Καλησπέρα σας, ονομάζομαι Αλέξανδρος και έγραψα τους παρακάτω στίχους που είναι βασισμένοι σε ένα πρόσφατο περιστατικό που συνέβη στη ζωή μου και θα ήθελα την γνώμη σας γι αυτούς:
Είσαι το πρωτο που θυμάμαι
Όταν ξυπνάω το πρωι
Και κάθε βράδυ που κοιμαμαι
Στα όνειρα μου πάλι εσύ
Είσαι η ομπρέλα που κρατάει
Μακριά μου τη βροχη
Μία ηλιαχτίδα που προβάλλει
Σε μια γκρίζα εποχή
Μα στο σενάριο αυτό
Αίσιο τέλος δεν υπάρχει
Αλλου εσύ και αλλού εγω
Μες της ζωής το μονοπάτι
Μα στο σενάριο αυτό
Αίσιο τέλος δεν υπάρχει
Και όλα αυτά που προσδοκώ
Μία απλή οφθαλμαπάτη
Είσαι το όμορφο τραγούδι
Που ηχεί Μες τη σιωπη
Και ένα μαγικό πινέλο
Που δίνει χρώμα στη ζωη
Είσαι κερί που τρεμοπαιζει
Μέσα στα φώτα τα σβηστα
Και η μοναδική μου αληθεια
Μέσα στα τόσα ψεμματα
Μα στο σενάριο αυτό
Αίσιο τέλος δεν υπάρχει
Εγώ και εσυ, εσύ και εγώ
Χαμένοι μες της γης το χάρτη
Μα το σενάριο αυτό
Ισως και αισιο τέλος να χει
Και να βρεθούμε εσυ και εγω
Μες το ιδιο μονοπάτι
Μία απλή οφθαλμαπάτη...