Μαμά είμαι χοντρή

Κάθομαι σταυροπόδι στο πάτωμα του μπάνιου μου, καθώς περιποιούμαι τα νυχάκια των ποδιών της κόρης μου. Ο εννιάχρονος γιος μου κάνει ντουζ ενώ εγώ γέρνω προς την μπανιέρα. Η τρίχρονη κόρη μου βάζει το νυχτικό της στο υπνοδωμάτιό της.Ετσι ξεκινάει το συγκλονιστικό κείμενο-μαρτυρία μιας μητέρας για το σώμα το δικό της και της 7χρονης κόρης της.

Ο εντεκάχρονος γιος μου κυριολεκτικά «εισβάλλει» στο σπίτι μετά την προπόνηση του ποδοσφαίρου και ανεβαίνει στον πάνω όροφο ενώ παραπονιέται για πονόλαιμο και ζητά να ξαναζεστάνουμε το φαγητό για να φάει. Ο σύζυγός μου είναι έξω. Πήγε το μίνι-βαν για σέρβις. Ο ήλιος έχει δύσει κι εμείς ετοιμαζόμαστε να ξεκουραστούμε ξανά. Μέσα στο μπέρδεμα αυτής της συνηθισμένης βραδιάς, βλέπω την εφτάχρονη κόρη μου εντελώς γυμνή, να πλένει τα δόντια της δίπλα μου. Δεν μου αρέσει ο τρόπος που κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέπτη… Ο τρόπος που πιάνει την κοιλίτσα της και κατσουφιάζει στην όψη του προφίλ της. Την κοιτάζω για λίγο και μετά πλησιάζω.

«Τι έγινε, αγάπη μου;» ρωτάω. «Είμαι χοντρή», μου απαντά χωρίς να διστάσει. Νιώθω αδύναμη για μια στιγμή. «Το στομάχι μου κινείται όταν τρέχω. Θέλω να είμαι αδύνατη. Θέλω επίπεδο στομάχι». Σώπασα. Έχω διαβάσει έρευνες, βιβλία, μπλογκ. Έχω αριστεύσει σε έρευνες σε σχέση με το φύλο, έχω ασχοληθεί με τα ΜΜΕ, έχω παρακολουθήσει μαθήματα σε σχέση με την κοινωνία και τον πολιτισμό. Έχω συμβουλεύσει άλλες μητέρες και, ακόμη, παραδίδω μαθήματα για έφηβες. Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο για να ενθαρρύνω γυναίκες και παιδιά με οικονομικά προβλήματα. Έχω αρκετές, αν όχι παραπάνω απ’ όσες γνώσεις χρειάζομαι, για να απαντήσω σε αυτό το σχόλιο. Αλλά στην πραγματικότητα είμαι πολύ αδύναμη. Δεν είναι δυνατόν. Όχι το δικό μου κορίτσι!

Ανακαλώ και επαναφέρω την αυτοκυριαρχία μου. «Είσαι φτιαγμένη τέλεια! Είσαι δυνατή και υγιής» Και είναι. Όμως αυτό δεν αρκεί.

Πασχίζω να βρω κάτι να πω. Αυτό το παιδί, η πρώτη μου κόρη για την οποία γιόρτασα μεγάλωσε γεμάτη από γυναικεία δύναμη. Της διάβαζα παραμύθια με γυναίκες πρωταγωνίστριες, επέμενα στο να παλεύει δίπλα στους αδερφούς της και ζητούσα να την αποκαλούν γενναία και δυνατή, όσο όμορφη και αξιολάτρευτη. Της λέω, λοιπόν, ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί: από ίσιοι και αδύνατοι ως στρογγυλοί και πλαδαροί και χιλιάδες άλλα μεταξύ αυτών. Της λέω ότι αυτό είναι που μας κάνει όμορφους.

Δεν πείστηκε.

Διώχνω όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Κλείνω την πόρτα και καθόμαστε η μία απέναντι στην άλλη, στο πάτωμα. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει κάτι παραπάνω και χρειάζεται να δω μέσα από αυτό. Της εξηγώ ότι ήμουν ακριβώς όπως εκείνη όταν ήμουν κι εγώ επτά ετών. Της λέω ότι όταν μεγαλώσει θα γίνει σκληρή, ψηλή και δυνατή, όπως εγώ. Δεν είναι αρκετό γι’ αυτήν. Της θυμίζω πόσο γρήγορα μπορεί να τρέξει και εκείνο το γκολ που είχε βάλει στο ποδόσφαιρο. Της λέω πόσο καλή είναι στο ποδήλατο, τι καλή ισορροπία έχει με το πατίνι και πόσες ξεχωριστές φιγούρες ξέρει να κάνει με αυτό. Αναφέρω πόσο ωραία διαβάζει και γράφει και πόσο εύκολα κάνει μαθηματικές πράξεις. «Είμαι χοντρή», ξαναλέει.

Απελπίζομαι. «Παιδί μου, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου λένε όλοι όταν σε βλέπουν;». Αναστενάζει και μου απαντά «Ότι είμαι όμορφη». Η ομορφιά δεν με βοηθάει αυτήν τη στιγμή. Αποτυγχάνω. Την ρωτάω γιατί θεωρεί τον εαυτό της «χοντρό». Τα γαλάζια της μάτια συναντούν τα δικά μου. Μου εξηγεί ότι οι φίλοι της την έχουν αποκαλέσει «λίγο χοντρούλα» δύο φορές, όταν μιλούσαν για τα σώματά τους, φορώντας τα μαγιό τους. Και στενοχωρήθηκε… αλλά την ίδια στιγμή ένιωσε καλά, αφού, όπως μου είπε, κατάλαβε ότι η άποψη που είχε ως τότε για το σώμα της ήταν «σχεδόν σωστή».

Σκέφτομαι κάποια άσχημα πράγματα για τους συνομήλικούς της και τις μητέρες τους και αναρωτιέμαι ποια είναι τα μηνύματα που στέλνονται. Δεν έχω πια κανένα όπλο και… 20 λεπτά αργότερα, δεν έχω και καθόλου υπομονή. Νιώθω ότι χάνω τις δυνάμεις μου μπροστά σε αυτό που η κόρη μου θεωρεί πλέον δεδομένο.

Δεν καταλαβαίνω το λόγο για τον οποίο δεν αντικρίζει την τελειότητα στο είδωλό της.

Την σηκώνω όρθια και την βάζω να πατήσει στο σκαλάκι μπροστά από τον καθρέπτη. Βγάζω όλα μου τα ρούχα, ακόμη και το εσώρουχο. Καθόμαστε δίπλα-δίπλα, εντελώς γυμνές κι εκείνη γελά. Εγώ ξεκινάω να τραγουδώ ένα τραγούδι αυτοσχεδιάζοντας. Είναι ένα παράξενο είδος τραγουδιού… ραπ σε συνδυασμό με κάτι άλλο, ενώ οι στίχου είναι του τύπου «είμαστε τέλειοι ακριβώς όπως είμαστε, χωρίς αλλαγές». Είναι γελοίο, καθώς αρχίζουμε να χορεύουμε και η κόρη μου γελάει με την ψυχή της. Την παίρνω στην αγκαλιά μου. Είμαστε ένα μεγαλοπρεπές, γελοίο ζευγάρι. Τα άλλα παιδιά μας ακούνε. Μπαίνουν μέσα στο μπάνιο, τρομαγμένα και μπερδεμένα. Πηγαίνω το κοριτσάκι μου στο δωμάτιο, εκφράζοντας με κάθε τρόπο ότι είμαστε ωραίες, γυμνές και δυνατές κοπέλες. Φοράμε και οι δύο τις πιτζάμες μας. Διαβάζουμε μαζί μια ιστορία. Η λέξη «χοντρός» δεν θα ακουστεί ξανά.

Δεν είχα ιδέα αν τα είχα καταφέρει εκείνη τη νύχτα. Δεν ήξερα αν αυτά που είπα είχαν επίδραση πάνω της, αν διόρθωσα κάτι, αν της άλλαξα γνώμη. Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να συνεχίσω να εμπλουτίζω τόσο εμένα, όσο και τα παιδιά μου με αυτοπεποίθηση. Πρέπει να βρίσκομαι εκεί, να ρωτάω, να χτίζω αλλά και να γκρεμίζω. Να παίρνω χρόνο, να κάνω έξυπνες κινήσεις και να είμαι πάντοτε ανοιχτή. Πρέπει να έχω τη θέληση να χορέψω γυμνή μπροστά από τον καθρέπτη μου, να αντισταθώ στην όψη όσων άφησαν πέντε γέννες πάνω μου και να κοιτάζω το είδωλό μου με αγάπη.

Τότε, μαζί, με μια μικρή λάμψη στα μάτια μας, θα δούμε στον καθρέπτη το δικό μας φως, ένα φως που ακτινοβολεί.

Δημοσιεύτηκε στο blog Μικροί και Μεγάλοι

To πρωτότυπο κείμενο έγραψε η Janell Hofmann

[ τροποποιήθηκε από τον/την jorge, 04-07-2013 19:01 ]

Καλημερα αγαπητη Animista..

Ο λογος που το ανερτησα ηταν αυτο ακριβως που ειπες... 

Οτι μου εφερε δακρυα... Πραγματικα υπεροχο ..Τοσο τρυφερο και συναμα τοσο μα τοσο σοβαρο ...

Ευχομαι ολοι οι γονεις να ειχαν την ιδια πραγματικη αφοσιωση στα παιδια τους... 

Χαιρομαι που σου αρεσε..

Με κούκλες σαν αυτές οπου ο πλαστικατζής έβαλε λειψό πλαστικό
λογικό είναι οτι το μοντέλο μπαίνει λειψό απο τα πρώτα χρόνια.
ειδικά το σημείο των αστραγάλων και των ποδιών είναι τελείως αφύσικο.
θα έπρεπε να υπάρχει νομοθεσία που να απαγορεύει παραποιημένα σώματα
σε μικρά παιδιά.

οι παλιές κούκλες ήταν φυσικές - φυσιολογικές

ΜΟ γονιός το μόνο που έχει να κάνει μετά είναι μάθημα οτι τα άλλα δεν είναι φυσιολογικά και οτι
μερικά παιδάκια θα το θεωρούν χοντρό γιατί παίζουν με αδύνατες κούκλες...

Να διαφωνήσω με τους προλαλήσαντες...μόνο τρυφερό δεν μου φάνηκε το παραπάνω κείμενο...

Μια υστερική μαμά που υπρασχολείται με θέματα όπως αυτό...έχει αναρρωτηθεί πόσο κακό κάνει στην κόρη της που τη μεγαλώνει σαν αγοροκόριτσο??Να παλεύει με τους αδερφούς της,να είναι σκληρή,παραμύθια αποκλειστικά με γυναίκες ήρωες κτλ και σε πολλά άλλα σημεία διακρίνω ένα επικύνδινο ''φεμινισμό''...

Εκτός αυτού όμως...

Τα παιδιά είναι λογικό σε κάποιες φάσεις της ζωής τους εκδηλώσουν ανασφάλειες...πιστευω πως εχουν αναγκη να κατανοησουν οτι δεν ειναι απαρατητο να εισαι ΤΕΛΕΙΟΣ για να αγαπηθεις...αν η μικρουλα ειχε λιγο κοιλιτσα so fucking what?Αν η διατροφη της ειναι ετσι που να μην την επιβαρυνει,η τελος εχει ενταχθει μια μη καθιστικη καθημερινη δραστηριοτητα στον τροπο ζωης της δεν θα εχει προβλημα...Το τι της λενε οι συμμαθητες της πρεπει να μαθει να το αποκρουει σωστα και να το αντιμετωπιζει σωστα...τα παιδια ειναι σκληρα το ενα με το αλλο...

Από την άλλη όμως η μάνα αυτη θα πρεπει να σταματησει να λεει συνεχεια στην κορη της ποσο ΤΕΛΕΙΑ ειναι...έτσι της δημιουργεί ψευδεις εντυπωσεις...καλο θα είναι να τονίσει το ειλικρινα ομορφα στοιχεια πανω της και με εμμεσο κι οχι αγχωτικο τροπο να βελτιωσει καποια αλλα,με την πεποιθηση παντα πως ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ...Να αφήσω ασχολίαστο το θέμα που ξεγυμνωθηκε μπροστα στο παιδι της και αρχισε να χορευει γυμνη στον καθρεπτη τραγουδωντας ραπ...δεν ξερω,αλλα διαφωνω...ειναι εντελως ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ αυτο...ασε που το παιδι μπορει να συνηθισει και στην ιδεα πως δεν ειναι κακο να προβαλλει το γυμνο της σωμα σε κοινη θεα...τι να πω...

Συνοπτικα:

Δεν χρειαζεται ουτε υπερυστερικες αντιδρασεις οπως αυτη η μητερα που το εκανε τοοοσο πια θεμα,ουτε και αδιαφορια...διπλα στο παιδι σου με διακριτικο τροπο χρειαζεται να εισαι...χωρις να το χειραγωγεις με διαφορους τροπους...Μπορει η κοιλιτσα να μην ειναι θεμα για να την αντιπαθουν τα αλλα παιδια...ο εντονος φεμινισμος και το 'αγοροκοριτσο' ειναι θεματα περιθωριοποιησης ομως...οπως και ο γυμνος ραπ χορος σε καθρεφτες...
-----------------

Μονος,οδηγαω μονος κι ατελειωτος ο δρομος ατελειωτες στροφες

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 28-06-2013 13:27 ]

Παίρνεις να φτιάξεις 1 παιδί
το δένεις χειροπόδαρα σε 1 σκαμνί
το στήνεις
για να του μάθεις να ζυγίζει
και να φοβάται όπως εσύ...

παιδιά παχύσαρκα, που μεγαλώνουν

μεγαλώνουν

μεγαλώνουν

μεγαλώνουν

μεγαλώνουν

πεινασμένα

Καταρχας η μαμα λεει στην κορη οτι ειμαστε τελειοι-πανεμορφοι οπως ειμαστε. Αυτη με το σωμα της μετα απο τοσες γεννες και η μικρη με το δικο της ιδιαιτερο κορμακι. Γιατι ολοι ειμαστε διαφορετικοι αλλα ολοι ομορφοι. Αυτο της λεει. Επισης της μαθαινει οτι το κορμι δεν μπορει να ειναι ασχημο. Της μαθαινει εναν διαφορετικο τροπο να αντιμετωπιζει το σωμα, οχι σαν κατι που πρεπει με το ζορι να χωρεσει σε καλουπια, αλλα κατι το φυσικο που δεν μπορει παρα να ειναι ομορφο. Το απενοχοποιει οπως απενοχοποιει το γυμνο απο αυτο που εχει καταντησει στις μερες μας. Μαρεσει η λογικη της οπως και μαρεσει η λογικη της να μην ανατρεφει το κοριτσι της με τα προτυπα της εποχης που θελουν τα κοριτσια να ακολουθουν και να παιζουν δευτερευοντες ρολους και να αφηνουν τους πρωταγωνιστικους για τα αγορακια. Της μαθαινει οτι μπορει να ειναι ισοδυναμη με ενα αγορι και να αναπτυσσει τα προσοντα και τις ικανοτητες της χωρις να προκαθοριζεται απο τοσο μικρη και να περιοριζει τα προσοντα και τις ικανοτητες της για χαρη καποιων κατασκευασμενων προτυπων. Επισης δεν αναγνωριζω κανεναν 'επικινδυνο φεμινισμο' στην ανατροφη που της δινει. Δεν της μαθαινει οτι ειναι ανωτερη απο τα αγορακια αλλα οτι της αξιζει μια ισοδυναμη μεταχειριση και οχι μια υποδεεστερη. Οτι μπορουν να υπαρχουν και πριγκιπισσες που σωζουν πριγκιπες και οχι μονο το αναποδο..

Απαντάω στους προλαλήσαντες...

Δεν υπάρχει μόνο μαυρο και άσπρο...

Από τη μια πληρης αδιαφορια και απο την αλλη να γινεται τοοοσο θεμα επειδη η κορη ειπε στη μαμα 'ΜΑΜΑ ΕΙΜΑΙ ΧΟΝΤΡΗ' Υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα που αξίζουν μπλογκαρίσματος και αναφοράς στο νετ...σοβαρές ασθένειες,πέίνα σε αναπτυσσόμενες χώρες,ακρωτηριασμέβοι σωματικα και πενυματικα ανθρωποι,αληθινη καταπατηση δικαιωματων

Από εκεί και πέρα...η λογική πως επιδεικνύοντας το γυμνο μου ΕΝΗΛΙΚΟ κορμί μπροστά στο ΑΝΗΛΙΚΟ παιδί μου στην ουσία απενοχοποιώ και το γυμνο και οποιες ατελειες του ειναι μια οπτική γωνια που μονο μια μεριδα ενηλικων θα μπορουσε να εχει και ΟΧΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΝΗΛΙΚΟ ΚΟΡΙΤΣΙ...Ποιός μουεγγυάται εμένα πως το κοριτσακι δεν θα λάβει ΑΛΛΑ,ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ δλδ όχι πως δεν πρεπει να ντρεπομαι για το σωμα μου,αλλα να μη ντρεπομαι για τη ΓΥΜΝΙΑ μου...Καποιος ανθρωπος ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΜΝΙΑ ΤΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ!!

Και ποιος μου εγγυαται εμενα πως η μικρη δεν θα πει απο μεσα της 'κοιτα που η μαμα δεν εχει κοιλιτσα,κοιτα τι ομορφη που ειναι...ποσο ασχημα νοιωθω που εγω ειμαι χειροτερη της...οταν μεγαλωσω θα της μοιασω!!Και οταν μεγαλωσει,καθε φορα που θα θελει να ενθαρρυνει αλλους για τις ατελειες του κορμιου τους θα βγαζει φορα παρτιδα το δικος της γυμνο...Με την ιδια λογικη ας δειξουμε στο ανηλικο παιδι και φωτογραφιες γυμνων γυναικων για να απενοχοποιησουμε το γυμνο...μια ανασα πιο κοντα στο πορνο...

Οσο για το φεμινισμο...η μητερα αυτη δε διδασκει στο παιδι της την ισοτητα των φυλων...αλλα την αντιδραστική  ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ με πλεονεκτημα εναντι του ανδρικου φυλου...επίσης λαθεμένο και υπερβολικό...

Αλλο να ευαισθητοποιηθεις απεναντι σε μια ανασφαλεια του παιδιου σου και αλλο να το κανεις θεμα δημοσιο στο ιντερνετ μπλογκαροντας και βγαζοντας το στη φορα...βαζοντας μεσα ποιητικες γλαφυροτατες περιγραφες λες και το παιδι πασχει απο νευρικη ανορεξια ξερω γω η λες και το προβλημα του ειναι τεραστιων διαστασεων...ας μην αγγιζουμε ακρα...ακους εκει να χορευει γυμνη εκθετωντας το παιδι της στη θεα του ΕΝΗΛΙΚΑ σχηματισμενου γεννητικου της οργανου...ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ...

Και ειλικρινα λυπαμαι που βλεπω πως στο φορουμ αυτο επικροτειται η ΑΝΩΜΑΛΙΑ...εχουμε χασει την αισθηση του καλαισθητου και ορθου νομιζω ε???

οσον αφορα την "ξεδιαντροπη μανα που χορευει γυμνη με το παιδι της σε πληροφορω οτι το 100% των μαναδων αυτο κανει . 

Η ντροπη θα ειναι να το αφησεις στην αγνοια του απο ΟΛΕΣ τις αποψεις . Με θεωρεις ανωμαλη ? ανωμαλια ειναι οταν ο καθε πεταμενος αχρηστος ζει μια ανασα απο το παιδικο πορνο κ οχι μια μανα ! η μανα θα σκαρφιστει ενα εκατομμυριο τροπους και λογους για να παλεψει για τα παιδια της. 

Σεβαστη η αποψη σου κ η καθε αποψη αλλα δεν την συμμεριζομαι λυπαμαι.

Τονισα με μαυρα γραμματα τα σημεια στα οποια φαινεται η ελαφρυτητα των επιχειρηματων σου...το...100 τις 100 των μαναδων αυτο κανει ε???Ποιο ανεκδοτη δηλωση δεν εχω ξανακουσει...και φυσικα ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ...

Άνωμαλια ειναι οταν καθε πεταμενος αχρηστος(ανδρας φανταζομαι χαχα) ειναι μια ανασα απ το πορνο...ενω μια μανα...τοτε ειναι πληρως δικαιολογημενο...αυτη δεν ειναι ΠΕΤΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ...

Να παλεψει για τα παιδια της σωστα,οχι με αυτο τον τροπο...

Να παλεψει για σοβαρα θεματα...δεν χρειαζονται ριζικες και ακραιες λυσεις για οχι και τοσο ακραια θεματα...

Αν αυτη τη γυναικα του αρθρου την ειχα γυναικα μου θα της εκανα μηνυση.ΤΕΛΟΣ

-----------------

Μονος,οδηγαω μονος κι ατελειωτος ο δρομος ατελειωτες στροφες

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 28-06-2013 23:07 ]

Νομιζω φιλε μου freddieKrueger  πρεπει να ξαναδεις το θέμα. Καταρχήν δεν εισαι ουτε καν γονιος. Ειναι σοβαρότατο να αγαπαμε το σωμα μας όπως αυτο ειναι και χτίζεται παντα βεβαια με σωστους τροπους διατροφής. Το να αγαπάμε τους ευατούς μας και να τους βλέπουμε ευτυχισμένοι στον καθρέφτη αυτο δηλώνει εσωτερικη ψυχική υγεία και σεβασμό στον ευατό μας. με το συγκεκριμενο θέμα εχω μεγάλη ευαισθησία γιατι εχω περάσει γολγοθά μεγάλο. Δεν μπορεις να πεις σε ένα παιδι εισαι χοντρουλα..ουλης. Ειναι σαν να το καταρρακώνεις. Η γνωμη της μάνας και η στηριξη της ειναι το Α και το Ω στην διαμόρφωση της ψυχικής υγεινης ενός παιδιού. Σε αυτόν τον κόσμο κυκλοφορουν και ανθρωποι με διαφορες δισπλασίες η ακόμη με παθολογικη παχυνση. Τι θα γινει; Η ποιοι ειμαστε εμεις που θα διαχωρίσουμε αυτους τους ανθρώπους; Ο καθένας ειναι προικισμένος με διάφορες αρετες που εσυ κι εγω μπορει να μην τις διαθέτουμε. Λατρευω αυτους που εχουν αποδεχτει το σωμα τους όπως ειναι, νιωθουν άνετα και ζουν χωρίς ανασφάλειες. Οσο για την μητέρα της ιστορίας την βρισκω τρυφερότατη απέναντι στο παιδί της. Δεν μπορει μια μάνα με αυτον τον τρόπο να δειξει ότι το σωμα του παιδιου της μπορει να εκτεθει σε δημοσια θέα. Η γυμνη σχέση ενος παιδιου και μιας μάνας κραταει απο την μήτρα και ειδικά μια κόρη εχει σαν προτυπο την μητέρα της στην διαμόρφωση του σώματος της. Το να κυκλοφορω για παραδειγμα γυμνη στο σπιτι μου αυτο δεν σημαινει ότι μπορω να το κανω και εξω. Στο υπογραφω απο πείρα με τις δυο μου κόρες. Στην ηλικια των 10 και 13 εχουν αρχισει να αντιγραφουν ιδέες και απόψεις μου επάνω στην υγιεινη και διατροφη του. Οπότε αυτο που θα πρεπει να προσέξει απλά ένας γονιος ειναι να μαθει τον σωστο τροπο διατροφής στα παιδιά του. 

kristalo....κανεις διακρισεις....

και γυναικες γραψανε την αποψη τους που επισης δεν εχουν παιδια....σε τι παραπανω μετραει η γνωμη τους οταν επισης δεν ειναι μητερες..??

γιατι μονο ο freddie εχει την τιμη να υποσκελιζεται η γνωμη του επειδη δεν ειναι γονιος...???

ΥΓ1 αν το παιδι ειναι παχυσαρκο....ποιος φταιει,,,???αν το παιδι εχει "κομπλεξ"....απο που το εχει παρει,,??τα μειονεκτηματα του χαρακτηρα του απο ποιον/ποιους τα εχει κληρονομησει....

φυσικα μιλαμε για παιδι....οχι για ενηλικα των 30-40....

για οσους γονεις αναρωτιουνται η απαντηση σε ολα τα παραπανω ειναι ευκολη και βρισκεται μεσα στο ιδιο σας στο σπιτι...απλως μπειτε στο μπανιο σας....καθηστε στην τουαλετα σας...και μολις ξαλαφρωσετε σηκωθειτε και κοιταχτειτε στον καθρεφτη...και θα βρειτε την απαντηση στα παραπανω ερωτηματα...!!!

ΥΓ2...το ξαλαφρωμα δεν ειναι απαραιτητο....ειναι απλως για να σας ερθει.....ελαφρυτερα...!!!

Νομιζω Ιnkve πως απαντησα και σε αυτο το θεμα  με τις ανασφαλειες και την παχυσαρκια. Διαβασε σε παρακαλω καλυτερα. Νομιζω πως ο αγαπητος fieddie ειναι πολυ απόλυτος απο όσο έχω διαβασει πιο πάνω. Το να μην εχεις παιδια και να προσπαθείς να γινεις ειδικός θελει μεγάλη συζήτηση και γι΄αυτο το ανέφερα. Τα άλλα μέλη δεν ειπαν κατι ειδικότερα μα συμφωνησαν πως ειναι τρυφερο απο μέρους της μητέρας ο τροπος που διαχειρίστηκε το θέμα. Νομίζω πως για καποιο λόγο απευθυνεσαι σε μενα ειδικα ενω μετα απο την δικη μου απαντηση υπήρχαν τόσες άλλες. Επίσης να με συγχωρεσεις μα δεν μπορω να υιοθετήσω τον τρόπο με το οποίο παιρνεις τις αποφάσεις σου στην τουαλέτα. Το θέμα οικογένεια και παιδί νομίζω πως αξίζει ιδιαιτερη περισυλλογή και ιδιαιτερη βαρύτητα. Οπότε το ξαλαφρωμα εμένα δεν με βολεύει...

Αστο φιλε μια τετοια γυναικαρα δεν παιζει να την ειχες γυναικα σου.. απλα.. ΤΕΛΟΣ

(επανέρχομαι μετά την πρώτη μου τοποθέτηση λόγω λιγοστού χρόνου και λέω)...

πίσω απο αυτές τις τρείς λέξεις κρύβεται ένας αυξανόμενος ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

αυξανόμενος γιατί

α)  τα πρότυπα της αντικειμενοστραφούς και όχι ανθρωποκεντρικής κοινωνίας
βρίσκονται στην αγορά και στην πώληση, στην προαγωγή και ανάδειξη σεξιστικών μοντέλων
ανθρώπινης σάρκας απο όλα τα ΜΜΕ. Ως αποτέλεσμα τα εξώφυλλα στα περιοδικά προϊόν
αλλοίωσης, οι παιδικές κούκλες προϊόν αλλοίωσης, οι παραμορφωτικοί φακοί και τα make up
που αλλοιώνουν την ποιότητα της εικόνας ενός προσώπου έχουν σαν αποτέλεσμα την ΨΕΥΤΙΚΗ
εικόνα του μοντέλου μιας ομορφιάς που άν δεν την έχεις "θα πρέπει" να είσαι δυστυχισμένος.

β) η παιδεία των γονιών θα μπορούσε να είναι επιθετική απέναντι στην αισχρή αυτή πώληση
παραποιημένης σάρκας, αλλα δυστυχώς επειδή η προαγωγή έχει ώς target group και τους
γονείς, και οι γονείς είναι θύματα αυτής της παραποιημένης πραγματικότητας. Ώς αποτέλεσμα
όχι μόνο τα παιδιά τους δεν μπορούν να προστατεψουν σωστά πόσο μάλλον τους εαυτούς τους.

γ) η νόρμα ανάμεσα σε όλες τις αντιδράσεις όλων των συναναστροφών μας πηγαίνει στον μέσο
όρο αυτής της παραποιημένης προαγωγής με αποτέλεσμα ακόμα και στην αγορά εργασίας να
πρέπει κάποιος να περάσει απο κάστινγκ όχι μόνο για τις ικανότητές του αλλα και για την
εξωτερική του εμφάνιση. Θυμάμαι περιστατικό σε παγωτατζίδικο της Νάξου οπου η ιδιοκτήτρια
είχε 3 παλικάρια ίδιο ύψος ίδιο χρώμα μαλλί φυσικά κάτω απο 70 κιλά και περίμενε εμένα να
πάρω παγωτό ενώ η φίλη μου που ήταν 120 κιλά με ειδικό πρόβλημα σπάνιας ασθένειας είχε
χάσει μόλις πρόταση ώς ξεναγού (στην Νάξο) επειδή ήταν τα κιλά που ήταν παρόλο που ηξερε
4 γλώσσες άψογα, και είχε προταθεί λόγω βιογραφικού και με τηλεφωνική συνέντευξη να πάει
μέχρι την Νάξο απλά για να ξεκινήσει! Και η παγωτατζού και ο ατζέντης ταξιδιών είχαν μέσα
σε 2 μέρες διαπράξει έναν αποκρουστικό κοινωνικό ρατσισμό. Ούτε το παγωτό πήρα ούτε με
το συγκεκριμένο γραφείο θα ξαναταξιδέψω.

Όσο δεν τον καταπολεμήσουμε μέσα μας και γύρω μας όλα τα άλλα θα συνεχίσουν να υφίστανται

Χμμμ...ας αρχισω με αυτο: Ευχαριστω, παρακαλω και συγγνωμη.

Με αυτο βγαλμενο απο την μεση,

Εχω δει/ακουσει παιδια (και κοριτσια - για οσους χρειαζονται την διευκρινηση) να λενε οτι θεωρουν το αυτο τους "χοντρουλη" και μερικα απ'αυτα, αν τα βλεπατε δεν υπηρχε ενα γραμμαριο στραβο, εχτος του οτι του εχει "μπει"" η ιδεα της λεξης "χοντρουλης/χοντρουλα".

Στην περιπτωση επταχρονων "φιλων" , ειναι ωρα για καινουριους "φιλους" και για καποια μαμα η μπαμπα (η θειο, η θεια, η ακομα και προσωρινα "νοικιασμενο" λαθρομεταναστη) να μιλησει στους γονεις και δασκαλους αυτων των "φιλων".

Δεν υπαρχει καμμια διαφορα οταν "φιλοι" (επταχρονοι η οποιασδηποτε ηλικιας) "προσφερουν" χαρακτηρισμους που πληγωνουν η ηρωϊνη.  Και αν νομιζεται οτι υπαρχει διαφορα, ας δοκιμστε καποιος να πει , η να δωση "κατι"  στην δικια μου επταχρονη και θα δουμε σε ποια σπηλια θα πρεπαι να παει να κρυφτει.

και ουτε θα χρειαστει να περιμενω για  το "οταν γυρισω θα τους...." γιατι θα ειμαι ηδη εκει (εδω).

Αυτες ειναι οι σκεψεις, ευγενικες και μη, που φυτρωσαν οταν διαβασα το κειμενο.

(επανα-ποστ κειμενων, η copy-paste) εδω, ειναι μαλλον αντικειμενο για αλλη συζητηση)

Αυτα!  

Προς αγαπητή kristalo,την οποία εκτός του ότι σέβομαι κι εκτιμώ,επιπλεον υπολογίζω πως μου απανταει με σοβαρη επιχειρηματολογια...

Λοιπόν...καταρχήν να ξεκαθαρίσω ορισμένες θέσεις μου...Με τη μητέρα αυτη δε διαφωνω στο οτι ευαισθητοποιήθηκε...απλά διαφωνώ με τον τρόπο...φυσικά και είναι πολύ όμορφο ο γονιός να θέλει να κάνει το παιδί του να υπερνικήσει κάποιο 'εσωτερικό του κόλλημα'' η ψυχικό του τραυμα,όπως αυτό..είναι πολύ σκληρό να ακούει μια ευαίσθητη παιδική ψυχούλα υποτιμιτική κτιτική από κάποιους συμμαθητές της(που επίσης ΔΕΝ είναι τέλειοι)

Μέχρι ενός σημείου η συγκεκριμμένη μάνα το διαχειρίζεται μια χαρά

ΟΜΩΣ κάνει τα εξής λάθη και πραγματικά θέλω να μου πεις και τη δική σου γνωμη εδω:

1)Τη βάζει να παίζει αγορίστικα παιχνίδια με τα αδερφια της...της λέει παραμύθια που δυναμικά προβάλλουν αποκλειστικά και μόνο το πρότυπο της ηρωίδας γυναίκας-'αμαζόνας'...Αυτό θεωρείς εσύ ισορροπημένο?Το κοριτσι αυτο θα μεγαλώσει και θα μάθει να είναι γυναίκα με συμπεριφορά..''άνδρα''...Κανείς δεν διαφωνεί πως στη συγχρονη εποχη υπαρχει ισοτητα των φυλων...αλλα και το πλήρες αντίθετο άκρο,δλδ ο άκρατος φεμινισμός και δηθεν ''δυναμισμος'' βλαπτει πολυ τις σχεσεις των δυο φυλων...

2)Δεν θεωρώ απαραίτητο να βγάλει η μάνα όλα της τα ρούχα μπροστά στο παιδί της...άν υποθέσουμε πως το κοριτσάκι αυτό θα μπορούσε να σκεφτεί σαν ένας ολοκληρωμένος ενήλικας όπως εγώ,εσύ και οι άλλοι και να λάβουν τα ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ μηνύματα δλδ την πλήρη απενοχοποίηση των ατελειών του ανθρώπινου σώματος,τότε θα συμφωνούσα μαζί σου και με τους λοιπούς...

Επειδή όμως μιλάμε για ένα μικρό παιδί που ακόμη δεν έχει κατασταλαγμενες απόψεις και την οπτική γωνία ενός ενηλίκου,θα υπήρχε σοβαρός κύνδινος να λάβει τα εντελώς ΛΑΘΟΣ μηνύματα...

Το να κυκλοφορείς γυμνή και ΜΟΝΗ στο σπίτι σου είναι δικαιωμα σου...αλλα να το κανεις μπροστα στα παιδια σου το θεωρω πολυ λαθος και κατακριτεο...και μαλιστα χωρις να τα ρωτας πως εκεινα νοιωθουν...μπορει να μη νοιωθουν βολικα...μπορει και το κοριτσακι εκεινης της μητερας να ενοιωσε πολυ αμηχανα και ασχημα και να μην ειχε αλλο μηανισμο να αποδεχτει αυτη τη συμπεριφορα της παρα τα αμηχανα αθωα παιδικα γελακια της...δεν νομιζεις πως θα πρεπε να ρωτηθει πρωτα?Δε νομιζεις πως το θεμα ειναι πολυ πιο ευαισθητο απ οτι πιστευεις?Και πως θα πρεπει να προσπαθησεις να το δεις απο την οπτικη γωνια ενος ευαισθητου ανηλικου παιδιου κι οχι απο αυτη ενος δηθεν ''μη πουριτανου' και μοντερνων αποψεων ενηλικα????

Γιατι η συγκεκριμμενη μητερα να μην εμφανιστει μπροστα της εστω με καποιο μαγιο για να κρυψει τα γεννητικά της οργανα απ την κορη της??Και παλι θα στοχευε στο θεμα της παχυσαρκιας...

Ας μην ξεχνάμε πως παντου υπαρχουν ορια...αμφιβαλλω αν κανεις απ τους συμφορουμιτες που λενε τοσο βεβιασμενα και επιπολαια την αποψη τους εχουν διαβασει προσεκτικα τα γραφομενα μου...

Προς λοιπούς...τέτοιες ''γυναικάρες'' τις αφήνουμε για ''αντράκια του γλυκου νερου'' σαν και σενα κυριε βενσερεμος...

Προς σαπουνοφουσκα.Ξαναδιαβασε τι γραφω και τι γραφεις.Δεν θα μου φιμωσεις εσυ το στομα,οπως κανεις αλλος.Τα 'ρε φιλε μην γραφεις' ειναι η επιχειρηματολογια σου ολη...καθολου σοβαρη...Σου εξηγησα.Στραφηκα εναντιον αποψεων και οχι προσωπων.Το καταλαβες?Σε αντιθεση με σενα...

Προς Ανιμιστα.Δεν εχω απωθημενα και δεν ειμαι συντηρητικος.Το οτι προσπαθω να μπω στη θεση και του μικρου αυτου παιδιου,περα απο τη δικη μου ενηλικη καθαρα οπτικη γωνια,δε με καθιστα οπισθοδρομικο'.Ουτε κατα του γυμνισμου ειμαι.Απλα προσπαθω να δω το θεμα πισω απο το μαυρο(συντηρητικο) ασπρο(απελευθερωμενο).Σε ολα υπαρχει  ενα οριο.Και υπενθυμιση και προς εσενα.Να αποφευγεις προσωπικες επιθεσεις απεναντι μου και να μιλας με σεβασμο.Αν η αποψη μου δε σ αρεσει κρινε αυτη.

Και περα απ την πλακα τωρα το θεμα ειναι πολυ πιο σοβαρο απ οτι φαινεται.Γιατι καποιος πραγματικα συντηριτικος θα ενημερωνε τη ΔΙωξη Ηλεκτρονικου Εγκληματος και θα μοιραζε μηνυσεις για προβολη υλικου που εμπεριεχει στοιχεια ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ...

Τελος απο μενα.Τις εποψεις μου τις εγραψα καθαρα και ξαστερα.Οποιος θελει ας κατσει να διαβασει προσεχτικα πριν κρινει,οπως εγω εκανα πριν τοποθετηθω...

-----------------

Μονος,οδηγαω μονος κι ατελειωτος ο δρομος ατελειωτες στροφες

[ τροποποιήθηκε από τον/την freddieKrueger, 29-06-2013 02:52 ]