Μέρα Βροχερή - Θαρσείν Χρει
Γεννήθηκα μιαν αυγή που ο ήλιος είχε πια χαθεί
και πέθανα πολύ νωρίς πρίν το απόγευμα να ρθεί
Κι ήταν μέρα βροχερή, γεμάτη λύπη, ήταν μέρα θλιβερή
Μίλησα στον άνεμο, φίλησα τη βροχή
κι έφυγα με τα πουλιά για πολιτεία μακρινή
Κι ήταν μέρα βροχερή, γεμάτη λύπη, ήταν μέρα θλιβερή
Συννεφιασμένος ουρανός σ΄όλο μπου το ταξίδι
ταξίδεψα, κουράστηκα και έγινα στολίδι
Κι ήταν μέρα βροχερή, γεμάτη λύπη, ήταν μέρα θλιβερή
Αγάπη μου, κορίτσι μου, που σ΄έχω αφήσει μόνη
στο πρόσωπό σου σκέφτομαι χλωμάδα να απλώνει
Πίσω πάλι γύρισα σε σένα και δυο χείλη φίλησα σβησμένα
Κι ήταν μέρα βροχερή, γεμάτη λύπη,
Αγάπη μου, κορίτσι μου, πόσο μου λείπεις