μελαγχολία και πιάνο

Καλησπέρα σας και καλώς σας βρήκα στην υπέροχη παρέα σας, μπαίνω αρκετά συχνά στο site αυτό και μου έχουν λυθεί αρκετές απορίες αλλά αυτή την στιγμή θα ήθελα την προσωπική σας γνώμη και συγκεκριμένα για μένα. Είμαι 32 χρονών, πάντα ήθελα να μάθω πιάνο αλλά τα οικονομικά μας δεν με βοήθησαν να με γράψουν οι γονείς μου σε ένα ωδείο μικρή, έτσι το άφησα με πόνο ψυχής. Το 2012 μένω έγκυος δυστυχώς χάνω το παιδί στην 12η εβδομάδα, μετά απο 1 μήνα είχα την ανάγκη να ασχολιθώ με το πιάνο περισσότερο, ένιωθα οτι θα με βοηθούσε να ξεπεράσω την μελαγχολία μου και τον πόνο που ένιωθα μέσα μου. Ξεκίνησα μόνη μου από διαφορα sites και video απο youtube. Καθόμουν με τις ώρες και μελέταγα νότες, διαστήματα, συγχορδίες μου έδωσε και η αδελφή μου ένα αρμόνιο που είχε παλιά και πειραματιζόμουνα συνέχεια, έμαθα να παίζω και ένα μέρος απο τον entertainer του Scott Joplin  Για να μην μακρηγορώ επειδή έχω φτάσει σε τέλμα πλέον, ότι μπορούσα να πάρω απο το internet, το πήρα δεν υπάρχει κάτι άλλο να μου δώσει και επειδή συνειδητοπόιησα οτι ενώ ξέρω να αναγνωρίζω τις νότες στα πλήκτρα του αρμονίου έχω πρόβλημα με το πεντάγραμμο, δεν μπορώ να καταλάβω 100% τις νότες. Κάπου κάνω λάθος. Κάτι δεν καταλαβαίνω. Εννοείται οτι δεν μπορώ να διαβάσω τις νότες στην παρτιτούρα, κολλάω εκεί πάρα πολύ.  Θέλω λοιπόν να το προχωρήσω το θέμα, να πάω σε ένα ωδείο -το πιο οικονομικό- δεν θέλω ταχύρυθμα ενηλίκων θέλω απο την αρχή και να πάρω -αν είμαι καλή βέβαία- και πτυχίο.  Είμαι μεγάλη για να ξεκινήσω τώρα? Θα με κοροιδεύουν τα παιδάκια που θα είμαι στην τάξη μαζί τους? Αξίζει να προχωρήσω? Ξέρω ότι με βοηθάει στην ψυχολογία μου πάρα πολύ. Θα ήθελα πραγματικά την γνώμη σας.

Σας ευχαριστώ...

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 23-04-2014 13:51 ]

Ποτέ δεν είναι αργά για να ασχοληθεί κανείς με κάτι που του αρέσει.

Ξανάρχισα μαθήματα μουσικής σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία από τη δική σου, όπως μπορείς να δεις στο βιογραφικό μου:

http://www.musicheaven.gr/html/usr.php?u=costaspanag

και σε βεβαιώνω δεν το μετάνιωσα καθόλου! Βέβαια δεν αποβλέπω σε πτυχία ή δεξιοτεχνία, απλά ενδιαφέρομαι για τη μουσική και ασχολούμαι με αυτήν ερασιτεχνικά, σαν χόμπυ.

Μη στενοχωριέσαι λοιπόν, προχώρα και κάνε αυτό που θέλεις, ποτέ δεν είναι αργά.

[ τροποποιήθηκε από τον/την costaspanag, 22-04-2014 22:09 ]

adelina καλησπέρα. όχι δεν είναι καθόλου αργά να ασχοληθείς με κάτι που αγαπάς και σε γεμίζει πραγματικά.

αν θέλεις να σου πω την δική μου ιστορία , ξεκίνησα κλασσική κιθαρα 12 ετων , στα 16 μου σταμάτησα και πριν 4 χρόνια , στα 35 μου, ξαναγράφτηκα σε ωδείο για να συνεχίσω τις σπουδες μου, έχοντας μια δουλειά άσχετη με την μουσική και οικογένεια.

Οπότε αυτό που θέλω να σου πώ είναι ότι όποιες και αν είναι οι δυσκολίες πρέπει να παλεύουμε για αυτά που αγαπάμε..

καλησπέρα ξανα, σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας να είστε καλά. Σήμερα πήγα στον δημοτικό ωδείο του Δ. Αθηναίων (Ο.Ν.Α) αλλά μου είπαν οτι είναι μόνο για παιδιά και όχι για ενήλικες. Κρίμα και είναι δίπλα από το σπίτι μου. Το συζήτησα με τον άντρα μου και μου δίνει το πράσινο φως να πάω σε ιδιωτικό ωδείο. Σήμερα θα ασχοληθώ να στέλνω e-mail να με ενημερώνουν για το κόστος, θα προτιμήσω κάποιο ωδείο της περιοχής μου. Να σας ρωτήσω κάτι που σκεφτόμουν το πρωί στην δουλειά, στην περίπτωση που μετά απο 3-4 μήνες δω ότι δεν τα καταφέρνω μπορώ να σταματήσω ή πρέπει να ολοκληρώσω όλη την χρονιά? Φοβάμαι οτι δεν θα καταφέρω να μάθω αυτό το ρημάδι το πεντάγραμμο ποτέ μου και θα αναγκαστώ να τα παρατήσω.

Σε κανένα ωδείο δεν κάνεις συμβόλαιο, πως ντε και καλά θα μείνεις εκεί για ένα χρόνο ή για πολλά.

Κάθε μήνα πληρώνεις τα μαθήματα και όποτε θελήσεις, λες απλά εγώ σταματώ και κανείς δεν θα σε πιέσει να μείνεις ούτε μέρα παραπάνω.

Όσο για το πεντάγραμμο δεν είναι και τόοοοοσο πολύ δύσκολο, ίσως πιο δύσκολη είναι η προπαίδεια στα μαθηματικά.

Συνέχισε αφού το θέλει η ψυχούλα σου και το κέρδος θα είναι τεράστιο για όλη την υπόλοιπη ζωή σου, γιατί η ίδια η μουσική από μόνη της είναι πηγή ζωής και θα σε γλυτώσει από πάρα πολλά δύσκολα στον δρόμο της ζωής.

Σκέψου πως είναι μια ανεκτίμητη φίλη που δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ, αλλά πάντα θα σε βοηθά.

Ξεκίνα και πίστεψέ το πως θα προχωρήσεις, το κέρδος σου θα είναι τεράστιο!!!!!

Οι τιμές είναι πραγματικά υψηλές, χωρίς να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα απο τα ωδεία είδα οτι σε ένα ωδείο χ ξεκινάνε απο 120 ευρώ αν είναι δυνατόν. Επίσης αυτά που κοίταξα ξεκινάνε όλα απο τον Σεπτέμβριο τώρα καποιοι έχουν ανοικτές τις εγγραφές τους για την νέα χρονιά και τέλος σε μερικά προπληρώνεις τα δίδακτρα και σε βοηθάνε να τα ξοφλήσεις σε 10 δόσεις, αυτό σημαίνει χωρίς να είμαι ειδική οτι εφόσον προπληρώνεις στην περίπτωση που σταματήσεις την φοίτηση στο τάδε ωδείο χάνεις τα χρήματα σου γιατί δεν στα επιστρέφουν.

adelina  σχετικά με τις τιμές, ψάξτο καλύτερα, οι τιμές ποικίλουν απο ωδείο σε ωδείο, τα 120 ευρώ για προκαταρκτική - κατωτέρα είναι πολύ, εκτός και αν ρώτησες σε επώνυμο ωδειο όπου εκεί πραγματικά οι τιμές δαγκώνουν...

όσον αφορά τα μαθήματα, σταματας όποτε εσύ θέλεις, και βέβαια μπορείς να παρακολουθείς χωρίς την υποχρέωση να δίνεις εξετάσεις κάθε χρόνο..λέγεται ελεύθερες σπουδές αν δεν κάνω λάθος.

Adelina,

Θα ήθελα να σου περιγράψω τη δική μου περίπτωση, εάν αυτή σε βοηθούσε στις αποφάσεις σου.

Όταν ήμουν μικρή έκανα πιάνο μέχρη την αρχή της μέσης σχολής. Δηλαδή, με δυο λόγια έχω ένα κάποιο ικανοποιητικό επίπεδο. Κάποια στιγμή με σταμάτησαν κάπως βίαια επειδή μετακομίσαμε και το ωδείο μου έπεφτε πια πολύ μακριά. Με δάκρυα στα μάτια και χίλα παρακάλια, από το σπίτι μου δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα, ήταν ανένδοτοι στην απόφασή τους. Η απόφασή τους ήταν αμετάκλητη. Σήμερα είμαι 57 ετών και αυτή η πληγή δεν έχει φύγει από μέσα μου. Δεν ήθελα όμως να κάνω κλασικό πιάνο με ατελείωτες ώρες μελέτης. Ήθελα κάτι που να μου φτιάχνει τη διάθεση της στιγμής, δηλαδή σύγχρονο πιάνο. Έτσι, για το κέφι μου. Άλλωστε, τις παλιές μου παρτιτούρες (Chopin ο αγαπημένος μου) δεν σταμάτησα ποτέ να παίζω, ιδιαίτερα όταν ήμουν σε κάποια ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση, συνήθως στενοχωρημένη, μεγαγχολική, όπως εσύ.

Πριν την οικονομική κρίση πήγα σε ένα επώνυμο ωδείο, το πιο γνωστό και πλήρωνα 120 ευρώ το μήνα. Τότε δεν με ένοιαζε το οικονομικό. Αυτό που μου έλειπε ήταν ο χρόνος μελέτης, γιατί εργαζόμουν πολύ εντατικά. Σταμάτησα 2 μήνες πριν από το τέλος της χρονιάς-δεν υπήρχε κάποια δέσμευση από το Ωδείο ότι έπρεπε να τελειώσω τη χρονιά.

Μπορεί να διέκοψα, αλλά εκείνο το χειμώνα έκανα το κέφι μου κουτσά-στραβά, όσο με έπαιρνε ο χρόνος.

Φέτος βγήκα στη σύνταξη και το "κόλημα" μου επανήλθε. Τώρα ισχύει το αντίστροφο. Έχω χρόνο, αλλά δεν έχω χρήματα. Κοιτάζοντας τα εκπτωτικά κουπόνια (γνωστα sites) των ηλεκτρονικών πωλήσεων στην αρχή της χρονιάς, βρήκα μια προσφορά με 60 ευρώ το μήνα (τώρα στην οικονομική κρίση και τα ωδεία θέλουν να προσελκύσουν μαθητές). Τόλμησα και πήγα. Το ωδείο είναι εξαιρετικό και ευχαριστήθηκα.

Ωστόσο, του χρόνου θα αλλάξω στρατηγική. Επειδή το ωδείο αυτό πέφτει αρκετά μακριά από το σπίτι μου, σκέφτηκα ότι τελικά με τα ίδια χρήματα ίσως έβρισκα του χρόνου ιδιαίτερα-μια φορά τις δεκαπέντε μέρες. Θα μου έδινε και περισσότερο χρόνο να διαβάζω ενδιάμεσα, γιατί αρκετά συχνά, όλο και κάποιες υποχρεώσεις δεν με βοηθούσαν να μελετήσω όσο θα ήθελα στο ενδιάμεσο.

Αυτή είναι η εμπειρία μου, αν μπορεί να σε βοηθήσει να πάρεις πρακτικές αποφάσεις.

Όσο για το ψυχολογικό, δεν υπάρχει ωραιότερη διέξοδος από τη μουσική. ΤΟΛΜΗΣΕ ΤΟ!

Οι νότες δεν είναι τίποτα. Είναι "ώρες πτήσεις". Σε λίγο χρόνο θα τις διαβάζει μηχανικά, όπως διαβάζεις ένα κείμενο.

Σου εύχομαι τα καλύτερα!