Μελοποίηση Στίχων

Γειά σας παιδιά! Με λένε Κώστα και γράφω στίχους τα τελευταία 2 χρόνια μιας και επηρεάστηκα από έναν φίλο τραγουδοποιό και μπήκα και εγώ στη λούπα της στιχομυθίας που έχει αρχίσει να μου γίνεται σιγά σιγά τρόπος ζωής. Για να μην μακρηγορώ δεν είμαι μουσικός αλλά έχω γράψει μερικούς (πιστεύω) τίμιους στίχους μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια. Σας παραθέτω λοιπόν το τελευταίο μου εγχείρημα για στιχουργία με την ελπίδα να μελοποιηθεί και να το ακούσω σύντομα.

Απόγευμα στην Αθήνα

Όταν έφτιαχνα τον καφέ στο μπρίκι
Με πλησίασες σα να σουν πιτσιρίκι
Χορός δίχως μουσική, μα σα να την ακούω
Μελωδίες που ακόμα κρυφακούω

Απόγευμα, βόλτα πάλι στην πλατεία
Παιδιά που τρέχουν και σκορπίζουν
Θυμάμαι τότε λέγαμ' όλα ειν' αστεία
Και πως οι άλλοι τις ζωές τους χαραμίζουν

Διαδηλώσεις πάλι στο Κέντρο
Στον Εθνικό πάμε κάτω απ' ένα δέντρο
Κουβέντα, με φρέντο καπουτσίνο
Μακάρι να μπορούσα εκεί να μείνω

Απόγευμα, μπισκότα, καφεδάκι 
Συνομιλίες πάνω απ' τη γλάστρα 
Με τυφλώνει, φως πάνω στο τραπεζάκι
Μοιάζει η σκόνη ουρανός με τ' άστρα

Μου έλεγες για θαύματα και μάγους
Και για τους φίλους σου τους βιβλιοφάγους
Που ήθελαν όλοι σε σένα να μοιάσουν
Και απ' τη ζωή τους να μη σε χάσουν

Χαμένη χρόνια, καλτ ταινία
Μοιάζουν αυτές οι αναμνήσεις
Σαν μια παλιά μποέμ κομπανία
Που έψαχνες λόγο για ν' αφήσεις

Απόγευμα, παγκάκι και σουβλάκι 
Κανονίζαμε διακοπές στην Ιθάκη 
Μα τώρα που να σαι αναρωτιέμαι 
Χαμένοι χρόνια χωρίς να φταίμε

------

Ένας φίλος μου είπε ότι λείπει από το τραγούδι ένα ρεφρέν οπότε έγραψα και αυτό χωρίς να έχω την πρωταρχική έμπνευση βέβαια. Και πηγαίνει μετά το 3ο 4-στιχο (εκεί να μείνω) και μετά το τελευταίο 4-στιχο (χωρίς να φταίμε). 

Βιρτουόζοι καριερίστες

Μας κοιτάνε μέσ' απ' την οθόνη

Σαν κάτι σνομπ νομπελίστες 

Που στη ζωή τους μείναν μόνοι 

Δεν πιστεύω πια σε μαγγανείες

Και σε προγονολάτρες με μανίες

Πιστεύω στη δική σου αγκαλιά 

Που πάντα με ταξίδευε μακριά

Δεκτό οποιοδήποτε σχόλιο/διόρθωση και φυσικά πρόταση για μελοποίηση μιας και αυτός είναι ο στόχος της ανάρτησής μου. Αν θέλει κάποιος να επικοινωνήσει μαζί μου πιο άμεσα το facebook μου είναι /kostas.favatas Επίσης για μελλοντικά ποστ αν ταιριάζει σε κάποια άλλη κατηγορία πιο πολύ θα κάνω μελλοντικό ποστ σε εκείνη την κατηγορία. Ευχαριστώ εκ των προτέρων. (έχει προηγηθεί κατοχύρωση των δικαιωμάτων των στίχων) 

Ας ξεκινήσω να γράφω καμια ιδέα χωρίς να είμαι και πολύ ειδικός:

Οι στίχοι μου φαίνονται καλοί, έχουν μια χιουμοριστική διάσταση, οπότε γενικά θα προτιμούσα μια ανάλαφρη/χαρούμενη ενορχήστρωση σε στυλ "έντεχνο-τζαζ" ίσως και λίγο "ραπ" (ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα) με σχετικά έντονο το ρυθμικό στοιχείο και "χιουμοριστικά" εφέ στα όργανα κατά το δοκούν (ντραμς, μπάσο, κιθάρες, σαξόφωνο, keyboard κλπ., άλλες φωνές μάλλον όχι, αλλά πιθανότατα σόλο με όργανα). Φαντάζομαι ότι είναι για άντρα τραγουδιστή, ΟΚ; Δεν ξέρω αν ταιριάζει το μεταγενέστερο ρεφρέν με τα υπόλοιπα (ίσως κάτι λίγο πιο "γενικό" χρειάζεται - να κολλάει με όλα τα προηγούμενα έστω και λίγο). Επίσης, ίσως να άλλαζα μερικές λέξεις για λόγους γενικότερου στυλ/ύφους. Μετατροπή για γυναίκα τραγουδίστρια με κάποιες αλλαγές στους στίχους παίζει πάντως..

Σκόρπιες ιδέες γράφω έτσι όπως το είδα..

[ τροποποιήθηκε από τον/την John-Tzinieris, 26-05-2020 14:32 ]

Δεν πιστεύω πια σε μαγγανείες

Και σε προγονολάτρες με μανίες

Πιστεύω στη δική σου αγκαλιά 

Που πάντα με ταξίδευε μακριά

Απόγευμα, παγκάκι και σουβλάκι 

Κανονίζαμε διακοπές στην Ιθάκη 

Μα τώρα που να σαι αναρωτιέμαι 
Χαμένοι χρόνια χωρίς να φταίμε  

Δεν πιστεύω πια σε μαγγανείες

Και σε προγονολάτρες με μανίες

Πιστεύω στη δική σου αγκαλιά 

Που πάντα με ταξίδευε μακριά

Μου έλεγες για θαύματα και μάγους
Και για τους φίλους σου τους βιβλιοφάγους
Που ήθελαν όλοι σε σένα να μοιάσουν
Και απ' τη ζωή τους να μη σε χάσουν

Δεν πιστεύω πια σε μαγγανείες

Και σε προγονολάτρες με μανίες

Πιστεύω στη δική σου αγκαλιά 

Που πάντα με ταξίδευε μακριά

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 26-05-2020 15:01 ]

@John-Tzinieris το έντεχνο τζαζ μου ακούγεται πιο ταιριαστό από τη ραπ εκδοχή γιατί αν ήταν ραπ ίσως να γινόταν πολύ μικρό τραγούδι (ίσως μικρότερο του ενός λεπτού) εκτός αν επαναλαμβανονταν κάποιοι άλλοι στίχοι και πιστεύω τότε ίσως να κουράζει. @georgiostsiftsis πολύ ενδιαφέρον που κράτησες το ρεφρέν και τους τελευταίους στίχους του τραγουδιού γιατί μου είχαν πει φίλοι μου πως οι τελευταίοι στίχοι είναι οι καλύτεροι του τραγουδιού. Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας παιδιά και είναι καλοδεχούμενο οποιαδήποτε feedback για βελτίωση και αν κάνετε οποιαδήποτε εκτέλεση του τραγουδιού θα ήθελα πολύ να την ακούσω. Και πάλι ευχαριστώ!