ελληνική μουσική
    521 online   ·  210.845 μέλη

    Μουσικές Αφιερώσεις !!!!

    GL
    14.05.2005, 04:06
    Ξενάκι-Καλατζής Γιάννης


    Απόψε μαυρομάτα μου
    σου χάρισα τα νιάτα μου
    και βρέθηκα στην ξενιτιά
    πουλί σε θάλασσα πλατιά


    Ξενάκι είμαι και θα 'ρθω
    στο στρώμα να σου να κοιμηθώ
    κι αν σε μαλώσουν μην ντραπείς
    ξενάκι είμαι να τους πεις


    Το φεγγαράκι ρώτησα
    που θα σε βρω αρχόντισσα
    και μου πε ο αυγερινός
    εκεί που φέγγει ο ουρανός


    Ξενάκι είμαι και θα 'ρθω
    στο στρώμα σου να κοιμηθώ
    κι αν σε μαλώσουν μην ντραπείς
    ξενακι είμαι να τους πεις

    καλημερα.......Ξενακι............
    attila
    15.05.2005, 03:40
    Brown-eyed girl by Van Morrison:

    Hey, where did we go
    Days when the rains came ?
    Down in the hollow
    Playing a new game,
    Laughing and a-running, hey, hey,
    Skipping and a-jumping
    In the misty morning fog with
    Our, our hearts a-thumping
    And you, my brown-eyed girl,
    You, my brown-eyed girl.

    Whatever happened
    To Tuesday and so slow
    Going down to the old mine with a
    Transistor radio.
    Standing in the sunlight laughing
    Hide behind a rainbow's wall,
    Slipping and a-sliding
    All along the waterfall
    With you, my brown-eyed girl,
    You, my brown-eyed girl.

    Do you remember when we used to sing
    Sha la la la la la la la la la la dee dah
    Just like that
    Sha la la la la la la la la la la dee dah
    La dee dah.

    So hard to find my way
    Now that I'm all on my own.
    I saw you just the other day,
    My, how you have grown!
    Cast my memory back there, Lord,
    Sometime I'm overcome thinking about
    Making love in the green grass
    Behind the stadium
    With you, my brown-eyed girl,
    You, my brown-eyed girl.

    Do you remember when we used to sing
    Sha la la la la la la la la la la dee dah
    Laying in the green grass
    Sha la la la la la la la la la la dee dah
    Dee dah dee dah dee dah dee dah dee dah dee
    Sha la la la la la la la la la la la la
    Dee dah la dee dah la dee dah la
    D-d-d-d-d-d-d-d-d-d...


    Kotsiraki
    15.05.2005, 18:36
    Τρεις μέρες χώ-, τρεις μέρες χώρισα από σένα

    Τρεις νύχτες μέ-, τρεις νύχτες μένω μοναχή

    σαν τα πουλιά που στέκουν τώρα δακρυσμένα

    όταν τα βρέ-, όταν τα βρέχουν οι ουρανοί



    Διώξε τη λύπη παλικάρι

    Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι


    Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω

    Τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ

    Με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω

    Με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ



    Διώξε τη λύπη...



    Αφιερωμένο στο μπαμπά μου μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα μουσικά ταξίδια που μου έχει προσφέρει , χαρίζοντάς μου τα μαγικά δισκάκια του!



    linda7
    16.05.2005, 01:24
    Πάνε δύο μήνες τώρα που 'χω να σε δω
    ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα
    Iσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
    για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα
    για μένα...
    Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
    πως της μορφής σου το πορτραίτο ξεθωριάζει
    Oμως αληθινά στο λέω δεν πειράζει
    κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις,
    να με κλέψεις.
    Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
    να 'ξερες πόσο με πονάς
    Κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
    και τρομαγμένος ξυπνώ
    Αν πω σ' αρνήθηκα, το ξέρεις, θα 'μαι ψεύτης
    κι ο χρόνος αν αφήνει μια ελπίδα
    Για μένα είναι οδυνηρό που δε σε είδα
    ν' αστράφτεις μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη,
    τον καθρέφτη.


    manblaz
    16.05.2005, 12:50

    Έλα πάρε με, μες στο βυθό σου να βρεθώ
    ν’ αγαπηθώ, να λυτρωθώ
    έλα πάρε με, στα γαλανά σου τα νερά
    δώσε στα όνειρα φτερά

    Έλα πάρε με, σ’ άλλα ταξίδια μακρινά
    στου δειλινού τα μενεξιά
    έλα πάρε με, δώσε μου αίμα και μιλιά
    σε χρυσαφένια ακρογιαλιά

    Έλα πάρε με, εκεί που το κορμί λυγάει
    εκεί που το κορμί γεννάει
    Έλα πάρε με, και θεϊκός μου γίνε στίχος
    που τον χορεύει ο ρυθμός κι ο ψάλτης ήχος





    KIT_KAT
    16.05.2005, 13:03
    Αφιερωμένο σ'αυτόν που μου το έστειλε :)

    Αχ, στου χειμώνα τις αυλές
    παραμύθια να μου λες που νικάς εσύ
    Αχ, κι ας με βλέπει η γειτονιά
    να μαζεύω τα σχοινιά, φορεσιά χρυσή

    Τι σου πρέπει το 'χω νιώσει
    όποιος βλέπει, τι να δώσει
    σ' όποιον, αχ δε ζητά
    Μόνο πόνο, δυο φορτία
    τέτοια μόνο τα πρωτεία
    μόνο, αχ τόσο απλά

    Μην τους ακούς στα βάθη που πετάς
    Θεούς μυστικούς για φίλους να ρωτάς
    Μην τους ακούς, εσένα αφορά
    το όχι που ακούς τις νύχτες καθαρά

    Μην ακούς, ν' ανοίξεις φτερά

    Αχ, στου χειμώνα τις αυλές
    παραμύθια να μου λες, που νικάς εσύ
    Αχ, κι ας με βλέπει η γειτονιά
    που θα κόβω τα σχοινιά με ό,τι μας μισεί

    Ήταν χάδι που είπαν φύγε
    το κοπάδι λάθος πήγε
    λάθος, αχ πήγε εκεί
    Μόνο δώρα, μόνο αστεία
    σαρκοβόρα φαντασία
    λάσπη, αχ όλη η γη

    linda7
    17.05.2005, 02:08
    ...Να 'χα μια αγάπη από κερί, να λιώνει και να χάνεται
    Τώρα που ‘γιναν οι καιροί σύννεφο που δεν πιάνεται...

    Για σένα...

    Sofia
    19.05.2005, 02:19
    Σαν αεράκι - Αρβανιτάκη Ελευθερία

    Χρυσή μου αγάπη, αν ήξερες, τι μέλι είσαι για μένα
    Τα μπουμπουκάκια τα όμορφα, τα μοσχομυρισμένα
    και τ’ αεράκια που φυσούν, σαν λιποθυμισμένα
    δεν έχουνε το βάλσαμο, που ’χεις εσύ για μένα

    Της λίμνης τα αφρολούλουδα και του γιαλού η γαλήνη
    η σμύρνα, το ροδόσταμο, που αργοσταλάει και σβήνει
    κι οι ροδωνιές, κι η ολόδροση του κήπου ανθοπλημμύρα
    των δυο χειλιών σου των γλυκών δεν στάζουνε τα μύρα

    Πάω στην τρισέρημη αμμουδιά και μόνη, τι να κάνω
    Χαράζω κύκλους απαλούς στη μουσκεμένη άμμο
    Σαν αεράκι χάνονται στο κύμα απάνω-απάνω
    και απόμεινα στην ερημιά μονάχη, τι να κάμω

    Τώρα το ετοιμοθάνατο, βαλσαμωμένο αγέρι
    γλυκά τραγούδια θλιβερά ν’ αναστενάξει ξέρει
    Αλήθεια, ξέρει πιο γλυκά να τραγουδάει από μένα
    Εγώ δεν ξέρω πιο γλυκά, μα ξέρω πιο θλιμμένα



    Despin
    19.05.2005, 09:51
    Ξεκινάμε, πάμε μακριά,
    σ' άλλες χώρες, σ' άγνωστα νερά
    στο μουράγιο μένεις μόνος εσύ
    πάντα ο νους μου θα 'ναι στο νησί

    Τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει
    κι από τα μάτια σβήνει η στεριά
    μεσ' στα κατάρτια πετούνε πετούνε οι γλάροι
    κι εγώ σου λέω: «Έχε γεια»

    mary-janegr
    19.05.2005, 19:45
    Snowy White - Bird of Paradise

    Saw you flying by
    Flash of Turquoise Blue
    I just had to try
    To keep your life in view

    My bird of paradise
    Sweet bird of paradise

    Wish that I could fly
    I'd be beside you now
    But I can only sigh
    And watch you circle round

    My bird of paradise
    Sweet bird of paradise
    My bird of paradise
    Sweet bird of paradise
    My bird of paradise

    So you fly away
    When will you come again
    So I can watch you play
    In the pouring rain

    My bird of paradise
    Sweet bird of paradise
    My bird of paradise
    Sweet bird of paradise
    My bird of paradise


    Για σένα...
    zoyd
    19.05.2005, 23:43
    MAGMA !

    Mekanik Destruktiw Kommandoh

    To afierono se osous poronode me afto
    Desmar
    20.05.2005, 13:25
    ... νινί ...

    Αχ, να σε δω.

    Από τα βάθη της ψυχής
    κι από του νου τα ύψη
    απ' το βυθό της θάλασσας
    ως τις βουνοκορφές
    ψάχνω να σε βρω

    Μια σφαίρα υγρή γύρω απ' τη γη
    μια ουράνια δεξαμενή
    εκεί που λούζονται οι ψυχές
    πριν να χαθούν στο σύμπαν
    με ένα πήδο ένα πρωί
    να μπω με μια βουτιά εκεί
    απ' τον βυθό, απ' τον πάτο
    να δω τα πάνω κάτω
    να βρω όλα τα χαμένα
    ίσως να βρω κι εσένα

    Αχ, να σε βρω, αχ, να σε βρω
    μόνο για λίγο να σε δω
    ν' ακούσω τη σκιά σου
    να μου φωνάζει γεια σου


    Ακούς στα δέντρα τα πουλιά
    άνθρωποι είναι με φτερά
    που φέρνουν τα μηνύματα
    από τον άλλο κόσμο

    Φυσάει αέρας στα κλαδιά
    μου απαντούν ψιθυριστά
    κι αυτό που ψάχνεις θα στο πουν
    τα πιο βαθιά πηγάδια

    Έψαξα γη και ουρανό
    μια περπατώ και μια πετώ
    στων δύο κόσμων το κενό
    να βρω την χαραμάδα

    Στα βάθη των ωκεανών
    ακούω τον ήχο των σεισμών
    κι από την γη που άνοιξε
    περνάω στον κάτω κόσμο
    να βρω όλα τα χαμένα
    ίσως να βρω κι εσένα


    Sofia
    20.05.2005, 13:57
    Message Personnel -Isabelle Huppert


    Au bout du tιlιphone
    Il y a votre voix
    Et il y a des mots
    Que je ne dirai pas
    Tous ces mots qui fonts peur
    Quand ils ne font pas rire
    Qui sont dans trop de films
    De chansons et de livres
    Je voudrais vous les dire et je voudrais les vivre
    Je ne le ferai pas,
    Je veux, je ne peux pas
    Je suis seule ΰ crever, et je sais oω vous κtes
    J'arrive, attendez-moi, nous allons nous connaξtre
    Prιparez votre temps, pour vous j'ai toute le mien
    Je voudrais arriver, je reste, je me dιteste.
    Je n'arriverai pas,
    Je veux, je ne peux pas
    Je devrais vous parler
    Je devrais arriver
    Ou je devrais dormier
    J'ai peur que tu sois sourd
    J'ai peur que tu sois lβche
    J'ai peur d'κtre indiscrθte
    Je ne peux pas vous dire
    Que je t'aime peut-κtre

    Mais si tu crois un jour que tu m'aimes
    Ne crois pas que tes souvenirs me gκnent
    Et cours, cours jusqu'ΰ perdre haleine
    Viens me retrouver
    Si tu crois un jour que tu m'aimes
    Et si ce jour-lΰ tu as de la peine
    A trouver oω tous ces chemins te mθnent
    Viens me retrouver
    Si le dιgoϋt de la vie vient en toi
    Si la paresse en toi
    Pense ΰ moi, pense ΰ moi

    Mais si tu crois un jour que tu m'aimes,
    Ne le considθre pas comme un problθme
    Et cours, cours jusqu'ΰ perdre haleine
    Viens me retrouver
    Si tu crois un jour que tu m'aimes
    N'attends pas un jour, pas une semaine
    Car tu ne ais pas oω la vie t'emmθne
    Viens me retrouver
    Si le dιgoϋt de la vie vient en toi
    Si la paresse de la vie
    S'installe en toi
    Pense ΰ moi, pense ΰ moi.

    Mais si tu...


    It might not be a ''message in a bottle''...but still..
    tsuku_elf
    20.05.2005, 15:15
    "Δεν ξέρω τί να παίξω στα παιδιά
    στην αγορά, στο Λαύριο
    Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά
    κι όλο φοβάμαι το αύριο

    Πώς να κρυφτείς απ'τα παιδιά;
    Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
    Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
    όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα

    Ζούμε μέσα σ'ένα όνειρο που τρίζει
    σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
    μα ο χρόνος ο αληθινός
    σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
    μα ο χρόνος ο αληθινός
    είναι ο γιός μας ο μεγάλος κι ο μικρός..."

    Για τα "παιδάκια" μου που αύριο ρίχνονται στη μάχη των Εξετάσεων. ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!

    Τελευταίο μάθημα σήμερα...

    Απερίγραπτα συναισθήματα....
    Θα μου λείψει αφάνταστα η παρεΐτσα σας παίδες!


    jorge
    20.05.2005, 15:19
    Καλή τους επιτυχία λοιπόν, αν και με τέτοια δασκάλα σίγουρα θα θριαμβεύσουν

    manblaz
    20.05.2005, 15:21
    στην ομορφη βασιλικη.....



    Βασιλική τον έρωτα πολύ βαρύ τον πήρες
    Και στο Μαρίφ κατήντησες εκεί να ξεψυχήσεις

    Δεν έπρεπε Βασιλική τον Γιώργη να αγαπήσεις
    Μόν’ έπρεπε Βασιλική να τόνε παρατήσεις

    Βασιλική ήσουν όμορφη ξανθιά σαν το κουκλάκι
    Πως έκανες απόφαση και πήρες το φαρμάκι

    Εγώ το φαρμάκι το ‘κανα ωραία λεμονάδα
    Το ‘σήκωνα και το ‘πινα με τόση νοστιμάδα

    Βασιλική τον έρωτα πολύ βαρύ τον πήρες


    Kotsiraki
    20.05.2005, 16:44
    Στην Αγγελίνα και το Γιάννη με την ευχή να σκίσουν αύριο!! Αν και είναι σίγουρο αυτό! Το επόμενο τραγούδι για το καλοκαίρι που και οι τρεις περιμένουμε με ανυπομονησία!!


    Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά,
    μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά.
    Πέφτει το βραδάκι, πιάνει η δροσιά,
    δως μου ένα φιλάκι και έλα πιο κοντά.

    Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
    μόνοι πάνω στη γη.
    Ωωω! μόνοι στη γη.

    Ήταν η Αθήνα κόμπος στο λαιμό,
    νέφος και ρουτίνα και άγχος τρομερό.
    Δως μου ένα τσιγάρο , δως μου και φωτιά,
    Θεέ μου θα σε πάρω στη καυτή την αμμουδιά.

    Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
    μόνοι πάνω στη γη.
    Ωωω! μόνοι στη γη.

    Τηλέφωνο χτυπάει, βουλιάζει το νησί,
    και τ' όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή.
    Πετάγομαι ιδρωμένος, δουλεύεις και γελάς,
    σ' ακούω σαν χαμένος το ρεφρέν να τραγουδάς.

    Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ,
    μόνοι πάνω στη γη.
    Ωωω! μόνοι στη γη.




    Και ακόμη μια... για ένα παράξενο παιδί, φωτεινό!


    Απ’ τη χαρά μου που θα σ’ έβλεπα
    πάτησα πάνω στο νερό.
    Πάνω στη θάλασσα περπάτησα
    απ’ τη χαρά μου που θα σε δω.

    Μετρώ τις μέρες,
    μετρώ τις ώρες,
    μετρώ τα βήματα.
    Μετρώ τις μέρες,
    μετρώ τις ώρες,
    μετρώ τα κύματα
    Μετρώ τα κύματα…

    Σαράντα μέρες, σαράντα κύματα
    μα δε με νοιάζει κι αν αργώ
    τώρα που ξέρω πως με περίμενες,
    τώρα που ξέρω πως θα σε δω.

    Μετρώ τις μέρες...

    Ελευθερία χωρίς αγάπη, φως μου,
    είναι ποτάμι χωρίς νερό.
    Τι να τον κάνω αυτό το δρόμο
    μπρος μου
    χωρίς εσένα για να γυρνώ...

    Μετρώ τις μέρες...

    linda7
    20.05.2005, 21:44
    Στην ''ψυχούλα'' μου...


    Εσύ με ξέρεις πιο πολύ

    απ' όλους στη ζωή μου

    τα μαγικά ταξίδια μου

    τα έκανες κι εσύ

    Όταν η νύχτα μ' έστελνε

    στα στέκια της ερήμου

    για σένα ήταν πάντα απλό

    να ψάξεις να με βρεις

    Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ

    απ' όλους στη ζωή μου

    Για σένα είναι πάντα απλό

    να ψάξεις να με βρεις

    Κι απόψε

    μες στην έρημη την πόλη

    που με βρήκες πάλι

    πάρε με κοντά σου

    Κρύψε με μες το παλτό σου

    Κάνε με κορμί δικό σου

    Ως την άκρη του μυαλού σου

    Ως την άκρη του ουρανού σου

    Τύλιξέ με στο κασκόλ σου

    σαν παιδί, σαν άγγελό σου

    να χαθώ στη μυρωδιά σου

    να χωρέσω στ' όνομά σου

    Η πόλη παίζει τη σκληρή

    στα ενήλικα παιδιά της

    Κι αν λείπει το άλλο σου μισό

    μισός μένεις κι εσύ

    Μα όταν μαζί σου περπατώ

    στα έρημα στενά της

    στο πέλαγος της μοναξιάς μου

    γίνεσαι νησί


    Kotsiraki
    21.05.2005, 17:20
    To τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο σε κάθε Ελένη.. ιδιαίτερα όμως στη δική μου Ελένη! Μαζί με ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ για τις μεγάλες βόλτες τα βράδια με φεγγάρι, για όλα εκείνα τα "ξημερώματα στην εθνική" με μπύρες και ράδιο, για την υποστήριξη στους δύσκολους μήνες που πέρασαν και φυσικά για το΄"όνειρό" μας που μοιραζόμαστε κάθε Σαββατοκύριακο 3 μήνες τώρα.. Χρόνια σου πολλά Λενάκι!



    Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό

    με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό

    Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια

    Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρονα μπαλόνια

    κι ευτυχισμένα χρόνια




    Κι εσύ Ελένη και καθ' Ελένη

    της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη

    Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη

    Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο

    κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει






    Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό

    Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό

    Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει

    Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει




    Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο

    δεν του φτάνει ετούτο μόνο

    Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι

    Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη


    Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι

    Αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι


    Κι εσύ Ελένη...

    mary-janegr
    23.05.2005, 01:20
    Στην εξοχή εκεί έχω αφήσει τη ψυχή
    στη πόλη αυτή, ούτε ελπίδα ούτε φιλί.
    Μες στο βυθό θα μείνω εκεί θα ξεχαστώ
    σε μια στροφή, στην άσφαλτο άδειο κορμί

    Κι όλο ζητώ πανώ στο νήμα να σταθώ καρδιά μου,
    Κι ακροβατώ από ένα θαύμα να πιαστώ Παναγιά μου,
    Φεύγει η ζωή μονάχη δίχως γυρισμό

    Μια φυλακή και πως να βγω μες από ΄κει
    ποια να ΄ναι η αρχή έρωτας, λάθος ή αφορμή;
    Πριν να χαθώ, μες απ΄το τίποτα που ζω,
    θα γεννηθώ σε άλλο κόσμο να βρεθώ.

    Κι όλο ζητώ πανώ στο νήμα να σταθώ, καρδιά μου,
    Κι ακροβατώ από ένα θαύμα να πιαστώ Παναγιά μου,
    Φεύγει η ζωή μονάχη δίχως γυρισμό...