Τα συννεφάκια κάθισαν ήσυχα γύρω γύρω μας και ούτε μια σταγονίτσα δεν άφησαν να πέσει κάτω ....ευτυχώς!!!
Περάσαμε μια πολύ όμορφη βραδιά, τόσο εμείς επί σκηνής, όσο και - θέλω να πιστεύω - οι φίλοι μας που ήρθαν να ακούσουν.
Να πω την αλήθεια, μου λείψατε οι δικοί μου φίλοι που δε σας είχα εκεί κοντά, ωστόσο αποζημιώθηκα που γνώρισα καλύτερα την Ελένη, αυτό το γλυκύτατο πλάσμα που έχει καμάρι ο Χρυσόστομος (istoxastis) να λέει ότι είναι κόρη του και τον Ηλία, τον αρραβωνιστικό της, που φαίνεται πως είναι της ίδιας ... καλής πάστας με την Ελένη.
Χρυσόστομε, το έμαθα για την τηλε- ακρόαση, μέσω κινητού
Σ' ευχαριστώ για κάθε σου καλό λόγο!! Ό,τι κι αν λέω είναι λίγο, μπροστά σε ό,τι ακούω από εσένα.
Σταύρο (tetraktis) μου, ποτέ δε θα σκεφτόμουν κάτι τέτοιο, αλλά με συγκίνησες πολύ ...
Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές, που φαίνεται ότι έπιασαν και εύχομαι κι εγώ, την επόμενη φορά, που θα διοργανώσουμε συναυλία εδώ κάπου στην Αθήνα, να βρεθούμε εκεί. Από 'δω κι εμπρός, δεν έχουμε φόβο της βροχής, καθώς θα είμαστε σε κλειστό πλέον χώρο, αλλά, αν πραγματικά μας κυνηγάει κατάρα, τότε θα πρέπει να φοβόμαστε καμιά διακοπή ρεύματος...Λέτε...??
