Σας παραθετω μια συνεντευξη του Ian Gillan που παραχωρηθηκε στον Κωστα Αγραφιωτη πριν καποιες μερες για λογαριασμο του
Rocking.gr.
Όσο μεγάλη είναι η τιμή που νιώθει κανείς πριν μιλήσει με τον τεράστιο Ian Gillan, άλλη τόση είναι και η αγωνία όπως καταλαβαίνετε...Παρότι λοιπόν πριν τη συνέντευξη το άγχος ήταν, μπορώ να πω, αρκετά μεγάλο (για να μην αναφερθώ στη γνωστή ιστορία με τις κάλτσες...) ο σπουδαίος αυτός τραγουδιστής ήταν τόσο ομιλητικός και πρόσχαρος που με έκανε να χαλαρώσω από τις πρώτες κουβέντες. Μιας και ο άνθρωπος αυτός πρέπει να έχει ερωτηθεί πραγματικά για τα πάντα, προσπάθησα έως ενός σημείου να αποφύγω τις πολύ τετριμμένες ερωτήσεις του τύπου "γιατί γράφτηκε το "Smoke On The Water";", "ποια η άποψη σας για τον Blackmore;", "πως γίνεται να διατηρείτε τη φωνή σας σε τόσο καλή κατάσταση μετά από τόσα χρόνια;" κτλ...
Όσο για τον πληθυντικό προς το πρόσωπο του, έχει προφανώς να κάνει τόσο με τον σεβασμό προς το έργο του, όσο και με την ηλικία του (πλησιάζει τα 60!). Για να δούμε τι είχε να μας πει λοιπόν... (παραλείπονται για ευνόητους λόγους οι αρχικές συστάσεις, οι χαιρετισμοί και τα σχετικά!). Ian Gillan από το Borgata Casino, Hotel & Spa στο Atlantic City...
-@-Πως πηγαίνει η περιοδεία εκεί (στην Αμερική δηλαδή);
Τέλεια, ευχαριστώ!
-@-Πρέπει να πω πως όσες κριτικές έχω διαβάσει αναφέρουν πως όλοι είστε σε φοβερή φόρμα!
Σε ευχαριστώ! Όλα όσα κάνουμε τον τελευταίο καιρό πάνε καλά, οπότε... απολαμβάνω τη ζωή!
-@-Απ' όσο ξέρω έχετε σχεδόν τελειώσει τις ηχογραφήσεις του νέου δίσκου των Deep Purple. Θα μπορούσατε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες σχετικά με αυτόν;
Εμμμ... Όχι (γέλια)!
-@-Ίσως για το τι στιλ είναι;
Ποτέ δε μπορούσα και ακόμα και τώρα δε μπορώ να περιγράψω τη μουσική. Το μόνο που μπορώ να ξεχωρίσω είναι αν είναι απλά ένα συγκρότημα ή μία ορχήστρα ή ένας τραγουδιστής μόνος του (γέλια)! Ο δίσκος είναι... εμμμ... διαφορετικός σε σχέση με το "Bananas" (σ.σ.: ο τελευταίος δίσκος τους). Τι να πω; Τον αγαπάω! Αγαπάω κάθε λεπτό στο νέο δίσκο, αλλά απλά δε μπορώ να το περιγράψω! Βασικά είναι πολύ... (εδώ κολλάει λίγο)... Όχι, δε μπορώ να το κάνω αυτό! Λυπάμαι αλλά θα πρέπει να περιμένεις λίγο (γέλια ξανά)!
-@-Στο "Bananas" και κυρίως σε τραγούδια όπως τα "Never A Word", "Doing It Tonight" και "Sun Goes Down" υπήρχαν αρκετά καινούρια στοιχεία στον ήχο σας. Θα υπάρχουν τέτοια και στον νέο δίσκο ή θα λέγατε πως είναι ένας "κλασσικός" hard rock-deep purple δίσκος;
Δεν ήξερα ότι υπήρχαν νέα στοιχεία στο "Bananas" (γελάει)!
Είναι κάτι το οποίο δε λέω μόνο εγώ!
Όντως μπορεί να το λένε πολλοί, αλλά εγώ νομίζω το πιο ενδιαφέρον στοιχείο ήταν πως χρησιμοποιήσαμε εξωτερικό παραγωγό (σ.σ.: τον Michael Bradford. Πριν από αυτόν, εκτός από το "The Battle Rages On", σε όλους σχεδόν τους δίσκους η παραγωγή γινόταν από τον Roger Glover και το υπόλοιπο συγκρότημα κατά κύριο λόγο). Νομίζω αυτή είναι η αιτία που ο ήχος ακούγεται κάπως διαφορετικός. Πάντως αν ακούσεις δίσκους όπως το "Purpendicular" και το "Abandon" θα δεις ότι παρότι είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους έχουν την ίδια κατεύθυνση. Όπως και το "Fireball" με το "Machine Head". Ήταν αρκετά διαφορετικοί δίσκοι αλλά είχαν την ίδια κατεύθυνση.
-@-Υπάρχει κάποια ημερομηνία κυκλοφορίας για το δίσκο;
Δεν έχω ιδέα! Πάντως θα είναι προς τα τέλη του χρόνου.
-@-Και όσον αφορά τον τίτλο;
Δε μπορώ να πω κάτι ακόμα (σ.σ.: τελικά λίγες μέρες αργότερα διέρρευσε ότι θα λέγεται "Rapture Of The Deep")!
-@-Ο τίτλος αυτή τη φορά θα προκαλέσει τόσες συζητήσεις όσες προκάλεσε και το "Bananas";
(Γελώντας) Δεν ήξερα ότι θα ρώταγες τόσο πολλά για το δίσκο γιατί... δεν έχω απαντήσεις! Δεν ξέρω τι να πω! Δεν έχει τελειώσει ακόμα οπότε... Για τον τίτλο πάντως δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι ακόμα!
-@-Οπότε θα πρέπει να κάνουμε υπομονή!
Ακριβώς! Χα χα!
-@-Ωραία. Υποτίθεται ότι η συνέντευξη έχει να κάνει κυρίως με τους Deep Purple, όμως δε μπορώ να μη ρωτήσω και για τον καινούριο προσωπικό σας δίσκο!
Μα δεν υπάρχει πρόβλημα! Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει κάποια φόρμουλα για τις συνεντεύξεις! Χα χα! Το "Gillan's Inn" (σ.σ.: έτσι θα λέγεται ο δίσκος και θα περιέχει επανεκτελέσεις μερικών εκ των αγαπημένων του κομματιών από τη σαραντάχρονη καριέρα του. Όσο για το ποιοι συμμετέχουν, αν δείτε θα πάθετε πλάκα!) έχει τελειώσει. Ή μάλλον θα τελειώσει σε δύο με τρεις μέρες, μιας και μένει απλά να εγκρίνω τις τελικές μίξεις. Ήταν πολύ συναρπαστικό για μένα. Είναι μια συλλογή κομματιών, μπορείς να τα δεις αναλυτικά στο site μου (www.gillan.com, όπου μπορείτε να δείτε και τους συμμετέχοντες που σας έλεγα). Πάντως ίσως χρειαστεί να αφήσουμε απ' έξω 2,3 ίσως και 4 κομμάτια από τα 16 που υπάρχουν.
-@-Γιατί; Δεν είναι ανάγκη να κάνετε κάτι τέτοιο!
Χα χα, ναι, όμως 16 τραγούδια είναι πολλά!
-@-Δεν πειράζει (γέλια και πάλι)!
Ίσως όχι για τους αληθινούς οπαδούς, όμως αντικειμενικά 16 κομμάτια είναι πάρα πολλά! Όταν τα ακούς όλα αυτά καταντάει βαρετό μετά από λίγο.
-@-Όπως είπατε, όντας οπαδός δε μπορώ να συμφωνήσω, όμως η αλήθεια είναι πως γενικά μάλλον έχετε δίκιο!
Εγώ πιστεύω πως 10 τραγούδια για ένα δίσκο είναι αρκετά. Εξάλλου, τώρα έχουμε συζητήσεις με κάποιες δισκογραφικές εταιρίες και θέλω να πιστεύω πως περίπου το Σεπτέμβριο ο δίσκος θα είναι έτοιμος προς κυκλοφορία.
-@-Μια χαρά! Υπάρχει κάποιο νέο σχετικά με το DVD που επίσης ετοιμάζετε και το οποίο θα έχει και αυτό να κάνει με ολόκληρη την καριέρα σας;
Όσον αφορά το ντοκιμαντέρ αυτό, όλα τα γυρίσματα έχουν γίνει, όμως τώρα πρέπει να κάνουμε το edit, κάτι που λογικά θα μας πάρει πολύ χρόνο από τη στιγμή που υπάρχουν περίπου 100 ώρες υλικό!
-@-Πω πω! Ε, εντάξει, να τις δημοσιεύσετε όλες!
Ναι... εεε... (γέλια ξανά)... να τις βγάλουμε όλες... χμμ... Ok, δυστυχώς δε νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο! Τέλος πάντων, θέλει σίγουρα πολύ δουλειά το editing. Άλλωστε ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει για τον τίτλο του DVD. Η κύρια δουλειά έχει γίνει, αλλά τώρα πρέπει να κάνουμε την παραγωγή και όλα τα σχετικά! Νομίζω έχουμε ξοδέψει πολύ χρόνο να μιλάμε για αυτά και δε θα μας μείνει χρόνος για τίποτα άλλο!
-@-Χα χα, όντως! Αν και θέλω να ρωτήσω και κάτι τελευταίο σχετικά με επερχόμενες κυκλοφορίες (είμαι και περίεργος, τι να κάνω;). Ο Don Airey είναι πλέον πάνω από τρία χρόνια στο συγκρότημα, όμως ακόμα δεν υπάρχει κάποιος live δίσκος ή κάποιο DVD με αυτόν πίσω από τα πλήκτρα, παρόλο που πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν κάτι τέτοιο. Υπάρχουν σχέδια για κάποια σχετική κυκλοφορία;
Όχι, όχι. Δεν έχουμε στο νου μας κάτι τέτοιο.
-@-Ίσως μετά τον καινούριο δίσκο;
Είμαι σίγουρος ότι όλοι έχουν ηχογραφήσεις με τον Don Airey στην κατοχή τους (σ.σ.: προφανώς εννοεί τα bootlegs που κυκλοφορούν από τις συναυλίες τους. Τρελά γέλια και εδώ κατά τ' άλλα!).
-@-Μα γιατί λέτε κάτι τέτοιο (εννοείται πως ρώτησα αστεία!);
Είμαι σίγουρος γι' αυτό! Χα χα! Πάντως όχι, δεν υπάρχουν σχέδια για live δίσκο. Αυτή τη στιγμή μας ενδιαφέρει ο καινούριος δίσκος.
-@-Ok. Ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες ότι θα είστε μέσα στα συγκροτήματα που θα παίξουν στο "LIVE 8" στον Καναδά.
Ναι.
-@-Θυμάμαι ότι είχα διαβάσει κάπου πως παρότι σας είχε ζητηθεί να κάνετε κάτι αντίστοιχο και στο "LIVE AID" το 1985, είχατε απορρίψει την πρόταση. Αν είναι αλήθεια αυτό, τότε τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα;
Μα δεν απορρίψαμε την πρόταση τους! Εμείς είχαμε δεχτεί την πρότασή τους! Και ήμασταν πολύ χαρούμενοι που θα παίζαμε! Όμως ο Ritchie αρνήθηκε!
-@-Ωχ! Κατάλαβα...
Νομίζω ήταν να παίξουμε στη Ζυρίχη. Και βέβαια θέλαμε να παίξουμε! Γιατί όχι; Όμως ο Ritchie είπε απλά: "Όχι!" (γελώντας και πάλι).
-@-Έχετε καμια ιδέα ποιος ήταν ο λόγος για κάτι τέτοιο;
Τι; (σ.σ.: στην αρχή νόμισα πως απλά δεν άκουσε τι ρώτησα αλλά μετά κατάλαβα ότι προφανώς αστειευόταν!)
-@-Δεν ξέρετε για ποιο λόγο ο Ritchie αρνήθηκε;
Λόγος; Λόγος για τον Ritchie (εδώ να ακούσετε γέλια!); Ο μόνος λόγος που έπαιρνε αποφάσεις ο Ritchie ήταν για να μας τσαντίσει όλους (και βεβαίως τα γέλια καλά κρατούν)!
-@-Υπέροχα!
Υποθέτω δηλαδή! Αυτός πρέπει να ήταν ο λόγος τις περισσότερες φορές!
Πάντως για το "LIVE AID" δεν ξέρω ειλικρινά. Ίσως να ήταν αυτό... το ότι εμείς θέλαμε... Ίσως... (σταματάει λίγο, σκέφτεται, και μετά βάζει τα γέλια και πάλι!)... Δεν ξέρω! Δεν έχω ιδέα! Πάντως εμείς πραγματικά θέλαμε να παίξουμε.
-@- Το φαντάζομαι. Τι να κάνουμε; Τέλος πάντων, τις προάλλες συζητούσα με ένα φίλο μου (τον Λουκιανό! Η ερώτηση είναι ουσιαστικά δικιά του!) το εξής: Όταν γράφετε ένα τραγούδι, ας πούμε για τους Deep Purple στις μέρες μας, σκέφτεστε το τι πρόκειται να πουν για αυτό οι οπαδοί, ή έχει να κάνει μόνο με το αν αυτό θα αρέσει σε σας ή όχι; Η μήπως είναι και τα δύο μαζί;
Όχι. Δε σκεφτόμαστε ποτέ κάτι τέτοιο. Αν κάνεις κάτι τέτοιο τότε θα είσαι pop συγκρότημα. Αν σκέφτεσαι δηλαδή συνεχώς τον τύπο και τους οπαδούς. Φυσικά και έχουμε υπ' όψη μας τους οπαδούς στους οποίους και είμαστε ευγνώμονες, όμως πώς να... (σ.σ.: κάνει μια μικρή παύση εδώ)... Όχι, δεν είναι δυνατόν! Αν κάνεις κάτι τέτοιο θα λείπει το συναίσθημα. Εμείς απλά μπαίνουμε στο studio, τζαμάρουμε και η μουσική βγαίνει από μόνη της και εξελίσσεται. Δεν έχουμε ποτέ "κατασκευάσει" τραγούδι. Ποτέ.
-@-Αυτό είναι καλό, σίγουρα.
Ίσως μόνο ένα, το οποίο λέγεται "Never Before".
-@-Το "Never Before"... Μάλιστα! Είχα διαβάσει πως πιστεύατε ότι θα ήταν το τραγούδι που θα είχε τη μεγαλύτερη επιτυχία σε σχέση με τα υπόλοιπα τραγούδια από το "Machine Head"... (παρεμπιπτόντως το "Never Before" τελικά δεν έγινε και τόσο μεγάλη επιτυχία... Γιατί; Απλά γιατί το "Machine Head" εκτός από αυτό περιείχε ανάμεσα σε άλλα και... το "Smoke On The Water"!)
Όντως. Τότε είχε έρθει το management και μας είπε: "Γράψτε κάτι για το ραδιόφωνο!". Και εμείς φυσικά δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα για το τι ακριβώς έπρεπε να γράψουμε.
-@-Δε συνέβη όμως και το ίδιο με το "Black Night";
Όχι, το "Black Night" ήταν καθαρά για πλάκα!
-@-Απλά έτυχε να γίνει τεράστια επιτυχία...
Ναι, αυτή είναι η διαφορά, βλέπεις; Νομίζω ήταν πέρυσι, όταν κάποια στιγμή σε μία συναυλία ο Roger με ρώτησε: "Γιατί μιλάει αυτό το τραγούδι;". Και εγώ απάντησα: "Δεν έχω ιδέα!".
-@-Νομίζω κανείς δεν έχει!
Χα χα, όντως!
-@-Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι που έχει να κάνει με τα τραγούδια που παίζετε στις συναυλίες. Προφανώς όταν επισκέπτεστε ένα μέρος για πρώτη φορά, είναι λογικό να παίξετε όλα τα κλασσικά κομμάτια. Το "Smoke On The Water", το "Black Night" κτλ. Φυσικά κάποια από τα κλασσικά πρέπει να παίζονται παντού, όμως δε νομίζετε πως σε χώρες που επισκέπτεστε συχνά θα μπορούσατε πιθανώς να παίξετε κάποια τραγούδια τα οποία δεν είναι και τόσο "διάσημα";
Βασικά, η πολιτική μας ήταν πάντα αυτή. Ο γενικός κανόνας είναι ο εξής: Πάντα παίζουμε τραγούδια από τον τελευταίο δίσκο, κάποια από τα πιο γνωστά μας, κάποια από τα λιγότερο γνωστά, δηλαδή από αυτά που δεν ακούγονται στο ραδιόφωνο (σ.σ.: ναι... λες και τα γνωστά εδώ στην Ελλάδα ακούγονται πάρα πολύ συχνά...) και κάποια τα οποία αποτελούν απλά αυτοσχεδιασμούς. Αυτά είναι τα συστατικά μιας συναυλίας των Deep Purple. Όταν περιοδεύαμε για το "Purpendicular" υπήρχαν πολλά κομμάτια από αυτό, όπως υπήρχαν αργότερα και από το "Abandon". Τώρα παίζουμε πολλά τραγούδια από το "Bananas" για παράδειγμα. Και πάντα παίζουμε τραγούδια όπως το "Mary Long", το "Demon's Eye" ή το "Anyone's Daughter" και άλλα από τα λιγότερο γνωστά... το "No One Came"... Υπάρχει κάποιο που εσύ θα ζήταγες;
-@-Αυτό που εγώ θα ήθελα να ζητήσω για παράδειγμα είναι το "Rat Bat Blue". Θα ήθελα πάρα πολύ κάποια στιγμή να το ακούσω ζωντανά.
Ναι... λοιπόν, το έχουμε δοκιμάσει, αλλά δεν ακούγεται καλό. Ξέρεις πάρα πολλοί ζητούν, ο Θεός ξέρει γιατί, το "Flight Of The Rat".
Οπότε...
Ακούγεται απαίσια!
-@-Δε μπορώ να το πιστέψω...
Και όμως. Και θα σου πω το γιατί: Δε μπορεί να ακουστεί καλά με αυτή τη μπάντα. Ακούγεται παλαιομοδίτικο και βαρετό. Το έχουμε προβάρει, το έχουμε δοκιμάσει, όμως δεν αρέσει σε κανένα από τη μπάντα.
-@-Ίσως τότε κάποια παραπάνω τραγούδια από τους δίσκους με τον Steve Morse; Το "Hey Cisco" για παράδειγμα...
Μα παίζαμε τα τραγούδια από το "Purpendicular" όταν κάναμε την περιοδεία γι' αυτό, όπως και τα τραγούδια από το "Abandon" στην αντίστοιχη περιοδεία.
-@-Ναι αλλά δεν είχατε έρθει στην Ελλάδα τότε!
(Γέλια) Οου... Ζητώ συγγνώμη για αυτό... Όμως νομίζω ότι ήρθαμε στην Ελλάδα!
-@-Ναι αλλά ήρθατε το 2000 πρώτη φορά, 2 χρόνια μετά την κυκλοφορία του "Abandon" (βεβαίως είχαν έρθει και το 1991 αλλά τότε ήταν άλλη ιστορία...)!
Λυπάμαι γι' αυτό!
-@-Χα χα, δεν πειράζει! Θα ήθελα να πάμε τώρα σε κάτι τελείως διαφορετικό... Πριν λίγες μέρες, τόσο οι Γάλλοι όσο και οι Ολλανδοί ψήφισαν κατά του ευρωπαϊκού συντάγματος. Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με το ευρωπαϊκό σύνταγμα; Αν χρειαζόταν να ψηφίσετε υπέρ ή κατά αυτού τότε τι θα προτιμούσατε;
Καταρχήν πρέπει να σου πω πως στην αρχή ήμουν υπέρ της αρχικής ιδέας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πλέον όμως, τόσο η δικιά μου ζωή, όσο και η ζωή όσων ξέρω, είναι τόσο επαχθώς ρυθμισμένη από γραφειοκράτες επιτρόπους, που θα ήταν το όνειρό μου να δω την πλήρη καταστροφή της, με ειρηνικά μέσα βέβαια. Σε ανθρώπους οι οποίοι είναι τόσο μακριά από τη δημοκρατία, τόσο απίστευτα σπάταλοι και τόσο χαζοί ως κυβερνήτες δε θα έδινα ποτέ την ψήφο μου. Είμαι πολύ ευχαριστημένος που, για διαφορετικούς λόγους, τόσο οι Γάλλοι, όσο και οι Ολλανδοί αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το ενιαίο σύνταγμα. Και είμαι σίγουρος ότι ούτε οι Βρετανοί θα ψήφιζαν υπέρ του συντάγματος αυτού. Τόσο καιρό δεν ακούμε και δε βλέπουμε τίποτα άλλο παρά ψέματα, απάτες και διαφθορά... Δε θα μπορούσα να ψηφίσω υπέρ όλων αυτών. Επίσης σκέψου όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει ο κάθε λαός. Έχω πολλούς φίλους που αγαπάω σε όλη την Ευρώπη. Προφανώς έχω φίλους και στην Ελλάδα, και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στους οποίους λατρεύω την διαφορετικότητά τους. Όλοι έχουμε τους δικούς μας τρόπους και τις δικές μας κουλτούρες. Πολύ φυσικά ερχόμαστε κοντά ο ένας στον άλλο μέσα από την πρόοδο των τηλεπικοινωνιών, όμως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε λαού δεν πρέπει να χαθούν. Για αυτό θα ήθελα πολύ να δω αυτή η γραφειοκρατική ένωση να καταστρέφεται τελείως. Όχι λίγο... Τελείως! Βλέπεις, το να υπάρχει κοινό νόμισμα... αυτό είναι λογικό. Όμως δε μου αρέσουν όλα αυτά που έρχονται αναγκαστικά μαζί του. Όλοι αυτοί οι βρωμεροί μουστακαλήδες που θέλουν να έχουν τα πάντα υπό τον έλεγχo τους. Που ακολουθούν ηλίθιες πολιτικές στις φορολογίες, στη γεωργία, στο εμπόριο με τις υπόλοιπες χώρες... Είναι ατελείωτος ο κατάλογος... Νομίζω πως είναι όλοι διεφθαρμένοι και ηλίθιοι.
-@-Συμφωνώ απόλυτα! Παρότι αποδείχθηκε πως τόσο ο George Bush, όσο και ο Tony Blair είπαν ψέματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, και παρά το γεγονός πως τόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν εκεί και συνεχίζουν να σκοτώνονται κάθε μέρα, και οι δύο κέρδισαν ξανά τις εκλογές στην Αμερική και στη Μεγάλη Βρετανία αντίστοιχα. Πως αισθάνεστε για το γεγονός αυτό ως πολίτης του Ηνωμένου Βασιλείου;
Το αστείο εδώ έχει να κάνει με την πολυπλοκότητα της φύσης του ανθρώπου. Προφανώς σχεδόν όλοι ήταν και είναι αγανακτισμένοι για ό,τι έγινε. Από την αρχή οι περισσότεροι μπορούσαν να δουν το χτίσιμο του στρατού και να προβλέψουν το χτύπημα στο Ιράκ πριν καν αρχίσουν οι ουσιαστικές διαπραγματεύσεις. Πιθανότατα τα Ενωμένα Έθνη σκέφτηκαν ότι δε θα γινόταν κάτι από τη στιγμή που αυτό θα ήταν αντιδημοκρατικό. Η Κίνα, η Ρωσία, η Αμερική, Η Αγγλία και η Γαλλία υποστηρίζουν κάτι μόνο αν το θέλουν. Ο πόλεμος ήταν σίγουρα αντιδημοκρατικός και στην τελική χωρίς λόγο και δε θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα από τη στιγμή που δε θα συμφωνούσαν όλες οι χώρες. Βέβαια από τη στιγμή που θα ξεκινήσει ένας πόλεμος, είναι σίγουρο πως θα υπάρχει ο ανάλογος αντίκτυπος. Δε μπορείς να "ξεκάνεις" το θάνατο, δε μπορείς να "ξεκάνεις" την καταστροφή. Αν ρίξεις μια ματιά στο Ιράκ τώρα, ώστε να κρίνεις αν η κατάσταση πλέον είναι καλύτερη ή όχι από πριν, νομίζω δε θα μπορέσεις να κρίνεις. Εγώ συμφωνώ απόλυτα με το λόγο που έβγαλε στα Ενωμένα Έθνη ο τωρινός πρωθυπουργός της Γαλλίας ο... εμμ... συγχώρεσε με δε θυμάμαι το όνομα του... δεν είμαι πάντα έτσι, απλά είναι πολύ πρωί εδώ (γέλια)! Οι τελευταίες πραγματικές σφαγές από τον Σαντάμ έγιναν 10 χρόνια πριν την τωρινή εισβολή. Θα ήθελα πολύ να δω τι έγραφαν οι αναφορές των επιθεωρητών πριν "κλαπούν". Νομίζω ότι ο πόλεμος στο Ιράκ δεν ήταν από μόνος του δυνατός, στο Ενωμένο Βασίλειο, για να κρίνει τις εκλογές. Ο λόγος που ο Blair κέρδισε ήταν η αντιπολίτευση. Η αντιπολίτευση από τα δύο άλλα κόμματα. Ήταν τελείως αναποτελεσματική. Δεν είχε καλή οργάνωση, δεν είχε τίποτα να πει. Υπήρχαν αρκετές ψήφοι διαμαρτυρίας όμως δεν έφταναν. Ο Blair είναι τόσο συντηρητικός... Νομίζω θα έπρεπε να περάσει κάποια χρόνια στη φυλακή (γέλια για άλλη μια φορά).
-@-Συμφωνώ και εδώ... Ωραία, τώρα θα ήθελα να κάνω κάποιες υποθετικές ερωτήσεις σχετικά με εσάς. Ας πούμε ότι υπήρχε μία χρονομηχανή με την οποία θα μπορούσατε να ταξιδέψετε στο παρελθόν. Αν ήταν να αλλάζατε κάτι στη σαραντάχρονη καριέρα σας, τι θα ήταν αυτό;
Δε θα έριχνα τόσες μπουνιές σε καυγάδες γιατί το χέρι μου πονάει τώρα (γέλιααα). Στο ποδόσφαιρο επίσης δε θα είχα κλοτσήσει τόσο δυνατά σε μία περίπτωση γιατί έσπασα το πόδι μου! Νομίζω δε θα άλλαζα κάτι... μόνο στα αθλήματα! Χα χα! Η κόρη μου με ρώτησε για μια περίφημη υπόθεση, έχει να κάνει και με μία ταινία νομίζω: "Μπαμπά, αν είχες τη δυνατότητα να πυροβολήσεις τον Χίτλερ όταν ήταν 19 χρονών, γνωρίζοντας τι θα επακολουθούσε εάν δεν το έκανες, θα τον πυροβολούσες;". Και εγώ απάντησα: "Όχι, δε θα το έκανα!". Και τότε αυτή με ρώτησε τελείως σοκαρισμένη: "Γιατί;". Αρχικά γιατί ούτε εγώ θα ήμουν τώρα εδώ, ούτε εσύ εκεί. Η μητέρα μου δε θα είχε συναντήσει ποτέ τον πατέρα μου! Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στον πόλεμο! Και ποιος ξέρει ποιος άλλος θα μπορούσε να είχε προκύψει στη θέση του; Θυμάσαι τον Στάλιν; Αν ήταν έτσι θα έπρεπε να κρατήσω μία σφαίρα και για αυτόν! Δε μπορείς να γυρίσεις στο παρελθόν και να αλλάξεις τα πάντα γιατί μπορεί μετά εσύ να μην υπάρχεις. Είναι ένα παλιό παράδοξο. Ενδιαφέρουσα ερώτηση αλλά ανόητη επιστημονικά.
-@-Καλά, αυτό εννοείται! Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει κάτι άλλο πέραν της μουσικής;
Ναι... Έτσι νομίζω (το σκέφτεται λίγο)!
-@-Τι θα ήταν αυτό τότε;
Μμμ... Δεν ξέρω... Πάντως ήμουν πάντα καλός σε ότι απαιτούσε χειρονακτική δουλειά. Μου αρέσει να φτιάχνω έπιπλα. Θα μπορούσα να γίνω και συγγραφέας... Δεν ξέρω! Δημοσιογράφος ίσως...
-@-Δε μπορώ να το φανταστώ! Τέλος πάντων. Ας πούμε ότι οι Deep Purple δεν υπήρχαν ποτέ. Υπάρχει κάποιο συγκρότημα στο οποίο θα θέλατε να είστε ο τραγουδιστής;
Χμμμ...
-@-Οποιοδήποτε συγκρότημα! Δεν είναι ανάγκη να είναι rock!
(Σκέφτεται) Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ! Έχω κάποια αγαπημένα συγκροτήματα που έπαιζαν φανταστική μουσική, όμως δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να τραγουδάει εκεί! (σ.σ.: η αλήθεια είναι πως μετά ανέφερε το αγαπημένο του συγκρότημα και πως θα του άρεσε να τραγουδάει εκεί όμως το είπε τόσο γρήγορα, ήταν και η τηλεφωνική γραμμή κάπως "περίεργη" που δε μπορώ να το καταλάβω όσες φορές και αν το ακούσω... Συγγνώμη!)
-@-Είναι αλήθεια ότι ο Tim Rice σας είχε καλέσει πριν λίγα χρόνια για να σας προσφέρει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Broadway;
Λοιπόν, ναι... Μου είχε προσφέρει πρωταγωνιστικό ρόλο στο "Evita". Και παλιότερα μου είχε προσφέρει και το βασικό ρόλο στην ταινία "Jesus Christ Superstar" (σ.σ.: και τα δύο αποτελούν έργα του κορυφαίου Andrew Lloyd Webber. Ο Gillan είχε μάλιστα το ρόλο του Χριστού στην original ηχογράφηση του "Jesus Christ Superstar"...)
-@-Ναι αλλά το "Jesus Christ Superstar" ήταν πριν πολλά χρόνια!
Ναι όντως. Στο "Evita" με ρώτησε αν ήθελα να παίξω το στρατηγό Peron...
-@-Και εσείς τι απαντήσατε;
Δε νομίζω ότι θα μου πήγαινε πολύ ένας τέτοιος ρόλος (γέλια). Μου αρέσει πάντα να κάνω διαφορετικά πράγματα, όμως σε τέτοιου είδους πράγματα μία φορά αρκεί! O Tim Rice πάντως είναι πολύ καλός άνθρωπος και φίλος.
-@-Ok, και μια τελευταία ερώτηση: Μετά από τόσα χρόνια, υπάρχει κάτι το οποίο δεν έχετε καταφέρει παρόλο που θα το θέλατε;
Βασικά όχι. Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Όπως ο πατέρας μου, είμαι ευγνώμων για την κάθε στιγμή που ζω και ευτυχισμένος για τη ζωή που έχω γενικά. Υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα να κάνω, έχω μεγάλη διάθεση για τη ζωή. Και έχω και καλή παρέα, έχω μια υπέροχη οικογένεια, και έχω και μία υπέροχη μουσική οικογένεια. Πάντως αυτό το οποίο πολύ θα ήθελα να έχω είναι... μια γραμματέα για τα ταξίδια μου! Κάποια που θα μου οργάνωνε κάθε τι ηλεκτρονικό. Τα e-mail μου... (γέλια)!
-@-Ωραία. Λοιπόν... θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πάρα πολύ για τον πολύτιμο χρόνο σας και βεβαίως για ότι έχετε κάνει όλα αυτά τα χρόνια!
Σε ευχαριστώ...
πηγη:
rocking.gr
