Χρόνια καλά να έχει ο Σωκράτης!Σαν σήμερα γεννήθηκε.
Να μας χαρίζει τον "κόσμο" του για αρκετό καιρό ακόμα...
Και εξίσου δημιουργικά!
Να τον χαιρόμαστε
Παρεπιπτόντως, φοβερή σύμπτωση να έχουν την ίδια μέρα γενέθλια, ο Σωκράτης, ο Νταλάρας κ ο Δεληβοριάς!
Φοβερό! Δεν το ξερα! Τρείς τόσο διαφορετικοί καλλιτέχνες ίδια μέρα γενέθλια...
Απίστευτο!
κανω τις αμαρτιεσ μου να χω να μετανοιωνω...
ολα τα λαθη που εκανα πρεπει να τ'αγαπησω...
αρε σωκρατη τι μας κανεις
vaia
20.11.2005, 19:29
Που'ναι τα μάτια σου να δουν αυτό το δειλινό
που' ναι τα χέρια σου ν'αγγίξουνε τον ουρανό..
Σαν το διαμάντι το γυαλί μ' έχει χαράξει,
ήρθα και φεύγω μ' αδειανά τα δυο μου χέρια,
θέλει αστέρι μου ατέλειωτα νυχτέρια,
να γίνει η κάμπια χρυσαλίδα και μετάξι.
001 KAPΦI (Σαν κάτι να σε καίει)
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Σαν κάτι να σε καίει, κάτι να σε πληγώνει
μ' ανησυχία σε ζώνει και γελάς
τις νύχτες ξεγλυστράς και μένα ξεγελάς
όλους μας φέρνεις βόλτα, σ' όλους μας πήγες κόντρα
σωστά μ' εξαπατάς, το δάχτυλό σου βλέπω
κι αυτό που δεν αντέχω κυνηγάς.
Δεν ξέρω τι να πω, πως δεν σ' ακολουθώ είναι ψέμα
μα ξέρω την δειλία μου να κρύβω, ξέρω κρυφά κρυφά να σε προδίδω
χωρίς ανταμοιβή, χωρίς υπερβολή, λακωνικά με νεύμα στην αρχή
στην χωροφυλακή και στην αστυνομία
που περιμένουν όπως πάντα στην γωνία.
Λυπάμαι που σου γράφω όλα αυτά, είναι η νύχτα μου βαριά
κι αυτά που σκέφτομαι πικρά
δεν φτάνει τ' όνειρο να ζεις όπως σ' αρέσει
και η ψευδαίσθηση μπορεί να στη βαρέσει μάγκα μου
και να κοιτάς με στόμα ανοιχτό όσα δεν έζησες στο κόσμο αυτό
002 OΛA T' APNIEMAI
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Όλα τ' αρνιέμαι μα απ' αυτά κρατιέμαι
όπως τα μάτια σου υγρά τη νύχτα
σκαρφαλωμένα σε μια γυρισμένη πλάτη
καραδοκούν, μαντεύουν, ξεψυχάνε
κάτι ανοίγει ξαφνικά μες στο μυαλό μου
και στρίβω στη γωνιά με βήμα μεθυσμένο
μη μ' αρνηθείς, σκοπός γι' αυτή την εκδρομή
είναι το τέλος μου κι όχι μια αρχή.
Όλα τ' αρνιέμαι μα απ' αυτά κρατιέμαι
όπως τα μάτια σου υγρά τη νύχτα
003ΠAIPNΩ TOYΣ ΔPOMOYΣ
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Τρέμουν τα φώτα κι ο ίσκιος με παραμονεύει στη στροφή
νύχτες περίεργες, δίχως αρχή, δίχως σκοπό
υπόσχεση για μια ζωήγια μια ζωή να κουβαλώ στις πλάτες
τον έρωτα που έσκισα στα δυο.
Παίρνω τους δρόμους μόνος μου, είναι αργά
περίπτερα κλειστά κι αμάξια μετρημένα
γλιστρώ αθόρυβα, βουβά, πιάνω το χτύπο σου μες στο σκοτάδι
τα μάτια σου θυμάμαι και πονώ, τα μάτια σου
γυρνώ αθόρυβα μήπως σε δω
μα τίποτα απ' όλα αυτά δεν γίνεται στο μαγικό μας κόσμο πια.
Πέρασαν τόσα χρόνια αργά, νύχτα βαριά αγκάλιασέ με
αγκαλιασέ με, σκεπασέ με
περνάς χαράματα ψυχή, που υπνοβατεί θυμησέ μου
θυμησέ μου, μιλησέ μου.
Τρεις αιώνες, τρεις, ακροβατείς
πάνω μου περνάς, δεν σταματάς
ασ' τη σκέψη εδώ να ζεσταθώ.
004 ΠINΩ - ΠΛHPΩNΩ ΓIA TO XΘEΣ
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Πίνω πληρώνω για το χθές μ� άδειες Κυριακές
μιά μπύρα μιά, νά κι άλλη μιά σαν απειλή, σα βρισιά
ψυχή μου πιές, πιές όσο θές μήπως και πάρεις στροφές.
Στρίβω και πέφτω στο στενό, πόσο σε ζητώ!
Kοιμάσαι αλλού, σκέψη αλλουνού σου τυραννάει το νού.
Kι είναι πρωί, η πόρτα κλειστή, στόρια νεκρά, φώτα σβηστά,
παίρνω το δρόμο ξανά.
005 ΛAΣΠEΣ
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Μακριά η ζωή μου κι άγρια ψάχνει τις νύχτες με μάτια κλειστά
γυμνός κι αλήτης, μοναχός, δε βρίσκω δρόμους γυρνάω σαν τρελλός
Περνάω τα στέκια που έζησα, πόρτες κλειστές κι ας μη με νοιάζει γι� αυτές
μοιάζ� η ζωή μου φυλακή κι ότι έχω κάνει μου βγαίνει καρφί.
Λάσπες στο δρόμο, λάσπες και βροχή
δεν ξέρω γιατί τρέχω.
Eιν� η ανάσα μου βαριά,σε φέρνω δεν αντέχω.
Γυμνός στα πόδια σου ακουμπώ νοιώθω στο αίμα μου πυρετό,
βρίζω και σβήνω τις στιγμές όνειρο κι εφιάλτης σαν χθές.
Kρατάω ψυχή που σιγοκαίει μικρό παιδί μες στα χέρια μου κλαίει,
χρώμα στο ψέμα δηλαδή κι αλήθεια - ψέμα για κάθε στιγμή.
Λάσπες στο δρόμο, λάσπες και βροχή
δεν ξέρω γιατί τρέχω.
Eιν� η ανάσα μου βαριά,
σε φέρνω δεν αντέχω.
006 ANAΣEΣ BIAΣTIKEΣ
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Aνάσες βιαστικές, λοξές ματιές,
σκιές που δραπετεύουν στο σκοτάδι,
ξέρεις καλά για πού τραβούν, τον ίδιο κύκλο ακολουθούν,
γρανάζια ηλίθιας μηχανής, θύματα κάποιας αμοιβής.
Yπνος σφαγμένος στα μισά, όνειρα βιαστικά, εφιαλτικά,
κρύο σ' ακολουθά το πρωινό,
κάπου ξυπνάει ένα μωρό και κλαίει στο δικό σου τον καημό.
Aθλιες μέρες και στενή ζωή,
πηγάδι ο χρόνος να σκεπάζει καθετί ασήμαντο και καθημερινό,
φωνή που κόβεται στα δυό.
Στενά η ζωή σ' ακολουθά, το σήμερα ήταν χθές, δεν σ' αφορά,
ούτε θα βρείς ποτέ σου διαφορά στην όμορφή μας πόλη τα χαράματα
007 ΣTEΛΛA
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Στην υγρή σου κοιλιά επωάζεις φωτιά που με κάνει ζητιάνο
πόρτα κλειστή κι ασημένιο κελλί, δε σε φτάνω
σ� αναπνέω γυμνός, σε θυμάμαι σκυφτός, κι απομένω μισός
σανίδι του κόσμου κρατά τη φυγή μου, σε θέλω δική μου
Στέλλα, το κλειδί που κρατάς φυλακή μ� έχει στείλει
Στέλλα, στα μπουκάλια της μπύρας με ψάχνουν οι φίλοι
Στέλλα, συγκρατήσου για λίγο αν ειν� ώρα να φύγω θα φύγω.
Στη θολή σου σκιά απομένουν τα βράδια αδειανά
το κορμί σου που σφύζει φωτιά που μ� αγγίζει, παγίδα που τρίζει
σ� αναπνέω γυμνός, σε θυμάμαι σκυφτός, κι απομένω μισός
σε κοιτάζω βουβός σε χαϊδεύω τρελός κι απομένω φτωχός
Στέλλα, το κλειδί που κρατάς φυλακή μ� έχει στείλει
Στέλλα, στα μπουκάλια της μπύρας με ψάχνουν οι φίλοι
Στέλλα, συγκρατήσου για λίγο αν ειν� ώρα να φύγω θα φύγω.
Στη ζεστή σου φωλιά με τραβάς βιαστικά και με πνίγεις
στέκει ο χρόνος βουβός μας κοιτάει βιαστικός θες να φύγεις
με τη γλώσσα με παίρνεις βαθειά σου με σέρνεις και τρέμεις
Στέλλα, είν� αλλόκοτα εδώ κι από λάθος μπορεί να χαθώ
Είναι όμορφα εδώ κι από λάθος μπορεί να σωθώ
συγκρατήσου για λίγο, αν ειν� ώρα να φύγω, θα φύγω
008 ΠANTA MYΣTIKA
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Πάντα μυστικά μες στις λοξές ματιές τον έρωτα ακουμπάς
και θηλικά τα λόγια σου μασάς σαν το στοιχειό
Nύχτες στο μισοσκόταδο του μαγαζιού,
μεθάς με το ποτό του αρσενικού κι αποτρελένεσαι για δυό φιλιά.
Kι όταν μακραίνει η ουρά της προσμονής
βλέπεις πως δεν σ' αγάπησε κανείς
τα χρόνια σου χλωμιάζουν στο πιοτό
κι οι νύχτες σου μυρίζουν πυρετό
Λοξοκοιτάς τα πόδια της μικρής,
τον έρωτά της πας να κλέψεις, προσπαθείς
μα πάντα φεύγεις με το χέρι σου αδειανό
Mοιάζουν οι νύχτες κι όχι μη μου λες
σταθμοί που σε γυρνάν πάντα στο χθές
το μάτι σου θολώνει απο αγωνία
όλα σου κλείνουν το λαιμό σαν ασφυξία
αύριο θα πληρώνεις ακριβά
το χάδι σου θα τρέμει νευρικά
μπροστά στα μάτια ενός πιτσιρικά
Kι είναι παιχνίδι δίχως τελειωμό,έργο δικό μας εφιαλτικό,
για δυό στιγμές αδυναμίας όλη η ζωή σου μια γραμμή υποψίας,
βήματα μυστικά στα σκοτεινά, χέρια που ψάχνουν πάντα στα τυφλά,
νύχτες που δεν τελειώνουν πουθενά.
009 ΔIEKΔIKΩ ΣKΛHPA
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Κριτής ο ίδιος μου εαυτός σε κάθε κίνηση που δεν σ' αρέσει
μ' έχει εκτοπίσει εντελώς και μ' έχει εκμηδενίσει
με λίγα λόγια προκοπή από ένα τέτοιο εραστή
που σε ζηλεύει αφόρητα και σε τρελλαίνει ανόητα δεν βρίσκεις.
Τώρα που έμαθα πως περπατάς γιατί δεν μου μιλάς
γιατί κοιτάς τον δρόμο και τραβάς
σαν να κουρδίζεσαι καλά και με προγράμματα τυφλά
ακολουθάς αυτό π' αντιπαθώ, εκείνο που μισώ
μα σένα αγαπώ.
Με κόβει πυρετός όταν σε φέρνω στο μυαλό μου
και ότι άλλο γίνεται εντός μου προκαλείς
κυρίως ακατάστατα με κόβεις και με ράβεις
μ' αφήνεις, μ' αγαπάς, με κοροιδεύεις, μ' απατάς
κι όταν δεν έχεις φράγκο επιστρέφεις και γελάς.
Διεκδικώ σκληρά ότι αγαπώ απλά
κι αν μου κρατάς γινάτι και σ' άλλον κλείνεις μάτι
είναι που η νύχτα είναι μικρή, είναι η ζωή μας χλιαρή.
011 KAΛHNYXTA
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Eίν� ακριβός ο αέρας που φτύνεις, ακριβό το ποτό και το πίνεις.
Tρύπιες τσέπες και μακό φανελάκι, είν� ο κόσμος μπουκιά και φαρμάκι,
είν� ο κόσμος δροσιά κι αεράκι.
Mύηση ο έρωτας, χάδι ο έρωτας, κόκκινα μάτια μου μή με ρωτάς.
Στα 17 σου πηδάς το καλάμι, στα 19 σου κανείς δεν σε πιάνει.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο• σε λίγα χρονάκια δεν ξέρεις που πας.
Eνήλικο μούτρο ανοίγεις γραφείο. Tα πεντοχίλιαρα μυρίζουν αιδοίο.
Γλυκά νανουρίζεις το ρήγμα π� ανοίγει, το ξέρεις καλά η ζωή σου έχει φύγει•
συμβόλαιο στο πάθος που λήγει.
Φιλιά ο έρωτας, ανάγκη ο έρωτας, καμμένα μάτια μου μη με ρωτάς.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο• φοβάσαι και ξέρεις που πας.
Oλοι οι καριόληδες μια εταιρία. Σάπια ηλικία και αδυναμία.
Γελάει ο χρόνος και λάμπει ανθισμένος, στο δρόμο σκοτώνει κι είναι κερδισμένος.
Σπάει το νήμα κι αναρωτιέσαι: τόσα χρονάκια γιατί να τραβιέσαι;
Στάχτη οέρωτας, μνήμη ο έρωτας, γέρικα μάτια μου μη με κοιτάς.
Tρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο• σε λίγα χρονάκια το ξέρεις γερνάς.
Kαληνύχτα μαλάκα η ζωή έχει πλάκα,
έχει γούστο και φλόγα είναι κάτι σαν ρόδα:
σε πατάει και σε παίρνει, μόνο ίχνη σου σέρνει.
012 ΔYO KI AΛΛA ΔYO BHMATA
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Στο θολό το νερό γραμμές τραβούν στον ουρανό
βροχή στη σκεπή, κίτρινη πόλη γιαπί
αστέρια σβήνουν κι όνειρα κλείνουν σιωπή.
Δυο, δυο κι άλλα δυο
δυο βήματα χωρίζουν τον ουρανό
δυο, δυο κι άλλα δυο
δυο βήματα χωρίζουν τον ουρανό από εδώ.
Τα μάτια μου τυφλά βλέπουν δυο φώτα μακριά
η ανάγκη σου όσο θες δεν σε γυρνάει στο χθες
καίνε οι κόρες μας, τα χρόνια γίναν οι ώρες μας.
Η ευτυχία μου μικρή
για δε σου πα να κρεμαστείς στο σκοινί
τ' άσπρα χαμόγελα ακουμπώ
στα χέρια μου θα σφίξω το αύριο.
Ανάγκη μου βαριά την πόρτα κλείσε σιγά
δεν μας θυμάται κανείς, ποιος νοιάζεται αν χαθείς
πέρα απ' τον τόπο αυτό θα γίνεις μηδενικό.
Aστους να ψέλνουν την ψυχή
τα μάτια μας κοιτάζουν στην κορφή
στέκει ο Θεός και μας κοιτά
δεν δίνει φράγκο για τίποτα.
010 EXΩ 40 ΠYPETO
Mουσική, Στίχοι: Σωκράτης Mάλαμας
Έχω 40 πυρετό, τάση για εμετό
ερώτηση καμμιά, απάντηση καμμιά.
Τέτοιο κακό να μην σε βρει, θα χάσεις το Θεό σου
σκληρή η καλογερική στο λέω για καλό σου
για καλό σου.
Έχω 40 πυρετό, πρέζες, μεθύσι χτεσινό
η αγάπη με νικάει, ο κόσμος με κοιτάει
τα βήματά μου κλείνει, το δρόμο του μού δίνει
047 ΛABYPINΘOΣ
Mουσική, στίχοι: Σωκράτη Mάλαμα
Aγγίζω τα χείλη σου Aγνή
και μας παίρνει η αυγή
όταν πέφτει η βροχή.
Στα μάτια σου παίζει ένα φώς,
κι ο αέρας περνάει,
στα φιλιά σου γελάει
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό,
μα η καρδιά σου ανασαίνει,
κι όπως πρίν μ' ανασταίνει.
Σε βλέπω με μάτια κλειστά
σα να βρίσκεσαι εδώ
κι όμως είσαι μακρυά.
Θυμάμαι τραγούδια να λες
για τις άδειες στιγμές
τις χαμένες καρδιές.
Στο λαβύρινθο έχω χαθεί
του Θησέα κρατάω την κλωστή
μα τα χέρια πονάνε
και τα μάτια ξεχνάνε.
Aγγίζω τα χέρια σου Aγνή
το κεφάλι μου γέρνει
και ο ύπνος με παίρνει.
Δεν θέλω ούτε λέξη να πώ
στ' ανοιχτά τ' όνειρο
με κρατάει ναυαγό.
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό
μα η καρδιά σου ανασαίνει
κι όπως πρίν μ' ανασταίνει.