Γιατί πηγαίνεις τόσο μακρυά κι αναφέρεις Παρίσι κλπ Στέφανε ενώ υπάρχουν πλέον πάμπολλοι μουσικοί του δρόμου και στην Ελλάδα?
Τα προηγούμενα χρόνια είναι αλήθεια ότι σαν μαζικό φαινόμενο δεν το συναντούσα συχνά, εκτός από κάποιους επαίτες που ταλαιπωρούσαν -συνήθως- ένα ακορντεόν.
Ομως τα τελευταία χρόνια με την κρίση που έπληξε και τον τομέα των μουσικών, καθώς επίσης και τα μουσικά σχολεία που βγάζουν παιδιά ενημερωμένα και δύσκολο έως αδύνατον να απορροφηθούν από μαγαζιά ή να κάνουν προσωπικές καριέρες, βλέπω συχνότατα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης μουσικά σχήματα.
Στον πεζόδρομο της Αριστοτέλους, στην Βενιζέλου και ειδικά στην παραλιακή συναντάμε πάρα πολλά μουσικά σχήματα, μικρά μεγαλλίτερα ή και μεμονωμένα άτομα.
Τώρα αν με το "πλανόδιοι" εννοείς να περιφέρονται ανάμεσα στα τραπεζάκια θαμώνων μαγαζιών, αυτό δεν το συνάντησα σε μαγαζιά αλλά γίνεται κατά κόρον στα φαγάδικα της αγοράς Μοδιάνο, συνήθως από ρομά με ζουρνάδες και νταούλια, αλλά και από μετανάστες εκ Ρωσίας που έχουν καλή μουσική παιδεία.
Ισως εκεί που μένεις εσύ δεν υπάρχουν, αλλά η Θεσσαλονίκη είναι γεμάτη μουσικούς -μέχρι και μουσική Ινκας με φλάουτα και άλλα δικά τους όργανα ακούγεται συχνά- αλλά εδώ σε εμάς γίνονται συχνότατα και διάφορα άλλα happenings όπως επιδείξεις σχολών χορού με αργεντινά τάνγκο, ακροβάτες, ξυλοπόδαροι κλπ κλπ... όλα αυτά πλατεία Αριστοτέλους και στην νέα παραλία με αποκορύφωμα τους καλοκαιρινούς μήνες :) :)
Η αλήθεια είναι οτι οι αρχές τους διώχνουν, τους κάνουν "συστάσεις" ή και προσαγωγές, στηριζόμενοι σε ένα νόμο περί επαιτείας, γι αυτό και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης μαζί με τον Σύλλογο μουσικών Βορείου Ελλάδος ανέλαβαν πρωτοβουλία για δημιουργία Φεστιβάλ Τέχνης.
Σχετική δημοσίευση : http://www.activistis.gr/2016/10/blog-post_71.html?m=1#.WAYSGcD6FKE.facebook
