα πάρουν τα πρώτα τους λεφτά στο χέρι λέγονται ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
γιατί πλέον η διαφήμιση πέτυχε και μπήκαν τα πρώτα χρήματα στο "ταμείο". Άν το συνεχίσουν και με
επιτυχία τότε βλέπουν και με ποιούς όρους μπορούν να παίζουν. Υπο ποιό ήχο (δικό τους ή εξωτερικό
συνεργάτη) κ.α. που θα συμφωνήσουν μεταξύ τους οι μουσικοί. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει
για τον εαυτό του, την αυτοεκτίμησή του και τους άλλους ένας μουσικός. Να αμοιφθεί για τις υπηρεσίες
που προσέφερε σε έναν "μαγαζάτορα". Οι ιστορίες που θα του πεί περι ποτών, κεφάλια (φέρε φίλους)
ο μαγαζάτορας, είναι δυστυχώς πλήγμα στην τέχνη, το οποίο ήρθε μαζί με ένα σωρό άλλα "άσχημα"
με την ανάγκη του "μαγαζιού" να πληρώσει για έξτρα υπηρεσίες προστασίας, να βγάλει τα σπασμένα
απο την μή επιστροφή ΦΠΑ, την "κρίση" και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νούς του ανθρώπου. Όταν
έρθει και σου πεί ο μαγαζάτορας "και τί να κάνω για να ζήσω; να το κλείσω;" τότε προφανώς η
συζήτηση έχει έρθει σε ένα φαύλο κύκλο μή υγιούς καλλιτεχνικής συζήτησης αλλα πολιτικής και
οικονομικής ανάλυσης της τελευταίας 40ετίας που δεν βγάζει πουθενά. Η Διονυσίου Αεροπαγίτου
μια απογευματινή μέρα προσφέρει ατέλειωτες στιγμές προώθησης και πληρωμής χωρίς αυτό να
σημαίνει επαιτεία αλλα αναγνώριση με θετική ανταπόκριση χωρίς μαγαζάτορες και νυχτερινές
συμφωνίες για ουίσκι. Το κοινό θα έχει αποφασίσει οτι η μπάντα θα πρέπει να πληρώνεται, και ας
είναι περαστικοί και άγνωστοι.