Ωρες λιγο πριν τη ληξη και αυτού του ομίλου, και αρκετα τραγούδια για ολα τα γούστα, μας κρατησαν συντροφιά 10 ημέρες. Άλλα ξεχώρισαν με το στίχο τους, άλλα παλι με το ρυθμό τους, άλλα για λίγο, άλλα για πολύ και γενικά υπήρχε μια συνεχόμενη ανατροπή στην κατάταξη των τραγουδιών. Το σημαντικότερο ομως είναι, οτι περάσαμε 10 ημέρες ακόμα, δίπλα σε 30 τόσους ανθρώπους που μας ανοιξαν την ψυχή τους και εμεις μπηκαμε μεσα και την ακούσαμε.
Αυτά τα τραγούδια που σε μένα μίλησαν όμως (χωρις αυτο να σημαινει οτι τα άλλα ειναι λιγότερο καλά) είναι τα "σπαρακτικά" (για κάθε γονιό κυρίως και οχι μόνο) , απολογία και με μια κιθάρα τα όνειρά του. Ξεχωρίζουν για το στιχο τους επίσης μπλόφα και κοιταζοντας πίσω. Πολύ μου άρεσε και το πρωι, που παρόλο που ηταν γραμμένο χαμηλά, με λιγη αυξηση στην ενταση δεν ειχε να ζηλέψει κάτι απο τα άλλα και ας μην εκτιμήθηκε αρκετά. Ρυθμός που σε ξυπνάει για τους αγγέλους και δαίμονες. Ευχάριστα και τα ανάσα και πνοή, δεν αντέχω (ν μ ον), χιλιες φορες, μέσα στην πόλη και κρασί φθηνό,οπως και καποια άλλα . Θα ήμουν άδικη όμως αν δεν έλεγα ότι υπάρχει και ενα ακομα τραγούδι πού στα δικα μου αυτιά ξεχωρίζει αλλά αυτό δεν έχει σημασία αν και υδροχόος θα τηρήσω σιγή ιχθύος.
Καλή σας νύχτα και εύχομαι "γερα στομάχια " και "γερα νεύρα " σε όλους όσους γυροφερνουν την πεντάδα πού για πρωτη φορά είναι πάρα πολλοί και διαφορετικοί.