Στην ξενιτιά βραδιάζει πιο νωρίς
Στην ξενιτιά να κλάψεις δε μπορείς
Στην ξενιτιά μανούλα μου γλυκιά
φαρμάκι στάζει η Κυριακή
κι ο κόσμος φυλακή
Πικρά σου τραγουδώ, στου πόνου το σκαλί
Αχ να 'φτανε ως εδώ της παρηγόριας το φιλί
Στην ξενιτιά με ρίξαν οι καιροί
Στην ξενιτιά θα λιώσω σαν κερί
Στην ξενιτιά μανούλα μου γλυκιά
αναστενάζεις και πονείς
μα δίπλα σου κανείς
Πικρά σου τραγουδώ...
Χαρούλα Αλεξίου..
Έξι χρόνια; Εγώ είμαι 2 βδομάδες εδώ...
Πρέπει να το ευχαριστηθούμε το εξωτερικό
αλλιώς δεν έχει πλάκα!!!
Καλά μας ταξίδια!!
Με τον καιρό να 'ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : steinway στις 15-10-2005 22:16 ]
δεν το διατύπωσα σωστά πριν.
μετά από 6 χρόνια πλέον δεν μου κανει αισθηση το θέμα ξενιτιά με την έννοια θέλω να γυρίσω στην πατρίδα γιατι μου λείπει.
αν είναι κάτι μετά από τοσα χρόνια που με κάνει να θέλω αν γυρίσω είναι η κούραση
και μιας και είσαι νέος εδώ στα ξένα, κοίτα όπως λες να περάσεις καλά και να το χαρείς.
είσαι στους τυχερούς που θα μπορέσουν δουν ένα άλλο τροπο ζωής και μόνο καλό θα σου κάνει στο τέλος. θα γίνεις ποιο "δυνατός"
Συμφωνώ. Γιατί κι οι δυσκολίες θησαυροί στην καρδιά μας είναι!!
Χρησιμοποίησες λάθος γένος
Ξενάκι
(Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνευτές: Γιάννης Καλατζής, Ελένη Βιτάλη)
Απόψε μαυρομάτα μου
σου χάρισα τα νιάτα μου
και βρέθηκα στην ξενιτιά
πουλί σε θάλασσα πλατιά
Ξενάκι είμαι και θα 'ρθω
στο στρώμα σου να κοιμηθώ
κι αν σε μαλώσουν μην ντραπείς
ξενάκι είμαι να τους πεις
Το φεγγαράκι ρώτησα
πού θα σε βρω αρχόντισσα
και μου είπε ο αυγερινός
εκεί που φέγγει ο ουρανός
Ξενάκι είμαι και θα 'ρθω
στο στρώμα σου να κοιμηθώ
κι αν σε μαλώσουν μην ντραπείς
ξενάκι είμαι να τους πεις
eua
15.10.2005, 15:49
"Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου "
Είναι κι αυτό μια ξενιτιά...έτσι δεν είναι?
Είναι κακούργα η ξενητιά
είναι καημός τα ξένα
μα πιο πολύ μαράζοσα
που είμαι μακρία από σένα
Μου ήπαν τώρα που έχω φύγει
και μησεύτικα μακρία σου
σε κανένα δεν ανοίγεις
τα πορτοπαράθυρα σου
Αλησμονώ και χαίρομαι
και ένα τραγούδι λέω
μα το τραγούδι πνήγετε
και μέσα μου υποφέρω
Μου ήπαν τώρα που έχω φύγει
και μησεύτικα μακρία σου
σε κανένα δεν ανοίγεις
τα πορτοπαράθυρα σου
Καί ένα πολύ καλό από τον ΑΘΑΝΑΤΟ Στέλιο Καζαντζίδη
ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΗΣ ΞΕΝΗΤΙΑΣ
Το ψωμί της ξενητιάς είναι πικρό
το νερό της θολό καί το στρώμα σκληρό
Πιό καλά στο φτωχικό ψωμί καί ελιά
πάρα χίλια καλά στην πικρή ξενητιά
{Refrain}
ψεύτρα ξενητιά τα παλικάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα με απονιά χωρίζεις μάνες καί παιδιά
κάνε Παναγιά η ξενητιά να πάψει
καί άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
καί όλα τα παιδια στα σπίτια τους να 'ρθούν ξανά
Το ψωμί της ξενητιάς είναι πικρό
το νερό της θολό καί το στρώμα σκληρό
Τα λεφτά πού αποκτάς τα βλαστημάς
υποφέρεις πονάς την πατρίδα ζητάς
{Refrain}
ψεύτρα ξενητιά τα παλικάρια κλέβεις
μάγισσα κακιά με τα λεφτά μαγεύεις
πάντα με απονιά χωρίζεις μάνες καί παιδιά
κάνε Παναγιά η ξενητιά να πάψει
καί άλλη μάνα πια για χωρισμό μην κλάψει
καί όλα τα παιδια στα σπίτια τους να 'ρθούν ξανά
Αφιερομένο σε όλους όσους ζήσαμε η ζούμε τις "καλοσύνες" της ξενητιάς
Με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενητιά,
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά ! 
Διψάω θάλασσες κι εσύ με κανακεύεις
με παραμύθια στεριανά κι αδιάφορα.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Voltage στις 16-10-2005 21:24 ]
Δεν θέλω εγώ παινέματα πάρηγοριές και ψέμματα
να γιατροπόρευτώ
Θέλω το γιό μου το Ανεστάκι που'ναι στην ξενητια
Αχ, το μικρό μου καπετανάκι που δεν μου γράφει πια
Χαρείτε τα καράβια σας τα πλούτη μες τα αμπάρια σας
Δεν θα τα λιμπιστώ
Θέλω το γιό μου το Ανεστάκι που'ναι στην ξενητια
Αχ, το μικρό μου καπετανάκι που δεν μου γράφει πια
Αχ, η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου
το μοσχολούλουδό μου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά πατώ στη γη
Αχ, πανάθεμά σε ξενητιά, τζιβαέρι μου
και σε και το καλό σου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά
Αχ, εγώ ήμουνα που το ’στειλα, τζιβαέρι μου
και μέλημα δικό μου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά πατώ στη γη
Αχ, που πήρες το παιδάκι μου, τζιβαέρι μου
και το ’κανες δικό σου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά
Στις φάμπρικες της Γερμανίας
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης
Στις φάμπρικες της Γερμανίας
και στου Βελγίου τις στοές
πόσα παιδιά σκληρά δουλεύουν
και κλαίνε οι μάνες μοναχές
Κακούργα μετανάστευση
κακούργα ξενιτιά
μας πήρες απ' τον τόπο μας
τα πιο καλά παιδιά
Στη μακρινή την Αυστραλία
και πέρα στην Αμερική
στον Καναδά στη Βραζιλία
πόσα παιδιά πονούν κι εκεί
Κακούργα μετανάστευση...
Κάνε κουράγιο μετανάστη
κάνε λεβέντη μου υπομονή
του γυρισμού σου το καράβι
πάλι μια μέρα θα φανεί
Κακούργα μετανάστευση...
Η φάμπρικα
Χαλκιάς Λάκης - Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης/Σκούρτης Γιώργος
Η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύ-, δουλεύει νύχτα μέρα
Και πώς τον λεν τον διπλανό και τον τρελό τον ιταλό | 2x
Να τους ρωτήσω δεν μπορώ, ούτε να πά-, ούτε να πάρω αέρα| 2x
Δουλεύω μπρος, δουλεύω μπρος στη μηχανή
Στη βάρδια δύ-, στη βάρδια δύο δέκα
Κι από την πρώτη τη στιγμή μου στείλανε τον ελεγκτή | 2x
Να μου πετάξει στο αυτί δυο λόγια νέ-, δυο λόγια νέτα σκέτα | 2x
Άκουσε φί-, άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος εί-, ο χρόνος είναι χρήμα
Με τους εργάτες μη μιλάς, την ώρα σου να την κρατάς
Το γιο σου μη τον λησμονάς, πεινάει κι εί-, πεινάει κι είναι κρίμα
Κι έτσι στο πό-, κι έτσι στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη, ξεχνάω τη μιλιά μου
Είμαι το νούμερο οκτώ, με ξέρουν όλοι με αυτό
Κι εγώ κρατάω μυστικό ποιο είναι τ’ ό-, ποιό είναι τ’ όνομά μου
Αχάριστη
Δεν ρώτησες τόσον καιρό για μένα
πώς πέρασα, τρελή, στην ξενιτιά
Σ’ αγάπησα, δυστύχησα για σένα
και σέρνομαι, κακούργα, μακριά
Τα βάσανά μου μ’ έριξαν στα ξένα
και μ’ έχουν της ζωής κατάδικο
Αχάριστη, δεν πόνεσες για μένα
κι αυτό το βρίσκω να ’ναι άδικο
Μου είπανε πως ζεις ευτυχισμένη
Θεότρελη, στα πλούτη κολυμπάς
Μα μια κατάρα πάντα θα σε δέρνει
του προδομένου ο πόνος της καρδιάς
Βασίλης Τσιτσάνης
Σαν απόκληρος γυρίζω
Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά
Περιπλανώμενος δυστυχισμένος
Μακριά απ’ της μάνας μου την αγκαλιά
Κλαίνε τα πουλιά για αέρα
Και τα δέντρα για νερό
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
Που έχω χρόνια για να σε ειδώ
Πάρε χάρε τη ψυχή μου
Ησυχία για να βρω
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
Μες τη ζωή μου να μη χαρώ
Βασίλης Τσιτσάνης
GL
18.10.2005, 12:28
Γιατί γλυκό μου σουητχάρτ
Mανινακης Γρηγορης και Καφε Αμαν
Αφού ακόμα δεν μου λες με την καρδιά σου ένα yes
γιατί αγάπη μου γιατί αφού το ξέρεις πως πονώ
Ι don't know, γιατί δε μου λες το νο
Αχ γιατί γλυκό μου σουητχάρτ
Αχ να με πληγώνεις τόσο hard
Να λες πως είσαι μέρα νύχτα μπίζι
μα μη θαρρείς η καρδιά μου πως ραΐζει
μες της αγάπης τα affair τα ψέματα δεν είναι fair
from my part στο λέω I don't care
Αχ γιατί γλυκό μου σουητχάρτ
Αχ να με πληγώνεις τόσο hard
Να βγαίνεις date every night
στο ξαναλέω black and white
να σου ζητάω ένα φιλάκι και να μου λες πως έχεις τράκι
honest-to–god, αυτά δεν είναι right
Αχ γιατί γλυκό μου σουητχάρτ
Αχ να με πληγώνεις τόσο hard
Καλαματιανό από τα τραγούδια των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική τη δεκαετία το '30 σε γκρίγκλις.Έχει βγει σε αναβίωση και διασκευή στο δίσκο "Καφέ Αμάν Αμέρικα" από το ομώνυμο συγκρότημα
