Μουσική Βιομηχανία και Οικονομική Κρίση

Γειά,

Γράφω μια εργασία με θέμα την μουσική βιομηχανία της Ελλάδος, και θέλω να συγκεντρώσω απόψεις, σχόλια από μουσικούς, ιδιοκτήτες δισκογραφικών και άλλων εταιρειών, άτομα που εργάζονται σε εταιρείες που ασχολούνται με τη μουσική ή ακόμα και φαν.

Αυτά που προσπαθώ να μάθω είναι:

A) Πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να προσεγγίσει τις υπάρχουσες εταιρείες και τι απαντήσεις παίρνει.

B) Πώς βρίσκετε τη "live" μουσική σκηνή; Πώς βρίσκετε τις τιμές των εισητηρίων;

Γ) (Για ιδιοκτήτες και όσους γνωρίζουν) Με ποιό τρόπο έχουν οι νέοι φορολογικοί νόμοι επηρεάσει τις  εταιρείες σας;

Δ) Αγοράζετε ακόμα CD/περιοδικά μουσικής/εισητήρια για συναυλίες/παρτιτούρες/λοιπά μουσικά προιόντα;

Ευχαριστώ πολύ! :)

cd ναι.  Μόνο 1 ή δυο καλλιτεχνών.  Εκεινων που τους πεθυμας ππιο ευκολα, εκεινων που δε θέλεις να βασιστεις μόνοστο διαδικτυο για να τους ακούσεις

Α) Ως γνωστον, απο την εποχη που οι παραγωγοι μετατραπηκαν σε γραφειοκρατες κι οχι σε "ερευνητες νεων ταλεντων", ο καθε υποψηφιος ( κι εν δυναμει ) καλλιτεχνης πρεπει να κτυπησει την πορτα των δισκογραφικων.

Αν βαλουμε μαζι και την κριση, που περιορισε τις θεσεις των ( εστω ) παραγωγων, κανει πολυ δυσκολη την προσεγγιση ενος μουσικου προς μια δισκογραφικη. Συν τοις αλλοις, ο ογκος των μουσικων που προσπαθει να προωθησει τη μουσικη του αυξανεται με γεωμετρικη προοδο, οποτε ειναι αδυνατον ( πρακτικα ) να ανταποκριθει ο μεσος παραγωγος στα δειγματα που λαμβανει.

Επισης, το στοχευμενο προϊον ( "αυτο πουλαμε για μια 5ετια, αρκει να ειναι ψηλο, ξανθο και να τραγουδαει στις διαφημισεις του Jumbo" ) εχει μειωσει αρκετα τις πιθανοτητες ενος νεου καλλιτεχνη διαφορετικου ειδους να ξεπερασει τις δικλειδες "πωλησεων" και "image" μιας δισκογραφικης.

Απο την αλλη, μικρα labels ( ειτε αυτονομα, ειτε υπο την εποπτεια των μεγαλων labels ) κανουν μια φιλοτιμη προσπαθεια, κυριως μεσω διαδικτυου, για να προωθησουν καλλιτεχνες, οι οποιοι ομως πληρωνουν συνηθως και την παραγωγη και την προωθηση του δισκου τους!

Αρα, εαν καποιος δεν πληρει τα πρωτυπα του "πουλημενου image idol", εχει μονη επιλογη την αυτοχρηματοδοτηση του ( που δεν ειναι μικρο ποσο ).

Β) Η live μουσικη σκηνη δεν ειναι τοσο ασχημη στην Αττικη ( δηλωνω αγνοια για την υπολοιπη Ελλαδα κι αυτο ειναι ενα μεγαλο στατιστικο λαθος εαν μιλαμε με ανεση για ολοκληρη την Ελλαδα, χωρις να εχουμε γνωση ). Μπορεις ευκολα να βρεις live και τα περισσοτερα μαγαζια κανουν και καλες προσφορες ( ποτο δωρεαν με μειωμενη εισοδο, ή δευτερο ποτο μειωμενο, κλπ )

Βεβαια, αυτο κτυπαει και τους μισθους ή το ημερομισθιο του μουσικου, ο οποιος πρωτος νιωθει αυτες τις "προσφορες" με τη μορφη της μειωσης. Αλλα αυτο ειναι ενα μεγαλο θεμα, αλλης κατηγοριας, γιατι εχει αρκετες παραμετρους.

Τα μεγαλα lives απο την αλλη εχουν αρκετα τσιμπημενο εισιτηριο για την ελληνικη αγορα, ιδιαιτερα εαν προκειται για ξενα ονοματα που καλυπτονται κι απο ελληνικες εταιριες στη "διαδρομη". Σιγουρα τα Φεστιβαλ του καλοκαιριου βγαζουν αρκετους καλλιτεχνες σε καλες τιμες, ομως θεωρω χαζο να δινει καποιος 50€ για ενα εισιτηριο στο πεταλο του Ολυμπιακου Σταδιου, οταν ο θεατης στη Βουλγαρια θα δωσει 30€.

Γ) "Ντεν κνωριζει." Αυτο που "κνωριζει" ομως ειναι πως επι χρονια τα μαγαζια της νυκτας φοροδιαφευγουν και παρανομουν με τον εναν ή τον αλλον τροπο. Οποτε η θεωρια του "Ωχ, μας εβαλαν κι αλλους φορους" με την πραξη "Τους πληρωνω ολους" ειναι ενα ζητημα που πρεπει να υπολογιστει.

Δ) Εννοειται, αν και το τελευταιο καιρο εχω στραφει προς πιο διαδικτυακους τροπους αγορας ( πχ, Amazon, bandcamp ), ιδιαιτερα απο τη στιγμη που υποστηριζονται αρχεια flac και με 5€ μπορεις να αγορασεις ολοκληρο album.

Ναι, δεν εχει εξωφυλλο, δεν το κρατας στο χερι σου, δεν μπορεις να το βαλεις στο πικ απ και να πεις "κλασσικος ηχος βινυλιου", αλλα απο την αλλη δεν πας στην πειρατεια, βοηθας με ενα μικρο ποσο τη μπαντα/μουσικο και το εχεις σε καλη ποιοτητα κατευθειαν απο την πηγη. Κατα τη γνωμη μου, ειναι το μελλον της δισκογραφικης αγορας.

Τελος, εχω σταματησει να αγοραζω παρτιτουρες, κυριως γιατι πιστευω πως ειμαι σε ενα επιπεδο να βρισκω μελωδιες χωρις την αναγκη παρτιτουρας ( καλα, κατεβαινω απο το καλαμι :p ), ενω στην Ελλαδα ο εκδοτικος χωρος των παρτιτουρων ειναι...μονοπωλιο συγκεκριμενων εκδοτικων...Και τα μονοπωλια τα σιχαινομαι...

Ελπιζω να βοηθησα.

Α) Όσο πιο εξοικειωμένοι με Soundcloud + youtube + γενικότερα το ίντερνετ οι καλλιτέχνες τόσο δυσκολότερα τα πράμματα για τις δισκογραφικές που (εκτός απο μια δυο) στον αγύριστο να παν .

Β) Θεσσαλονίκη>>> ΧΑΛΙΑ ΜΑΥΡΑ. Προσπάθειες γίνονται, το κοινό όμως είναι...μπαοκάρα,

έχουν ''πατώσει'' live με μπαντάρες που όπου πάνε γεμίζουν πολύ μεγαλύτερους χώρους απο αυτούς που εδώ παίξαν ΄΄για τη τιμή των όπλων΄΄,

εδώ ξεπουλάν οι ίδιοι+οι ίδιοι εδω και χρόνια, -άντε που είναι οι σκόρπιονς ?.

Φυσικά δε κατηγορώ τους διοργανωτές. Φυλακή να μπουν?

Είχαμε τη womex και η πόλη δε πήρε πρέφα τίποτα, τα περίπτερα ήταν γεμάτα με ξένους.

Έλληνες έβλεπες μόνο λίγους και αυτοί κυρίως μουσικοί -εννοείται όχι έντεχνοι, ροκάδες και γενικότερα μπαλανταδόπληκτοι και μοιραίοι -

αυτοί βγάζαν μεροκάματο με τραγούδια του μάλαμα και του ζιώγαλα σε κατάμεστα λαϊβομπαράκια τις ώρες εκείνες.  

Πέρσι στο λιμάνι το Διεθνές φεστιβάλ μουσικής άπατο και αυτό.

«για τρεις βραδιές το λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα αποτελέσει προορισμό για μερικά από τα πιο ηχηρά ονόματα της σύγχρονης σκηνής των μουσικών του κόσμου.Η επιλογή των σχημάτων και το πρόγραμμα των συναυλιών αναδεικνύουν διαφορετικές συνιστώσες και τάσεις και συνδυάζουν υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο και ευρεία αποδοχή από τη διεθνή μουσική κοινότητα».

ούτε 200 άτομα, απο τα οποία οι περισσότεροι προκλητικά αδιάφοροι μακριά απο τη σκηνή ή ηλικιωμένοι που γέμιζαν το βράδυ τους καθησμένοι στα καταπληκτηκά εκείνα άσπρα πλαστικά καρεκλάκια που δε πρέπει να λείπουν ποτέ απο καμία οργάνωση που μπλέκει Δήμος ή Περιφέρεια.

Κάποιοι λέγαν : ε... να έχει και ποδόσφαιρο σήμερα....καλά.

Αααα έρχεται ο Dub Fx που ευτυχώς δε πατώνει, 19 ιουνίου (τώρα τό 'μαθα)

Γ) Να τους τρελάνουν στους φόρους, όσο πιο πολλά σκουπίδια παράγουν τόσο υψηλότερη φορολογία, αλλά είπαμε και άλλη φορά ας γινόμουνα υπουργός πολιτισμού και θα βλέπανε....

Δ)Εισητήρια, σιντι  ελάχιστα για την υποστήριξη μόνο όχι οτι θα χρησιμοποιηθούν. Στο 2013 είμαστε και απο αυτό ούτε μισό δεν έμεινε. Αναλώσιμα όπως χορδές κτλ.

Λεφτά σε μουσικούς του δρόμου.

-----------------

..one good thing about music, when it hits you feel no pain..

               ...so hit me with MUSIC....                 -Bob Marley-

[ τροποποιήθηκε από τον/την HP, 11-06-2013 17:30 ]