ελληνική μουσική
    577 online   ·  210.844 μέλη
    Spilman44
    22.07.2005, 19:58
    Μά΄ιστα... Και ως παρακολουθών την όλη συζήτηση, εκμεταλλεύομαι την περίπτωση και...
    tetraktis
    22.07.2005, 21:24
    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 20-07-2005 στις 23:39 έγραψε:

    Οι συγγραφείς που αναφέρω (εγώ καί όχι ο Γιώργος) είναι οι εν Ελλάδι νοσταλγοί τού Χίτλερ.Κανένα ρατσισμό δέν βρήκαν έτοιμο,τον δικό τους (που ουσιαστικά είναι ο ρατσισμός τού Χίτλερ) προωθούν.





    Δεν είπα εγώ πως το έγραψε ο Γιώργος και επίσης, εάν γνωρίζεις κάποιο κείμενο του Φουράκη που γράφει να επανέλθει ο Χίτλερ στην Ελλάδα, σε παρακαλώ να το παραβάλεις σε κάποιο ποστ γιατί εγώ πρώτη φορά το ακούω(διαβάζω) από εσένα. Οπότε σε παρακαλώ να το θέσεις και υπόψιν εμού και των υπολοίπων, θα ήθελα πολύ να το δω.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 20-07-2005 στις 23:39 έγραψε:


    Μά τότε,από πού έγινε γνωστός ο Καιάδας;





    Εσύ να μου πεις, αφού πρώτα μου απαντήσεις σε παρακαλώ πως γλίτωσε ο Λυκούργος ως ανάπηρος τον καιάδα και κατόπιν έγινε Βασιλιάς;
    Δηλαδή το επιχείρημα σου είναι πως ένας ανάπηρος βασιλιάς πετούσε αναπήρους από τον Καιάδα; με ποια λογική έκανε κάτι τέτοιο;
    Δεν είχε καθρέφτη;

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 20-07-2005 στις 23:39 έγραψε:


    Ητοι,οι "αμέτρητες γυναίκες μουσικοί" ήσαν...τέσσερεις (γιά την ακρίβεια πέντε,αφού ξέχασες την περίφημη Σπαρτιάτισσα Τελέσιλλα) καί μάλιστα εμφανιζόταν μιά κάθε αιώνα...

    Καί γιά τίς γυναίκες επιστήμονες:

    Ητοι,τρείς γυναίκες (οι δύο τον 6ο αι. καί η μία τόν 9ο αι.).Μαζί μέ την Υπατία (την ξέχασες κι'αυτήν),είναι τέσσερεις.

    Δέν λέω,υπήρξαν καί εξαιρέσεις στην κοινωνική κατάσταση τών γυναικών.Αλλά αυτό που ανέφερα περί γυναικωνίτη ήταν ο κανόνας,ένας κανόνας που ίσχυε στην τότε πολιτισμένη αρχαία Ελλάδα.






    Σου απάντησε ήδη ο Γιώργος οπότε σε αφήνω να τις γνωρίσεις από εκεί.
    Διότι το ότι δεν το γνώριζες δεν ήταν ανάγκη να με θεωρήσεις ξεχασιάρη και να μου θυμίσεις μία ακόμη.

    Επίσης η Υπατία ήταν μ.Χ.
    Εγώ μιλούσα για π.Χ.
    Ας είμαστε προσεκτικοί.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 20-07-2005 στις 23:39 έγραψε:


    Οσον αφορά τά ονόματα:
    Ο μέν άγιος που έφερε πρώτος το όνομα Διονύσιος μπορεί νά μήν ήθελε να έχη σχέσεις μέ ειδωλολάτρες,οι γονείς του όμως τού έδωσαν το όνομα ενός τέτοιου (ο Διονύσιος ο Φαληρεύς τί ήταν δηλαδή,Χριστιανός;)





    Μην ρωτάς εμένα φίλε μου. Ρώτα τους μαθητές που θα βγουν από τα μαθήματα ενός τέτοιου καθηγητή, Πανεπιστημίου Θεολογίας!!!

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 20-07-2005 στις 23:39 έγραψε:

    Τά δέ υπόλοιπα αρχαιοελληνικά ονόματα που η Χριστιανική εκκλησία "τά θεωρούσε δικά της",μέ ποιό σκεπτικό τά θεωρούσε δικά της;Γιατί π.χ. θεωρούσε "δικό της" το όνομα Δημήτριος,που σχετίζεται μέ την Δήμητρα καί τα Ελευσίνια μυστήρια καί δέν θεωρούσε "δικό της" το Αριστοτέλης ή το Αρτεμις;





    Ρώτα επίσης τον ίδιο και τους ομοίως σκεπτόμενους φίλε μου. Εκείνοι διαλέγουν από το καλάθι.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 20-07-2005 στις 23:39 έγραψε:

    Τέλος σέ ό,τι αφορά τούς δούλους,αφ'ής στιγμής δέν εθεωρούντο άνθρωποι,αφ'ής στιγμής μπορούσαν να αγοραστούν καί να πωληθούν σάν ζώα,τά όποια δικαιώματα είχαν ήταν άνευ ουσιαστικής αξίας.Καί οι λίγοι "απελεύθεροι" όπως ο Σαλμώξης που αναφέρεις,ήταν εξαίρεση (άς μήν ήταν δούλος τού Πυθαγόρα καί θά βλέπαμε πόσο θά απελευθερωνόταν..)

    Μήν ξεχνάμε άλλωστε ποία ήταν η ζωή τών δούλων που δούλευαν π.χ.στά μεταλλεία.....





    Πάλι τα ίδια; Είπαμε βρε Αλβέρτο, μέχρι το Σωτήριον έτος αγάπης 1800 και βάλε… είχαμε δούλους δίχως το παραμικρό δικαίωμα. Όπου αντιθέτως, δικαίωμα στη ζωή και το θάνατο τους, είχε μόνο ο Αφέντης τους. (βλέπε Amistad).
    Εάν θυμάσαι όμως, έγραψα πως στην αρχαία Ελλάδα –όσο κι αν εσύ αυθαίρετα κρίνεις έτσι- οι δούλοι ήταν εργάτες και μόνον,,, και ο «αφέντης» που κακομεταχειριζόταν δούλο, λογοδοτούσε στο κράτος. Οι δε ποινές, αυστηρές!!!
    Ακόμη και ο Σωκράτης αγαπούσε να μιλά με δούλους!!! Άρα τους επιτρεπόταν. Ας μην κρίνουμε εσύ κι εγώ. Εκείνοι τα ήξεραν καλύτερα.
    Ο Σωκράτης ήξερε καλύτερα.


    Μπυρίτσα;

    jorge
    22.07.2005, 21:29
    Παρένθεση (μια και έχουμε ήδη βγει off-topic): Αυτός ο Λιακόπουλος που βγαίνει στα κανάλια, τι ακριβώς είναι; Φαντάζομαι πως όσοι ασχολείστε με τα του αρχ.ελληνικού πολιτισμού θα τον έχετε ακούσει.
    Spilman44
    22.07.2005, 21:38
    Σχετικά με τον Καιάδα : Παρά το μύθο, υπήρξε τόπος εκτέλεσης των αιχμαλώτων πολέμου ! (Από πηγές, άλλο τίποτα !)
    Orfeus
    22.07.2005, 22:17
    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    1. Γιώργο μου, πώς είναι δυνατόν νά ξέρης τόσο καλά την "συνείδηση τού Εβραϊκού λαού" αφού δέν είσαι Εβραίος;






    Ομιλώ περί προπαγάνδας. Είναι σαφές.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    2.Οταν κάποιος λέη “Ο Έλληνας έχει καταχωρηθεί στη συνείδηση του Εβραϊκού λαού σαν ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος”, αυτό δέν σημαίνει οτι εννοεί επίσης "συνεπώς φυλαχτείτε, Ελληνες, από τον Εβραϊκό λαό, διότι μάς θεωρεί εχθρούς του, άρα είναι εχθρός μας";






    Μην το κάνουμε τώρα “χαλασμένο τηλέφωνο”.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Όταν θεωρής την επιβολή τού Χριστιανισμού «Εβραϊκό επίτευγμα» (έτσι γενικά κι’αόριστα), δίνεις σέ κάποιον την εντύπωση ότι «κατηγορείς» ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΒΡΑΪΚΟ ΛΑΟ γιά κάτι που έκαναν κάποιοι, που μάλιστα διαχωρίστηκαν από την Εβραϊκή θρησκεία γιά νά διαμορφώσουν, νά διδάξουν καί νά επιβάλουν –όπου την επέβαλαν- την θρησκεία που οι ίδιοι ίδρυσαν…






    Συνηθίζουμε να λέμε: “Οι Έλληνες έβγαλαν σπουδαίους επιστήμονες”. “Οι Γάλλοι έκαναν αυτό”. “Οι Άγγλοι έκαναν εκείνο”. “Οι Αμερικάνοι μπήκαν στο Ιράκ”.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Επιμένω στην έκφραση «δίνεις την εντύπωση ότι…», γιατί αυτό ακριβώς είναι. Μία εντύπωση (καί μάλιστα εσφαλμένη, γιά εμάς που σέ ξέρουμε). Αν δώσω σέ κάποιον Εβραίο φίλο μου αυτά που έγραψες περί αντιπαλότητας Εβραϊκού λαού καί Ελληνικού πνεύματος σάν ένα ανώνυμο κείμενο, καί τον ρωτήσω ποιός νομίζει ότι μπορεί νά τά έγραψε, το πιθανώτερο είναι νά μού πή «α,μάλλον κανένας τής Χρυσής Αυγής ή τού Καρατζαφέρη θά είναι..». ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ!!!






    Ε δεν θα χάσω τώρα τον ύπνο μου, για το αν δώσεις αυτά που έγραψα σε έναν Εβραίο φίλο σου. Δώστα.
    Εσύ που με ξέρεις θα τον βεβαιώσεις ότι δεν είμαι της Χρυσής Αυγής.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Σύμφωνοι, οι ρίζες τού Χριστιανισμού βρίσκονται στο Ισραήλ, αλλά άν βρισκόντουσαν στο Μπουζουμπούρου τής Αφρικής, θά έλεγες ότι ο Χριστιανισμός είναι…Αφρικανικό επίτευγμα;






    Εάν τον είχαν φτιάξει Αφρικάνοι, ναι θα το έλεγα.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Όχι πάντα. Αναφέρεις π.χ. το γεγονός ότι στίς γαμήλιες τελετές ο ιερέας διαβάζει τον «εν τή Κανά γάμον» ώς «επιβολή τού Εβραϊσμού στα Ελληνικά δεδομένα». Και επαναλαμβάνω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ. Στούς Εβραϊκούς γάμους δέν διαβάζεται-διότι δέν υπάρχει-τέτοιο πράγμα.






    Η διαφορά μας είναι ότι εγώ τον θεωρώ Εβραϊκό κατασκεύασμα.
    Δεν είναι; Και τότε τι δουλειά έχει η Παλαιά Διαθήκη στα Ιερά του Βιβλία;
    Τα έχω γράψει πολλές φορές. Μην τα γράφω ξανά.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Καί γιά να κλείσουμε τη συζήτηση αυτή (καί να πάμε γιά μπύρες): Λές ότι το Ελληνικό Πνεύμα καπελώθηκε από τον Χριστιανισμό. Εγώ ξέρω ότι π.χ. οι Χριστιανοί (όπως καί κάθε θρησκεύματος) γιατροί δίδουν κατά την αποφοίτησή τους τον όρκο τού Ιπποκράτη, που δικαίως τον θεωρούν «πατέρα τής Ιατρικής».






    Ευτυχώς τουλάχιστον.
    Αλλά…. Εάν στα κατοχικά και σκοτεινά (για τον Ελληνισμό) Βυζαντινά χρόνια, είχαν προοδεύσει οι επιστήμες έτσι που να είχαν οι Βυζαντινοί έναν σπουδαίο γιατρό, έλα να μου πεις εσύ, τι όρκο θα δίνανε σήμερα.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Επίσης ξέρω ότι υπάρχουν ούκ ολίγοι Χριστιανοί αρχαιολόγοι, φιλόλογοι, φιλόσοφοι, που ασχολούνται μέ την μελέτη καί διδασκαλία τού αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού τον οποίο αποδέχονται, σέβονται καί θαυμάζουν. Αυτό δέν σημαίνει όμως ότι πρέπει νά πάψουν νά είναι Χριστιανοί καί ν’ αρχίσουν νά κάνουν σπονδές στον Δία καί στους άλλους 11…






    Ε μα ναι…
    Αφού καπελώθηκε –λέμε- το Ελληνικό Πνεύμα από τον χριστιανισμό…

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 22-07-2005 στις 14:04 έγραψε:

    Αν, τώρα, εσύ δέν θέλης νά είσαι Χριστιανός, είναι δικαίωμά σου το οποίο σέβομαι και υπερασπίζομαι. Στό κάτω-κάτω, αφού τίς 10 εντολές τίς είχαν πεί ήδη οι αρχαίοι Ελληνες (υπό άλλη μορφή), τί σέ νοιάζει το ότι τίς ξαναείπαν οι Εβραίοι καί μετά από αυτούς οι Χριστιανοί. Σημασία έχει νά τίς τηρούμε, από όποιον καί άν προήλθαν, άν καί εφ’όσον τηρώντας τις γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.






    Στην πραγματικότητα, οι Ιουδαίοι δεν έχουν θρησκεία που να είναι αληθινά δική τους.
    Πήραν κομμάτια από τις πιο εξελιγμένες φυλές γύρω τους και τα έκαναν δικά τους.
    -Από τους Χαλδαίους και τους Χετταίους πήραν την δημιουργία του Κόσμου και την ιστορία της πλημμύρας.
    -Από τους Μιττάνιους πήραν τις πεποιθήσεις τους για την Κόλαση, τον Ουρανό, τον Θεό και τους Αγγέλους.
    -Η ιστορία του Μεσσία που θα γεννηθεί από μία Παρθένο και που ένα αστέρι θα σταθεί από πάνω του, είναι παρμένη από μια πίστη που ίδρυσε ο Ζαρατούστρα που έζησε εκατό αιώνες πριν.

    Με νοιάζει λοιπόν, γιατί βλέπω ότι από το τίποτα και με μόνο ένα βιβλίο γραμμένο σε όλη τους την ιστορία, ο μισός πλανήτης έχει υιοθετήσει αυτές τις δέκα εντολές.
    Αυτό δεν είναι Εβραϊκό επίτευγμα; Δεν είναι καπέλωμα αυτό;

    Όταν έρθει κάποιος να μου δώσει κάτι που ήδη έχω, για ποιο λόγο να το πάρω; Για ποιο λόγο;

    -Συγνώμη… τι είναι αυτό που μου δίνετε;
    -Οι Δέκα Εντολές του Μωυσή.
    -Ευχαριστώ, αλλά έχω δικές μου.
    -Μα…
    -Δεν έχει ούτε μα, ούτε μου. Έχω δικές μου!!!

    Ο Ποσειδώνας, μπορεί να έφερνε ένα σωρό δυσκολίες στον Οδυσσέα , αλλά ο Οδυσσέας, είχε τη δυνατότητα να συνεργάζεται με την Αθηνά, να υπερνικάει τις δυσκολίες και να “του τη φέρνει” του Θεού. Δεν μπορούσε να τον πνίξει δηλαδή τον Οδυσσέα ο Ποσειδώνας; Τι θεός είναι στο κάτω-κάτω; Και βέβαια μπορούσε. Του κάνει εκεί πέρα μια φουρτούνα και μην τον είδατε… Όμως όχι… ήθελε να τον εκδικηθεί με ανθρώπινο τρόπο, γιατί κι’ αυτός, ήταν ένας Θεός Ανθρώπινος. Είχε ανθρώπινες αδυναμίες. Έτσι τους έφτιαχναν τους Θεούς τους οι Έλληνες.

    (Για να πάρουμε μία ιδέα του πολιτιστικού επιπέδου του εβραϊκού κόσμου της εποχής, αναφέρω ένα απόσπασμα από τις “Ιουδαϊκές Αρχαιότητες” του Φλάβιου Ιωσήφ, που θαυμάζει το επίπεδο πολιτισμού που είχαν οι Εσσαίοι).

    Αντιγράφω: “Οι Εσσαίοι, αποφεύγουν να φτύνουν στη μέση της συντροφιάς και όταν θέλουν να αφοδεύσουν, ανοίγουν λάκκο βάθους ενός πόδα με το φτυάρι τους. Εκεί κάθονται τυλιγμένοι στο μανδύα τους κατά τρόπο ώστε να μην προσβάλλουν την ακτινοβολία του Θεού και μετά σκεπάζουν το λάκκο με το χώμα που έβγαλαν όταν τον άνοιξαν. Γι’ αυτή τη δουλειά, διαλέγουν τα πιο ερημικά μέρη…..”

    Ο συγγραφέας θαυμάζει τους Εσσαίους που δεν αφόδευαν στη μέση του σπιτιού, ή ο ένας μπροστά στον άλλον, όπως έκαναν οι Εβραίοι.

    Για ανθρώπους τέτοιου επιπέδου λοιπόν επινοήθηκαν τα οράματα, τα θαύματα και οι διάλογοι με το θεό.

    Το έχω ξαναπεί και δεν θα πάψω να το λέω.
    Με την σκέπη των 12 θεών οι Έλληνες μεγαλούργησαν.
    Με τον Ένα τι κάνανε; Ξαναρωτάω: Με τον Ένα τι κάνανε;
    Δεν είναι καπέλωμα αυτό;

    Δεν θα πάψω να το λέω. Με τον Ένα, τον Αληθινό, τον Πάνσοφο, τον Μεγαλοδύναμο, τον Παντοκράτορα (και όσα άλλα προσωνύμια του προσδίδουν), οι Έλληνες βρέθηκαν στο σκοτάδι.

    Υ.Γ.
    Περί Φλαβίου Ιωσήφ.
    Ιουδαίος ιστορικός από αρχοντική οικογένεια με μεγάλη μόρφωση. Έζησε στις αρχές του 1ου αιώνα. Έχοντας επίγνωση της Ρωμαϊκής δύναμης, αρνήθηκε πολλές φορές να πάρει μέρος στα επαναστατικά κινήματα.
    Παρ' όλα αυτά, προς το τέλος της ζωής του συμμάχησε με την μεγάλη επανάσταση των Ζηλωτών και πολέμησε εναντίον των Ρωμαίων.
    Είδε με τα μάτια του την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ρωμαίους και μεταφέρθηκε στη Ρώμη όπου και πέθανε.
    Έγραψε 2 τεράστια ιστορικά έργα. Τις "Ιουδαϊκές Αρχαιότητες" και "Οι Πόλεμοι στην Ιουδαία" που στάθηκαν πολύτιμα βοηθήματα στους ερευνητές.
    Το πραγματικό του όνομα ήταν Jossef-Ben-Matitiahou.
    Την επωνυμία Φλάβιος την απέκτησε στην Ρώμη.

    (Βαρέλι!!!)

    No Guru, No Method, No Teacher...


    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 22-07-2005 22:21 ]
    Astron
    22.07.2005, 23:23
    Quote:

    Το μέλος jorge στις 22-07-2005 στις 21:29 έγραψε:

    Παρένθεση (μια και έχουμε ήδη βγει off-topic): Αυτός ο Λιακόπουλος που βγαίνει στα κανάλια, τι ακριβώς είναι; Φαντάζομαι πως όσοι ασχολείστε με τα του αρχ.ελληνικού πολιτισμού θα τον έχετε ακούσει.





    Κάτι βιβλία πουλάει και υποστηρίζει διάφορες περίεργες θεωρίες σχετικά με τους αρχαίους Έλληνες. Από όσο τον έχω δει είναι κι αυτός υποστηρικτής του "ελληνοχριστιανικού" ιδεώδους αλλά ταυτόχρονα μιλά συνεχώς για τους αρχαίους. Το πώς καταφέρνει να τα ταιριάξει αυτά τα δύο είναι θαύμα.
    Πάντως εντός topic απάντησα σε κάποια θέματα που έθιξες στην προηγούμενη σελίδα, στο λέω σε περίπτωση που δεν το είδες.
    jorge
    23.07.2005, 00:33
    Ευχαριστώ Παύλο. Έχω δει και τα σχόλιά σου. Στα περί άσπρου-μαύρου εξακολουθώ να διαφωνώ, αλλά δεν πειράζει.
    Hastaroth
    23.07.2005, 00:42
    Quote:

    Το μέλος tetraktis στις 22-07-2005 στις 21:24 έγραψε:

    Δεν είπα εγώ πως το έγραψε ο Γιώργος και επίσης, εάν γνωρίζεις κάποιο κείμενο του Φουράκη που γράφει να επανέλθει ο Χίτλερ στην Ελλάδα, σε παρακαλώ να το παραβάλεις σε κάποιο ποστ γιατί εγώ πρώτη φορά το ακούω(διαβάζω) από εσένα. Οπότε σε παρακαλώ να το θέσεις και υπόψιν εμού και των υπολοίπων, θα ήθελα πολύ να το δω.



    Σταύρο,ο Φουράκης δέν έγραψε "νά επανέλθη ο Χίτλερ στην Ελλάδα",διότι βέβαια κάτι τέτοιο δέν είναι δυνατόν.Απλώς αναπαράγει την ιδεολογία τού Χίτλερ καί προσπαθεί,μέ "επιχειρήματα" νά "αποδείξη" γιά ποιό λόγο οι Εβραίοι "πρέπει νά εξοντωθούν".
    Οπως αντιλαμβάνεσαι,δέν κάθομαι εγώ νά διαβάζω τέτοια βιβλία,όταν καί μόνο από το εξώφυλλο καί τον τίτλο τους μπορώ νά καταλάβω περί τίνος πρόκειται.

    Quote:

    Εσύ να μου πεις, αφού πρώτα μου απαντήσεις σε παρακαλώ πως γλίτωσε ο Λυκούργος ως ανάπηρος τον καιάδα και κατόπιν έγινε Βασιλιάς;
    Δηλαδή το επιχείρημα σου είναι πως ένας ανάπηρος βασιλιάς πετούσε αναπήρους από τον Καιάδα; με ποια λογική έκανε κάτι τέτοιο;
    Δεν είχε καθρέφτη;



    Σέ όλα τά σχολικά βιβλία ιστορίας αναφέρεται οτι στην Σπάρτη κάθε νεογέννητο εξεταζόταν από τούς έφορους (που ασκούσαν την εξουσία) καί εφ'όσον δέν ήταν αρτιμελές,το πετούσαν από έναν γκρεμό που λεγόταν Καιάδας.Τό γιατί γλύτωσε ο Λυκούργος δέν το ξέρω,πάντως το οτι γλύτωσε δέν αναιρεί το γεγονός τής κατακρήμνισης τών μή αρτιμελών βρεφών από τον Καιάδα.Παντού υπάρχουν καί εξαιρέσεις.

    Quote:

    Σου απάντησε ήδη ο Γιώργος οπότε σε αφήνω να τις γνωρίσεις από εκεί.
    Διότι το ότι δεν το γνώριζες δεν ήταν ανάγκη να με θεωρήσεις ξεχασιάρη και να μου θυμίσεις μία ακόμη.

    Επίσης η Υπατία ήταν μ.Χ.
    Εγώ μιλούσα για π.Χ.
    Ας είμαστε προσεκτικοί.



    Σέ αυτό αναγνωρίζω οτι έχεις δίκιο.

    Quote:

    Μην ρωτάς εμένα φίλε μου. Ρώτα τους μαθητές που θα βγουν από τα μαθήματα ενός τέτοιου καθηγητή, Πανεπιστημίου Θεολογίας!!!



    Ε,μέσα στούς τόσους καθηγητές,υπάρχουν καί κάποιοι ακατάλληλοι....

    Quote:

    Ρώτα επίσης τον ίδιο και τους ομοίως σκεπτόμενους φίλε μου. Εκείνοι διαλέγουν από το καλάθι.



    Είπαμε,παντού υπάρχουν εξαιρέσεις.


    Quote:

    Πάλι τα ίδια; Είπαμε βρε Αλβέρτο, μέχρι το Σωτήριον έτος αγάπης 1800 και βάλε… είχαμε δούλους δίχως το παραμικρό δικαίωμα. Όπου αντιθέτως, δικαίωμα στη ζωή και το θάνατο τους, είχε μόνο ο Αφέντης τους. (βλέπε Amistad).
    Εάν θυμάσαι όμως, έγραψα πως στην αρχαία Ελλάδα –όσο κι αν εσύ αυθαίρετα κρίνεις έτσι- οι δούλοι ήταν εργάτες και μόνον,και ο «αφέντης» που κακομεταχειριζόταν δούλο, λογοδοτούσε στο κράτος. Οι δε ποινές, αυστηρές!!!
    Ακόμη και ο Σωκράτης αγαπούσε να μιλά με δούλους!!! Άρα τους επιτρεπόταν. Ας μην κρίνουμε εσύ κι εγώ. Εκείνοι τα ήξεραν καλύτερα.
    Ο Σωκράτης ήξερε καλύτερα.



    Σωστά,αλλά εν πάσει περιπτώσει,ήταν δούλοι.Δηλαδή δέν ήταν ελεύθεροι άνθρωποι,δικαιούμενοι νά διαθέσουν τον εαυτό τους όπως αυτοί ήθελαν.Αυτό δέν θεωρείται "μελανό σημείο" σέ μιά πολιτισμένη κοινωνία;

    Quote:

    Μπυρίτσα;





    Μά ναί,ναί! (ήτοι MA NENE )
    Hastaroth
    23.07.2005, 01:42
    Πρός Ορφέα:

    Γενικά καί συμπερασματικά:
    1.Εσύ θεωρείς τον Χριστιανισμό ώς Εβραϊκή αίρεση,εγώ τον θεωρώ ώς θρησκεία,διαφορετική από την Εβραϊκή,τής οποίας διατήρησε κάποια στοιχεία.

    2.Εγώ πιστεύω οτι κανένας δέν καπέλωσε το Ελληνικό πνεύμα αφού οι Χριστιανοί εξακολουθούν νά αποδέχωνται,νά μελετούν καί νά διδάσκουν τόν αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό.

    3.Λές οτι "από το τίποτα και με μόνο ένα βιβλίο γραμμένο σε όλη τους την ιστορία, ο μισός πλανήτης έχει υιοθετήσει αυτές τις δέκα εντολές".Ασχέτως τού ότι παρακάτω μού αναφέρεις τον Φλάβιο Ιωσήφ (είναι αυτός που γνωρίζω καί ώς Ιώσηπο ή πρόκειται περί άλλου;) που έγραψε "δύο σπουδαία ιστορικά βιβλία" (μήπως λοιπόν άν το ψάξης περισσότερο ενδέχεται νά βγάλης κι'άλλα λαυράκια;),εγώ αναρωτιέμαι γιατί σέ πειράζει που αυτές τίς δέκα εντολές τίς έχει υιοθετήσει "ο μισός πλανήτης",αφού τίς έχεις υιοθετήσει κι'εσύ,αλλά από άλλη πηγή.
    Συμφωνείς οτι δέν πρέπει να κλέβουμε;
    Συμφωνείς οτι δέν πρέπει νά φονεύουμε,ήτοι νά αφαιρούμε ζωές;
    Συμφωνείς οτι δέν πρέπει νά απατάμε τον/την σύντροφό μας;
    Συμφωνείς οτι δέν πρέπει νά ορκιζόμαστε γιά πράγματα που δέν έχουν σημασία (επί ματαίω);
    Συμφωνείς οτι δέν πρέπει νά ψευδομαρτυρούμε;
    Αν συμφωνής,τί σέ πειράζει που σε εμένα καί στον υπόλοιπο κόσμο το είπε ο Μωϋσής,ενώ σέ σένα το είπαν πρωτύτερα οι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι;Οταν κάποιος έρθη νά σού δώση κάτι που ήδη έχεις,μήν το πάρης.Αλλά άν κάποιος θέλη νά το (ξανα)πάρη,εσένα τί σέ πειράζει;

    4.Λές οτι "Μέ τους δώδεκα θεούς,οι Ελληνες μεγαλούργησαν,μέ τον ένα τί κάνανε;".Σού (ξανα)απαντώ:Πάμπολλοι Ελληνες,Χριστιανοί όντες,υπήρξαν (καί υπάρχουν) σπουδαίοι αρχαιολόγοι,φιλόσοφοι,φιλόλογοι καί επιστήμονες.Επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας μέν όχι,αλλά όσοι διέφυγαν επί Τουρκοκρατίας στην Δύση καί μεγαλούργησαν εκεί,τί ήταν;
    Καί επαναλαμβάνω:άλλο η θρησκεία καί άλλο η επιστήμη καί η τέχνη.

    Καταλήγω στο "ο Ελληνας έχει καταχωρηθεί στην συνείδηση τού Εβραϊκού λαού σάν ο πιό επικίνδυνος αντίπαλος" γιατί σέ αυτό μού απάντησες οτι ομιλείς περί προπαγάνδας.Συνεπώς θεωρείς το ανωτέρω ώς προπαγάνδα την οποία δέν πιστεύεις.Αφού είναι έτσι,τότε ΟΚ.Δέν το συζητώ άλλο αυτό το σημείο.

    Πάρε λοιπόν καί δύο βαρέλια (θά ζαλιστούμε στο τέλος καί θά γράφουμε στά κινέζικα )
    tetraktis
    23.07.2005, 06:40
    Quote:


    Το μέλος Hastaroth στις 23-07-2005 στις 00:42 έγραψε:
    [I]

    Σταύρο,ο Φουράκης δέν έγραψε "νά επανέλθη ο Χίτλερ στην Ελλάδα",διότι βέβαια κάτι τέτοιο δέν είναι δυνατόν.Απλώς αναπαράγει την ιδεολογία τού Χίτλερ καί προσπαθεί,μέ "επιχειρήματα" νά "αποδείξη" γιά ποιό λόγο οι Εβραίοι "πρέπει νά εξοντωθούν".
    Οπως αντιλαμβάνεσαι,δέν κάθομαι εγώ νά διαβάζω τέτοια βιβλία,όταν καί μόνο από το εξώφυλλο καί τον τίτλο τους μπορώ νά καταλάβω περί τίνος πρόκειται.




    Εδώ Αλβέρτο με στεναχωρείς. θέλεις να πιστέψω πως κρίνεις βιβλία από το εξώφυλλο; Σε θεωρώ διαβασμένο άνθρωπο και ίσως δεν κατάλαβα καλά.
    Και το επισημαίνω, διότι αυτό που μόλις διαβάζω, μου θυμίζει το ποστ μέλους που όλοι αναγνώσαμε προ ημερών, και το οποίο έγραφε, "δεν με εμπνέουν τα κατεβατά σας και δεν τα διαβάζω αλλά δεν είναι σωστά τα όσα γράφετε"!!!
    Θέλεις να μου πεις πως υπάρχει καταδικαστέο γραπτό προ της μελέτης αυτού; και εάν ναι πως; Από γνώμες άλλων που τυχόν το διάβασαν και σε απέτρεψαν να επαναλάβεις το δικό τους σφάλμα και χάσιμο χρόνου; Θέλω να ελπίζω πως κατανόησα εσφαλμένα αυτό που έγραψες. Αν θες διαφώτισε με σε παρακαλώ...

    Quote:


    Σέ όλα τά σχολικά βιβλία ιστορίας αναφέρεται οτι στην Σπάρτη κάθε νεογέννητο εξεταζόταν από τούς έφορους (που ασκούσαν την εξουσία) καί εφ'όσον δέν ήταν αρτιμελές,το πετούσαν από έναν γκρεμό που λεγόταν Καιάδας.Τό γιατί γλύτωσε ο Λυκούργος δέν το ξέρω,πάντως το οτι γλύτωσε δέν αναιρεί το γεγονός τής κατακρήμνισης τών μή αρτιμελών βρεφών από τον Καιάδα.Παντού υπάρχουν καί εξαιρέσεις.





    Σε όλα τα ελληνικά σχολεία, διδάσκεται πως οι έλληνες κατάγονται από μία φυλή που ονομάζεται "Ινδοευρωπαϊκή και η οποία έφτασε στα εδώ εδάφη το 1100 π.Χ. περίπου.
    Δίχως όμως, το παραμικρό ίχνος από όλη της την πορεία ως εδώ, από όποια άγονη γωνία της γης υποτίθεται πως ήρθε, δίχως μια μάχη, ένα όστρακο, ένα όπλο, ένα δείγμα γραφής.

    Κι αυτό; με αφορμή την επιστροφή των Ηρακλειδών.
    Κάθοδος γράφουν. Ας μάθουν όμως πως κάθοδος στα αρχαία σημαίνει επάνοδος και το ξανασυζητάμε. (Το ξέρω εγώ δεν το ξέρουν οι φιλόλογοι;)


    Ενώ παράλληλα στο Τίμαιο και κυρίως στον Κριτία του Πλάτωνα, έχουμε αναφορά για τη μάχη μεταξύ Αθηναίων και Ατλάντων το 10.000 π.Χ.

    Μαθαίνουμε επίσης πως η γραφή μας είναι φοινικική του 4000, ενώ οι φοίνικες ήταν στην πραγματικότητα, Ετεοκρήτες. Κρητικοί!!!

    Και ας έχουμε επίσης δείγμα γραφής του 6000 από το δυσπηλιό. Του καθηγητή Χουρμουζιάδη.

    Μαθαίνουμε ακόμη για Αφροκεντρισμό, όταν ο παλαιοντολόγος Άρης Πουλιανός έχει βρει τον αρχάνθρωπο των Πετραλώνων στην Χαλκιδική, έντεκα εκατομμυρίων ετών, αντί για έξι της Αφρικής.

    Χρειάζεται να πω κι άλλα για το περίφημο κουκούλωμα του Ελληνικού πολιτισμού για το οποίο πολύ ωραία και εμπεριστατωμένα σε πληροφορεί ο Ορφέας;

    Quote:


    Σωστά, αλλά εν πάσει περιπτώσει, ήταν δούλοι. Δηλαδή δέν ήταν ελεύθεροι άνθρωποι,δικαιούμενοι νά διαθέσουν τον εαυτό τους όπως αυτοί ήθελαν.Αυτό δέν θεωρείται "μελανό σημείο" σέ μιά πολιτισμένη κοινωνία;




    Επίσης...
    Μελανό σημείο κατά τη γνώμη μου για μία κοινωνία, είναι κάθε σημείο ένδειξης οπισθοδρόμησης της. Όταν καταργεί ας υποθέσουμε κάτι υγιές και επιφέρει κάτι λιγότερο υγιές για εκείνη. ("συντηρητικότερο", να πω;)
    Όταν όμως μιλάμε για μια εποχή όπου, άπαντες, οι γύρω από τους Έλληνες, λαοί ήταν ανθρωποφάγοι, όταν έτρωγαν τους συγγενείς τους εκεί που αποπατούσαν, η δουλεία ήταν αυτή που τους στερούσε τα ανθρώπινα τους δικαιώματα;

    Και για να μην παρεξηγηθώ, πως δικαιολογώ το αδικαιολόγητο...

    Όταν αναγκάζονταν μέσα από τους Έλληνες και τη δουλεία, (είπαμε Σαλμώξης), έστω και μέσω αυτής, της δουλείας, να μορφωθούν και ύστερα (εάν ελευθερωθούν) να γυρίσουν ως αξιοπρεπείς άνθρωποι, μη ανθρωποφάγοι πλέον, στην "πατρίδα" τους, έχοντας βιώσει πλέον την έννοια της πόλης, όταν τους μάθαιναν την χρήση της τουαλέτας, τον αυτοσεβασμό μέσα από την εργασία, μήπως, λέω μήπως, η δουλεία ήταν τελικά, σκαλοπάτια επάνω από το ήδη υπάρχον βιοτικό τους επίπεδο;
    Στο οποίο δεν ήξεραν πότε θα γίνουν ο επόμενος μεζές;
    Μήπως μπαίνοντας και ζώντας στην οργανωμένη πόλη, έβλεπαν κάτι το οποίο ύστερα και οι ίδιοι μιμήθηκαν; Έκοψαν τις ανθρωποθυσίες και τις ανθρωποφαγίες; Το έχουμε σκεφτεί αυτό;
    Εάν θέλεις, παραθέτω και στοιχεία, για να μην θεωρηθώ πως μιλάω αυθαίρετα.

    Μπυρίτσα όπως πρέπει;



    Orfeus
    25.07.2005, 03:19
    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 23-07-2005 στις 01:42 έγραψε:

    Πρός Ορφέα:
    Λές οτι "από το τίποτα και με μόνο ένα βιβλίο γραμμένο σε όλη τους την ιστορία, ο μισός πλανήτης έχει υιοθετήσει αυτές τις δέκα εντολές". Ασχέτως τού ότι παρακάτω μού αναφέρεις τον Φλάβιο Ιωσήφ (είναι αυτός που γνωρίζω καί ώς Ιώσηπο ή πρόκειται περί άλλου;)






    Θα σου απαντήσω, αφού πρώτα μου απαντήσεις σε ένα ερώτημα που σου έχω θέσει στο post περί Γυναικών. Μπορείς να μου παραθέσεις μία Γυναίκα μόνο στις τόσες που εγώ παρέθεσα; Στο μεταξύ, έχε στο μυαλό σου ότι όταν μου δώσεις τη Γυναίκα, θα σου ζητήσω και έναν άνδρα αναλόγου μεγέθους του Σωκράτη, του Εμπεδοκλή και του Ηράκλειτου.

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 23-07-2005 στις 01:42 έγραψε:

    …..Οταν κάποιος έρθη νά σού δώση κάτι που ήδη έχεις,μήν το πάρης. Αλλά άν κάποιος θέλη νά το (ξανα)πάρη, εσένα τί σέ πειράζει;






    Με πειράζει γιατί οι Έλληνες έπεσαν θύματα της προπαγάνδας. Αυτό είναι το θέμα!!!

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 23-07-2005 στις 01:42 έγραψε:

    Λές οτι "Μέ τους δώδεκα θεούς,οι Ελληνες μεγαλούργησαν, μέ τον ένα τί κάνανε;". Σού (ξανα)απαντώ: Πάμπολλοι Ελληνες, Χριστιανοί όντες, υπήρξαν (καί υπάρχουν) σπουδαίοι αρχαιολόγοι, φιλόσοφοι, φιλόλογοι καί επιστήμονες. Επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας μέν όχι, αλλά όσοι διέφυγαν επί Τουρκοκρατίας στην Δύση καί μεγαλούργησαν εκεί, τί ήταν;






    Σαν τον Γιάννη μου το κάνεις κι’ εσύ. Τι δουλειά έχει η Τουρκοκρατία εδώ; Εδώ μιλάμε για την περίοδο από το 313 μέχρι το 1453. Δηλαδή μιλάμε για 11 αιώνες.
    Τι κάνανε οι Έλληνες σ’ αυτούς τους 11 αιώνες υπό την σκέπη του Ενός;;;; Τι κάνανε;;;; Τον τρούλο της Αγ. Σοφίας μου λέει ο Γιάννης. Χαίρω πολύ!!! Με τρούλους και μοναστήρια θα πάμε μπροστά;

    Άντε και να πούμε ότι δέχομαι αυτό. Το δέχομαι!!! Κάνανε τον τρούλο που είναι ένα επίτευγμα αρχιτεκτονικής. Η Αγ. Σοφία χτίστηκε στα χρόνια του Ιουστινιανού (527-565). Στα επόμενα χρόνια και μέχρι το 1453 τι κάνανε υπό την σκέπη του Ενός; Μέχρι την άλωση, έχουμε κοντά χίλια χρόνια. Εξέλιξαν τις Επιστήμες και μου διαφεύγει; Ποιος θα μου απαντήσει σ’ αυτό;

    Έφυγαν και μεγαλούργησαν στη Δύση είπες; Τι να συμπεράνω απ’ αυτό;
    1) Γιατί δεν μεγαλουργούσαν πριν την άλωση; Τι περιμένανε;
    2) Δεν μπορούσαν; Δεν τους άφηναν;
    3) Ευτυχώς δηλαδή που έπεσε η Πόλη και έφυγαν για να μεγαλουργήσουν!!!
    (Αλλά και το πώς έφτασε η Πόλη να πέσει, έχει να κάνει ΚΑΙ με την αντιμετώπιση και τη συμπεριφορά που επεφύλασσαν όλοι αυτοί οι ανόητοι αυτοκράτορες στους Έλληνες).

    Quote:

    Το μέλος Hastaroth στις 23-07-2005 στις 01:42 έγραψε:

    Καί επαναλαμβάνω: άλλο η θρησκεία καί άλλο η επιστήμη καί η τέχνη.






    Θα επαναλάβω και εγώ: Η έρευνα του ανθρώπου για τον Θεό, είναι κεφάλαιο και “ιδιοκτησία” της Επιστήμης και της Φιλοσοφίας. Όχι της θρησκείας.

    Vangelis86
    11.10.2005, 14:34
    Ενας νομος για το βοδι η το λιονταρι ειναι τυραννια (blake)


    nikostheater
    11.10.2005, 23:31
    Ομολογω οτι θα συμφωνησω απολυτως με τον Hastaroth.
    Kαι επειδη συμμετεχω και στο εσωτερικα και κατι τετοια ειναι συνηθη εκει,εχω βαρεθει ηλιθιες διαμαχες αναλογου περιεχομενου.
    nefos
    01.02.2006, 07:58

    @ 2 άρθρα με έβαλαν σε καινούργιες σκέψεις . . . τα παραθέτω ολόκληρα γιατί πραγματικά αν τα πετσοκόψω θα χαθεί η ουσία τους (νομίζω).

    ___________________________________________________________________

    ΜΙΣΕΛ ΟΝΦΡΕ

    «Οι θρησκείες μάς έχουν γεμίσει με πόνο...»


    Της ΒΙΚΗΣ ΤΣΙΩΡΟΥ
    Ενα μανιφέστο για την ελευθερία της έκφρασης κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Βρετανία, στο οποίο πολλοί καλλιτέχνες και συγγραφείς, μεταξύ των οποίων ο Σαλμάν Ρούσντι, ο Φίλιπ Πούλμαν, η Μόνικα Αλί και λοιποί, διεκδικούν το δικαίωμα να ασκούν κριτική στη θρησκεία!

    Αυτή η αντίδραση έχει να κάνει με ένα σχέδιο νόμου που έφερε στη Βουλή των Κοινοτήτων το περασμένο καλοκαίρι ο Τόνι Μπλερ και με το οποίο προβλέπεται ποινικοποίηση των απόψεων που καταφέρονται εναντίον των θρησκειών. Ο Μπλερ, εν όψει των προσεχών βουλευτικών εκλογών, προσπαθεί με αυτή την κίνηση να δελεάσει τους εκπροσώπους των Βρετανών μουσουλμάνων οι οποίοι θεωρούν προσβολή προς τη θρησκεία τους οποιαδήποτε κριτική. Ομως, το νομοσχέδιο «περί υποκίνησης σε θρησκευτικό μίσος» έχει ενώσει δημοσιογράφους, δικηγόρους και πολλές προσωπικότητες, οι οποίοι ισχυρίζονται πως ένας τέτοιος νόμος θα περιορίσει σοβαρά την ελευθερία έκφρασης χωρίς να καταφέρει το στόχο του: αντί να περιορίσει τις θρησκευτικές αντιπαλότητες, θα τις εντείνει.

    Από την άλλη πλευρά της Μάγχης, ο φιλόσοφος Μισέλ Ονφρέ παρουσίασε το τελευταίο του έργο, με τίτλο «Δοκίμιο περί αθεΐας», που σημειώνει μεγάλη επιτυχία στη γαλλική εκδοτική αγορά.

    Πρόκειται για ένα μανιφέστο υπέρ του αθεϊσμού που συνδέεται εν μέρει με τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου: «Από τότε -λέει ο ίδιος στην εφημερίδα "Ελ Παΐς"- μας υποχρεώνουν να επιλέξουμε ανάμεσα στον ιουδαϊσμό του Μπους και τον ισλαμισμό του Μπιν Λάντεν, όπως άλλοτε μας υποχρέωναν να επιλέξουμε ανάμεσα στον κομμουνισμό της Ρωσίας και τον καπιταλισμό των ΗΠΑ. Εγώ αυτό που θέλω να πω με το βιβλίο μου είναι ότι δεν θέλω να επιλέγω. Οπως ο Αλμπέρ Καμί, δεν επιλέγω ανάμεσα στη Ρωσία και την Αμερική». Και με τη μη- επιλογή προκύπτει η πρόταση του αθεϊσμού, «ως εγκώμιο της λογικής και της φιλοσοφίας του Διαφωτισμού. Κάνω μια φιλοσοφική tabula rasa για να ξαναρχίσω από την αρχή με βάση τη λογική».

    Ο Ονφρέ καταδικάζει τις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες γιατί πιστεύει πως «έχουν γεμίσει τον κόσμο με πόνο», αλλά δεν αγνοεί πως και ο αθεϊσμός, όπως αυτός της Σοβιετικής Ενωσης, μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικά αποτελέσματα: «Δεν υπερασπίζομαι το σοβιετικό αθεϊσμό, επισημαίνει. Δεν επιθυμώ την πυρπόληση των εκκλησιών, το βιασμό των καλογριών, την κατάσχεση των αγαθών της Εκκλησίας. Η τοποθέτησή μου έχει να κάνει με τη λογική του φιλοσοφικού, του πνευματικού αγώνα. Δεν ισχυρίζομαι πως η άθεη εποχή της Σοβιετικής Ενωσης ήταν καλύτερη. Δεν ισχυρίζομαι πως ο αθεϊσμός οδηγεί στον επίγειο Παράδεισο. Υπήρξαν λυπηρές περίοδοι στην Ιστορία που οφείλονταν στον αθεϊσμό». Ωστόσο, πιστεύει πως οι μονοθεϊστικές θρησκείες είναι χειρότερες γιατί διαβρώνουν ακόμη και τους άθεους: «Ο θεϊσμός διαβρώνει τη νοοτροπία των ανθρώπων, ακόμη και όταν αυτοί δεν πιστεύουν, όταν είναι αγνωστικιστές. Βλέπει το ανθρώπινο σώμα γεμάτο επιθυμίες και τις θεωρεί ένοχες, όπως θεωρεί και την ευχαρίστηση πρόβλημα και τη σάρκα αμαρτωλή».

    Κατά την άποψή του, η κοινωνία παραμένει χριστιανική, ακόμη και στο πεδίο της φιλοσοφίας: «Υπάρχει μια κυρίαρχη φιλοσοφία, όπως εμφανίζεται στην επίσημη εκδοχή της Ιστορίας που μαθαίνουμε στο σχολείο. Μια φιλοσοφία ιδεαλιστική, πλατωνική, πνευματική, χριστιανική. Ομως υπάρχει μια άλλη φιλοσοφική παράδοση στην οποία ανήκω. Πρόκειται για μια φιλοσοφία ηδονιστική, αισθησιακή, υλιστική, εμπειρική, κυνική.

    Πρέπει να υπάρξει μια λαϊκή φιλοσοφία όπου ο καθένας θα μπορεί να συνειδητοποιεί πως υπάρχουν πραγματικά συζητήσεις που εξηγούν διαφορετικές θέσεις, από τις οποίες μπορεί να επιλέξει όποια τον ικανοποιεί περισσότερο. Να μπορεί να πει: Εδώ υπάρχει ένας φιλόσοφος χριστιανός, μουσουλμάνος ή άθεος και να παλέψει ώστε καθένας να μπορεί να σκέφτεται για τον εαυτό του και να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα».
    ___________________________________________________________________

    ΦΙΛΙΠ ΠΟΥΛΜΑΝ

    Ελεύθεροι να πιστεύουμε αλλά και να ασκούμε κριτική


    «Πρέπει να αντιδράσουμε στο νομοσχέδιο περί υποκίνησης σε θρησκευτικό μίσος της κυβέρνησης Μπλερ», λέει ο συγγραφέας Φίλιπ Πούλμαν στην εφημερίδα «The Guardian»:


    «Αλλά πριν εκθέσω τις απόψεις μου θα ήθελα να σταθώ στο θέμα της "ταυτότητας", γιατί αυτό φαίνεται να βρίσκεται στο κέντρο του προβλήματος. Η "ταυτότητά" μας διαμορφώνεται από τις πράξεις μας, από αυτό που είμαστε ή και από τα δύο; Εμένα μου φαίνεται πως:

    1. Δεν είμαστε κύριοι αυτού που είμαστε, αλλά κύριοι αυτού που κάνουμε.

    2. Από την άλλη άποψη, αυτό που κάνουμε μας υπαγορεύεται από αυτό που είμαστε και αυτό που είμαστε μπορεί να τροποποιηθεί από αυτό που κάνουμε.

    3. Αυτό που κάνουμε έχει μια ήθική έννοια. Αλλά όχι αυτό που είμαστε.

    4. Οσον αφορά το παρελθόν: είναι σημαντικό για κάποιους από εμάς να γνωρίζουν πως οι πρόγονοί τους κατάγονταν από τον έναν ή τον άλλο τόπο, να γνωρίζουν την ιστορία της οικογένειάς τους, να αισθάνονται συνδεμένοι με έναν τόπο, μια γλώσσα, μια ατμόσφαιρα, μια καλλιτεχνική μορφή έκφρασης ή μια θρησκεία που οι πρόγονοί τους αναγνώριζαν ως δική τους.

    5. Οσον αφορά το παρόν, είναι σημαντικό για τον καθένα μας να αισθάνεται ότι ανήκει σε μια χώρα ή σε μια ομάδα που κατά έναν τρόπο μάς μοιάζει. Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να ζούμε σε έναν τόπο όπου αισθανόμαστε σαν το σπίτι μας και όχι σαν σε εξορία ή κάπου όπου να απειλούμαστε.

    6. Η πίστη και οι πεποιθήσεις είναι συχνά θέμα ιδιοσυγκρασίας. Μπορεί να είναι της ιδιοσυγκρασίας μου να τείνω προς το σκεπτικισμό και στην ιδιοσυγκρασία του άλλου να πιστεύει στις υπερφυσικές δυνάμεις. Λόγω της ιδιοσυγκρασιακής σύστασης των θρησκευτικών πεποιθήσεων, δεν μπορώ να συγχαρώ ή να μεμφθώ κάποιον για το σκεπτικισμό του ή για την πίστη του.

    7. Μόνον όταν δρούμε με βάση μια πίστη μπορούμε να δεχθούμε εγκώμια ή επικρίσεις.

    Αυτό που πραγματικά είμαστε έχει να κάνει με την ιδιωτικότητά μας. Είναι κάτι εξαιρετικά σύνθετο και αμφίσημο που καλύπτεται από μια διπλή, τριπλή και πολλαπλή φύση και παραμένει πολύ μυστηριώδες ακόμη και για εμάς τους ίδιους.

    Αν όμως μια πρώτη "ταυτότητα" ενός ατόμου είναι η θρησκεία του, τότε αυτά που λέει η υπουργός Ισότητας μεταξύ των Κοινοτήτων, πάνω στο νομοσχέδιο εναντίον του θρησκευτικού μίσους, δεν στέκουν. Διαβεβαίωσε πως αυτό το νομοσχέδιο δεν εμποδίζει την κριτική της θρησκείας, αλλά στοχεύει μόνο στο να εμποδίσει κάποιους να μισήσουν άλλους συνανθρώπους τους. Ωστόσο, το να ασκείς κριτική στη θρησκεία κάποιου που έχει τη θρησκεία του ως το πρώτο στοιχείο της ταυτότητάς του, καταλήγει στο να κρίνεις το ίδιο το άτομο. Να κρίνεις αυτό που είναι και όχι αυτό που κάνει.

    Θα ήθελα να πω για ποιο λόγο θέλω ελεύθερα να ασκώ κριτική στη θρησκεία και να αναστοχάζομαι τις συνέπειές της στην κοινωνία, χωρίς το φόβο να με συλλάβουν. Η θρησκεία αποκαλύπτει τι κάνουν οι άνθρωποι. Οπως η τέχνη είναι ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζει όλες τις κοινωνίες που γνωρίζουμε. Εν μέρει χάρη στο Διαφωτισμό μάς δόθηκε η δυνατότητα εδώ και περίπου διακόσια χρόνια να συζητούμε για τις θρησκείες με ηρεμία, να εξετάσουμε την ιστορική εξέλιξή τους, να μελετήσουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις, να εκτιμήσουμε την τέχνη που εμπνέουν κ.λπ. Αυτά είναι πιο εύκολο να γίνουν από κάποιους που δεν είναι φανατικοί πιστοί. Οι φανατικοί, αυτοί που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να πεθάνουν για τη θρησκεία τους, είναι λιγότερο πιθανόν να έχουν μια ανοιχτή θεώρηση πάνω σ' αυτά τα θέματα. Και το γεγονός πως η θρησκεία μπορεί να ωθήσει τους ανθρώπους σε τέτοιες ακραίες ενέργειες είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πρέπει να μπορούμε να την κρίνουμε.

    Στο όνομα του θρησκευτικού νόμου επιβάλλονται σε ορισμένα σημεία της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής απαράδεκτες και χονδροειδείς τιμωρίες (ακρωτηριασμοί, λιθοβολισμοί), όπως συνέβαινε πριν από κάποιους αιώνες στην Ευρώπη (πυρά, βασανισμοί).

    Αυτού του είδους η θρησκεία είναι αισθητικά απαράδεκτη, διανοητικά τοξική και ηθικά αισχρή και δεν βλέπω για ποιο λόγο δεν θα μπορούμε να την καταδικάσουμε. Η Βρετανίδα υπουργός μάς διαβεβαιώνει πως ο νόμος δεν θα απαγορεύει κάτι τέτοιο. Φοβούμαι όμως πως απατάται, γιατί το θρησκευτικό μένος επέρχεται δριμύτερο. Η κυβέρνηση, κατευθυνόμενη από έναν άντρα αδύναμο, εξουσιομανή, διαισθάνθηκε την αυξημένη δύναμη των θρησκευτικών λόμπι και προσπαθεί να την καθησυχάσει. Ολα δείχνουν πως η θρησκεία κερδίζει έδαφος και έχει όλο και μεγαλύτερη επιρροή. Οι πιο φανατικοί διεκδικούν περισσότερα προνόμια και η σημερινή κυβέρνηση θα υποχωρήσει σε όλες τους τις απαιτήσεις.

    Ε, λοιπόν, εγώ πιστεύω πως θα πρέπει να αντισταθούμε αποφασιστικά σ' αυτή την τάση. Πιστεύω πως πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να σκεπτόμαστε πάνω στα θρησκευτικά θέματα και να ασκούμε κριτική στη θρησκεία.

    Κριτική με τις δύο έννοιες του όρου: να την εξετάζουμε όπως ένας κριτικός τέχνης εξετάζει ένα έργο, να αξιολογούμε τα δυνατά και αδύναμα σημεία της, να εντοπίζουμε τις επιρροές της, να ταυτοποιούμε τα ρητορικά της θέματα και να καταδικάζουμε την τάση της να απελευθερώνει, να επιτρέπει και να δικαιολογεί τα χειρότερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης».

    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/01/2006

    nefos
    15.03.2007, 15:25
    ΣΤΙΒ ΠΡΟΘΕΡΟ (Steve Prothero), καθηγητής θρησκευτικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, παγκόσμιας εμβέλειας επιστήμων θεολογίας, αλλά με ψυχή κωμικού, με εκπομπή αργά το βράδυ στην τηλεόραση, όπως τον περιγράφει σε ένα θαυμάσιο αφιέρωμα το περιοδικό «Newsweek» στο τελευταίο τεύχος του. Την περασμένη εβδομάδα ο Πρόθερο έδωσε μια ωραία διάλεξη με θέμα τον θάνατο και την αιωνιότητα. Διακόσιοι φοιτητές στριμώχτηκαν στο αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής της Βοστώνης, για να ακούσουν τον πολυσυζητημένο καθηγητή να τους μιλάει για το Δωδεκάθεο, την μετεμψύχωση, τον κόσμο του Ντίσνεϊ, την ιεροτελεστία της αποτέφρωσης που ακολουθούν οι ινδουιστές, τη μαρτυρία του Πλάτωνα για τη δίκη του Σωκράτη και για τον «υπέροχο μύθο της πεντάμορφης και του τέρατος».

    ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΑΥΤΟ κυκλοφορεί το καινούργιο του βιβλίο για τη «Θρησκευτική αγραμματοσύνη» των Αμερικανών. Ισχυρίζεται πως παρ' όλο που το 90% τουλάχιστον των Αμερικανών δηλώνουν ότι πιστεύουν στον Θεό, μόνο ένα απειροελάχιστο ποσοστό αυτών έχει την παραμικρή ιδέα για θρησκευτικά ζητήματα. Οι διαπιστώσεις του είναι κυρίως εμπειρικές. Λέει ότι ελάχιστοι φοιτητές του γνωρίζουν ποιοι έγραψαν τα χριστιανικά ευαγγέλια. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που ξέρουν το παραμικρό για την ινδουιστική θρησκεία. Και όλοι, λέει, πιστεύουν πως ο Θεός είναι ένας καλοκάγαθος, λευκός γεροντάκος που ζει στον ουρανό, μέσα στα σύννεφα.

    ενετ 15/3/07
    nefos
    15.03.2007, 15:33

    @ E δεν πάνε καλά.......από αυτά που μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να το διαβάσω.







    ________________________________________________________________________

    Κίτρινη κάρτα στις νύφες που αργούν

    Εμελλε να γίνει κι αυτό... Οι παπάδες υπό τον μητροπολίτη τους να συζητούν και να αποφασίζουν για τους τρόπους με τους οποίους θα γίνονται οι γάμοι, τα βαφτίσια και οι κηδείες... Συνέβη στη μητρόπολη Δημητριάδος, όπου, ύστερα από «ιερατική σύναξη» υπό τον Ιγνάτιο, αποφασίστηκε μια σειρά από «απαγορεύεται» και «επιτρέπεται».

    Σύμφωνα με την απόφαση, μεταξύ άλλων, στους γάμους απαγορεύονται:

    - Η ρίψη ρυζιού, κουφέτων, λουλουδιών και οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου εντός του ιερού ναού.

    - Ο στολισμός σημείων του ναού με τούλια ή άλλα υφάσματα.

    - Η χρήση ποτηριού και καράφας για τον οίνο. Θα χρησιμοποιείται ποτήριο που θα ανήκει στον ιερό ναό.

    - Η παρουσία φωτογράφων και εικονοληπτών που δεν είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι. Η ενδυμασία ορίζεται ως εξής: για τους άνδρες υφασμάτινο παντελόνι και πουκάμισο και για τις γυναίκες ταγιέρ.

    - Η υπερβολική χρήση μηχανημάτων προβολής (ομπρέλες, φλας).

    - Η φωτογράφιση των μελλονύμφων μέσα στον ιερό ναό. Επιτρέπονται μόνο μία ή δύο αναμνηστικές οικογενειακές φωτογραφίες.

    - Η καθυστέρηση αφίξεως των μελλονύμφων στον ιερό ναό. Η έναρξη του μυστηρίου θα μπορεί να παραταθεί μόνο για 15 λεπτά. Πέραν αυτού, το μυστήριο θα ακυρώνεται και θα μετατίθεται στο τέλος των υπόλοιπων μυστηρίων.

    Από τις παραινέσεις ξεχωρίζει μία: «Η προσβλητική κίνηση της νύφης να πατήσει το πόδι του ανδρός, στην κατάληξη του Αποστολικού Αναγνώσματος, παραποιεί το βαθύτερο νόημα και περιεχόμενο της φράσης "Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα", που είναι η κενωτική και θυσιαστική αγάπη και όχι η κομπλεξική επικυριαρχία».

    Στις βαφτίσεις, απαγορεύεται ο στολισμός του μπουκαλιού για το λάδι με αρκουδάκια ή λουλούδια.

    Στις δε κηδείες, κορυφαία παρατήρηση είναι η εξής: «Στο αγγελτήριο της κηδείας και του μνημοσύνου απαγορεύεται η απεικόνιση ιερών μορφών Εσταυρωμένου Κυρίου, Θεοτόκου κτλ. και ιερών συμβόλων, διότι μετά την παρέλευση της κηδείας η του μνημοσύνου ξεσχίζονται και καταπατούνται ασεβώς από τον τυχόντα».


    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/03/2007


    edelweiss
    16.05.2007, 15:22
    Μιλάμε για μια "παράδοση" πριν 2007 χρόνων...
    Από τότε πόσα έχουν αλλάξει... Ουυυυυυυυυυ πάρα πολλά