γλυκια και με πολυ καλη φωνη!!!!!!
Μ'αρέσει γιατί έχει ιδιαίτερη φωνή,αλλά και δικό της τύπο...
Ε έχει πει και μερικά ωραία τραγουδάκια...
Εμένα πάλι σαν τραγουδίστρια μου είναι παντελώς αδιάφορη.Αφήστε που πιστεύω πως απλά ήταν τυχερή και εξελίχτηκε στο χώρο... Να 'ναι καλά οι φιλίες με τον Πορτοκάλογλου....
Η πρώτη εμφάνιση της σε τραγούδι του Πορτοκάλογλου μου άρεσε πολύ. Έχει ένα παράξενο στυλ αλλά μου είναι αρκετά συμπαθής.Δεν την έχω ακούσει ποτέ ζωντανά οπότε δεν μπορώ να την κρίνω.
Σεμια δήλωση της είχε πει ότι τυχαία μπήκε στο χώρο και πως δεν την ενθουσιάζει αυτό που κάνει, απλά έτυχε και το κάνει.
'Οπως όταν δούλευε στην τράπεζα, (συμπληρώνω εγω) είναι μια δουλειά και αυτό και είπε να προσπαθήσει. Πρέπει όμως να προσπαθήσει πολύ ακόμα!
Παράθεση:
Το μέλος antreas_dr στις 30-10-2006 στις 17:35 έγραψε...
Σεμια δήλωση της είχε πει ότι τυχαία μπήκε στο χώρο και πως δεν την ενθουσιάζει αυτό που κάνει, απλά έτυχε και το κάνει.
'Οπως όταν δούλευε στην τράπεζα, (συμπληρώνω εγω) είναι μια δουλειά και αυτό και είπε να προσπαθήσει. Πρέπει όμως να προσπαθήσει πολύ ακόμα!
|
|
Στα λόγια μου έρχεσαι....
Eδώ βλέπουμε την Ανδριάνα με διάφορους άλους τύπους. ένας απο αυτούς είναι και μέλος του MusicHeaven.... και δεν είναι ο Νταλάρας, ούτε τα έχει με τη Μακρυπούλια....
Γρηγόρηηηηηηηηη, πού είσαι μάτια μου;
έχει κ γαμώ τα στυλάκια!!!!!!!!!θεά!!!
ε οχι και θεά ο Γρηγόρης...
Το νέο album της Ανδριάνας Μπάμπαλη θα κυκλοφορήσει στις 6 Ιουνίου με πρώτο single το "Δες Καθαρά" - το κομμάτι αυτό αποτελεί διασκευή του "Face A La Mer" με ελληνικούς στίχους του Νίκου Μωραίτη. Μαζί με την Ανδριάνα συμμετέχουν στο album αυτό οι: Μιχάλης Δέλτα, Κώστας Λειβαδάς ("φρέσκος" από τη μεγάλη επιτυχία της Ελένης Τσαλιγοπούλου), Sunny Μπαλτζή, Γιάννης Νάστας (ex- Xaxakes) και Νίκος Πορτοκάλογλου.
Δείτε και φωτογραφίες - είναι πολύ γλυκιά
mad.tv
Παράθεση:
Το μέλος theod78 στις 13-08-2005 στις 12:05 έγραψε...
Αν και μοιάζει η φωνή της με της Αρβανιτάκη έχει όμορφη φωνή που με κατάλληλο υλικό θα εξελιχθεί αρκετά
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: theod78 on 13-08-2005 12:06 ]
|
|
Δεν νομίζω πως μοιάζει με Αρβανιτάκη.
Η αρβανιτάκη κάποτε με εκνεύριζε τρομερα γιατί είχε περίεργη φωνή
esta
02.06.2007, 14:06
Παλιότερα με τον Πορτοκάλογλου μου άρεσε πολύ η φωνή της και πίστευα πως θα συνεχίσει καλά.Ωστόσο ο προηγούμενοσ δίσκος της δεν με ενθουσίασε και τόσο.Ελπίζω ο επόμενος που κυκλοφορεί σύντομα να είναι καλύτερος.από τα δείγματα που έχω ακούσει στο ραδιόφωνο πιστεύω πως θα είναι.Έχει δικό της στυλ και πολύ καλή φωνή.Ελπίζω να κάνει σωστές επιλογές στο μέλλον και να προχωρήσει γιατί σίγουρα έχει τα προσόντα.
Παράθεση:
Το μέλος justin στις 01-11-2006 στις 20:02 έγραψε...
έχει κ γαμώ τα στυλάκια!!!!!!!!!θεά!!!
|
|
δε θέλω να γίνω κακιά αλλά θα γίνω. αν την δεις πως ήταν στα πρώτα της βήματα με το καρεδάκι θα αλλάξεις γνώμη. Εχω την εντύπωση ότι αυτό το στυλάκι ειναι δοθλειά ενός καλού στυλίστα. Στην ουσία δεν διαφέρει και πολύ από τις mainstream τραγουδίστριες σε αυτό το θέμα... Αλλά συμπαθητική φωνή
Mad view:
Έχει νέο album, νέο video clip, νέο look αλλά και..."νέες" απόψεις για τη μουσική. Γι' αυτό και σας τις παρουσιάζει με τη μορφή κειμένου. Η Ανδριάνα Μπάμπαλη έδωσε στο www.mad.tv το κείμενό της για το χθες, το σήμερα και το αύριο της μουσικής και εμείς το κάναμε microsite. Έτσι πρέπει!
Η Ανδριάνα Μπάμπαλη γράφει:
Κέρδισα το πρώτο μου βινύλιο όταν ήμουν 12 ετών, ως η νεότερη ακροάτρια ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Ούτε που θυμάμαι τι ήταν... Θυμάμαι όμως ότι άλλαξα 3 τρία λεωφορεία για να το παραλάβω, μιας και τότε μου φαινόταν κάτι πολύτιμο. Λίγα χρόνια μετά, με την κολλητή μου καθιερώσαμε τις πρωινές, Σαββατιάτικες βόλτες στο κέντρο, για -τι άλλο;- αγορά βινυλίων. Χαζεύαμε ατέλειωτες ώρες στα ράφια του τότε δισκάδικου Happening, και ακολουθούσε η κατάθεση του πενιχρού χαρτζιλικιού σε δίσκους. Η πρώτη μου αγορά το "Shooting rubberbands at the stars" της Edie Brickell & new bohemians.
Δεν πρόλαβα να αποκτήσω πολλούς δίσκους. Μετά από ένα ταξίδι στον Καναδά κατέφθασαν οι γονείς μου με ένα καινούργιο cd player! To συνήθισα γρήγορα. Πολύ εύκολα μας έπεισαν πως έχει πολύ καλύτερη απόδοση (ψέμα...), ανθεκτικότητα και άλλα τέτοια και το βινύλιο αντικαταστάθηκε εν ριπή οφθαλμού...
Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα cd είχαν καταλάβει ράφια, βιβλιοθήκες, πατώματα και γενικώς κάθε ελεύθερο τετραγωνικό του σπιτιού. Ακολούθησε ένα ταξίδι του φίλου μου στην Ιαπωνία, το οποίο με οδήγησε στο επόμενο στάδιο. Το iPod. Ήταν μια καλή λύση προκειμένου ν'αδειάσει λίγο η γωνιά και φυσικά το μαρτύριο της αναζήτησης του cd, που μπήκε στη λάθος θήκη! Κάτι λείπει. Η ιεροτελεστία της ακρόασης ενός νέου cd(ξετυλίγω το σελοφάν, χαζεύω το εξώφυλλο, το booklet, τις φωτογραφίες, τους στίχους, τους φίλους μουσικούς που παίζουν κλπ...). Περνώντας απ'όλες αυτές τις διαφορετικές φάσεις πώλησης της μουσικής, δεν έπαψα ποτέ να αγαπάω τη μουσική, και να υποκλίνομαι σ'αυτούς που τη δημιουργούν και μας την προσφέρουν. Απλώς νιώθω πως διανύουμε μια μεταβατική περίοδο: από την ύλη (cd, κασέτες και βινύλια), στο άυλο mp3.
Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάτι που μπορεί να στερήσει τη μαγεία από τη μουσική σε όποια μορφή κι αν προσφέρεται αυτή. Αρκεί οι ίδιοι οι καλλιτέχνες να στηρίζουν το μύθο τους και να πείσουν το κοινό πως αυτό που προσφέρουν είναι κάτι που αξίζει να αποκτηθεί και να υποστηριχθεί, χωρίς να νιώθει ότι σπατάλησε 15-20 ευρώ σε αέρα...
Δυστυχώς μόνο αυτός ο τρόπος υπάρχει για να μπορέσει να παραχθεί μουσική και να συνεχίσουν να βγαίνουν νέοι δίσκοι...
Αλήθεια, μετά από τόσα χρόνια κατάργησης του δίσκου, γιατί συνεχίζουμε να λέμε "πότε βγαίνει ο δίσκος σου;"...
Μου άρεσε όταν τραγούδησε το "Δεν είν' αργά για θαύματα" με τον Πορτοκάλογλου.Αλλά μετά μου τα χάλασε.Τώρα πλέον έχω πλήρως αναθεωρήσει...μπλιαχ!
