Λιπών όλα πολύ σωστά αλά ο νεκροθάφτης δεν είχε πεθάνει αφού μπήκε η κοπέλα στο φέρετρο. Αλά αφού πέθανε ο νεκροθάφτης η κοπέλα μπήκε στο φέρετρο.
Επειδή σίγουρα θα μπερδευτήκατε θα σας πω την ιστορία.
Στο ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου η κοπέλα ήταν νοσοκόμα και βοηθούσε τους στρατιώτες, παρέχοντας ακόμα και προμήθειες. Όταν λιπών καταλήφθηκαν οι γραμμές από τους Γερμανούς η κοπέλα βρέθηκε αιχμάλωτη πολέμου και μεταφέρθηκε μαζί με πολλούς άλλους σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Εκεί αφού πέρασε αρκετός καιρός και νοσταλγώντας την πατρίδα και την ελευθέρια άρχισε να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα μπορούσε να δραπετεύσει από εκεί. Με υπόγεια σήραγγα δεν γίνονταν γιατί το στρατόπεδο η καλύτερα εκείνο το τεράστιο φριχτό πέτρινο μέρος ήταν χτισμένο πάνω σε ένα γρανιτένιο βουνό. Από την άλλη η σκοπιές και τα πόστα δεν ήταν καθόλου βολικά και μάλλον θανατηφόρα για κάποιον που θα προσπαθούσε να ξεφύγει. Έτσι έκανε συμφωνία με τον νεκροθάφτη (τον μόνο έμπιστο γιατί υπήρχαν και κατάσκοποι για ευνόητους λόγους) όταν θα πέθαινε κάποιος ,γιατί πολύ σκοτώνονταν από τους γερμανούς στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν, αυτή το ίδιο βράδυ να έμπαινε μέσα στο φέρετρο-κασόνι. Πέρασε όμως αρκετός καιρός χωρίς να πεθάνει κάποιος. Μέχρι την ημέρα που πέθανε ο νεκροθάφτης από τα γεράματα και την κακομεταχείριση . Η κοπέλα δεν το γνώριζε και μια και είχαν κάνει πριν καιρό την συμφωνία μπήκε μέσα στο φέρετρο αργά το βράδυ. Χωρίς να μπορέσει να διακρίνει ποίος ήταν μέσα στο μπήκε. Πηχτό σκοτάδι έλουζε τα πάντα και μόνο σχήματα μπορούσε να διακρίνει κανείς αλλά και αυτά με δυσκολία.
Η κοπέλα λιπών περίμενε υπομονετικά μέχρι που την πήρε ο ύπνος. Το χάραμα ξύπνησε από της θυμωμένες φωνές των γερμανών στρατιωτών. Που είχαν αναλάβει να κάνουν αυτήν βρόμικη δουλειά και το κούνημα καθώς την φορτώνανε σε ένα φορτηγάκι . Αφού απομακρύνθηκαν αρκετή απόσταση γύρο στα πέντε χιλιόμετρα σταμάτησαν στο νεκροταφείο. Αφού ξεφόρτωσαν το κασόνι την έθαψαν (μια και αυτός που ήταν να κάνει την δουλειά ήταν νεκρός ). Η κοπέλα δεν ανησύχησε ακούγοντας τα χώματα να πέφτουν πάνω στο κασόνι μια και η συμφωνία της με τον νεκροθάφτη ήταν να την ξεθάψει το ίδιο βράδυ. Η ώρες περνούσαν αργά και βασανιστικά μέχρι που άναψε το σπίρτο από περιέργεια και από αγωνία . Αντικρίζοντας το πρόσωπο του συνειδητοποίησε ότι όλα είχαν χαθεί και ότι δεν θα την ξέθαβε κανένας. Ο φόβος και η αγωνία της για το τι θα συμβεί έκαναν την ταλαιπωρημένη από τις κακουχίες του πολέμου καρδιά να μην αντέξει.
Οι τόσες πολλές λεπτομέρειες δεν χρειάζονται απλά ήθελα να το ζήσετε και να το νιώστε. Εκπληκτικό!!! Θέλω εντυπώσεις!!!
Να σας πω άλλη μια ιστορία ;
Η φωτογραφία της !!! ……Dracma Joan...... Σας είπα είναι πραγματική ιστορία.