Παράθεση:
Το μέλος Hastaroth στις 01.01.2015, 00:20 έγραψε...
[...] (παρεμπιπτόντως,πώς θα ένιωθες εσύ άν παρουσίαζα μιά εκδοχή π.χ. τής "Τζεραλντίν" με στίχους πλήρεις σεξιστικών υπονοοουμένων ή ακόμη και χυδαίους στίχους; θα το έβρισκες φυσιολογικό και δέν θα θεωρούσες ότι αποτελεί ασέβεια πρός το πνευματικό σου έργο-και κατ'επέκτασιν πρός εσένα ώς πνευματικό δημιουργό;)
|
1) Κατ' αρχήν, το τι θεωρεί ο καθένας χυδαίο, ασεβές, ανήθικο ή ότι άλλο, είναι υποκειμενικό. Άρα τι αντίδραση περιμένεις από τον οποιονδήποτε δημιουργό εάν το -για σένα- ασεβές και χυδαίο είναι -για εκείνον- νορμάλ; Θα μου πεις "μα υπάρχουν όρια". Ναι, αλλά ποιος βάζει τα όρια; Ο δημιουργός; Ο διαφημιστής; Ο καταναλωτής; Εννοείται ότι ο καταναλωτής δεν συμμετέχει στη συμφωνία, αλλά τον αναφέρω επειδή είναι αυτός που εισπράττει το τελικό αποτέλεσμα που θίγουν ή όχι, τα δικά του όρια όπως για παράδειγμα συμβαίνει τώρα εδώ.
Στην περίπτωση της συγκεκριμένης εταιρείας,
(που εξακολουθεί χρόνια τώρα να μετατρέπει γνωστά τραγούδια σε "αισχρές" ή όχι διαφημίσεις), αφού κανένας δημιουργός δεν έχει αντιδράσει/αντιδρά, σημαίνει ότι έχουν γίνει/γίνονται συμφωνίες. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι η εταιρεία αυτή τρέχει κάθε λίγο στα δικαστήρια. Δεν έχουμε μάθει κάτι τέτοιο αφ' ενός, και αφ' ετέρου, δεν έχει καμία λογική τα κέρδη που στοχεύει να εισπράξει από τις διαφημίσεις, να τα δίνει στους δικηγόρους. Πέραν αυτών των συλλογισμών, οι συχνές μηνύσεις και τα -κάθε λίγο- δικαστήρια, θα ήταν τεράστια δυσφήμιση γι αυτήν.
2) Επί του ερωτήματος τώρα, δεν θα μπορούσες να κάνεις τίποτα χωρίς την άδειά μου. Από κει και πέρα τα πάντα θα εξαρτώνταν ανάλογα με τη συμφωνία που θα είχαμε κάνει. π.χ. "πάρτο και κάντο ότι θες" ή "πάρτο, αλλά δεν θα κάνεις αυτό, δεν θα κάνεις εκείνο, δεν θα κάνεις το άλλο κλπ".
Τα πάντα λοιπόν, είναι θέμα συμφωνίας.
Καλή χρονιά! 
