Παρακαλώ τη γνώμη σας

γύρισα το βλέμμα στον ουρανό

  κοιτώ  στα μάτια  τον Θεό 

και τα παράπονα μου λέω

  Μα λύγισα και σαν παιδάκι  κλαίω

  Όλη μου η ζωή  ένα μοιρολόι 

έκανα κομποσκοίνι Το  Κομπολόι

 Μα εσύ ποτέ δεν με ακούς

Τι κι αν προσεύχομαι με δάκρυα και λυγμούς

 
Της μοίρας το μίσος με έκαψε 

 όταν το ριζικό στο μέτωπο μου, έγραψε 

 είναι γραφτώ  μία ζωή να τυραννιέμαι 

Κι όταν αγανακτώ, την καταριέμαι 

Σαν την σκιά Με ακολουθεί η γκαντεμιά 

μακριά της προσπαθώ να φύγω Όμως

  με  μία σπρωξιά

 με ρίχνει πάλι Στα βαθιά

 και πάλι ξανά από την αρχή

Πόσο να αντέξει το κορμί και η ψυχή

--------------------------------------------------------------------

 Από μικρός στους δρόμους 

 μ΄έναν σάκο  στους ώμους 

σε πάρκα σταθμούς και υπονόμους 

κοντά σε άστεγους και παράνομους 

έμαθα τους άγραφους  νόμους 

και πώς  να νικώ τους φόβους

 Εκείνες τις δύσκολες στιγμές

Τις πόρνες είχα μάνες και  αδερφές

Εκεί στο σκοτάδι 

Πήρα αγάπη και ένιωσα το χάδι 

 που ο Θεός μου στέρησε

Καί η  τύχη  θέλησε 

Κάτι νύχτες σκοτεινές

Έμαθα να αποφεύγω τις κακοτοπιές

και τις γυναικείες πονηριές 

Όλα τα μεγάλα Πάθη 

οδηγούν σε αδιόρθωτα λάθη

Βρήκα τη δύναμη να αντισταθώ

και στα πόδια μου, να σταθώ  








 

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 06-07-2020 09:54 ]

στίχοι για δύο τραγούδια, χωρίς κριτική δεν υπάρχει βελτίωση ευχαριστώ   κοιτώ  στα μάτια  τον Θεό -
 Από μικρός στους δρόμους

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 05-07-2020 21:39 ]

Μαζί               Θέλω τα σκαλοπάτια του ουρανού να ανεβώ και του παραδείσου το μονοπάτι να διαβώ Για να είμαστε πάλι μαζί εκεί που η αγάπη μας αιώνια θα ζει μαζί δύο ψυχές στον γαλάζιο ουρανό θα στριφογυρίζουμε σαν τον αέρα στο κενό πάνω από λίμνες και κάθε ρεματιά Και μετά πίσω στη γη με μία βουτιά σαν τα χελιδόνια Σε πράσινα λιβάδια και βουνά με χιόνια το ξέρεις δεν ζω χωρίς εσένα ζω μέσα σ' ένα ψέμα σε ένα λήθαργο βαρύ τώρα μόνο ο ύπνος με παρηγορεί γιατί μόνο στα όνειρα είμαστε μαζί μαζί δύο ψυχές στο γαλάζιο ουρανό Θα στριφογυρίζουμε σαν τον αέρα ,στο κενό Πάνω από λίμνες και κάθε ρεματιά Και μετά πίσω στη γη με μία βουτιά σαν τα χελιδόνια σε πράσινα λιβάδια και βουνά με χιόνια Ατελείωτη νύχτα δεν χαράζει               ένα μυαλό που σκλάβωσεs ένα μυαλό που σκλάβωσεs τα λόγια σου, καρφιά που κάρφωσες Με σταύρωσεs τη μέρα που με άφησες R Έξω βρέχει και πέφτει χαλάζι Και εγώ σαν χάρτινος Πύργος καταρρέω Ατελείωτη η νύχτα δεν χαράζει Αρνούμαι να πιστέψω. ότι χάθηκε κάτι ,τό τόσο ωραίο Εγκλωβισμένος σε σκέψεις και βιώματα Ο νους πουλί στο κλουβί, προσπαθεί να αποδράσει με μανία πέφτει στα τοιχώματα Για να τα σπάσει Μα θανάσιμα χτυπάει και πληγωμένος ξεψυχάει Έξω βρέχει και πέφτει χαλάζι Και εγώ σαν χάρτινος Πύργος καταρρέω Ατελείωτη η  νύχτα δεν χαράζει Αρνούμαι να πιστέψω ότι χάθηκε κάτι,τό τόσο ωραίο σαν αναμμένο κερί Θα λιώσω και θα σβήσω θα έρθουν δύσκολοι καιροί και στον άνεμο σαν στάχτη. θα σκορπίσω

[ τροποποιήθηκε από τον/την georgiostsiftsis, 06-07-2020 08:39 ]