Η Ακρόπολη δεν είναι σύμβολο παγκόσμιου πολιτισμού κατά κυριολεξία, αλλά θρησκευτικό και πολιτικό αθηναϊκό ελληνικό σύμβολο που εκπέμπει παγκόσμια. Δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά έχει δεδομένη θεολογική και πολιτική ερμηνευτική.
Προσωπικά δεν δέχομαι την Γαλλική σημαία στο μνημείο.
Η Ακρόπολη των Αθηνών είναι:
1) Θρησκευτικό ελληνικό προσκύνημα. Μάλιστα η συνέχιση της ιερότητας του χώρου, με την μετατροπή του σε χριστιανικό ναό όταν παρήκμασε η πατρώα θρησκεία, έχει μεταβάλει το χώρο σε ιερό και για τους ορθόδοξους χριστιανούς, πέραν της ούτως ή άλλως αδιαμφισβήτητης ελληνικής ιεροτητάς του.
2) Πολιτικό σύμβολο της αθηναϊκής δημοκρατίας.
3) Σύμβολο ενάντιο στο βαρβαρισμό. Όπου βαρβαρισμός δεν είναι το να χαρακτηρίζεις απαξιωτικά κατώτερους πολιτισμούς, αλλά το να απαγορεύεις το θρησκεύειν, να γκρεμίζεις μαζικά θρησκευτικά κέντρα και ιερά και να μαγαρίζεις νεκροταφεία και τάφους. Οι Πέρσες κατέστρεψαν την πρώτη Ακρόπολη, βεβήλωσαν δηλαδή τον ιερό χώρο. Σε τετοιο σημείο που οι Αθηναίοι δεν αναστήλωσαν τον πρώτο ναό, αλλά άφησαν σε κοινή θέα μέλη του για να θυμίζουν τον περσικό βαρβαρισμό ως δίδαγμα στους ανθρώπους. Σε αυτόν τον βαρβαρισμο και αυτό το γεγονός αναφέρεται και το τροπάριο "Σώσον Κύριε τον λαό σου". Το κατά "Βαρβάρων δωρούμενος" αναφέρεται στους Πέρσες που όπως και οι πρόγονοί τους βαρβάρισαν τον Παρθενώνα, έτσι και τότε ιεροσύλησαν επί του Τιμίου Σταυρού υφαρπάζοντάς τον. Αυτό εξηγεί και γιατί συχνά η αριστερά έθετε θέματα για το τροπάριο αυτό, καθώς στις σοβιετίες απαγορεύονταν το θρησκεύειν, εξορίζονταν ή και εκτελούνταν ένθεοι. Σε χώρες όπως η κομμουνιστική Αλβανία του τιμητή Γλέζου, το θρησκεύειν θεωρούνταν κακούργημα και από το 1967 τιμωρούνταν με 25 χρόνια φυλάκιση. Φυσικά στις χώρες αυτές γκρεμίζονταν, ανατινάζονταν ή άλλαζαν χρήση προς το άσεμνο και βέβηλο ναοί.
Αναγνωρίζω την τραγωδία αθώων ανθρώπων.
Ωστόσο δεν δέχομαι το γαλλικό εθνικό σύμβολο εκεί γιατί:
Υπήρξε χώρα που μετά την Οθωμανική αυτοκρατορία έλαβε ως αποικία την Συρία.
Στήριξε παραδίνοντας όπλα προς τους στρατιωτικούς του ISIS και τώρα το λούζεται (ομολογία του Ολάντ το 2014 πάρα το εμπάργκο όπλων από το 2011).
Έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ως μια για πολύ καιρό μεγάλη αποικιοκρατική δύναμη παγκοσμίως.
Τέλος αποτελεί μια χώρα ιστορικά, η οποία μαζί με άλλες από την εποχή των Σταυροφοριών, δεν έχει κάνει και λίγη ζημία στον Ελληνισμό.
