Το τελευταίο μου τσιγάρο
Δημήτρης Χρυσοχοΐδης
Ψάχνω τη δύναμη να βρω να σου μιλήσω
Μα δε μ' αφήνουν οι χιλιάδες αναμνήσεις
Στα μάτια δεν τολμώ να σε κοιτάξω
Πικρές κουβέντες μαζί σου ν' ανταλλάξω, ν' ανταλλάξω
Το τελευταίο μου τσιγάρο
Μαζί θα το καπνίσουμε
Κι αν δεν αλλάξεις τότε γνώμη
Αφού το θες χωρίζουμε
Θέλω να μάθω τι σου έφταιξε και φεύγεις
Πού βρίσκεις δύναμη και την ψυχή μου κλέβεις
Κι αν σε ρωτάω κι αν ζητάω απαντήσεις
Εγώ θα κάνω πάλι ό,τι μου ζητήσεις
Μουσική: Δημήτρης Ρακιτζής, Στίχοι: Ζωή Καραϊσκάκη
Το Μπαράκι-Κίτρινα Ποδήλατα
Σ'ενα μπαράκι μια βραδιά
που έψαχνα άστρα στη στεριά
εκεί που γέλαγα πιομένος
εκεί ήταν που είπα φτάνει πια
και έκανα όνειρα τρελλά μ'αλήθειες φορτωμένος
Σ'ενα μπαράκι εκεί κοντά
κει στην παλιά μου γειτονιά
έψαχνα χρόνια τ'ονομά μου
κι ήμουν ακόμα δεκαεννιά
σ'ενα μπαράκι απ'τα παλιά
εκεί που άναψα το πρώτο μου τσιγάρο
...
A Small Cigar (Jethro Tull)
A small cigar can change the world,
I know, I've done it frequently at parties
where I've won all the guests' attention
with my generosity and suave gentlemanly bearing.
A little flat tin case is all you need
breast-pocket conversation opener
and one of those ciggie lighters that look rather good
you can throw away when empty.
Must be declared a great success
My small cigars all vanish within minutes.
Excuse me, mine host, that I may visit a nearby tobacconist
to replenish my supply of small cigars and make the party swing again.
I know my clothes seem shabby
and don't fit this Hampstead soiree,
where unread copies of Rolling Stone,
well-thumbed Playboys
decorate the hi-fi stereo record shelves.
If you ask me they're on their way
to upper-middle-class oblivion.
The stupid twits, they roll their only
one cigarette between them.
My small cigar's redundant now
in the haze of smoking pleasure.
Call it a day,
Get the hell away,
Go down the cafe
For a cup of real tea.
By the tube station, there's a drunk old fool
who sells papers in the rush hour.
I hand to him ten small cigars.
He smiles, says, "Son, God bless you''.
A small cigar
Has changed his world, my friend
A small cigar
Has changed the world again
Να μ' αγαπάς
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
When I Was Young (Eric Burdon)
The rooms were so much colder then.
My father was a soldier then.
Times were very hard.
When I was young.
When I was young.
I smoked my first cigarette at ten.
And for girls, I had a bad yen....
I learned quite alot ....
When I was young.
When I was young.....
When I was young it was more important.
Pain more painful, laughter much louder, yeah.
When I was young I had understanding....
Much more love... Fear like fearless...yeah.
When I was young.
When I was young.......
I met my first love at thirteen.
She was brown, and I was pretty green.
I learned quite a lot.
When I was young.
When I was young.
When I was young it was more important.
Pain more painful, laughter much louder, yeah.
When I was young I had understanding
Much more love... Feel like fearless, yeah....
When I was young...
When I was young.
My life was so much stronger then...
I believed in fellow men.
I was so much older then.
When I was young.
When I was young.
So very, very young....
Life was so much sweeter then....
When I was young.
So very, very young.....
Τα τ σ ι γ ά ρ α το ποτά και τα ξενύχτια
έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια
τα προβλήματα τα αισθηματικά
τις νύχτες γίνονται βασανιστικά
[Χρήστος Κυριαζής, ''Τα τσιγάρα τα ποτά κ τα ξενύχτια'']
Μα κείνη μια Πυθία με τα μάτια κλειστά
αιώνες δικασμένη να μαντεύει σωστά
τη καύτρα του τσιγάρου της κοιτάζει
κι από μέσα της λεει: ο.κ.
...Εκείνος στο γκρεμό του απαθής εντελώς
απ' έξω καθώς πρέπει κι από μέσα τρελός
τη στάχτη του τινάζει στο μεγάλο τασάκι
και λέει: ο.κ.
[Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ''O.K.'']
Απο κερί τσιγάρο σου μη τύχει και ανάψεις
γιατι ενας ναυτης χάνεται και μια καρδιά θα κάψεις
Απο κερί τσιγάρο σου μη τύχει και ανάψεις
πάντα ενας ναυτης χάνεται και μια καρδιά θα κάψεις
Πάει καιρός που έμαθα αυτή την ιστορία
και κάθε που θα δώ κερί με πιάνει αγωνία
Απο κερί τσιγάρο σου μη τύχει και ανάψεις
γιατι ενας ναυτης χάνεται και μια καρδιά θα κάψεις
Απο κερί τσιγάρο σου μη τύχει και ανάψεις
πάντα ενας ναυτης χάνεται και μια καρδιά θα κάψεις
Αγέρας με ταξίδεψε σε τούτη την αλήθεια
στις θάλασσας τα χρώματα στης γής τα παραμύθια
Απο κερί τσιγάρο σου μη τύχει και ανάψεις
γιατι ενας ναυτης χάνεται και μια καρδιά θα κάψεις
Δημήτρης Ζερβουδάκης - Ο ναύτης
' ένα μήνα, μια βδομάδα, έναν χρόνο δυο χρόνια ίσως και ποτέ
Θα συναντηθούμε πάλι μες το ίδιο καφέ
Θα μου λες πάλι τις ιστορίες, για σπουδές στο εξωτερικό
Έπειτα στου μπαμπά το γραφείο και τώρα αφεντικό
Με κοιτάς και στα μάτια σου ψάχνω
Κάποιον φίλο να βρω
Το τασάκι με στάχτη γεμάτο
Τα όνειρά μας στα δικά μας τα χρόνια
Ψάχνω να τα βρω μες τον καπνό
Θα ρωτήσεις για όλους εκείνους που δεν νοιάστηκες να δεις
Που να' ναι, να τριγυρνάνε ή να' χουν βολευτεί
Θα ρωτάς και για μένα τι να 'χω απογίνει τόσα χρόνια μετά
Που με βγάλαν τα λόγια τα μεγάλα τόσα λόγια κενά
Με κοιτάς και στα μάτια σου ψάχνω
Κάποιον φίλο να βρω
Το τασάκι με στάχτη γεμάτο
Τα όνειρά μας στα δικά μας τα χρόνια
Ψάχνω να τα δω μες τον καπνό
Η κουβέντα κάπου εδώ θα τελειώσει
Οι δουλείες σου σε φωνάζουν ξανά
Τυπικά το χέρι σου δίνεις
Κι έτσι φεύγεις απλά
(δεν μιλάει για τσιγάρο ακριβώς, αλλά για στάχτη και καπνό..)
Τα φώτα που σβήνουν - σε ένα μήνα μια βδομάδα.
Tσιγάρο εγώ στο στόμα μου δεν έβαλα ούτε ένα
Αρβανιτάκη Ελευθερία - Μουσική/Στίχοι: Ξυδάκης Νίκος/Γκόνης Θοδωρής
Τσιγάρο εγώ στο στόμα μου δεν έβαλα ούτε ένα
αλλά όταν βλέπω τον καπνό σκέφτομαι μόνο εσένα
Τα χείλη σου, τα χέρια σου, η ανάσα κι η καρδιά μου
καπνός μπήκε στα μάτια μου και κλαίω απ' τη χαρά μου
Τα δάκρυα είναι της χαράς, τα δάκρυα και της λύπης
είκοσι χρόνια πέρασαν και μόνο εσύ μου λείπεις
Φωτιά εγώ δε ζήτησα, ποτέ από κανένα
τον κόσμο μόνο γύρναγα και έψαχνα για σένα
Όταν σε βρω, όταν σε δω, όταν σε συναντήσω
το πρώτο το τσιγάρο μου μαζί σου θα καπνίσω
Φωτιά από τα χέρια σου θα πάρω και θ' ανάψω
και τότε όχι απ' τον καπνό, μα απ' τον καημό θα κλάψω
Ένα τσιγάρο ακόμα και φεύγεις
έτσι και αλλιώς δικό μου δε θα σ' έχω
τι αποφεύγεις
Όσο κι αν ψάχνω να μένω μακριά σου
τόσο δε θέλω μια στιγμή να χάνω
από κοντά σου
Άναψες τη φωτιά σου, άναψες, τα όνειρά μου άλλαξες
μα εσύ δεν άλλαξες
Έλα δώσε μου και θα φύγεις, δώσε μου, στο κορμί σου στρώσε μου
να χαθούμε γι άλλη μια φορά
Δεν τ' αξίζεις να σε θέλω, δεν τ' αξίζεις να σε θέλω
Δε Βαριέσαι Αδερφέ (στίχοι: Σώτια Τσώτου)
Kάποιο παράθυρο έχει φως, κάποιον τον τρώει ο πυρετός
μάς φεύγει βήμα-βήμα
Κάποιο καράβι στ’ ανοιχτά, με χίλια βάσανα βαστά
να μην το πιει το κύμα
Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο, πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ
Kάποιος στην άκρη του γιαλού, κοιτάει το τέλος τ’ ουρανού
μονάχος του πεθαίνει
Κάποιος στην μάχη πολεμά, η σφαίρα δίπλα μας περνά
στα στήθια του πηγαίνει
Κι εμείς οι άλλοι μα το ναι, κάνουμε πάρτι ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ
Έξω αστράφτει και βροντά, ένας διαβάτης περπατά
χαμένος μέσ’ τη μπόρα
Κάπου δεν θα ’χουνε ψωμί, κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα
Κι εμείς χορτάτοι μα το ναι, κάνουμε γλέντια ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ
Πόσοι απόψε ξαγρυπνούν, σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε
Στάσου και σκέψου μια στιγμή, πόσοι σκοτώνονται στη γη
την ώρα που μιλάμε
Μα εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο, πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ
Το τσιγάρο βαρύ - Μ. Ασλανίδου
Οι κουρτίνες κλειστές
στο δωμάτιο σκιές, στο δωμάτιο σκιές
μαύροι κύκλοι σε κρύσταλλα μάτια
Με πονάει που με θες
οι φωνές δυνατές, με πονάει που με θες
Αγωνία, στην άμμο παλάτια
Στο δωμάτιο σκιές
μαύροι κύκλοι σε κρύσταλλα μάτια
Το τσιγάρο βαρύ, ποιος να πει, τι να πει
Το τσιγάρο βαρύ, βιαστικά θα ντυθώ και θα φύγω
Με μια στάλα ντροπή στο φευγάτο φιλί
Με μια στάλα ντροπή, σ’ αγαπώ που μ’ αγάπησες λίγο
Το τσιγάρο βαρύ, βιαστικά θα ντυθώ και θα φύγω
Αναμμένες φωτιές, άγνωστές μου σπηλιές
Αναμμένες φωτιές, ένας ίλιγγος με παρασέρνει
Δεν ακούω τι λες, σε πληγώνει και κλαις
Σε πληγώνει και κλαις, πυρετός η στιγμή που απομένει
Αναμμένες φωτιές, ένας ίλιγγος με παρασέρνει...
Και πάλι ανάβω
τσιγάρο
καπνίζω και ας μη το γουστάρω
είναι αργά μα εγώ ξαγρυπνώ δεν κοιμάμαι
το γιατί δεν το ξέρω
μα κάτι φοβάμαι
Φοβάμαι που ίσως
τα χρόνια άφησα
που λάθος αγάπες
και όνειρα κράτησα
μ'αυτο είναι ψέμα
και εγω το πληρώνω
Φοβάμαι εμένα,εμένα και μόνο
Δεν θέλω να δω την αλήθεια
και απ' το ψέμα ζητάω βοηθεια
απορώ που θα βγει
και το τέλος πιο θα 'ναι
το γιατί δεν το ξέρω
μα κάτι φοβάμαι
Φοβάμαι που ίσως
τα χρόνια άφησα
που λάθος αγάπες
και όνειρα κράτησα
μ 'αυτό είναι ψέμα
και εγώ το πληρώνω
Φοβάμαι εμένα, εμένα και μόνο
Πειράζει που το έγραψα και στο μουσικό παιχνίδι?
ΕΝΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ...
...μια πεταλούδα στη γωνιά χαμογελά
κερνάει τσιγάρο μα πουλάει τη φωτιά
ο αστυφύλακας ταυτότητα ζητάει
μα εγώ την ψάχνω απ' τα Δεκαεννιά...
ΕΝΑ "ΜΟΡΤΙΚΟ"...
Ένα πιτσιρίκι είναι ξαπλωμένο
μες στα χορταράκια παραπονεμένο.
Θέλει να φουμάρει ένα τσιγαράκι,
μα δεν έχει φράγκο, είναι μπατιρακι.
Του 'ρθε μια ιδέα, κάπου να τη στήσει
όποιος κι αν περασει τσιγαρο να ζητήσει.
Μα κακή τον τυχη λιγο παραπανω
στη γωνιά τον δρόμου τρακάρει παλισμάνο.
Κάνει το κορόιδο, ζουλα τον κοιταει
και με κόλπο έξυπνο τόνε χαιρετάει.
Διχως να τα χάσει το πιτσιρικάκι,
απ' τον πολισμάνο ζητάει τσιγαράκι
ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΚΑ ΜΟΥ...
Μακρυα πολυ μακρυα να ταξιδευουμε
και ο ηλιος παντα μονους να μας βρισκει
εσυ τσιγαρο καμελ να καπνιζεις ναι
και σε μια γωνια να πινω ουισκυ
...αναθεμα σε δε με λυπασαι που καιγομαι και λιωνω, που μ'εκανες και σ'αγαπω και τωρα μαραζωνω...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : angela_77 στις 03-03-2006 15:41 ]
dijo
04.05.2006, 03:27
Στον Πειραιά συννέφιασε
και στην Αθήνα βρέχει
άλλος αγάπη έχασε
κι άλλος αγάπη έχει
Ανάβω το τσιγάρο μου
και η βροχή το σβύνει
χτυπώ την πόρτα π' αγαπώ
μα εκείνη δεν ανοίγει
Βλέπω τις κούρσες να περνούν
απ' τον μεγάλο δρόμο
κι εσύ το ξέρω πως γελάς
με τον δικόμου πόνο
Σε μια κολώνα στέκομαι
και πήρε να νυχτώνει
δεν λογαριάζω την βροχή
όσο κι αν δυναμώνει
Γιώργος Μητσάκης / Νίκος Γιουλάκης
Κάποιος να μου πει πόσα λεφτά έριξαν οι καπνοβιομηχανίες γι'αυτό το τοπικ. Υπόσχομαι ότι δεν θα το πω παρακάτω.
dijo
04.05.2006, 04:08
Έτσι και μάθω πως κάποιοι πληρώθηκαν, και εγώ έμεινα στην απόξω θα...
Το τσιγάρο στο τασάκι
Μου το άφησες
Μα την καρδιά μου πήρες
Και μόνο με παράτησες
Και πίνω μπύρες,πίνω μπύρες,πίνω μπύρες
...και άλλο ...
Σαν Τραγουδάκι
(στίχοι, μουσική: Θοδωρής Παυλάκος)
Έτσι που ήρθες κι έφυγες
Δε σ' έμαθα ποτέ
Πίσω απ' τα δυο σου μάτια
Πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου 'μεινες
Που όλο ξεχνάω τους στίχους
Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες στα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω, σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το
τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμά σου που μ' αφήνει
Πώς άρχισες και τέλειωσες
Δεν έμαθα ποτέ
Σαν μια σταλίτσα γέλιο
Πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου 'μεινες
Που όλο ξεχνάω τους στίχους
Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες στα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω, σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το
τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμά σου που μ' αφήνει
έκανα μια αναζήτηση με το θέμα τσιγάρο στη σελίδα www.stixoi.gr και στο limewire.
τα αποτελέσματα ήταν ΤΌΣΟ πολλά που απορώ. έχουμε αλήθεια τόση μανία οι Έλληνες με την σχέση τσιγάρου-έρωτα;
να και μερικά που νομίζω δεν συμπεριλήφθηκαν ακόμα:
Μ' έκαψες
Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος
Στη ζωή δεν υπάρχει σιωπή
είν' ο χρόνος φτερό που πετάει
ασ' τα δήθεν τα πρέπει τα μη
το κοστούμι δεν πάει σε κορμί
που Θεό τρελά πάντα αγαπάει
Σαν τσιγάρο άφιλτρο στο στόμα μου
μ' έκαψες, μ' έκαψες
βλέπω τα σημάδια σου στο σώμα μου
μ' έκαψες, μ' έκαψες
Σαν τσιγάρο άφιλτρο στο στόμα μου
μ' έκαψες, μ' έκαψες
βλέπω τα σημάδια σου στο σώμα μου
μ' έκαψες, μ' έκαψες
Όμως δεν μπορώ να κάνω αλλιώς
αφού σε θέλω σαν τρελός
με καις αγάπη μου, με καις
μ' αυτά που κάνεις και που θες
Στη ζωή δεν υπάρχει καημός
και το τέλος δεν ήρθε ακόμα
βγάλ' τα μαύρα, τα γκρι, βγες στο φως
μη ρωτάς πότε, πού, τι και πώς
την αγάπη μας ντύσε με χρώμα
........................................................................................
Νικοτίνη
Στίχοι: Χάρης
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαζωνάκης
Να 'μουν άφιλτρο τσιγάρο
να μ' ανάβεις να με καις
κι απ' τα δάχτυλα στα χείλη
να μ' ανάβεις όποτε θες
Να 'μουν άφιλτρο τσιγάρο
να μ' ανάβεις να με καις
κι απ' τα δάχτυλα στα χείλη
να μ' ανάβεις όποτε θες
Νίκοτίνη σου να γίνω
την ανάγκη μου εσύ να έχεις
κάθε τέταρτο μωρό μου
στο πακέτο σου εσύ να τρέχεις
Νίκοτίνη σου να γίνω
την ανάγκη μου εσύ να έχεις
κάθε τέταρτο μωρό μου
στο πακέτο σου εσύ να τρέχεις
Να 'μουν άφιλτρο τσιγάρο
να μ' ανάβεις να με καις
κι απ' τα δάχτυλα στα χείλη
να μ' ανάβεις όποτε θες
Νίκοτίνη σου να γίνω
την ανάγκη μου εσύ να έχεις
κάθε τέταρτο μωρό μου
στο πακέτο σου εσύ να τρέχεις
Νίκοτίνη σου να γίνω
την ανάγκη μου εσύ να έχεις
κάθε τέταρτο μωρό μου
στο πακέτο σου εσύ να τρέχεις
.........................................................................................................
Η μπαλάντα του καφέ
Στίχοι: Μπέτυ Κομνηνού
Μουσική: Νένα Βενετσάνου
Πρώτη εκτέλεση: Νένα Βενετσάνου
Θα σου πω τη μοίρα
και του καφέ το παραμύθι θ' ακουστεί
μια τύχη βλέπω ταιριαστή.
Εδώ στο τραπέζι πάνω στα καρώ
θα σου βρω τα μελλούμενα και θα στα πω
θά 'ρθει του τσιγάρου
ο βαρύς καπνός, σοβαρός, στολισμένος
θά 'ναι σαν γαμπρός.
Θα σου βρω τον ήχο
στου πεπρωμένου την ανέμη τη λεπτή
βγαίνουν δύο δρόμοι αγκαλιαστοί.
Μαζί θα πηδάμε μέσα στις μικρές
τις όμορφες φούσκες που 'χει ο καφές
κι οι δρόμοι σα φίδια άσπρα και σοφά
θα υμνούν της αγάπης τ' άστρα τα χρυσά.
Θα μ' αναγνωρίσεις
τον έρωτά μας στον καφέ βλέπω καιρό
δυο χρόνια τώρα σ' αγαπώ.
Εδώ με τη σκούπα
στη γριά γωνιά
θα πετούν τα φλυτζάνια
σα λευκά πουλιά
η μάγισσα θά 'ρθει μ' εκατό ραβδιά
και θα δεις το χαλάκι πέρα να πετά.
..........................................................................................................
Ο Άμλετ της βροχής
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Θάνος Μικρούτσικος
Με πέτσινη ρεπούμπλικα και μαύρη καπαρντίνα
Τί παριστάνει ένα παιδί σ'αυτή την εποχή
Τα είδωλα του σινεμά δεν είναι στην Αθήνα
Παρά μονάχα μες στη γη και πέρα απ' τη βροχή
Ντυμένος Άμλετ στη βροχή κοιτάζω μιαν αφίσα
Κι ένα χρυσό περίστροφο μια γάμπα που τρυπά
Και λέω πως οι άνθρωποι που όλα τα κερδίσαν
Σαν κούκλες είναι που γελούν μες στις βιτρίνες πια
Κρυστάλλινα τα πόδια σου και κρύσταλλα καπνίζεις
Με χιόνι τα παπούτσια σου και χιόνι το παλτό
Τη στάχτη του τσιγάρου σου, στα χέρια μου αγγίζεις
Μα εγώ μετρώ τί μου ζητάς και πόσα σου χρωστώ
Ντυμένος Άμλετ στη βροχή γυρνώ στην επαρχία
Ζητώ να βρω ποιός μου 'δωσε τσιγάρο μια στιγμή
Ποιός άγνωστος με πίστεψε πως θα'ναι επιτυχία
Χωρίς εμένα αν παιχτεί το έργο στη σκηνή
.......................................................................................................
Είναι αργά
Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Είναι αργά
μου λες ψιθυριστά
λες κι έχεις γίνει
ένα με το σκοτάδι.
Τόση αγάπη
πως χωράει σ' ένα φιλί
όλου του κόσμου τα καλά
σε ένα χάδι.
Σίμωσε και κοιμήσου τώρα
έξω ζυγώνει το πρωί
κι ο ήλιος καμμιά χαραμάδα
θα ζητάει μέσα να μπει.
Τα χείλη κρύωσαν
το κορμί χαλάρωσε
κι οι δυο κοιτάζουμε
την κάφτρα του τσιγάρου.
Κι οι δυο ακούμε
το ρολόι να μετρά
τα δευτερόλεπτα
στην αγκαλιά ο ένας του άλλου.
