ελληνική μουσική
    736 online   ·  210.833 μέλη
    AlienP
    31.08.2005, 10:42
    Διοργανώνω κάτι φιλανθρωπικό και θα με βοηθούσατε αν μου γραφατε τις 3-5
    κινηματογραφικές ταινίες που σας άρεσαν πολύ τα τελευταία 3 χρόνια.

    παρακαλώ να μην γίνει αναφορα στην Πολίτικη κουζίνα και τις Νυφες γιατί είναι ήδη στο πρόγραμμα...
    Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
    AlienP
    31.08.2005, 10:59
    Α ναι οι απαντήσεις σας θα μας είναι χρήσιμες ως και την Πέμπτη το βράδυ...

    tsuku_elf
    31.08.2005, 11:12
    Μόνο από ελληνικός κινηματογράφο;
    rouli726
    31.08.2005, 11:21
    τι καλυτερο απο τριλογια "THE LORD OF THE RINGS";;;;

    για μενα μακραν η καλυτερη επιλογη..
    melanie1325
    31.08.2005, 11:31
    Mono ellinikes tainies 8eleis?
    KIT_KAT
    31.08.2005, 11:59
    Μάλλον όχι μόνο ελληνικές αφού:
    Quote:

    Το μέλος AlienP στις 31-08-2005 στις 10:42 έγραψε:

    θα με βοηθούσατε αν μου γραφατε τις 3-5
    κινηματογραφικές ταινίες που σας άρεσαν πολύ τα τελευταία 3 χρόνια




    Και πες μου εσύ αν υπάρχουν 5 καλές ελληνικές
    KIT_KAT
    31.08.2005, 12:04
    Αυτές που μου έρχονται τώρα είναι
    "Lost in translation" (Σοφίας Κόπολα)
    "Comme une image" (Agnθs Jaoui)
    και αναμενόμενα "Les choristes" (Christophe Barratier)
    AlienP
    31.08.2005, 12:16
    παιδάκια κυρίως ξένες θα έλεγα...

    γεια σου ΚΙΤ-ΚΑΤ με τα ωραία σου

    melanie1325
    31.08.2005, 12:29
    emena oi prwtes pou mou erxontai einai:

    - Frida
    - Ameli
    - Lost in translation
    - Love me if you dare


    AlienP
    31.08.2005, 12:33
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ κοριτσάκι!

    έχει δει κανείς το ΓΚΑΤΑΚΑ; Λέει;
    KIT_KAT
    31.08.2005, 12:42
    Quote:

    Το μέλος melanie1325 στις 31-08-2005 στις 12:29 έγραψε:

    - Love me if you dare






    Κι εμένα αυτή μου έρχεται πάντα πρώτη πρώτη αλλά δεν τη λέω γιατί στους άλλους δεν αρέσει, τη βρίσκουν λίγο ψυχωτική... εγώ μάλλον είμαι λίγο γι'αυτό και τη λατρεύω

    H Amelie δεν είναι των τελευταίων 3 χρόνων αλλά ούτε και το Gattaka, πηγή! Θέλεις και πιο παλιές;
    AlienP
    31.08.2005, 12:45
    cap ou pas cap το παίζω το παιχνίδι με 2 φίλους μου μα δεν μπορώ να παίξω την ταινία στις εκδηλώσεις που λέω...

    ε άμα είναι πολύ καλή ταινία ας είναι και λίγο παλιότερη...
    KIT_KAT
    31.08.2005, 12:48
    Quote:

    Το μέλος AlienP στις 31-08-2005 στις 12:45 έγραψε:

    δεν μπορώ να παίξω την ταινία στις εκδηλώσεις που λέω...




    Παίξ'την! Cap ou pas cap??

    Καλή επιτυχία στις εκδηλώσεις
    rapsodos
    31.08.2005, 13:24
    Mου άρεσε αρκετά το closer που είδα πρόσφατα. Δεν ξέρω ομως αν μπορεί να προβληθεί στην εκδήλωση. Η γλώσσα είναι λίγο ακατάλληλη.

    Ακυρο μαλλον το closer. δεν ειναι για εκδηλωση. Βασικά περιπέτεια , κοινωνικό , τι ακριβώς?



    [ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: rapsodos on 31-08-2005 13:28 ]
    melanie1325
    31.08.2005, 13:28
    prepei loipon na mas peis kai tous periorismous pou yparxoun! na mh leme oti k oti tainies
    xristos
    31.08.2005, 13:36
    - Old boy
    - Τα παιδιά της χορωδίας
    - O ήρωας του Ζαν Γιμού
    - Η Θάλασσα μέσα μου
    - Όλα για την μητέρα μου

    κάνουν;
    AlienP
    31.08.2005, 13:42
    δεν πειραζει η σκληρη γλωσσα μα το jeux d' enfants είχε περίεργη ψυχολογία και εμείς απευθυνόμαστε σε ανθρώπους που κάνουν απεξάρτηση ή με ελαφρές ψυχώσεις, τους συγγενείς και κάποιους φιλάνθρωπους χορηγους...

    το comme une image πως πέχτηκε Αθήνα με ποιο τιτλο;

    ΚΙΤ_ΚΑΤ αμα cap προβολή μετά γκαπ στην κεφαλη!
    tzouv
    31.08.2005, 13:42
    Godsend
    The others
    Τα δακρυα του ηλιου
    28 μερες μετα
    AlienP
    31.08.2005, 13:45
    πολύ καλα πάμε!
    ευχαριστώ!!!
    tsuku_elf
    31.08.2005, 14:20
    1) "Los amantes del circulo polar" (Οι εραστές του αρκτικού κύκλου), του Julio Medem
    : Για την ποιητική αφήγηση του έρωτα και τη θλίψη των συμπτώσεων.

    2) "Ο Ήρωας ", του Ζανγκ Γιμού
    : Για τη διαδοχή των χρωμάτων & των συμβολισμών, για τις τέλειες αισθητικά εικόνες.

    3) "Amelie" του Jean-Pierre Jeunet
    : Γιατί η θλιμμένη γαλλιδούλα Audrey Tautou μας έκανε να πιστέψουμε στην ανατροπή της κατήφειας μας και βέβαια για την παραμυθένια μουσική επένδυση.

    Και τέλος μια ελληνική:

    4) "Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον", του Λάκη Παπαστάθη:
    Για την ανατριχιαστική, "εκ των έσω" ερμηνεία του (Λευκαδίτη ) Ηλία Λογοθέτη, για την άψογη εικονοποίηση της διήγησης του Βιζυηνού.