Αναλογικός συλλογισμός 2:
EURO2004/ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Ματς: ΓΑΛΛΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ: 0-1
Ας ρίξουμε μια ματιά στις προτιμήσεις των θεατών του αγώνα:
* Ο Έλληνας υποστηρίζει τα χρώματα της εθνικής του.
* Το ίδιο κάνει και ο Γάλλος φυσικά.
* Ο Πορτογάλος υποστηρίζει την Ελλάδα, γιατί την προτιμά ως αντίπαλο στην επόμενη φάση κι επιπλέον επιθυμεί να πάρει τη ρεβάνς της ήττας στην πρεμιέρα.
* Ο Τούρκος υποστηρίζει τον Βαλκάνιο γείτονά του και πιστεύει πως ενδεχόμενη νίκη της Ελλάδας απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία αντανακλά θετικά και στο ποδόσφαιρο της χώρας του.
* Ένας άλλος Τούρκος υποστηρίζει τη Γαλλία, εξαιτίας του εθνικιστικού μίσους που τρέφει προς τους Έλληνες.
* Για παρόμοιους εθνικιστικούς λόγους κι ένας Άγγλος συμβαίνει να υποστηρίζει Ελλάδα.
* Επίσης ο Γερμανός υποστηρίζει Ελλάδα λόγω Ρεχάγκελ αλλά ο Μπέκενμπάουερ Γαλλία, πάλι λόγω Ρεχάγκελ...
Και πιο ακραία παραδείγματα :
* Ένας άλλος Έλληνας (μανιώδης τζογαδόρος) επιθυμεί νίκη της Γαλλίας, για να πιάσει το στοίχημα που το έπαιξε "φυσιολογικό".
* Το αντίθετο βέβαια μπορεί να ισχύει για ένα Γάλλο τζογαδόρο, που κυνηγάει την έκπληξη για να πιάσει την "καλή" και φυσικά ποντάρισε Ελλάδα και φυσικά πανηγυρίζει τη νίκη της έξαλλα, όπως κι οι Έλληνες μεν, για διαφορετικούς λόγους δε.
Όλες οι προηγούμενες προτιμήσεις των θεατών συνιστούν "υποκειμενικές επιλογές" που ακόμη κι όταν ταυτίζονται μεταξύ τους, συχνά έχουν ως αφετηρία τους διαφορετικά κίνητρα. Αυτή λοιπόν είναι η "υποκειμενικότητα", πραγματική και ολοζώντανη που εκδηλώνεται μέσα από τις ιαχές φιλάθλων και οπαδών αλλά κι από το... "σαλτάρισμα" των τυχερών τζογαδόρων.
Αν όχι συγχρόνως, σίγουρα όμως σ'ένα διαφορετικό χωροχρονικό πλαίσιο, όταν η ψυχραιμία της λογικής θα έχει κυριαρχήσει έναντι της έξαρσης της
υποκειμενικότητας, οι προτιμήσεις των εθνικών χρωμάτων πιθανότατα παραμένουν οι ίδιες στους φιλάθλους, κανείς όμως είτε ειδήμων είτε άσχετος - σαν τη δικιά μου που ρωτάει σε ποια γκολπόστ πρέπει να βάλει γκολ η Ελλάδα - δεν θα υποστηρίξει ότι η Ελλάδα έχει καλύτερη ομάδα από τη Γαλλία, απλώς και μόνο λόγω της επικράτησής της στον προαναφερόμενο αγώνα! Θα συμφωνήσουν ενδεχομένως μερικοί για την άνοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, οπωσδήποτε όμως όλοι ομόφωνα για την κλάση ή ...τις κλάσεις ανωτερότητας του γαλλικού.
Εδώ λοιπόν μιλάμε για "αντικειμενικές εκτιμήσεις" που βασίζονται σε κάποια standards που αφορούν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και τα οποία άσχετα αν τα κατέχει ή όχι κανείς σε θεωρητικό επίπεδο (δεν είμαστε δα και προπονητές), τα διαπιστώνει στην ποιότητα του παιχνιδιού που παρουσιάζει κάθε ομάδα στο γήπεδο.
Κατακλείδα:
Ιδού, λοιπόν, ότι η ύπαρξη της υποκειμενικότητας δεν αποκλείει την αντικειμενικότητα, ακόμη κι όταν επικρατεί κατά κράτος η πρώτη έναντι της δεύτερης!
Και ποιοι παρακαλώ γίνονται οι εκφραστές της αντικειμενικότητας; Μα, τα ίδια πρόσωπα που είναι και εκφραστές της υποκειμενικότητάς τους! Τι λοιπόν διαφοροποιεί την αντικειμενικότητα από την υποκειμενικότητα; Ολοφάνερο: τα κριτήρια επιλογής.
Στην περίπτωση της υποκειμενικότητας τα κριτήρια διοχετεύονται κυρίως από το θυμικό κι επιθυμητικό του ανθρώπου (έτσι για να πλατωνίσουμε και λίγο) και αφορούν σε κίνητρα εθνικιστικά, πατριωτικά, συναισθηματικά κλπ και λιγότερο λογικά, όπως π.χ τα οικονομικά κίνητρα.
Στην περίπτωση της αντικειμενικότητας τώρα, το λόγο έχει η λογική και η επιστήμη, και αναφέρομαι στη γνώση - γενική ή ειδική - που μπορεί να κατέχει κάποιος, αναφορικά με τα στοιχεία και τους κανόνες που διέπουν τη δομή και λειτουργία ενός παιχνιδιού, μιας τέχνης, μιας επιστήμης.
Τώρα, τη συσχέτιση αυτού του αναλογικού συλλογισμού με το ερώτημα του topic, για εξάσκηση και για οικονομία λόγου και χρόνου την αφήνω σ' εσάς. Άλλωστε είστε όλοι έξυπνα παιδάκια και το εννοώ... χωρίς υπονοούμενα! Επισημαίνω μόνο την ίδρυση, και στην Ελλάδα, Σχολών Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης, και αναρωτιέμαι, αν όλα χάνονται στον κυκεώνα της υποκειμενικότητας, τι νόημα έχει η ύπαρξη τέτοιων Σχολών ανά την υφήλιο!
Οσο για τον αναλογικό συλλογισμό με το φαγητό στον οποίο αναφέρθηκε κι ο W4TT4N4B3... ομολογώ πως μου προξενούν αλλεργία τα γεμιστά κολοκυθάκια της κατσαρόλας και προτιμώ τα... σουτζουκάκια! Όπως κι από την τονοσαλάτα με φασόλια προτιμώ την κοτοσαλάτα του Καίσαρα ή την Μεξικάνικη καυτερή κοτοσαλάτα!
Τίποτα όμως δεν μ' εμποδίζει να παραδεχτώ ότι τα πρώτα είναι πιο υγιεινά από τα δεύτερα... Το προσωπικό μου γούστο (υποκειμενικότητα) έρχεται σε αντίθεση με τους κανόνες της διατροφικής υγιεινής (αντικειμενικότητα). Αυτό όμως δεν με οδηγεί στο να αμφισβητήσω τους κανόνες ή να τους καταστρατηγήσω. Απλά, θ' αναγκαστώ κάποια στιγμή υπό το βάρος των συνεπειών και των καταχρήσεων να τους ακολουθήσω, την "ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος". Θα είναι εκεί (οι κανόνες) και θα με περιμένουν!
---------------------------
1. OK, αγαπητοί συμφορουμίστες, μη δυσανασχετείτε με τη δευτερολογία μου!!! Δεν το παίρνω και τόσο εγωιστικά το θέμα, θέλω να νομίζω... απλώς.. ασκήσεις επιχειρηματολογίας επί ψηφιακού χάρτου κάνω κι εγώ, τώρα που έχω χρόνο και... λόγο και.. τόπο!
2. Άλλωστε, γι' αυτό νομίζω υπάρχουν τα fora! Χώρια που νιώθω και υποχρωμένος για την ευκαιρία που μου δίνετε με τις τοποθετήσεις κι επισημάνσεις σας!
Αυτά.
