Μία ωδή σε τραγουδάω
Ήταν τα άστρα θαμπερά
μα συ αγνάντευες τα άλλα
τα μακρινά τα λαμπερά
τα μάτια γαλανά μεγάλα
μία ωδή σε τραγουδά
μια μελωδία του Ορφέα
ένα φιλί σ' αναζητά
τα χείλη κόκκινα ωραία
τα μάτια σου φωτούσαν αντηλιές
τα χείλη σου φιλούσαν κοπελιές
σε σκοτεινές και μαύρες εποχές
ιρίδισες τις γκρίζες κυριακές
ήταν οι τοίχοι φοβεροί
πώς έφυγες με μια μπαλάντα
ήταν οι στίχοι πορφυροί
ήταν οι μουσικές σαράντα
κάπου σε ζει μια γιασεμιά
κάπου ανθεί ένα γεράνι
δεν σ' έσβησε η λησμονιά
ούτε χαμοι σ' έχουν πεθάνει
τα μάτια σου φωτάνε αντηλιές
τα χείλη σου φιλάνε κοπελιές
σε σκοτεινές και μαύρες εποχές
ιρίδισες τις γκρίζες κυριακές
