Ποια τραγούδια του διαγωνισμού ξεχωρίζετε;

Μου φαινεται,οτι οσο μεγαλωνο γινομαι και πιο παραξενοσ?

Ξεκινω  να ακουσω το τραγουδι και με τις πρωτες νοτες εχω την εντυπωση οτι το ξερω.

Γιατι γινεται αυτος ο διαγωνισμος?

Για να ακουσουμαι κατι καινουργιο βρε αδελφε.

Δεν θελω να ακυρωσω τις προσπαθειες των παιδιων,αλλα πρεπει να μας  φερουν το νεο

ακουσμα.

Βεβαια,υπαρχουν καποια τραγουδια που ξεχωριζουν . Με πρωτο το ΑΠΙΑΣΤΟ.

Εδω φαινεται οτι ο καλλιτεχνης,κατι θελει να μας πει.  Προσπαθει να αρθρωσει ενα λογο

περα απο τα συνηθισμενα και τα καθημερινα

Σταματω εδω.Αν χρειαστει θα επανελθω

Στο 3ο γκρουπ πολλά τραγούδια δεν τα ψήφισα καθόλου, γιατί είτε μου φάνηκαν εξαιρετικά αδιάφορα, είτε είχαν πολύ κακή ποιότητα ηχογράφησης και για κάποιο λόγο με απώθησε αυτό.

Επίσης, έδωσα αρκετούς άσους, γιατί υπήρχαν πολλά τραγούδια που δεν ανήκουν στα αγαπημένα μου είδη μουσικής μεν, είχαν όμως στοιχεία που μου άρεσαν (πχ. ωραία φωνητικά).

Έδωσα 4 αστεράκια στα:

Μαύρη πεταλούδα

Θέλω να φύγω

Ο Ήλιος

Τέλος, έδωσα ένα και μοναδικό 5άρι: Τα παιδιά της πλατείας. Κάτι μου έκανε αυτό το τραγούδι... σαν να μίλησε στην ψυχή μου!

- Το μικρό σας κορίτσι εγώ : Μα πόσο γλυκούλι ... πολύ ωραία μελωδία και πολυ ωραία, και προπαντός πειστική, ερμηνεία ... Αναδίδει παιδικότητα, η οποία, όμως ... υποκρύπτει τη "σκληρότητά" της !!! "Το μικρό σας κορίτσι εγώ" είναι ... σαν γατούλα ένα πράγμα: τρυφερή, αγαπησιάρικη, χαδιάρα, αλλά ... κρύβει, όμως, νύχια, είναι και "αιχμηρή" !!! 5 αστέρια χωρίς δεύτερη σκέψη και πολλά συγχαρητήρια στους δημιουργούς του !! πολύ έξυπνη και ευρηματική μπαλάντα !! Όπως δείχνουν τα πράγματα, το τραγούδι δεν θα περάσει στον τελικό [από τότε που του έδωκα το πεντάστερον, το βλέπω ... όλο και πιο χαμηλά στον βαθμολογικό πίνακα] !! Αλλά ... ήδη το έχω ανακηρύξει στο "πιο αγαπησιάρικο τραγούδι του διαγωνισμού" [αγαπησιάρικο σαν ... γατούλα ένα πράγμα , όπως επισήμανα, όσο κι αν "χουρχουρίζει" απ' τα χάδια και τις αγκαλιές, τα νύχια της, κρυμμένα στα "σακουλάκια" των ποδιών της, είναι πάντα σε ετοιμότητα !!] !!!

- Το ζεϊμπέκικο ενός αστέγου : Σύγχρονο, σημερινό λαϊκό τραγούδι, στιβαρό με εξαιρετικό κοινωνικό στίχο !!! Ο ήχος του παραπέμπει στα παλιά ζεϊμπέκικα [όπως επί παραδείγματι στο "Μέσα απ' το παλιό μου σπίτι" του Δήμου Μούτση], αλλά ... ο δημιουργός τα καταφέρνει, εντέλει, και μας παρουσιάζει ένα πραγματικά "καινούριο τραγούδι", όπου υπερισχύει η προσωπικότητά του !!! Ιδίως στο ρεφρέν του τραγουδιού ... πώς τα κατάφερε και έφτιαξε τέτοια μελωδία για το ρεφρέν ... εκεί που δεν το περιμένεις, αλλάζει ο τόνος του τραγουδιού, αλλάζουν τα γυρίσματα, η μελωδία πηγαίνει σε απρόβλεπτα μονοπάτια ... Πολλά συγχαρητήρια σε αυτόν που έφτιαξε τέτοια τραγουδάρα !!!

- Οδυσσέας : Άλλο ένα καλοβαλμένο και στρωτο λαϊκό τραγούδι, με πολύ καλό στίχο !! ΄Θα ταίριαζε πολύ στη φωνή π.χ. ενός Μπιθικώτση !!! έδωσα κι εδώ πεντάστερο [ήμουν μεταξύ 4 και 5 αστεριών, αλλά ... φυσικά προτιμήθηκε το πεντάστερον !!] !!

Από 4 αστέρια /8 βαθμούς έδωσα :

- Τα παιδιά της πλατείας : ροκιά ακατέργαστη,ακόμη πρωτόλεια, στην οποία, όμως, διέκρινα πολώ ωραίες ιδέες και δυνατότητες !! Είναι στο χέρι των δημιουργών να δουλέψουν κι άλλο το τραγούδι και να το ηχογραφήσουν υπό καλύτερες συνθήκες !!

- Ομορφιά : Επειδή, απλά, πρόκειται για ένα όμορφο, δροσερό άκουσμα που μου έφτιαξε το κέφι και τη διάθεση !! Δεν είναι και λίγο ....

Υπάρχουνε κι άλλα τραγούδια, φυσικά, που τα βαθμολόγησα γενναιόδωρα, για τα οποία θα αναφερθώ σε επόμενο ποστ μου ...... Και να σας πω ... όσο πιο πολύ ακούω το 3ο γκρουπ, όλο και πιο πολύ μού αρέσει !!! Είναι το καλύτερο απ' τα τρία που ακούσαμε μέχρι τωρα, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη .....  

πολύ εύστοχη η κρίση σου, κατ'΄εμέ ... κι εγώ το ίδιο ακριβώς σκέφθηκα ακούγοντας το "Άπιαστο" !! ο δημιουργός του διαθέτει πρωτοτυπία, στιχουργική και, προπαντός, στο σκάρωμα της μελωδίας !!! Του έδωσα 4 αστέρια/8 βαθμούς! Ο λόγος που δεν του έδωσα το "κάτι παραπάνω" είναι επειδή, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο τρόπος με τον οποίον γίνεται η μετάβαση απ' το κουπλέ στο ρεφρέν, έπρεπε να "δουλευτεί" ακόμη περισσότερο !!! Όταν το ρεφρέν αλλάζει ρυθμό σε σχέση με το κουπλέ, τότε ... επιβάλλεται να το προσέξεις περισσότερο για να "δέσουν" τα δύο παράταιρα μέρη του τραγουδιού όσο το δυνατόν καλύτερα [εμ, έτσι είναι άμα "θέτεις ψηλά τον πήχυ"] !!! Αλλά ... αν υπάρχει ταλέντο και "φρέσκιες ιδέες" [όπως είναι φανερό ότι υπάρχουν στον δημιουργό του εν λόγω τραγουδιού], αυτά... δεν είναι "άπιαστα" και μάλλον "διορθώνονται" πολύ εύκολα !!! Τραγούδια σαν κι αυτό είναι, πραγματικά, μεγάλη, και φυσικά ευχάριστη, έκπληξη που "υποπίπτουν στην αντίληψή μας" και μαθαίνουμε την ύπαρξή τους !!!

Εγω εδωσα στο Απιαστο 5 αστερια και μακαρι να υπηρχαν περισσοτερα!!! Πρωτοτυπια σε όλα..... Επιτελους κατι νεο που ευχομαι να "πιασει" τοπο!!

Ανακεφαλαίωση............................

Ποιο καλοκαίρι *****

Ρώτα με *****

Αντίο αγαπημένη *****

Γλυκό Γιασεμί *****

Οδυσσέας *****

Μια προσευχή ********

Δυό κόσμοι διαφορετικοί *****

Ονείρου ζωγραφιά *****

Συνομιλία με τον Θεό *****

Τα αγαπημένα μου

[ τροποποιήθηκε από τον/την sillia, 08-04-2015 00:37 ]

Τα 5 αστεράκια μου τα έδωσα στα ακόλουθα τραγούδια:

Άτακτη Αγία

Μια Προσευχή

Γλυκό γιασεμί

Αυτα δε γινονται

Και στο πιο αγαπημένο μου λόγω και των ακουσμάτων μου το Οδυσσέας.  Το μόνο που με χάλασε είναι οτι το χαρακτηρίζει σαν εντεχνο ο διμιουργός του.  Γιατί έντεχνο ρε φίλε;  Ενα χασάπικο με μπουζούκι και με το συγκεκριμένο ύφος, είναι ενα γνήσιο αυθεντικό ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΛΑΙΚΟ τραγουδι. Δεν του δίνει καμια περισσότερη αξία ο όρος έντεχνο. Για αυτό και του έδωσα και τα 5 αστεράκια.

Σωστόοοοςςςςς .... σωστότατοςςςςς .....

Και ... συνεχίζω με άλλα αγαπημένα μου τραγούδια από τον 3ο Όμιλο :

- Συνομιλία με το Θεό : Υπέροχο ... και οι [χειμαρρώδεις] στίχοι του τραγουδιού πανέμορφοι, λένε τα πράγματα "με το όνομά τους" χωρίς να ξεφεύγουν ούτε μια στιγμή από το πλαίσιο της "ευγένειας" και της "ευπρέπειας" !! Από στιχουργικής απόψεως, είναι ένα απ' τα πιο δυνατά τραγούδια που ακούσαμε μέχρι τώρα στον διαγωνισμό !! Αλλά και από μουσικής απόψεως δεν υστερεί !!! Προσωπικά, με παρέπεμψε στην "εποχή των μπουάτ"!! Το φαντάζομαι, φερ' ειπείν, να το τραγουδά ο αλησμόνητος [και πολύ αγαπημένος] Λάκης Παπάς με τη "γλυκόπικρη" φωνή του, παίζοντάς το με την κλασική κιθάρα του ... Ή ο [επίσης πολύ αγαπημένος] Τάκης Βούης !!! Κι αν το κράτησα στα "4 αστέρια/8 βαθμούς" χωρίς να του δώσω το "κάτι παραπάνω" είναι επειδή - κατά την ταπεινή μου άποψη - έπρεπε ο δημιουργός του να επιμεληθεί μια καλύτερη ηχογράφηση γι' αυτό το τραγούδι !! Δεν εννοώ "να το είχε ενορχηστρώσει, να καλέσει κι άλλους μουσικούς" κλπ [γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι στους "χαλεπούς καιρούς" που διανύουμε, το να κάνεις τέτοια "ανοίγματα" είναι δύσκολο] ... Αλλά, με την κιθάρα του και τη φωνή του μονάχα, μπορούσε να το ηχογραφήσει λίγο καλύτερα, επειδή, ακριβώς, πρόκειται για ένα υπέροχο τραγούδι !!! Πάντως, όποιος κι αν κρύβεται πίσω απ' αυτό το άσμα, έχει από μένα πολλά-πολλά συγχαρητήρια !!!

- Αντίο αγαπημένη : Πολύ όμορφο δροσερό άκουσμα, που παραπέμπει "σε παλιές εποχές" !!! Μού έφτιαξε το κέφι !!! Είναι ό,τι πρέπει ... για να προτείνεις στην κοπέλα που αγαπάς : "μού χαρίζετε αυτό το χορό;" .... Κι αυτό το κράτησα στα "4 αστέρια/8 βαθμούς", χωρίς να του δώσω το "κάτι παραπάνω"! Κι αυτό για τον εξής λόγο : Επειδή η ερμηνεία του ήθελε - πάντα κατά τη γνώμη μου - λίγο περισσότερη δουλειά !! Η γυναικεία φωνή τραγουδά πολύ ωραία στο κουπλέ, αλλά στο ρεφρέν ... δεν αποφεύγει τα "ολισθήματα" !!!  

Και τέλος ... άφησα το πιο αγαπημένο μου απ' τα "νεο-παραδοσιακά" που διαγωνίζονται στον παρόντα όμιλο :

- Ονείρου ζωγραφιά : Ομαδική δουλειά, απ' την οποία προκύπτει ένα εξαιρετικό μουσικό/ενορχηστρωτικό αποτέλεσμα, που πατά μεν "γερά" στην παράδοσή μας, αλλά, εντέλει, αναδεικνύεται σε "φρέσκο και απολύτως σημερινό" άκουσμα !! Ας μου επιτρέψετε, όμως, να παραθέσω την προσωπική μου "άποψη" απέναντι στα σύγχρονα τραγούδια που κινούνται στο ύφος της παραδοσιακής μουσικής μας : Λοιπόν, όποτε ακούω ένα "σύγχρονο παραδοσιακό τραγούδι", το πρώτο που θέλω να εισπράξω είναι ... ένα "γήινο" άκουσμα, "ανθρώπινο" και "γεμάτο ζεστασιά" !!! Δηλαδή, να είναι, μεν, σύγχρονο άκουσμα, αλλά, ταυτοχρόνως, να μου φέρει στο μυαλό ... "νησιώτικο πανηγύρι", "μουζικάντες που παίζουν στην πλατεία του χωριού" κι άλλα παρόμοια, δηλαδή "έικόνες μιας Ελλάδας που χάνεται ανεπιστρεπτί" !! Διότι, έχει τύχει πολλές φορές να υποπέσουν στην αντίληψή μου "σύγχρονα παραδοσιακά" όπου - παρόλο που συνέδραμαν εξαιρετικοί μουσικοί - εντέλει ... αυτό που "εισέπραξα" ήταν ένα "πλαστικό τραγούδι"! Δηλαδή το "τελικό αποτέλεσμα" είχε απομακρυνθεί πλήρως από "τις αξίες και την αυθεντικότητα τη παραδοσιακής μουσικής μας' [κι όταν είχε γίνει "της μοδός" η μουσική "έθνικ", "ethno" ή πώς αλλιώς λεγόταν ... εκεί, πια, κι αν "είχε ξεφύγει η κατάσταση"] ... Όμως ... με μεγάλη μου χαρά διεπίστωσα ότι με το "Ονείρου ζωγραφιά" αυτό δεν συμβαίνει ούτε "στο ελάχιστο" !! Το αντίθετο μάλιστα : οι μουσικοί που το έφτιαξαν και το δούλεψαν, μας παρουσιάζουν ένα "αυθεντικό", "γνήσιο" και "γήινο" σύγχρονο παραδοσιακό τραγούδι, που ακουμπά με το δέοντα σεβασμό στις αξίες του παραδοσιακού μας τραγουδιού !!! Αν πρέπει, σώνει και καλά, να κάνω μια παρατήρηση, είναι ότι τα ανδρικά φωνητικά θα μπορούσαν να είναι λίγο καλύτερα, αλλά ... σιγά τα ωά !!! 5 αστέρια/12 βαθμοί, μαζί με ένα "ευχαριστώ από καρδιάς" για αυτό που μου παρουσίασαν !!

Αρκετά, όμως, φλυάρησα, σπεύδω στον 3ο όμιλο να ακούσω ξανά και ξανά τα τραγούδια που ξεχώρισα και αγάπησα ... κι αν κάποια απ' αυτά δεν περάσουν, εντέλει, στο τελικό ... από ελάχιστη έως καθόλου σημασία έχει για μένα ... το ότι "τα ανακάλυψα", "τα αγάπησα" και "τα ακούω ξανά και ξανά" είναι, για μένα, σαν  να "νικήσανε" ......

Καλά ρε παιδιά..."Το ανικανοποίητο", μόνο εμένα μου άρεσε;

Οκ, έχει τα λαθάκια του, είναι αδούλευτο και η ηχογράφηση, όχι και η καλύτερη δυνατή. Οι στίχοι έχουν μια παιδική αφέλεια, αλλά γιατί αυτό πρέπει να είναι κακό; Για μένα αποπνέει μια φρεσκάδα και χειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο επιρροές τύπου Walkabouts, Calexico και λοιπά folk-Rock σχήματα...ή και ελληνικό Rock των 70's.

Το 3ο μου 12άρι μετά τα "Αυτά δεν γίνονται" και "Δέντρο".

[ τροποποιήθηκε από τον/την BandofBounty, 08-04-2015 14:32 ]

όλα καλά και καλούλι το "ανικανοποίητο"..μπορεί όμως να μου εξηγήσει κανείς τι παθαίνουν τα σημερινά παιδιά και τραγουδούν προφέροντας τα σύμφωνα ή τα φωνήεντα.. αμερικάνικα? Το Τ είναι ΤΑΦ και όχι τιου ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο.. το "πετά" είναι "πεΤΑ" όχι πετ(ς)α ή πετ..(ου)α ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων... με πολλή αγάπη..

[ τροποποιήθηκε από τον/την KRISTHESS, 08-04-2015 17:17 ]

Είστε ολίγον υπερβολική...δε λέει δα, και πεκιν(ου)ά...

Πιστεύω ότι τα όποια "αμερικάνικα" σύμφωνα, είναι προιόν της μέτριας ηχογράφησης και όχι της κακής άρθρωσης. Κι εγώ έχω διαβάσει την "Αγωγή του Λόγου" του Ν. Παπακωνσταντίνου, αλλά ελλείψη κατάλληλου εξοπλισμού (καλό μικρόφωνο, μονωμένος χώρος, absorter, Pop killer κλπ) η άρθρωσή μου ενώ είναι καλή δεν εγγράφεται το ίδιο καλά.

Συμβαίνουν αυτά στους ερασιτέχνες μουσικούς.

...καλόπιστα, πάντα!

[ τροποποιήθηκε από τον/την BandofBounty, 08-04-2015 17:44 ]

Πρώτος διδάξας ο Τουρνάς.

Η μηχανή "τσου" χρόνου

...και προσπαθούν τα παλικάρια στα backing vocals να τον διορθώσουν...αλλά εκεί αυτός..."τσου" χρόνου...

(παίζει να φταίει και το fuzzline synth...μέχρι να το αγοράσουν, το έκανε με το στόμα)

βρηκα!!! βρηκα!!! βρηκα και αλλοοο!!!!!!!!!!!!! Σ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ "ΤΕΟ" !!!!!!!!!!! Δεν μιλαμε βεβαια για αμερικανιά αλλα για .....%#!&^"*!!